پودودرماتیت در گربه ها - علائم و درمان

فهرست مطالب:

پودودرماتیت در گربه ها - علائم و درمان
پودودرماتیت در گربه ها - علائم و درمان
Anonim
پودودرماتیت در گربه ها - علائم و درمان اولویت باروری=بالا
پودودرماتیت در گربه ها - علائم و درمان اولویت باروری=بالا

پودودرماتیت گربه سانان یک بیماری نادر است که پدهای پنجه گربه های کوچک را درگیر می کند. محتمل ترین منشاء با واسطه ایمنی است و با تورم نرم پدها مشخص می شود که گاهی اوقات زخم، درد، لنگش و تب ظاهر می شود. این یک فرآیند التهابی است که از نفوذ سلول های پلاسما، لنفوسیت ها و سلول های پلی مورفونوکلئر تشکیل شده است. تشخیص با ظاهر شدن ضایعات، نمونه برداری و بررسی هیستوپاتولوژیک به دست می آید.درمان طولانی است و مبتنی بر استفاده از آنتی بیوتیک داکسی سایکلین و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی است و جراحی را برای سخت ترین موارد باقی می گذارد.

به خواندن این مقاله در سایت ما ادامه دهید تا با پودودرماتیت در گربه ها، علل، علائم، تشخیص و درمان آن آشنا شوید.

پودودرماتیت در گربه ها چیست

پودودرماتیت گربه یک بیماری التهابی لنفوپلاسمی است پدهای متاکارپ و متاتارس گربه ها، اگرچه دیجیتال است. با یک فرآیند التهابی مشخص می شود که باعث نرمی، دردناک شدن پدها، ترک، هیپرکراتوز و اسفنجی می شود.

این یکبیماری نادر است که به خصوص در گربه ها بدون توجه به نژاد، جنس و سن بروز می کند، اگرچه به نظر می رسد در مردانی که دارای عقیم شده است.

علل پودودرماتیت گربه

منشاء دقیق بیماری مشخص نیست، اما ویژگی های پاتولوژی یک علت احتمالی با واسطه ایمنی را نشان می دهد. این ویژگی ها عبارتند از:

  • هیپرگاماگلوبولینمی مداوم
  • انفیلتراسیون بافت سنگین سلول های پلاسما
  • پاسخ مثبت به گلوکوکورتیکوئیدها نشان دهنده یک علت با واسطه ایمنی است

در موارد دیگر دیده شده است که عودهای فصلی را نشان می دهد که ممکن است منشا آلرژیک را نشان دهد.

برخی از مقالات پودودرماتیت را با ویروس نقص ایمنی گربه مرتبط می‌دانند و همزیستی را در ۴۴ تا ۶۲ درصد موارد پودودرماتیت گربه‌سان گزارش می‌کنند.

پودودرماتیت پلاستیک در برخی موارد همراه با بیماری های دیگر مانند آمیلوئیدوز کلیه، استوماتیت پلاساسیتیک، کمپلکس گرانولوم ائوزینوفیلیک یا گلومرولونفریت با واسطه ایمنی ظاهر می شود.

علائم پودودرماتیت گربه

شایع ترین پدهای آسیب دیده متاتارس و متاکارپال و به ندرت پدهای دیجیتال هستند. معمولاً چند اندام را درگیر می کند.

بیماری معمولاً با ورم خفیف شروع می شود که به نرم شدن (ورم نرم)، لایه برداری، ترشح و ایجاد آبسه و زخم ادامه می یابد. در 20-35٪ موارد. در موارد خاص، معماری پدهای آسیب دیده از بین می رود.

تغییر رنگ در گربه‌هایی با خز روشن، که پدهای آن‌ها به رنگ ارغوانی با رگه‌های فلس‌دار سفید، ویژگی‌های هیپرکراتوزیس را نشان می‌دهند، بسیار قابل توجه است.

بیشتر گربه ها هیچ علامتی نخواهند داشت، اما بقیه این علائم را خواهند داشت:

  • لنگ
  • درد
  • زخم
  • خون ریزی
  • ورم پدها
  • تب
  • لنفادنوپاتی
  • بی حالی

تشخیص پودودرماتیت در گربه

تشخیص پودودرماتیت گربه از طریق معاینه و شرح حال، تشخیص افتراقی و نمونه برداری توسط سیتولوژی و آنالیز آن در زیر میکروسکوپ انجام می شود.

تشخیص افتراقی پودودرماتیت در گربه

لازم است علائم بالینی را که گربه نشان می دهد با بیماری های دیگری که باعث علائم مشابه مربوط به التهاب و زخم شدن می شود افتراق داد. هش ها، مانند:

  • کمپلکس گرانولوم ائوزینوفیلیک
  • پمفیگوس برگ
  • ویروس نقص ایمنی گربه
  • درماتیت تماسی محرک
  • پیودرما
  • میکوزیس عمیق
  • درماتوفیتوز
  • اریتم مولتی فرم پس از هرپس
  • اپیدرمولیز دیستروفیک بولوزا

تشخیص آزمایشگاهی پودودرماتیت در گربه

در آنالیز خون افزایش لنفوسیت ها و نوتروفیل ها و کاهش پلاکت ها مشاهده می شود. علاوه بر این، بیوشیمی هیپرگاماگلوبولینمی را نشان خواهد داد.

تشخیص قطعی با نمونه برداری حاصل می شود. می توان از سیتولوژی استفاده کرد که در آن سلول های پلاسمایی و پلی مورفونکلئر فراوان مشاهده می شود.

بیوپسی بیماری را بسیار دقیق تر تشخیص می دهد و از طریق تجزیه و تحلیل هیستوپاتولوژیک، آکانتوز اپیدرم همراه با زخم، فرسایش و ترشح را مشاهده می کند. در بافت چربی و درم، نفوذی متشکل از سلول‌های پلاسما است که ساختار بافت‌شناسی پد را تغییر می‌دهد.شما همچنین می توانید برخی از ماکروفاژها و لنفوسیت ها و سلول های موت و حتی ائوزینوفیل ها را مشاهده کنید.

درمان پودودرماتیت گربه

پودودرماتیت پلاسماتیک در گربه ها به طور ایده آل با داکسی سایکلین درمان می شود، که بیش از نیمی از موارد بیماری را برطرف می کند. درمان باید به مدت ۱۰ هفته باشد تا ظاهر طبیعی پدها بازگردد و دوز ۱۰ میلی گرم/کیلوگرم روزانه استفاده می شود. روز

اگر بعد از این مدت پاسخ آنطور که انتظار می رود نبود، می توان از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند گلوکوکورتیکوئیدها مانند پردنیزولون، دگزامتازون، تریانسینولون یا سیکلوسپورین استفاده کرد.

جراحی جراحی برداشتن بافت آسیب دیده زمانی انجام می شود که بهبودی یا بهبود مورد انتظار پس از پایان درمان رخ نداده باشد.

توصیه شده: