پوئبلا یک ایالت مکزیک است که موقعیت آن بسیار خاص است، زیرا جغرافیای آن به آن اجازه می دهد تعداد زیادی از گونه های جانوری را در خود جای دهد که بسیاری از آنها بومی هستند، یعنی در هیچ کجا یافت نمی شوند. از جهان. به همین ترتیب، این تنوع زیستی بزرگ توسط عوامل مختلفی تهدید می‌شود، یا به دلیل تخریب جنگل‌ها و جنگل‌ها، مزارع کشاورزی و فعالیت‌های دام و یا شکار غیرقانونی بسیاری از گونه‌هایی که به عنوان حیوان خانگی به فروش می‌رسند.به همین دلیل شناخت این حیوانات برای مراقبت و نگهداری از آنها بسیار مهم است.
اگر می خواهید بدانید حیوانات در خطر انقراض در پوئبلا کدام هستند ، این مقاله در سایت ما را از دست ندهید. ما مهمترین آنها را به شما نشان می دهیم.
قورباغه پوبلانا (Lithobates pueblae)
گونه از خانواده Ranidae و بومی پوئبلا، مکزیک. در مناطق جنگلی با بلوط کاج، حدود 1600 متر بالاتر از سطح دریا و در مناطق گرمسیری کوهستانی، در مناطق مرطوب و با رودخانه زندگی می کند. طول نر بین 3 تا 8 سانتی متر است، در حالی که ماده بزرگتر است و می تواند تا 11 سانتی متر برسد. سر آن محکم است و دارای چین خوردگی پوست در پشت و بالای پرده گوش است. اندام آن کوتاه و رنگ آن سبز تیره با لکه های نامنظم و تیره قابل توجه در سراسر بدن و در قسمت شکمی روشن تر است.
به دلیل تخریب محیط های رودخانه ای آن به ویژه به دلیل وجود سد رودخانه نکاکسا در خطر انقراض است.
قورباغه درختی پوبلا (Exerodonta xera)
این گونه متعلق به خانواده Hylidae است و همچنین بومی مکزیک است، به طور خاص در مرکز پوئبلا، جنوب شرقی Zapotitlan و شمال Oaxaca زندگی می کند. این قورباغه در مناطق کوهستانی تا ارتفاع 1500 متری از سطح دریا، در محیط هایی با پوشش گیاهی بوته ای، با جویبارهای صخره ای زندگی می کند، جایی که قورباغه کوچک یک میکروسکوپ ایده آل برای تولید مثل و توسعه خود پیدا می کند. این نیز مانند بسیاری از گونه های دیگر از همین خانواده، در فصول خشک، در میان برگ های گیاهانی مانند بروملیادها (Bromeliaceae) و سایر اپی فیت ها، در محل زندگی خود به وفور پناه می برد.
این قورباغه اندازه کوچکی دارد، اندازه نرها در حدود ۲ سانتی متر و ماده ها که بزرگتر هستند، حدود ۳ سانتی متر است. سر پهن است، بدن و اندام دراز آن نیز پهن است.رنگ پوست آن سبز در سراسر بدن و کرم رنگ است. جمعیت آنها عمدتاً به دلیل از دست دادن زیستگاه خود به دلیل پیشرفت زیرساخت ها به طور جدی در معرض خطر انقراض هستند.
شمشیر نکاکسا (Xiphophorus evelynae)
این ماهی متعلق به خانواده Poeciliidae است و در حوضه رودخانه Tecolutla، در سرچشمه آن در پوئبلا، جایی که توزیع شده است. بومی است. این دوشکلی جنسی کاملاً مشخص را نشان می دهد، زیرا اندازه ماده حدود 6 سانتی متر است، در حالی که نر تقریباً 4 سانتی متر است. رنگ آن متغیر است، نر می تواند از قهوه ای روشن تا زرد و همچنین باله های پشتی و دمی خود را نشان دهد و ماده از طرف دیگر رنگ پریده تر و کمتر به چشم می خورد.
از آنجایی که در چنین زیستگاه محدود و آب های مرتفع زندگی می کند، جایی که نیروگاه ها و سدهای آبی ساخته شده است، این گونه همچنین بخشی از لیست حیوانات در خطر انقراض در پوئبلا است.
پوسلو (Leopardus pardalis)
اسلوت متعلق به خانواده Felidae است و در مکزیک به طور ناپیوسته توزیع می شود و در ایالت پوئبلا، در سیرا مادر شرقی وجود دارد. در محیط های متنوعی زندگی می کند، از جنگل های استوایی گرفته تا جنگل های مرطوب، مناطق نیمه بیابانی و کوهستانی. طول آن بین 70 تا 90 سانتی‌متر است و چشم‌ها و گوش‌های درشت آن به‌علاوه طرح خز آن که به رنگ زرد مایل به قهوه‌ای و با لکه‌های رزتی شکل در سراسر بدنش دیده می‌شود، مشخص می‌شود.
تهدیدهای اصلی که نه تنها در پوئبلا، بلکه در کل کشور اسلوت را در معرض خطر انقراض قرار داده است، شکار غیرقانونی، یا برای به دست آوردن خز خود و یا به دلیل درگیری با دامداران به دلیل مصرف مرغ، و تخریب زیستگاه آنها ، که باعث کاهش بیشتر آنها شده است. جمعیت ها در این مقاله دیگر به طور عمیق در مورد تهدیدات آن صحبت می کنیم: "چرا ocelot در خطر انقراض است؟".
موس پوبلانو (Peromyscus mekisturus)
موش پوبلانو متعلق به خانواده Cricetidae است و در جنوب پوئبلا پراکندگی دارد، جایی که در محیط های صخره ای و خشک و در مزارع اندازه آن حدود 24 سانتی متر است و دارای دمی بلند با رنگ اخر خاکستری در قسمت پشتی است و از ناحیه شکم کرم رنگ و اندام های انتهایی به جز انگشتان دست که سفید هستند تیره است.
به دلیل از بین رفتن زیستگاه و پوشش گیاهی بومی آن به دلیل پیشرفت فعالیت ها، گونه ای در خطر انقراض در پوئبلا است. ، شدید تغییرات محیطی و اقلیمی نیز این ماوس را به طور جدی تحت تاثیر قرار می دهد.
در این ویدئو از EcologíaVerde شما می توانید ببینید که تغییرات آب و هوایی چگونه تاثیر می گذارد و بنابراین درک می کنید که چرا این حیوان و دیگران به طور جدی توسط آن تهدید می شوند:
سنجاقک جنوبی شرقی سیرا مادره (Abronia graminea)
این خزنده از خانواده Anguidae در Puebla، Veracruz و Oaxaca یافت می شود، جایی که در جنگل های کاج و بلوط و در ابر زندگی می کند. جنگل ها، تقریباً 3000 متر در ثانیه. اژدهای کوچولو مانند گونه های دیگر از همان جنس، عادات درختکاری دارد و اغلب با گیاهان اپی فیتی که در مناطق معتدل و مرطوب پناه می گیرد، همراه است.دارای یک دم پیشگیرانه است که به لطف آن می تواند بین درختان حرکت کند. طول آن حدود 10 سانتی متر است، به علاوه 16 سانتی متر دیگر که دم می تواند اندازه بگیرد، سرش صاف و بدن صاف است. رنگ آن مایل به آبی یا سبز روشن است که آن را بسیار چشمگیر می کند و گاهی اوقات می توان آن را به عنوان "اژدهای آبی کوچک" نیز نامید.
این یکی دیگر از حیوانات در معرض خطر پوئبلا است که به دلیل تخریب زیستگاه آن به دلیل تخریب محیط های زندگی، جنگل زدایی ، آتش سوزی ها و فعالیت های کشاورزی که تغییراتی در خاک ایجاد می کند. علاوه بر این، تهدید دیگری که آن را به خطر می اندازد شکار غیرقانونی برای پتیسم است.
از آنجایی که در وراکروز نیز پراکندگی دارد، این گونه نیز در فهرست جانوران در معرض تهدید این ایالت قرار دارد. اگر می خواهید آسیب پذیرترین افراد را بشناسید، به این مقاله مراجعه کنید: "حیوانات در خطر انقراض در وراکروز".
سالامندر آلتیپلانو (آمبیستوما ولاسی)
سلامندر آلتیپلانو متعلق به خانواده Ambystomatidae است، بومی مکزیک است و در حال حاضر فقط در ایالت های پوبلا و هیدالگو یافت می شودآن در محیط‌های مرتعی و جنگل‌های کاج و بلوط با بیش از 1800 مترمربع زمین زندگی می‌کند. ساختار آن مستحکم است و طول آن از پوزه تا کلوکا بین 5 تا 12 سانتی متر است. دم بلندی دارد که گاهی از طول بدن بیشتر می شود. رنگ آن از قهوه ای تیره تا سیاه و با لکه های سبز یا زرد در پشت، در قسمت شکمی و در قسمت فوقانی اندام ها متغیر است.
اگرچه هنوز جمعیت های فعلی این گونه وجود دارد، اما در برخی از مناطقی که این گونه زندگی می کرده است، دیگر هیچ گزارشی از آن وجود ندارد.از جمله تهدیدات اصلی آن می‌توان به آلودگی و تخریب محیط‌زیست‌ها اشاره کرد. از زیستگاه های آن، جنگل زدایی و معرفی گونه های عجیب و غریب ماهی که به رقابت یا شکار آن می پردازند. به همه این دلایل، آکسولوتل یکی از در معرض خطرترین حیوانات در تمام مکزیک در نظر گرفته می شود.
عقاب ظالم (Spizaetus tyrannus)
همچنین با نام عقاب سیاه گوشاک شناخته می شود، از خانواده Accipitridae است و در ایالت های مختلف مکزیک از جمله پوئبلا یافت می شود. در مناطقی از جنگل های مرطوب، جنگل های ثانویه و جنگل های گالری، همیشه با مناطق باز زندگی می کند، زیرا گونه ای مرتبط با این نوع محیط است.گونه ای از پرندگان شکاری است که طول آن حدود 70 سانتی متر و طول بال های آن به 140 سانتی متر می رسد. مشخصه آن پرهای تیره از پرهای سیاه مات با یک تاج روی سر و دم بلند آن با سه نوار خاکستری مشخص است.
این نوع عقاب یکی دیگر از حیوانات در خطر انقراض در پوئبلا و سایر ایالت های این کشور است و به همین دلیل در حال حاضر چندین منطقه طبیعی حفاظت شده وجود دارد که شامل مکان هایی می شود که این پرنده در آن زندگی می کند. تهدیدهای اصلی آن جنگل زدایی و نابودی زیستگاه های آن است، از آنجایی که جنگل هایی که این گونه در آن حضور دارد به طور فزاینده ای کاهش می یابد، علاوه بر این، شکار برای مصرف آن ممکن است رایج باشد. در برخی مناطق عامل دیگری که آن را نیز در معرض خطر قرار می دهد آتش سوزی جنگل ها است.
خرگوش روبانی (Romerolagus diazi)
همچنین به عنوان خرگوش آتشفشانی، تپولیتو یا تپورینگو نیز شناخته می‌شود، این خرگوش از خانواده Leporidae است و گونه‌ای بومی مناطق مرکزی مکزیک است. ، که در پوئبلا وجود دارد. در محیط های درون سیستم نئووولکانیک مکزیک، در مناطق مرتع آلپ و پوشش گیاهی متراکم، معروف به zacatonales، در ارتفاع تقریباً 3000 و تا 4000 متری از سطح دریا یافت می شود. این خرگوش نوعی خرگوش است که اندازه آن تقریباً 30 سانتی متر است، دم کوچک و گوش هایی که معمولاً طول آن از 4 سانتی متر بیشتر نمی شود. خز آن کوتاه و به رنگ اخرایی با رنگ های زرد و در ناحیه پشت سفیدتر است.
بزرگترین تهدیدی که باعث شده این خرگوش در لیست جانوران در خطر انقراض پوئبلا قرار بگیرد تخریب و تکه تکه شدن زیستگاه هاست محل زندگی شما به دلیل جنگل کاری نامناسب درختان در مناطق علفزار، همچنین، آتش سوزی و چرای نامناسب برنامه ریزی شده است. علاوه بر این، پیشرفت شهرنشینی یکی دیگر از دلایلی است که خرگوش زکاتوش را در معرض خطر انقراض قرار داده است.
ماکائوی سبز (Ara militaris)
این پرنده متعلق به خانواده Psittacidae است که جمعیت آن از مکزیک تا آرژانتین پراکنده شده است و در ایالت پوئبلا در دره Tehuacán-Cuicatlán بسیار محدود است. در جنگل‌های نیمه برگ‌ریز کم و متوسط و همچنین در مناطق انتقالی کاج- بلوط و همچنین در مناطق خشک‌تر زندگی می‌کند. این گونه بسیار چشمگیر و رنگارنگ است که تقریباً در تمام بدن و قسمتی از گردن پرهای سبز رنگ دارد و پرهای بالای دم آن بسیار بلند و آبی است و بقیه به رنگ قرمز و بالها به رنگ زرد مایل به زیتونی است. بعلاوه قاعده منقار دارای پرهای قرمز شدید و دور چشم بدون پر است. طول آن بین 65 تا 75 سانتی متر است و طول بال آن کمی بیش از 1 متر است.
وضعیت ماکائو سبز بحرانی است، زیرا عمدتاً به دلیل شکار غیرقانونی برای تجارت حیوانات خانگی در خطر انقراض قرار دارد. که نه تنها جوجه ها را می گیرد، بلکه بالغین را نیز پرورش می دهد. علاوه بر این، تکه شدن محیط آنها باعث می شود که ناحیه توزیع آنها بیشتر و بیشتر کوچک شود.
