وقتی در مورد کیوی صحبت می کنیم، به دسته کوچکی از پرندگان به نام پالئوگناتوس اشاره می کنیم. ما پنج گونه پیدا کردیم، همه با منشأ یکسان، نیوزلند.
میوه های کیوی پرواز نمی کنند و کوچک هستند و به اندازه یک مرغ هستند. مردی از تبار مالایی-پلینزیایی در سال 1300 وارد نیوزیلند شد و نام این پرنده کوچک را به زبان مائوری گذاشت. این نماد ملی کشور است. در این فایل نژاد در سایت ما با خواص، زیستگاه و رژیم غذایی کیوی آشنا خواهید شد. به خواندن ادامه دهید!
منشا کیوی
همانطور که قبلاً اشاره کردیم، در 1300 مرد برای اولین بار در نیوزیلند فرود آمد.، سرزمین سرسبز باورنکردنی که با وجود آبفشان ها و مناطقی با زیبایی های طبیعی شگفت انگیز است. در آن زمان، این کشور فقط توسط خفاش ها، برخی از پرندگان و خزندگان زندگی می کرد. این خود شهرک نشینان بودند که کیوی را به قلمرو معرفی کردند. اگرچه در گذشته جمعیت کاملاً با محیط جدید سازگار شده بود، اما امروزه به عنوان یک پرنده در معرض تهدید به حساب می آید.
هیچ اطلاعات قابل اعتمادی وجود ندارد که نشان دهد این پرنده دقیقا از کجا آمده است. اعتقاد بر این است که آنها از موآ در حال حاضر منقرض شده آمده اند. با این حال، هیچ یک از اطلاعات موجود تا به امروز قطعی نیست.
خواص کیوی
کیوی بالهای بسیار کوچکی دارد ، فقط 3 سانتی متر و تقریباً در تمام مدت به بدن شما متصل می مانند، بنابراین به نظر می رسد که آنها را دارند.از طرفی فاقد دم هستند و پرهایشان ظاهر مو می دهد. اگرچه به طور کلی از یک پرنده قهوه ای صحبت می کنیم، می توانیم وجود کیوی سفید را تایید کنیم ، که پرهای سفید را نشان می دهد.
پاهای کیوی قوی و عضلانی است که 30% از کل توده بدن این پرنده کوچک را تشکیل می دهد. این او را به یک دونده عالی تبدیل می کند و می تواند در یک مسابقه از انسان پیشی بگیرد. قد آن در حدود 40 سانت است و وزن آن بسته به جنس متفاوت است. برخلاف گونه های دیگر، در این حالت وزن ماده در حدود 2، 8 یا 3 کیلوگرم است در حالی که نر به سختی به 2.2 کیلوگرم می رسدآنها به لطف پرهای تیره خود به خوبی در طبیعت خود را استتار می کنند و معمولا بین ۱۰ تا ۱۵ سال عمر می کنند.
همانطور که توضیح دادیم، در پرندگان پالئوگناتوس، جنس Apteryx و در آن ۵ زیرگونه: یافت می شود.
- Apteryx australis کیوی رایج است.
- Apteryx mantelli کیوی قهوه ای جزیره شمالی است.
- Apteryx haastii کیوی خالدار بزرگتر است.
- Apteryx owenii کیوی کمتر خالدار است.
- آپتریکس رووی کیوی خالدار رووی یا اوکاریتو است.
زیستگاه کیوی
کیوی کاملاً برای مناطق نیمه گرمسیری مناسب است. ما در مورد مزرعه های کاج، جنگل های معتدل یا علفزار صحبت می کنیم. همچنین می تواند در مناطق بوته ایجاد شود، به شرطی که گرم باشند.
تکثیر کیوی
کیوی شایان ستایش گونه ای از پرنده تک همسر است که برای زندگی جفتی انتخاب می کند. هنگامی که با هم جمع می شوند، لانه های خود را در فضاهای زیرزمینی مشابه لانه های جوندگان یا لاگومورف ها ایجاد می کنند.
پس از لقاح، ماده ۲ عدد تخم تک در هر تخمگذاری می‌گذارد که بین ۲ تا ۳ عدد می‌گذارد. چنگال در سال اگرچه این نر است که آنها را به مدت تقریبی 10 هفته زاییده است.
تغذیه کیوی
جوجه ها در یک هفتگی با حس بویایی خارق العاده ای لانه را ترک می کنند که به آنها اجازه می دهد بدون هیچ مشکلی غذا پیدا کنند. غذاهای رایج در رژیم کیوی عبارتند از سوسک ، سوسک ، مورچه ، نوع دیگر حشرات، قورباغه ، حلزون و حتی توت وحشی
تهدیدات کیوی
تعداد کمی از جوجه‌های کیوی به بلوغ جنسی می‌رسند، در درصد ما در مورد ۱۶% صحبت می‌کنیم. بیش از نیمی از آنها در اثر حملات شکارچیان طبیعی می‌میرند. ، که به آن گربه ها و گودال ها اضافه می شود.زیستگاه کیوی مدتی است که رو به کاهش بوده است، زیرا جنگل زدایی قلمرو آن به کاهش 86 درصدی جمعیت آن منجر شده است
به همین دلیل، از سال 1896 کیوی از نظر قانونی محافظت شد،و همچنین جنگل هایی که در آن زندگی می کند، پارک اعلام شد. طبیعی برای بازیابی این پرنده در نیوزلند به کار زیادی از سوی زیست شناسان و داوطلبان نیاز است. در غیر این صورت، مانند بسیاری از گونه های دیگر منقرض خواهد شد. علاوه بر این، باید بدانیم که پارک‌های بازیابی جوامعی از نمونه‌ها را در اسارت ایجاد کرده‌اند تا حداقل در خارج از محیط طبیعی آنها تداوم داشته باشند.
شکارچیان کیوی
بقای کیوی به توانایی آن در محافظت از خود و طفره رفتن بستگی دارد عقاب، پرندگانy شاهین به همین دلیل، ما معتقدیم که این پرنده کوچولو عادات شبانه به دست آورده است، یک استراتژی حفاظتی دیگر.کیوی از منقار خود برای چنگ زدن به شاخه و لگد زدن به حریف استفاده می کند.
این پرنده مهاجمی است که شجاعانه از جان خود و جوجه هایش دفاع خواهد کرد. صید کیوی وحشی بدون بریدگی عمیق یا حملات منقار غیرممکن است. زیست شناسان ظرفیت حفاظتی آن و همچنین صداهای بلندی را که به دلیل اندازه کوچکش منتشر می کند، برجسته می کنند.
