Scrictidae متعلق به خانواده ای از بالین ستاسه است که در حال حاضر تنها یک گونه به نام Eschrichtius robustus دارد و معمولاً به آنها معروف است. نهنگ های خاکستری برخی از مطالعات نشان می دهد که ارتباط نزدیکی با سایر ستاسه های عرفان مانند نهنگ های باله ای بیشتر از خود نهنگ ها دارد. این گونه در اواخر قرن نوزدهم به دلیل شکار گسترده، عمدتاً برای نفت، در آستانه انقراض بود.در واقع، برای سال‌ها تصور می‌شد که منقرض شده باشد، تا اینکه در قرن بیستم دوباره شناسایی شد.
آنها حیواناتی عظیم الجثه هستند، با ابعاد بزرگ و قادر به مهاجرت هزاران کیلومتر در اقیانوس ها هستند. علیرغم احیای بزرگ جمعیت، مشکلاتی مانند تغییرات آب و هوایی می تواند امروز بر آن تأثیر بگذارد. از شما دعوت می کنیم این فایل را در سایت ما بخوانید تا بتوانید خودتان را در مورد این پستاندار دریایی افسانه ای که به نام نهنگ خاکستری شناخته می شود مستند کنید
ویژگی های نهنگ خاکستری
نهنگ خاکستری یکی از بزرگ ترین گونه های اقیانوسی است. نام رایج به رنگ خاکستری شدید آن اشاره دارد. آنها همچنین دارای لکه های سفید در طول بدن هستند. ظاهر رایجی که روی پوست آنها دیده می شود، وجود برخی سخت پوستان انگلی است که به شپش نهنگ معروفند و برخی دیگر به نام خرچنگ نهنگ شناخته می شوند.علاوه بر این، در این حیوانات مشاهده اسکار رایج است که به رنگ سفید نیز تبدیل می شود. اندازه یک فرد بالغ بین 11-15 متر طول و وزن آن از 30 تا 45 تن متغیر است.
نهنگ خاکستری دارای سر باریک، به شکل نسبتاً مثلثی است که تمایل به فرو رفتن و خمیدگی به سوراخ های بالای سر دارد. باله‌های سینه‌ای بیل‌شکل پهنی دارد و باله‌های دمی نیز مشهود است، با این حال، باله پشتی به صورت تلفظ خفیف یا قوز کوچک دیده می‌شود. از این قسمت و در جهت دمی نوعی بند انگشت یا توده های گوشتی ایجاد می شود که از فردی به فرد دیگر متفاوت است. دهان به سمت بالا خم می شود و نسبتاً بلند است و ظاهری شبیه به دو نیم شدن سر را می دهد. از طرفی ریش هایی دارند که معمولاً از 50 سانتی متر بیشتر نمی شود با رنگی بین سفید و زرد.
برای اطلاعات بیشتر، توصیه می کنیم این مقاله دیگر در سایت ما در مورد ویژگی های نهنگ را مطالعه کنید.
زیستگاه نهنگ خاکستری
در حال حاضر نهنگ های خاکستری در اقیانوس های کشورهایی مانند کانادا، چین، ژاپن، مکزیک، روسیه و ایالات متحده زندگی می کنند. تخمین زده می شود که در ایسلند، جمهوری کره و جمهوری دموکراتیک خلق کره منقرض شده باشد. شناخته شده است که در بریتانیا منقرض شده است و حضور آن در ویتنام نامشخص است.
اطلاعات فوق نشان می دهد که محدوده توزیع فعلی این نهنگ به اقیانوس آرام شمالی، به طور کلی در ناحیه نریتیک محدود است (آبهای ساحلی) کشورهای مذکور. ذکر این نکته حائز اهمیت است که برخی از مشاهدات نهنگ‌های خاکستری خارج از محدوده توزیع طبیعی آنها ثبت شده است، همانطور که در دریای مدیترانه (ساحل اسرائیل) و در سواحل اسپانیا اتفاق افتاد. از سوی دیگر، غرق شدن در سواحل السالوادور گزارش شده و یکی از این نهنگ ها در نامیبیا شناسایی شده است.
آداب و رسوم نهنگ خاکستری
این حیوانات گرایش های اجتماعی کمی دارند ، اگرچه در گروه های کوچک شنا می کنند و جنبه رفتاری اصلی آنها حرکت مداوم در زمان های خاص است. سال، آن را به یکی از گونه های دریایی با بیشترین میزان مهاجرت برای اهداف تغذیه و تولیدمثل تبدیل کرده است. آنها عادت دارند نیمی از بدن خود را به صورت عمودی بالای آب ببرند که به آنها اجازه می دهد تا حدود 30 ثانیه محیط اطراف خود را مشاهده کنند. این به عنوان پرش جاسوسی شناخته می شود همچنین، آنها در نهایت می توانند از آب بپرند و بخشی از بدن را بیرون بیاورند و به سختی بیفتند و مقدار زیادی آب پاشیده شوند. آب.
به طور کلی، آنها معمولا بین 6 تا 7 ماه را در مناطق خواب زمستانی خود می گذرانند و، اگرچه درصد کمی ممکن است مهاجرت را متوقف کنند، اغلب در سفرهای خود مسافت های طولانی را طی می کنند، که مجموع بین سفرهای رفت و برگشت است حدود 20000 کیلومتر مسیر معمول مهاجرت به آنها امکان می دهد از ساحل یا روی قایق در نواحی ساحلی غربی مکزیک و در مناطقی از ایالات متحده مانند کالیفرنیا، اورگان، دیده شوند. واشنگتن، کلمبیا بریتانیا و آلاسکا.برخی برآوردها همچنین نشان می دهد که یک گروه کوچک بین شرق روسیه و سواحل آسیا سفر می کنند. با این حال، مطالعات دقیق تر انجام شده در سطح ماهواره نشان می دهد که این گروه ها از طریق اقیانوس آرام به سمت مناطق خواب زمستانی در مکزیک مهاجرت می کنند.
تغذیه نهنگ خاکستری
مثل کل گروه عرفان، تغذیه با فیلتراسیون ، به طوری که آب یا گل را از ته می مکند، به جای آن ترجیح می دهند غذا را بگیرند و سپس با استفاده از زبان خود آب یا گل را به سمت بالین فشار می دهند، جایی که فیلتراسیون اتفاق می افتد، حیوانات در این ساختارها به دام می افتند، در حالی که جزء آبی خارج می شود. در میان جانوران دریایی که نهنگ‌های خاکستری می‌خورند، انواع سخت‌پوستان کوچک مانند لارو خرچنگ، دوپایان، کریل و می‌سید و همچنین صدف‌های کوچک و صدف‌های کوچک یافت می‌شود لارو ماهی.
این پستانداران معمولاً در دریاهای برینگ و چوکچی تغذیه می کنند، اما در سواحل اقیانوس آرام در مجاورت کانادا و ایالات متحده نیز تمایل دارند.در طول خواب زمستانی آنها دوره های طولانی روزه داری را حفظ می کنند، جایی که با استفاده از چربی انباشته شده زندگی خود را ادامه می دهند و در این مدت می توانند تا 30 درصد از خود را از دست بدهند. توده عضلانی برخلاف آنچه که اکثریت مردم معمولاً انجام می دهند، مشخص شده است که درصد کمی از مهاجرت منصرف شده و در منطقه تغذیه باقی می مانند.
نهنگ‌های خاکستری هنگام تغذیه در کف، گونه‌هایی از شیارها را به دلیل برداشتن آنها به جا می‌گذارند و بسیاری از گلی که هنگام فیلتر کردن بیرون می‌آورند، حاوی حیواناتی است که نمی‌توانند آنها را نگه دارند و توسط پرندگان دریایی محلی استفاده می‌شوند. یک جنبه عجیب که در تعداد زیادی از افراد تشخیص داده شده است این است که وقتی از بستر دریا تغذیه می کنند، در حین مکیدن گل به سمت راست متمایل می شوند.
تکثیر نهنگ خاکستری
در مورد تولیدمثل، سیتاس ها که در شرق اقیانوس آرام زندگی می کنند جفت گیری می کنند و بچه های خود را در سواحل کالیفرنیا و خلیجی به همین نام دارند.هم نر و هم ماده می توانند با بیش از یک شریک در طول فصل تولید مثل داشته باشند. فصل جفت گیری در اواخر پاییز و در آغاز مهاجرت آنها آغاز می شود و در زمستان زایش و تولید مثل انجام می شود.
به طور کلی یک گوساله مجرد متولد می شود در اواخر آذر یا اوایل اسفند، پس از یک دوره بارداری 11-13 ماه مادران رابطه نزدیکی با فرزندان خود دارند که به طور متوسط تا 8 ماه از شیر بسیار مغذی تغذیه می کنند. جدایی خردسالان از والدینشان معمولاً در حدود 2 سالگی اتفاق می افتد. معمولاً مادران و گوساله‌ها زمانی که مسیر مهاجرت خود را طی می‌کنند، کاملاً نزدیک به سواحل می‌مانند، این امر به احتمال زیاد برای جلوگیری از حملات اورکاها به وجود می‌آید، اگرچه نهنگ خاکستری می‌تواند برای دفاع از فرزندش در برابر هر حمله‌ای که رخ دهد بمیرد.
برای اطلاعات بیشتر، توصیه می کنیم این مقاله دیگر در مورد چگونگی تولید مثل نهنگ ها را بخوانید؟
وضعیت حفاظت از نهنگ خاکستری
همانطور که در ابتدا اشاره کردیم، نهنگ خاکستری در آستانه انقراض بود و اگرچه در چندین منطقه نتوانست بهبود یابد. به طور کلی، جمعیت این کار را انجام داده است، به همین دلیل است که اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت در حال حاضر آن را به عنوان کمترین نگرانی طبقه بندی کرده است. تهدیدی برای گونه، از آنجایی که تصادفات با قایق ها شناسایی شده است، و همچنین گیر افتادن آن در تله های ماهی، که در نهایت منجر به مرگ این حیوانات با منشاء انسانی می شود.
فرض می‌رود جنبه دیگری که بر این نهنگ‌ها تأثیر می‌گذارد و می‌تواند علت گم شدن نمونه‌ها از مسیرهای معمولشان باشد، تغییر آب و هوا است. ، که اثراتی بر دمای اقیانوس دارد و به طور قابل توجهی گونه را مختل می کند.
در میان اقدامات حفاظتی، نهنگ خاکستری تحت برنامه های مختلف حفاظتی مانند کنوانسیون بین المللی تنظیم شکار نهنگ یافت می شود..
به طور کلی، اقیانوس ها از نظر تنوع جانوری غنی هستند و قرن هاست که ما به طور قابل توجهی به آنها حمله کرده ایم. نهنگ خاکستری یک مورد نادر اما قابل توجه از احیای مهم گونه ای است که در آستانه انقراض کامل قرار گرفته است و به ما نشان می دهد که می توانیم اقدامات قاطعانه ای برای محافظت از همه حیوانات روی کره زمین انجام دهیم.
