بی اشتهایی در سگ ها شامل بی اشتهایی کامل است. این به خودی خود یک بیماری نیست، بلکه یک علامت بالینی است که با چندین بیماری همراه است. برای اصلاح آن، لازم است که آسیب شناسی ایجاد کننده آن را تشخیص دقیق داده، یک درمان خاص ایجاد کنیم و به سگمان رژیم غذایی دلپذیرتری ارائه دهیم تا سعی کنیم اشتها و علاقه او به غذا را افزایش دهیم.
بی اشتهایی در سگ چیست؟
بی اشتهایی در سگ شامل از دست دادن کامل علاقه به غذا یا همان بی اشتهایی کامل است. بی اشتهایی یک علامت بالینی مشترک در پاتولوژی های متعدد است. یعنی به خودی خود بیماری نیست، بلکه مظهر بیماری خاصی است.
چگونه بفهمیم سگ از بی اشتهایی رنج می برد؟
ما نمی توانیم در مورد علائم بی اشتهایی در سگ ها صحبت کنیم، زیرا همانطور که می گوییم، بی اشتهایی در حال حاضر یک علامت بالینی است، نه یک بیماری. اکنون، برای اینکه بدانیم آیا سگ واقعاً بی اشتهایی را تجربه می کند، مهم است که این اصطلاح را از سایر اصطلاحات مانند "هیپورکسی" و "نارسکسی" متمایز کنیم. هیپورکسی شامل کاهش جزئی اشتها یا کمتر از حد معمول علاقه به غذا است. دیس‌رکسیا به "اشتهای هوس‌انگیز اشاره دارد، که به موجب آن سگ غذای معمول خود را امتناع می‌کند، اما انواع دیگر غذا را می‌خورد.
با گفتن موارد فوق، متوجه می شویم که سگی دچار بی اشتهایی وقتی نخواهد خوردن اصلا. بسته به مدت زمانی که غذا نخورده اید، کاهش وزن کم و بیش محسوسی نیز مشاهده خواهید کرد.
علل بی اشتهایی در سگ
بی اشتهایی یک علامت بالینی بسیار غیراختصاصی است، به این معنی که می تواند همراه با آسیب شناسی های متعدد ظاهر شود. در ادامه، آسیب شناسی های اصلی و موقعیت های پاتولوژیک را که در آنها می توان بی اشتهایی را در سگ ها مشاهده کرد، توضیح می دهیم:
- تب: مرکز تنظیم هیپوتالاموس (HRC) به عنوان «ترموستات» تنظیم کننده دمای بدن عمل می کند. هنگامی که CRH افزایش دمای بدن را تشخیص می دهد، سعی می کند تولید گرمای درون زا را کاهش دهد، که برای این کار اشتها را کاهش می دهد (از جمله موارد دیگر). به همین دلیل است که هر علتی که باعث ایجاد تب شود (اعم از عوامل عفونی و غیر عفونی) می تواند باعث بی اشتهایی شود.
- درد: هر فرآیندی که باعث درد یا ناراحتی در سگ شود می تواند باعث بی اشتهایی شود. باید به درد شکم، درد در ستون فقرات (عمدتاً به دلیل فتق دیسک گردن) یا دردهای اسکلتی عضلانی توجه ویژه ای داشته باشیم.
- استرس : استرس و اضطرابی که به عنوان مثال در اثر تنهایی یا جدایی از قیم ایجاد می شود، می تواند یکی از دلایل بی اشتهایی در سگ ها باشد.
- بیماری های گوارشی: هر بیماری که دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار دهد می تواند باعث بی اشتهایی شود که با تغییرات در حفره دهان شروع می شود (ضایعات در مخاط دهان). یا آسیب شناسی های دندانی). بیماری پریودنتال یکی از علل شایع بی اشتهایی در سگ های مسن است. مگا مری و گاستریت مزمن از علل شایع بی اشتهایی در سگ های بالغ هستند.
- آسیب های کبدی صفراوی: اولین علائم مشاهده شده در بیماری های کبدی مانند هپاتیت مزمن یا شانت پورتوسیستمیک علائم غیر اختصاصی مانند بی اشتهایی است.
- پانکراتیت: التهاب بافت پانکراس باعث درد شدید شکم می شود که به نوبه خود می تواند منجر به بی اشتهایی شود.
- بیماری مزمن کلیه (CKD): بیماران مبتلا به CKD معمولاً در اثر اورمی (تجمع سموم اورمیک در خون، بی اشتهایی دارند).) و کم خونی. ما باید CKD را به عنوان یک تشخیص افتراقی احتمالی، به ویژه در موارد بی اشتهایی در سگ های مسن در نظر بگیریم.
- اختلالات غدد درون ریز: مانند هیپوآدرنوکورتیکیسم (سندرم آدیسون)، هیپرپاراتیروئیدیسم یا کتواسیدوز دیابتی.
- کم خونی: در سگ های کم خون علائم کلینیکی مانند بی اشتهایی، بی حالی و ضعف را میتوان یافت.
- تومور: برخی از تومورها می توانند علائم بسیار غیر اختصاصی مانند بی اشتهایی و کاهش وزن ایجاد کنند. بنابراین باید تومورها را به عنوان یک تشخیص افتراقی احتمالی به خصوص در موارد بی اشتهایی در سگ های بالغ در نظر بگیریم.
- درمان های شیمی درمانی: داروهای ضد تومور نه تنها در برابر سلول های سرطانی، بلکه علیه سلول های سالم در تکثیر بافت ها به طور بسیار فعال عمل می کنند، همانطور که در این مورد نیز وجود دارد. با اپیتلیوم گوارشی این باعث می شود که برخی از داروهای شیمی درمانی سمیت گوارشی داشته باشند و باعث بی اشتهایی شوند.
- درمان های دیگر: برخی داروها مانند NSAID ها (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی)، آمیودارون، متیمازول یا اسیدی کننده های ادراری مانند کلرید آمونیاک می تواند به عنوان یک عارضه جانبی باعث بی اشتهایی شود.
تشخیص بی اشتهایی در سگ
همانطور که قبلاً اشاره کردیم، بی اشتهایی یک علامت بالینی است که می توانیم آن را در پاتولوژی های متعدد سگ مشاهده کنیم. بنابراین، هنگامی که سگی بی اشتهایی را نشان می دهد، باید مشخص شود که علت ایجاد آن چیست تا بتوان آن را اصلاح کرد. پروتکل تشخیصی برای سگ مبتلا به بی اشتهایی باید شامل موارد زیر باشد:
- Aamnesis: دامپزشک شما از شما یک سری سوالات می پرسد تا به دلایل احتمالی بی اشتهایی در سگ شما رسیدگی کند.
- معاینه فیزیکی کامل: شامل معاینه، لمس، کوبه ای و سمع. توجه به وجود نقاط درد و وجود تب اهمیت ویژه ای خواهد داشت.
- آزمایش های تکمیلی: بسته به تشخیص های افتراقی احتمالی، دامپزشک شما ممکن است آزمایش های مکمل متفاوتی از جمله تکنیک های تشخیص آزمایشگاهی (خون یا ادرار) انجام دهد. آزمایشات، تشخیص میکروبیولوژیکی و غیره) و تکنیک های تصویربرداری تشخیصی (اشعه ایکس، اولتراسوند، CT یا MRI).
درمان بی اشتهایی در سگ
هنگامی که علت خاص بی اشتهایی تشخیص داده شد، ایجاد درمان اختصاصی ضروری خواهد بود.بنابراین درمان بی اشتهایی به علت یا آسیب شناسی خاصی که باعث آن می شود بستگی دارد و بسته به علت ممکن است دارویی یا جراحی باشد. هر زمان که وجود داشته باشد، یک درمان علت شناسی ایجاد خواهد شد. اگر وجود نداشته باشد، لازم است خود را به ایجاد یک درمان علامتی برای کنترل علائم بالینی بیماری مورد نظر محدود کنید.
علاوه بر ایجاد یک درمان خاص در برابر آسیب شناسی ایجاد کننده بی اشتهایی، سعی خواهیم کرد علاقه سگ خود را به غذا با استفاده از راهکارهای مختلف افزایش دهیم. در ادامه، چند درمان خانگی برای بی اشتهایی در سگ ها را توضیح می دهیم.
درمان های خانگی بی اشتهایی در سگ
برای اصلاح بی اشتهایی در سگ ها، علاوه بر ایجاد درمانی برعلت خاص، باید سعی کنیم خوشمزه بودن آنها را افزایش دهیم رژیم غذایی. باید در نظر داشته باشیم که هر چه غذا جذابتر و اشتها برانگیزتر باشد، احتمال خوردن آن بیشتر است.برای افزایش خوش طعمی، می‌توانیم از چندین استراتژی استفاده کنیم:
- غذای مرطوب: سگ ها تمایل بیشتری به غذای مرطوب دارند تا غذای خشک، بنابراین می توانید غذای معمولی خود را به او پیشنهاد دهید. ارائه مرطوب سعی می کند علاقه خود را به غذا افزایش دهد. در این مقاله دیگر به شما کمک می کنیم تا بهترین غذای مرطوب برای سگ ها را انتخاب کنید.
- رژیم غذایی خانگی: به عنوان یک قاعده کلی، سگ هایی که از رژیم غذایی مبتنی بر خوراک تجاری استفاده می کنند، تمایل خاصی به رژیم غذایی خانگی نشان می دهند. شما می توانید غذای خانگی ارائه دهید، اگرچه ابتدا مهم است که با یک دامپزشک متخصص در تغذیه حیوانات مشورت کنید تا از عواقب نامطلوب جلوگیری کنید. ما ویدیویی را با یک دستور العمل بسیار ساده به اشتراک می گذاریم که برای مشکلات گوارشی مناسب است و توصیه می کنیم پروتئین حیوانی را برای کاملتر شدن آن اضافه کنید.
- افزایش درصد چربی یا پروتئین موجود در غذا: به طور کلی، رژیم های غذایی سرشار از چربی و پروتئین برای سگ ها خوشایندتر است.با این حال، به یاد داشته باشید که قبل از اصلاح مقادیر این مواد مغذی در رژیم غذایی سگ خود با دامپزشک خود مشورت کنید، زیرا در صورت بیماری کلیوی یا پانکراتیت می تواند عواقب بسیار منفی داشته باشد.
در هر صورت باید به یاد داشته باشیم که استرس یکی از عوامل بی اشتهایی در سگ هاست. به همین دلیل، مهم است که در حیوانات با کاهش اشتها مصرف غذا را مجبور نکنیم، زیرا می توانیم استرس ایجاد کنیم که بی اشتهایی را بیشتر تشدید می کند.
اگر بی اشتهایی با درمان و رژیم غذایی دلپذیرتر از بین نرود، انجام تغذیه کمکی از طریق لوله بینی معده یا ازوفاگوستومی، گاستروستومی یا لوله ژژنوستومی.
