وقتی می‌بینیم که سگی توده دارد، به سرعت می‌توان به ذهن متبادر شد که این یک فرآیند توموری است، چیزی که با بدتر شدن آن، نگهبانان را بسیار نگران کرده و نگران می‌کند. درست است که در بسیاری از موارد تومورها بدخیم هستند، اما در بسیاری موارد دیگر نیز خوش خیم هستند، بهترین مثال لیپوم سگ است.
لیپوم در سگ یک تجمع توموری سلول های چربی یا سلول های چربی است.این یک تومور خوش خیم با منشاء مزانشیمی است که عمدتاً سگ های مسن تر از نژادهای خاص را تحت تأثیر قرار می دهد، اگرچه هیچ سگی در هیچ زمانی از زندگی خود از آن رنج نمی برد. تشخیص با سیتولوژی و با مشاهده تعداد زیادی سلول چربی انجام می شود و اگر برای سگ آزاردهنده نباشد و لایه های خیلی عمیق پوست را شامل نشود، عموماً برداشته نمی شود. به خواندن این مقاله در سایت ما ادامه دهید تا در مورد لیپوم در سگ، چیستی، علائم، تشخیص و درمان آن بیشتر بدانید.
لیپوم در سگ چیست؟
لیپوم یک نئوپلاسم یا تومور مزانشیمی خوش خیم است که از تجمع بیش از حد سلول های چربی، که سلول های چربی هستند، تشکیل شده است. این توموری با قوام سفت، نرم و اسفنجی است که می تواند منفرد باشد یا ندول های توموری متعدد ظاهر شوند. سلول های چربی با مرزهای سلولی ریز خوشه ای هستند. هنگامی که با متانول پردازش می شوند، حل می شوند و چربی هستند.
لیپوم در سگ ها در بافت زیر جلدی ، به ویژه در اندام ها یا حفره شکمی یا قفسه سینه ایجاد می شود. گاهی اوقات آنها همچنین می توانند لایه های عمیق تری را نیز در بر گیرند، هرچند که چندان متداول نیست.
علل لیپوم در سگ
علت اصلی لیپوم در سگ خاصیت ژنتیکی است، نژادهای زیر بیشترین آسیب را دارند:
- دوبرمن.
- کوکر.
- لابرادور رتریور.
- یکی از نژاد های سگ.
- پینچرها.
معمولاً در سگ های مسن شایع تر است و به نظر می رسد ماده ها بیشتر مستعد ابتلا به آن هستند. با این حال، آنها را می توان در هر سن، نژاد و جنسیت تشخیص داد.
سایر علل لیپوم در سگ
علاوه بر ژنتیک، این بیماری بیشتر در سگ هایی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند دیده می شود، شاید به دلیل متابولیسم ضعیف که باعث ایجاد یک ظرفیت کم برای متابولیسم چربی، بنابراین تمایل به تجمع دارد.
همچنین می توانند به دلیل ناتوانی بدن در سم زدایی کافی سموم به دلیل اختلالات کبد، روده یا کلیه ایجاد شوند.
علائم لیپوم در سگ
لیپوم در سگ دارای اندازه متغیر ، از کمتر از 1 سانتی متر تا چند سانتی متر است. اگر آنها بزرگ باشند می توانند فشار یا آزار حیوان، اما در بیشتر موارد به هیچ وجه آنها را به صورت روزانه محدود نمی کند. لیپوم ها می توانند فردی یا چندتایی باشند و از گره های قوام تشکیل شده اند:
- امضاء کردن.
- صاف.
- نرم.
- کپسوله شده.
- شرح‌نوشته‌ها.
- با لبه های تیز.
این تومورها معمولاً در بافت زیر جلدی اندام، گردن، شکم یا قفسه سینه قرار دارند معمولاً مانند آنها تحرک خوبی دارند. معمولاً به بافت‌های عمیق ادغام نمی‌شوند، که تا حدودی بیشتر نشان‌دهنده بدخیمی است. با این حال، گاهی اوقات می توانند به بافت عضلانی تبدیل شوند و سفت تر، سخت تر و کمتر تحرک به نظر برسند بدون اینکه نشان دهند که تومورهای بدخیم هستند.
نوع انواع بدخیم
لیپوما لیپوسارکوم است که می تواند به سایر نقاط بدن سگ مانند استخوان ها متاستاز ایجاد کند. ، ریه ها یا سایر اندام ها. این بافتی است با ظاهر لیپوم اما نفوذی که به بافت عضلانی و فاسیا حمله می کند. برای اطلاعات بیشتر می توانید به این مقاله دیگر در مورد تومور در سگ - انواع، علائم و درمان مراجعه کنید.
تشخیص لیپوم در سگ
تشخیص بالینی آسان است، پس از تشخیص توده تصور می شود که تومور است و باید برای تشخیص نوع تومور و خوش خیم یا بدخیم بودن آن به دامپزشکی مراجعه کرد.در مورد اخیر نیز لازم است بررسی متاستازها تشخیص افتراقی لیپوم در سگ شامل سایر گره های سگ مانند:
- لیپوسارکوم.
- ماستوسیتوم.
- سارکوم بافت نرم.
- کیست سباسه.
- کیست اپیدرموئید.
- هیستوسیتوم.
تشخیص قطعی لیپوم در سگ باآسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA) ، قرار دادن محتوای سلولی به دست آمده در یک پورتال و تجسم آن در زیر میکروسکوپ، جایی که تعداد زیادی از سلول های چربی دیده می شود، تشخیص را روشن می کند.
آدیپوسیت ها به صورت سلول هایی با سیتوپلاسم واکوئله و هسته های کوچک، پیکنوتیک، مسطح و خارج از مرکز دیده می شوند. در صورت مشکوک بودن به تاثیر بر روی سطوح عمیق تر، آزمایش های تصویربرداری پیشرفته ضروری خواهد بود، که به جراح نیز در برنامه ریزی برداشتن کمک می کند.
درمان لیپومای سگ
درمان ممکن است برداشتن جراحی باشد، اما معمولاً شما تصمیم می گیرید آن را ترک کنید و تکامل آن را مشاهده کنید. اگر همچنان به اندازه قابل توجهی رشد کند و باعث ناراحتی، ضایعات پوستی و یا تأثیر بر برخی ساختارهای سگ شود، باید برداشته شود.
به خاطر داشته باشید که ترک لیپوم برای سگ شما خطرناک نیست. این تومورها متاستاز نمی دهند و زندگی سگ را به خطر نمی اندازند.
