ماهی ماهی استخوانی یا استیچتیان گروه بزرگی از جانوران هستند که همراه با کندریشتیان یا ماهی غضروفی و ماهی بی آرواره تشکیل می دهند. گروهی که ما معمولا "ماهی" می نامیم. این ماهی ها از حیواناتی به نام استراکودرم که قدیمی ترین مهره داران به حساب می آیند تکامل یافته اند.
در این مقاله در سایت ما در مورد ویژگی های ویژگی های ماهی استخوانی صحبت می کنیم و نمونه هایی را با تصاویر و کنجکاوی نشان می دهیم. به خواندن ادامه دهید!
ماهی استخوانی یا ماهی استخوانی چیست؟
ماهی استخوانی یا استیشتیان مهره داران گناتوستوم هستند که اسکلت آنها عمدتاً از استخوان های کاملا کلسیفیه و چند قسمت غضروفی تشکیل شده است. این ماهی ها به مهره داران gnathostome معروف هستند زیرا آرواره های مفصلی دارند تا آن زمان، تعداد معدودی از جانوران مهره دار که وجود داشتند این ویژگی را نداشتند و مهره داران آگناتیک بودند. ، حیوانات با اسکلت اما بدون فک.
ظاهر آرواره مفصلی پیشرفتی برای این حیوانات بود. با افزایش ماهیچه های دهان، مکش افزایش می یابد که به شکار کمک می کند. علاوه بر این، دندان های واقعی یا دندان های استخوانی و باله های جفت نیز ظاهر شد که باعث بهبود حرکت می شود.
تفاوت ماهی استخوانی و غضروفی
ماهی استخوانی و ماهی غضروفی یا کندریشتیان آرواره های استخوانی و مفصلی دارند. تفاوت اصلی بین هر دو گروه این است که در کندریشتیان بقیه اسکلت غضروفی است..
اگرچه همه این حیوانات از طریق آبشش تنفس می کنند (به استثنای ماهی ریه)، تفاوت های مرتبطی بین این دو گروه وجود دارد. آبشش ها دارای امتدادهایی هستند که به آن سپتوم شاخه ای می گویند، کندریشتیان به طور فعال تنفس نمی کنند و باید در حرکت دائمی باشند تا آب از آبشش ها عبور کند. ماهی‌های استخوانی تنفس فعال دارند، می‌توانند نفس بکشند و نفس بکشند، بنابراین به سختی سپتوم آبشش در آنها وجود دارد.
تفاوت دیگر ماهی استخوانی و غضروفی در دستگاه تناسلی- ادراری یافت می شود. در کندریشتیان ها، تمام مجاری برای حذف مواد زائد به کلواکا خالی می شوند. در مورد نرها نیز به عنوان مجرای اسپرم (مجرای ولف) استفاده می شود و با مجرای دفعی مشترک است. در ماده ها هرگز این اتفاق نمی افتد، آنها آن را به اشتراک نمی گذارند، زیرا آنها مجرای مولری جدا از مجرای زباله دارند. در استیکتایس مجاری دفعی و مجرای اسپرم در مردان مشترک نیست.در زنان، بین مجرای مولر (اوویساک) و اویزاک ارتباط وجود دارد. از سوی دیگر، برخی از گونه های ماهی استخوانی دارای مثانه شنا هستند. این هرگز در کندریشتیان دیده نمی شود.
هر دو گروه دارای مقیاس هستند اما با یکدیگر متفاوت هستند . فلس های کندریشتی پلاکوئید یا دنتیکول های پوستی نامیده می شوند و می توان آنها را تغییر داد تا خارهایی در سطح قدامی باله های پشتی یا نیش های متصل به غدد سمی ایجاد کنند. در فلس‌های ماهی‌های استخوانی یک لایه استخوانی داخلی وجود دارد که از پوسته استراکودرم‌ها (یک طبقه منقرض شده از ماهی‌های آگناتیک که قدیمی‌ترین مهره‌داران محسوب می‌شوند) می‌آید. این لایه بسیار نازک می شود و فلس های استخوانی را تشکیل می دهد. علاوه بر این، دو نوع ترازو وجود دارد:
- فلزهای سیکلوئید: با لبه صاف.
- فلزهای Ctenoid: با لبه های دندانه دار.
طبقه بندی ماهیان استخوانی
قدیمی ترین بقایای فسیلی یافت شده از استیکتیز به دوره دونین باز می گردد. استیکتی ها از نظر تکاملی به دو دسته تقسیم می شوند:
اکتینوپتریژیا
Actinopterygians با داشتن باله های پوشیده از پوست که توسط پرتوهای شاخی پشتیبانی می شوند مشخص می شوند. از نظر تکاملی آنها به غضروف ها، هولوستم ها و استخوان های استخوانی تقسیم می شوند.
- Chondrosteos: امروزه مانند ماهیان خاویاری و دوشیرها به شکل بسیار کاهش یافته ظاهر می شوند. مشخصه کندروستین ها داشتن بدنی پوشیده از صفحات استخوانی و اسکلت عمدتاً غضروفی است.
- Holósteos: در این گروه از ماهی ها، تمساح گار در حال حاضر زنده مانده است.
- Teleósteos: آنها از هولوستئوس در طول مزوزوئیک تکامل یافته اند، جایگزین قدیمی ترین گروه های ماهی در دوره کرتاسه شده اند، که اکثریت قریب به اتفاق ماهیان امروزی را تشکیل می دهند. ماهی.
تازه شناس
سرکوپتریژها مهمترین گروه از نظر تکامل مهره داران زمینی هستند. مشخصه آنها داشتن باله های لوبی و گوشتی است. آنها به موارد زیر تقسیم می شوند:
- Actinistos: اولین رکوردهای فسیلی آن مربوط به دونین است و در اواخر دوره پالئوزوئیک توسط اکتینوپتریژها جایگزین شد. اینها نزدیکترین ماهیان استخوانی به مهره داران خشکی هستند. باله دمی آنها به سه لوب تقسیم می شود.
- Dipnoos: این ماهی ها برای زندگی در استخرها و رودخانه های کم عمق سازگار شده اند. آنها علاوه بر آبشش، ریه دارند، بنابراین ماهی ریه هستند. ما جنس های Neoceratodus، Protopterus و Lepidosiren را پیدا کردیم.
ویژگی های ماهیان استخوانی
تا اینجا به برخی از خصوصیات اصلی ماهی استخوانی یا ماهی استخوانی پرداختیم. این حیوانات یک گروه بسیار ناهمگن را تشکیل می دهند، اگرچه ویژگی های مشترک بسیاری دارند که آنها را به عنوان یک گروه تعریف می کند.
همانطور که از نامشان مشخص است، ماهی‌های استخوانی عمدتاً با داشتن یک اسکلت متشکل از قسمت‌های کلسیفیه مشخص می‌شوند علاوه بر این، سر ماهی‌ها دارای دو قسمت هستند. قطعات. محفظه مغزی که از مغز محافظت می کند و splanchnocranium که فک مفصلی را تشکیل می دهد. در این فک دو استخوان بسیار مهم پیدا می کنیم.
- استخوان درجه دوم: باعث ایجاد چکش گوش میانی پستانداران می شود.
- استخوان مفصلی: سندان گوش میانی پستانداران را به وجود می آورد.
یکی دیگر از ویژگی های ماهی های استخوانی این است که پوست آنها از اپیدرم، جایی که غدد مخاطی را پیدا می کنیم، و درم تشکیل شده است.درم باعث ایجاد فلس می شود. همانطور که دیدیم، این فلس‌ها از یک لایه نازک استخوان ناشی می‌شوند که از یک گروه باستانی ماهی به نام استراکودرم سرچشمه می‌گیرد. در برخی گونه ها، غدد مخاطی می توانند پروتئین سمی به دست آورند و به غدد سمی تبدیل شوند.
برخی از ماهی های استخوانی، به ویژه ماهی هایی که در اعماق زیاد زندگی می کنند، ممکن است اندامی به نام فوتوفور داشته باشند فتوفور عضوی است که ساطع می کند. سبک. اندام می تواند ساده یا به پیچیدگی چشم انسان باشد و مجهز به لنزها، دریچه ها، فیلترهای رنگی و بازتابنده باشد. نور می تواند توسط واکنش های متابولیکی خود حیوان تولید شود یا با باکتری های همزیست درون فتوفور مرتبط باشد. ویژگی فتوفورها در شناسایی ماهیان کفزی مهم است. فتوفورها در ماهی ها عمدتاً برای جذب طعمه یا گیج کردن شکارچیان استفاده می شود.
در قسمت های ماهی استخوانی، باله ها خودنمایی می کنند. باله های پشتی، دمی و مقعدی عجیب و غریب هستند، زیرا موقعیت آنها به دنبال صفحه ساژیتال حیوان است. باله سینه ای و شکمی جفت هستند.
مثانه شنای ماهیان استخوانی
ماهی استخوانی دارای اندامی شناور به نام مثانه شنا است. این کیسه ای است با دیواره های انعطاف پذیر، پر از گاز، که به صورت پشتی در زیر ستون فقرات و بالای دستگاه گوارش قرار دارد. شناور را از طریق یک سیستم پیچیده تبادل گازی با خون کنترل می کند و به ماهی اجازه می دهد بدون نیاز به استفاده از ماهیچه ها در آب بالا یا پایین برود. مثانه شنا از 1 یا 2 محفظه غدد گازی تشکیل شده است.
اگر ارتباطی (مجرای پنوماتیکی) با دستگاه گوارش وجود داشته باشد، از مثانه شنای فیزوستوما صحبت می کنیم گازها به داخل آزاد می شوند. دستگاه گوارش از طرف دیگر، اگر اتصال ندارید، در مورد مثانه شنای فیزیوکیست صحبت می کنیم که گازها را از طریق سیستم گردش خون آزاد می کند. در هر دو مورد مثانه به شدت آبیاری می شود.
سیستم گردش خون ماهیان استخوانی
سیستم گردش خون ساده ای دارند. در این گردش خون در هر دور فقط یک بار از قلب عبور می کند. قلب لوله ای است و یک ورید سینوسی را نشان می دهد که خون، دهلیز و بطن محرک را جمع می کند. خون از وریدهای بدن پر از دی اکسید کربن به سمت قلب می آید. بطن خون را به آبشش ها پمپاژ می کند، جایی که اکسیژن دریافت می شود و از طریق شریان ها به گردش در می آید تا در سراسر بدن توزیع شود. بازگشت خون به قلب از طریق سیاهرگ ها انجام می شود. شریان شاخه ای خون را برای اکسیژن رسانی به آبشش ها می برد. بنابراین گردش خون در این حیوانات بسته، ساده و ناقص است، یعنی فقط یک مدار وجود دارد و اختلاط خون وجود خواهد داشت.
ماهی استخوانی دارای اندام های حسی خاصی است که خطوط جانبی نامیده می شود. آنها از کانال هایی تشکیل شده اند که در امتداد دو طرف سر و بدن قرار دارند و با منافذ کوچکی به بیرون متصل می شوند. وظیفه اصلی خط جانبی تشخیص ارتعاشات با فرکانس بسیار پایین است، اما در برخی گونه ها می تواند میدان های الکتریکی کم توان را نیز تشخیص دهد.
زیستگاه ماهیان استخوانی
ماهی استخوانی آبزی است. آنها برای هیدراته ماندن و انجام تنفس و سایر عملکردهای حیاتی به آب نیاز دارند.
این حیوانات تمام محیط های آبی را مستعمره کرده اند ما می توانیم آنها را در آب های شیرین مانند رودخانه ها، دریاچه ها یا تالاب ها، در دریاها و اقیانوس ها ببینیم. آنها می توانند در سطوح مختلف، در کم عمق ترین و عمیق ترین مناطق زندگی کنند. بنابراین ماهی استخوانی آب شور و ماهی استخوانی آب شیرین وجود دارد.
تغذیه ماهی استخوانی
از آنجایی که تعداد زیادی از حیوانات وجود دارد، تنوع زیادی در رژیم غذایی وجود دارد. برخی از ماهی ها گیاهخوار هستند و از جلبک ها تغذیه می کنند، برخی دیگر با گرفتن ذرات ریز غذا آب را فیلتر می کنند. برخی از ماهی ها مانند ماهی تن شکارچیان واقعی هستند.
ماهی های استخوانی حس چشایی دارند این حس می تواند تا سطح پوست و همچنین داخل دهان گسترش یابد. آنها دارای گیرنده های شیمیایی هستند که جوانه های چشایی هستند که در سراسر اپیتلیوم سطحی شیارهای پاپیلای زبان پراکنده شده اند. هر جوانه چشایی از چندین ده سلول از انواع مختلف تشکیل شده است: سلول های پشتیبان، سلول های پایه و سلول های حسی چشایی. سطح آپیکال این سلول‌ها با میکروویلی‌هایی که از اپیتلیوم سطح بیرون می‌زنند، پر شده است. با این سلول ها یک سری رشته های عصبی نیز مرتبط هستند که اطلاعات را به مغز منتقل می کنند.
تکثیر ماهیان استخوانی
در استیکتیا، اندام های زن و مرد از هم جدا نیستند. لقاح تقریبا همیشه خارجی است و آنها حیوانات تخم زا هستندماده ها و نرها گامت های خود را به بیرون رها می کنند و در نتیجه بارور می شوند. به طور معمول، ماده تخم های بارور نشده خود را در یک منطقه محافظت شده می گذارد، سپس نر با بیرون راندن گامت های خود روی آنها، آنها را بارور می کند. در صورت وجود لقاح داخلی، ماهی ها دارای اندامی به نام گونوپدیوم هستند که به عنوان لنگر عمل می کند. لقاح داخلی در این ماهی ها بسیار نادر است.
نمونه هایی از ماهی های استخوانی
پس از بررسی خصوصیات ماهیان استخوانی، در اینجا لیستی از نمونه های نمونه آورده شده است:
- ماهی خاویاری سولو یا معمولی (Acipenser sturio)
- پال ماهی آمریکایی یا می سی سی پی (Polyodon spathula)
- کالابار بیچیر (Erpetoichthys calabaricus)
- Catan (Atractosteus spatula)
- سالمون سفید نلما (Stenodus nelma)
- سالمون دانوب (هوچو هوچو)
- وزغ ماهی لوزیتانی (Halobatrachus didactylus)
- ماهی خال مخالی یا ماهی خال مخالی (Scomber scombrus)
- طلایی (Sparus aurata)
- هیک اروپایی (Merluccius merluccius)
- دلقک ماهی معمولی (Amphiprion ocellaris)
- تنگ آبی (Paracanthurus hepatus)
- پروانه ماهی (Amphichaetodon howensis)
- آفتاب ماهی (مولا مولا)
- لیموماهی (Seriola dumerili)
- عقرب ماهی (Trachinus draco)
- سوزن ماهی (پیکودو گاچو)
- فرشته ماهی (Pterophyllum scalare)
- گوپی (Poecilia reticulata)
- نئون تترا (Paracheirodon innesi)
تصاویر ماهی استخوانی
و برای اینکه نگاهی بهتر به ماهی های استخوانی داشته باشیم، مجموعه ای از تصاویر شگفت انگیز را به اشتراک می گذاریم که با برخی از نمونه های بالا مطابقت دارد:
1. ماهیان خاویاری سولو یا معمولی (Acipenser sturio)
دو. پارو ماهی آمریکایی یا می سی سی پی (Polyodon spathula)
3. کالابار بیچیر (Erpetoichthys calabaricus)
4. تمساح گار (Atractosteus spatula)
5. ماهی قزل آلا دانوب (Hucho hucho)
6. قورباغه ماهی لوزیتانی (Halobatrachus didactylus)
7. ماهی خال مخالی یا ماهی خال مخالی (Scomber scombrus)
8. ماهی دریایی (Sparus aurata)
۹. دلقک ماهی معمولی (Amphiprion ocellaris)
10. تانگ آبی (Paracanthurus hepatus)
یازده. پروانه ماهی (Amphichaetodon howensis)
12. آفتاب ماهی (مولا مولا)
13. ماهی لیمویی (Seriola dumerili)
