30 پرندگان شکاری یا شکاری - انواع، ویژگی ها، نام ها و عکس ها

2024 نویسنده: Carl Johnson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-08 06:02

پرندگان شکاری یا شکاری - انواع، ویژگی‌ها، نام‌ها و نمونه‌ها

پرندگان شکاری، پرندگان شکاری یا پرندگان شکاری، در تمام قاره های جهان به جز قطب جنوب ساکن هستند. به عنوان شکارچیان برتر، به تغییرات محیطی خود بسیار حساس هستند. آنها طیف گسترده ای از سازگاری های بدنی دارند که آنها را به شکارچیان هوایی عالی تبدیل می کند و آنها را به وضوح از سایر گروه های پرندگان متمایز می کند. بینایی، منقار، پنجه ها و سایر ویژگی های آناتومیکی آنها به آنها اجازه می دهد شکارچیان بی امان قادر به پاره کردن پوست طعمه خود باشند.آنها بسته به گونه و گروهی که به آن تعلق دارند از مهره دارانی تغذیه می کنند که در روز یا شب شکار می کنند، اگرچه بسیاری از گونه ها نیز با مصرف حشرات و سایر منابع غذایی رژیم غذایی خود را تکمیل می کنند.

اگر می خواهید در مورد ویژگی های پرندگان شکاری یا پرندگان شکاری یاد بگیرید، این مقاله را در سایت ما بخوانید زیرا ما همه چیز را به شما خواهیم گفت.

ویژگی های پرندگان شکاری

پرندگان شکاری دارای رژیم غذایی گوشتخوار هستند و سازگاری های آناتومیکی متفاوتی در رابطه با این نوع تغذیه دارند که به وضوح آنها را از بقیه متمایز می کند. پرنده ها. این خصوصیات پرندگان شکاری به شرح زیر است:

بینایی: بینایی دوچشمی دارند و برای یافتن غذای خود به حس بینایی خود متکی هستند. در مقایسه با اندازه سر آنها، چشمان آنها بسیار بزرگ است و حدود 15 درصد وزن آنها را تشکیل می دهد.یک واقعیت عجیب این است که جغدها این توانایی را دارند که سر خود را تا 270 درجه از محور جلویی خود حرکت دهند تا دید بیشتری داشته باشند.
پیکو: یکی از بارزترین ویژگی های این پرندگان است و به همین دلیل برای تشخیص آن ها از سایر گروه های پرندگان استفاده می شود. پرندگان آنها منقارهای قلابدار قوی با لبه های برنده و تیز دارند. با منقار گوشت را پاره می کنند و برخی از گونه ها مستقیماً از آن برای کشتن طعمه خود استفاده می کنند.
پاتاس: قوی و عضلانی و دارای پنجه های تیز هستند که ضخامت، اندازه و انحنای آنها بر اساس گونه و طعمه متفاوت است. مصرف کردن. اکثر پرندگان شکاری دارای سه انگشت به سمت جلو و یکی به سمت عقب هستند (پاهای آنیزوداکتیل ). در برخی موارد، مانند گونه‌های خاصی از جغدها یا عقاب‌ماهی‌ها (Pandion haliaetus)، می‌توانند دو انگشت خود را به جلو و دو انگشت خود را به سمت عقب نشان دهند. به این ترتیب سطح تماس پای دراز شده قبل از تماس با طعمه افزایش می یابد.در مورد جغدها نیز هنگام شکار در شب به آنها امتیاز می دهد.
شنوایی: به طور کلی پرندگان سیستم شنوایی بسیار پیشرفته ای دارند. در مورد پرندگان شکاری، این امر به ویژه حاد است، زیرا، همراه با تکنیک های دیگر، آنها از این حس برای شناسایی شکار بالقوه خود، به ویژه گونه هایی که در تاریکی شکار می کنند، استفاده می کنند. به عنوان مثال، گونه هایی مانند عقاب هارپی (Harpia harpyja) که در جنگل های انبوه و جنگل ها شکار می کنند، از صداها برای یافتن شکار خود استفاده می کنند. مانند جغدها و دیگر شکارچیان، آنها یک دیسک صورت (پرهای دیسکی شکلی که صورتشان را احاطه کرده اند) دارند که به هدایت امواج صوتی به سمت گوش کمک می کند تا آنها را تقویت کند. دست هایمان را پشت گوش هایمان می گذاشتیم. در مورد جغدها، برخلاف اکثر پرندگان، آنها دهانه های شنوایی بزرگی دارند که آنها را به شکارچیان شبانه عالی تبدیل می کند، زیرا بسیاری از گونه ها می توانند طعمه خود را در تاریکی مطلق تنها با استفاده از صداها پیدا کنند و شکار کنند.
سیستم گوارش: آنها به عنوان بخشی از دستگاه گوارش خود محصولی دارند که گشاد شدن مری است و برای ذخیره غذا استفاده می شود. اینجا هضم نیست). در مورد پرندگان شکاری و مانند سایر گونه های پرندگان دانه خوار، این ساختار کیسه ای شکل است. در محصول، بقایای طعمه ذخیره می شود که نمی توانند هضم کنند، مانند پرها، ناخن ها یا اسکلت بیرونی برخی از بی مهرگان که آنها را می بلعند. در این موارد از بقایای هضم نشده گلوله ها یا گلوله ها تشکیل می شود که بعداً برگشت یا استفراغ می شود.
بالها: در گونه هایی که در محیط های بسته مانند جنگل ها یا جنگل ها شکار می کنند، شکل گرد دارند، این به آنها اجازه می دهد بین آنها مانور دهند. درختان و پوشش گیاهی انبوه از سوی دیگر، گونه های مناطق باز دارای بال های کشیده و نوک تیزتر هستند. علاوه بر این، پرهای آنها بسیار مرموز است که به آنها اجازه می دهد در محیط هایی که در آن زندگی می کنند و شکار می کنند کاملاً خود را استتار کنند.

انواع پرندگان شکاری

پرندگان شکاری یا پرندگان شکاری به دو دسته تقسیم می‌شوند که از راسته‌هایی تشکیل شده‌اند که اگرچه ویژگی‌های خاصی در شکارچیان دارند، اما از نظر طبقه‌بندی به یکدیگر مرتبط نیستند. بنابراین، آنها گونه های دور در سطح طبقه بندی هستند که شباهت هایی دارند، در این مورد نحوه شکار. انواع پرندگان شکاری عبارتند از:

پرندگان شکاری روزانه: گونه هایی در راسته های Falconiformes و Accipitriformes قرار دارند، مانند عقاب، بادبادک، شاهین و مانند آن..
پرندگان شکاری شب: گونه هایی از راسته Strigiformes، پرندگانی مانند جغد، جغد، جغد قهوه ای و گونه های مشابه هستند. البته لازم به ذکر است که در این راسته گونه هایی وجود دارند که رفتارهای آنها نیز روزانه است.

پرندگان شکاری یا شکاری - انواع، ویژگی ها، نام ها و نمونه ها - انواع پرندگان شکاری

نام و نمونه پرندگان شکاری روزانه

به یاد داشته باشید که در میان پرندگان شکاری روزانه، راسته‌های Falconiformes و Accipitriformes را می‌یابیم، هر کدام با خانواده‌ها و جنس‌های مربوط به خود. راسته Falconiformes در مجموع شامل پنج خانواده است:

Cathartidae
Pandionidae
عقابیان
Sagittariidae
Falconidae

به نوبه خود، راسته Accipitriformes از چهار خانواده تشکیل شده است:

عقابیان
Cathartidae
Pandionidae
Sagittariidae

در زیر چند نمونه از پرندگان شکاری روزانه را با مشخصات اصلی آنها نشان می دهیم:

عقاب طاس (Haliaeetus leucocephalus)

بومی آمریکای شمالی و متعلق به راسته ی برآمدگی ها، اندازه نسبتا بزرگی دارد و به بیش از ۲ متر طول بال می رسداین یک شکارچی برتر در مناطقی است که در آن زندگی می کند، که می تواند از باتلاق ها و جنگل ها تا بیابان ها را شامل شود. دزدیدن طعمه از ماهی‌ماهی (Pandion haliaetus) که او را تعقیب و آزار می‌دهد معمول است. این یک گونه بسیار منحصر به فرد به دلیل اندازه و کلاه سفید روی سر است که آن را بسیار مشخص می کند.

پرندگان شکاری یا شکاری - انواع، ویژگی ها، نام ها و نمونه ها - نام ها و نمونه های پرندگان شکاری روزانه

شاهین شاهین (Falco peregrinus)

این گونه متعلق به راسته شاهین‌هاست و حدود ۱۹ زیرگونه دارد که در سرتاسر جهان پراکنده هستند، یعنی آن‌ها جهان وطنی هستند.اندازه آن حدود 60 سانتی متر و طول بال های آن حدود 120 سانتی متر است. این پرنده شکاری به دلیل طرح میله ای و رنگ تیره روی سرش مانند ماسک بسیار چشمگیر است.

عقاب هارپی (Harpia harpyja)

یکی از بزرگترین گونه های عقاب است که طول آن به یک متر می رسد و طول بال آن بیش از دو متر است و با پنجه هایی که طول آنها به بیش از 15 سانتی متر می رسد. این متعلق به راسته accipitiformes است و در جنگل های بارانی نوتروپیک، از جنوب مکزیک تا شمال آرژانتین زندگی می کند. بسیار چشمگیر نه تنها به دلیل اندازه بزرگ، بلکه به دلیل پرهایش که وقتی احساس خطر می کند، در اطراف سر پر می شود و نوعی تاج را تشکیل می دهد.

عقاب طلایی (Aquila chrysaetos)

این یک گونه جهان وطنی است که در مناطق کوهستانی و مناطقی از صخره های سنگی زندگی می کند که ترجیح می دهد لانه کند. این گونه بزرگ است، با طول بال بیش از 2 متر و طول حدود 90 سانتی متر.

اگر می خواهید اطلاعات خود را در مورد عقاب ها گسترش دهید، این مقاله دیگر را از دست ندهید: "ویژگی های عقاب".

پیکارگوی غول پیکر (Haliaeetus pelagicus)

پرنده دریایی شکاری است که در نواحی دریایی، دریاچه ها یا رودخانه های ژاپن، کره، چین و بخش هایی از روسیه زندگی می کند. این جانور سنگین‌ترین شکارگر است که به وزن بیش از 9 کیلوگرم می‌رسد. از بزرگترین پرندگان جهانبه عنوان یک پرنده شکاری دریایی، عمدتاً از ماهی قزل آلا تغذیه می کند و منقاری بزرگ برای بریدن پوست سخت این ماهی ها دارد.

نام و نمونه پرندگان شکاری شبگرد

در گروه پرندگان شکاری شبگرد، راسته Strigiformes را می یابیم که فقط دو خانواده دارد:

Tytonidae
Strigidae

در خانواده Tytonidae جغدها را می‌یابیم، به طوری که بقیه پرندگان شکاری شب‌زی در خانواده Strifidae دسته‌بندی می‌شوند. به یاد داشته باشیم که در این راسته از پرندگان شکاری گونه هایی با عادات روزانه نیز وجود دارد. با این حال، در زیر نمونه هایی از پرندگان شبگرد را با خصوصیات اصلی آنها نشان خواهیم داد:

جغد انبار (تیتو آلبا)

این یک شکارچی شبانه عالی است که در زیستگاه های مختلف زندگی می کند و یافتن آن در محیط های شهری بسیار رایج است. این گونه جهان وطنی است و طول آن به حدود ۴۰ سانتی متر می رسد.

پرندگان شکاری یا شکاری - انواع، ویژگی ها، نام ها و نمونه ها - نام ها و نمونه هایی از پرندگان شکاری شبانه

جغد عقاب (بوبو بوبو)

این گونه ای است که در اروپا، روسیه و آسیا زندگی می کند. این گیاه در محیط های مختلفی زندگی می کند و در مناطق جنگلی، نیمه بیابانی و در تاندرا رایج است. اندازه آن حدود 80 سانتی متر است، طول بال های آن به حدود 2 متر می رسد و دارای طرحی مخطط و مرموز است که بدن و پرهای آن را به صورت «گوش» می پوشاند.

در این مقاله کنجکاوی های بیشتری در مورد این گونه کشف کنید: "تغذیه جغد".

جغد میله ای (Strix hylophila)

این نوع پرنده شکاری جنگل ها و جنگل های برزیل، پاراگوئه و آرژانتین را اشغال می کند. این پرنده بسیار گریزان است که شنیدن آن اغلب آسان تر از دیدن است. اندازه آن متوسط است و طول آن در حدود 40 سانتی متر است و طراحی بسیار چشمگیر با نوارهای روشن و تیره که بدن آن را می پوشاند و دیسک صورت مشکی دارد.

اگر می خواهید بیشتر انواع جغدها را بشناسید، این مقاله را از دست ندهید: "انواع جغد".

جغد اسکاپ اروپایی (اوتوس اسکوپ)

پراکندگی در اروپا، آسیا و آفریقا، جغد اسکوپ اوراسیا در جنگل ها و مناطق نزدیک رودخانه ها زندگی می کند، اگرچه می توان آن را در مناطق شهری و حومه شهری نیز مشاهده کرد. این پرهای بسیار مرموز است، مانند بقیه ی شکل های خطی، و کوچک ترین گونه جغد در شبه جزیره ایبری است، با تنها حدود 20 سانتی متر طول.. به همین دلیل یکی از شناخته شده ترین پرندگان شکاری کوچک موجود است.

جغد دریایی (Aegolius funereus)

گونه ای که شمال اروپا را اشغال می کند، می توان آن را در مناطقی از بالکان، پیرنه و کوه های آلپ مشاهده کرد، که به طور کامل از گونه های جغد کوهستانی و جنگل های مخروطی است. اندازه آن تقریباً 25 سانتی متر است، بنابراین یکی دیگر از پرندگان شکاری کوچک است.مشخصه آن داشتن سر نسبتا بزرگ است که توجه را به خود جلب می کند و دارای خطوط سیاه به عنوان ابروهایی است که اطراف صورت را احاطه کرده است.