بلاستوستیمولین در ارائه پماد خود، از آنجایی که در طب انسانی استفاده می شود، یک داروی نسبتا رایج در کابینت های داروهای خانگی است. در دامپزشکی، متخصصان نیز می توانند تصمیم به استفاده از آن داشته باشند، بنابراین در این مقاله در سایت ما قصد داریم به طور خاص در مورد Blastostimulin برای سگ صحبت کنیم توضیح خواهیم داد که کدام است. ترکیب آن، برای چه در این گونه استفاده می شود و چه اقدامات احتیاطی باید در نظر گرفته شود.
در هر صورت باید به خاطر داشت که داروهای سگ فقط توسط دامپزشک قابل تجویز است، حتی اگر پماد باشند. به همین دلیل، بسیار مهم است که قبل از تصمیم به استفاده از آن با یک متخصص مشورت کنید.
بلاستوستیمولین چیست؟
بلاستوستیمولینی که برای سگ ها انتخاب می شود، معمولاً همانی است که به بازار عرضه می شود با فرمت پماد و بدون نسخه به فروش می رسد. به دلیل اثر درمانی و آنتی بیوتیکی به لطف اجزای آن که عبارتند از: استفاده می شود.
- عصاره جنتلا آسیاتیکا: این ماده به دلیل خواصی که در محافظت از زخم ها، بهبود و تسریع التیام آنها به میان می آید، انتخاب شده است. کاهش التهاب همراه همچنین اثر ضد میکروبی دارد.
- سولفات نئومایسین: نئومایسین یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف است، به این معنی که در برابر بسیاری از باکتری ها موثر است، از این رو موفقیت شماست.
بلاستوستیمولین یک فرآورده دارویی انسانی است که علاوه بر پماد، در سایر موارد نیز یافت می شود که لازم نیست در سگ استفاده شود، مانند اسپری، پودر پوست. یا تخمک های واژینال به خاطر داشته باشید که آنها فرمت هایی با ترکیبات مختلف هستند، زیرا اسپری حاوی نئومایسین و بی حس کننده نیست، پودر پوست فقط حاوی سنتلا آسیاتیکا است و شیاف ها حاوی مواد فعال دیگری مانند مترونیدازول و میکونازول هستند.
از آنجایی که یک داروی مورد استفاده انسان است ، ممکن است دامپزشک محصولی را برای سگ با مواد مشابه یا مشابه تجویز کند. اما از دامپزشکی، یعنی به طور خاص برای حیوانات فرموله شده است. در پایان، استفاده از بلاستوستیمولین برای سگ ها باید همیشه به صلاحدید دامپزشک واگذار شود.
کاربرد بلاستوستیمولین برای سگ
پماد بلاستوستیمولینا، به دلیل عملکرد اجزای آن، اغلب در سگ ها برای درمان زخم های باز استفاده می شود که عفونی کرده اند یا در معرض خطر ابتلااما به خاطر داشته باشید که یک زخم کوچک در یک سگ سالم بدون هیچ مشکل دیگری نیازی به پماد شفابخش سیستمیک ندارد. زخم‌ها، زخم‌ها، زخم بستر، برخی سوختگی‌ها، زخم‌های ناشی از مداخلات جراحی، پیوندهای پوستی و به‌طور کلی تمام آن آسیب‌هایی که دامپزشک در نظر می‌گیرد، ممکن است به درمانی نیاز داشته باشد که بلاستوستیمولین در آن بسیار مفید باشد. در این مقاله دیگر در مورد کمک های اولیه در هنگام آسیب صحبت می کنیم.
بنابراین باید اصرار داشته باشیم که اولین قدم در صورت زخم نمی تواند استفاده از بلاستوستیمولین باشد، حتی اگر آن را در خانه داشته باشیم. اگر زخم سطحی یا جزئی باشد می‌توانیم آن را در خانه درمان کنیم، اما موهای اطراف آن را کوتاه کنیم، آنها را بشوییم و در نهایت با کلرهگزیدین یا پوویدون یدین ضدعفونی کنیم. در این موارد نیازی به زدن پماد نیست چون زخم خفیف است و بدون مشکل خود به خود خوب می شود.
در زخم های عمیق، بسیار گسترده و جدی همراه با علائم بالینی دیگر، در اثر ضربه یا در حیوانات به ویژه آسیب پذیر، پماد را مستقیماً استفاده نکنید، اما به دامپزشک مراجعه کنید تا او بتواند نیاز به درمان با بلاستوستیمولین را ارزیابی کند.به طور معمول بلاستوستیمولین بسته به خصوصیات زخم و وضعیت سگ با داروها و درمان های دیگری همراه است.
در نهایت نباید فراموش کنیم که ترکیبات پماد Blastostimulina شامل آنتی بیوتیک نئومایسین است و اگر صراحتاً توسط دامپزشک تجویز نشده باشد، هرگز نمی توان از آنتی بیوتیک ها استفاده کرد.
دوز بلاستوستیمولین برای سگ
بلاستوستیمولین برای مصرف موضعی است، یعنی باید مستقیماً و فقط به مقدار کم روی زخم مالیده شود. قبل از زخم باید بسیار تمیز باشد. دامپزشک به ما می گوید که چگونه و هر چند وقت یکبار درمان ها باید انجام شود و اینکه آیا لازم است زخم را با بانداژ بپوشانیم یا خیر.
علاوه بر این، لازم است به زمان درمان تعیین شده توسط این متخصص و زمان های توصیه شده در روز برای استفاده از بلاستوستیمولین که محدوده بین یک تا سه است، احترام بگذارید. اگر متوجه شدیم که زخم زودتر بهبود می یابد، باید به دامپزشک اطلاع دهیم تا از امکان خاتمه درمان مطلع شویم. برعکس، اگر بعد از زمان تعیین شده زخم بهبود نیافت، همچنان باید با دامپزشک تماس بگیرید، در صورتی که نیاز به تجدید نظر در مورد وضعیت باشد.
موارد منع مصرف بلاستوستیمولین برای سگ
وقتی مشخص شد که بلاستوستیمولین فقط توسط دامپزشک قابل تجویز است، باید این را نیز در نظر داشته باشیم که در سگ هایی که هر گونه را نشان داده اند نباید استفاده شود. واکنش آلرژیک به این دارو، هر یک از مواد تشکیل دهنده آن، یا مشکوک هستیم که ممکن است به آن حساسیت داشته باشید. در این مقاله دیگر با علائم اصلی آلرژی در سگ آشنا شوید تا نحوه تشخیص آنها را بیاموزید.
به همین ترتیب، اگر هنگام استفاده از بلاستوستیمولین در سگ متوجه واکنش ناخواسته در ناحیه شدیم یا متوجه شدیم که حیوان به خصوص بیقرار است، باید قبل از ادامه درمان به دامپزشک اطلاع داده شود تا نیاز باشد یا خیر. آن را به حالت تعلیق درآورید یا دارو را تغییر دهید.
در هر صورت می توان گفت داروی بی خطری است به شرطی که دستورات دامپزشک رعایت شود. اگر سگ بلاستوستیمولین بخورد، متفاوت است، بنابراین باید فوراً با متخصص تماس بگیرید.
