اصطلاح اردک معمولاً برای تعیین گونه های مختلف پرندگان متعلق به خانواده Anatidae استفاده می شود. تنوع مورفولوژیکی زیادی در بین انواع اردک های شناخته شده در حال حاضر ثبت شده است، زیرا هر یک از این گونه ها از نظر ظاهر، رفتار، عادات و زیستگاه آن ویژگی های خاص خود را دارند. با این حال، می توان برخی از ویژگی های اساسی این پرندگان را پیدا کرد، مانند مورفولوژی آنها که کاملاً با آبزیان سازگار است، که آنها را شناگران عالی می کند، و آوازی که به طور کلی توسط onomatopoeia "cua" ترجمه شده است.
در این مقاله از سایت ما، شما را با ۱۲ نوع اردک آشنا می کنیم که در نقاط مختلف جهان زندگی می کنند و برخی را آشکار می کنند. ویژگی های چشمگیر علاوه بر این، ما لیستی با گونه های بیشتر اردک نشان می دهیم، شروع کنیم؟
چند گونه اردک وجود دارد؟
در حال حاضر حدود 30 گونه اردک شناخته شده است که در 6 زیر خانواده مختلف دسته بندی می شوند: Dendrocygninae (اردک های سوت زن)، Merginae، Oxyurinae (اردک‌های غواصی)، Stictonettinae و Anatinae (به عنوان زیرخانواده برتر و پرتعداد در نظر گرفته می‌شوند). هر گونه می تواند دو یا چند زیرگونه داشته باشد.
همه این نوع اردک ها معمولاً به دو گروه بزرگ طبقه بندی می شوند: اردک اهلی و اردک وحشی معمولاً به آن «اردک اهلی» می گویند. گونه Anas platyrhynchos domesticus که یکی از انواع اردک هایی است که بهترین سازگاری را با پرورش در اسارت و همزیستی با انسان داشته است.با این حال، گونه های دیگری نیز وجود دارند که تحت فرآیند اهلی شدن قرار گرفته اند، مانند اردک مشک که زیرگونه خانگی اردک کریول (Cairina moschata) است.
در قسمت های بعدی انواع اردک های وحشی و اهلی را به همراه تصاویر ارائه خواهیم داد تا بتوانید راحتتر آنها را شناسایی کنید:
- اردک اهلی (Anas platyrhynchos domesticus)
- اردک آبی (Anas platyrhynchos)
- اردک خرطومی (انس باهامنسیس)
- آباب قرمز (Anas cyanoptera)
- اردک ماندارین (Aix galericulata)
- اردک ملارد (آناس سیبیلاتریکس)
- اردک کرم (Cairina moschata)
- اردک استرالیایی (Oxyura australis)
- اردک تورنت (مرگانتا آرماتا)
- سیریری سفید چهره (Dendrocygna viduata)
- اردک هارلکین (Histrionicus histrionicus)
- اردک کک و مک (Stictonetta naevosa)
1. اردک اهلی (Anas platyrhynchos domesticus)
همانطور که اشاره کردیم، زیرگونه Anas platyrhynchos domesticus به اردک اهلی یا اردک معمولی معروف است. منشأ آن از اردک اردک اردک اردک(Anas platyrhynchos)، از طریق یک روند طولانی تلاقی انتخابی است که امکان ایجاد نژادهای مختلف را فراهم کرده است.
در اصل، پرورش آن عمدتاً برای اکتشاف گوشت آن بوده است که همیشه در بازار بین المللی از ارزش بالایی برخوردار بوده است. پرورش اردک به عنوان حیوان خانگی کاملاً جدید است و در حال حاضر، پکن سفید یکی از محبوب ترین نژادهای اردک خانگی به عنوان حیوان خانگی و همچنین کمپبل خاکی است. به همین ترتیب، نژادهای اردک مزرعه نیز جزء این گروه هستند.
در قسمت های بعدی چند نمونه از پرطرفدارترین مرغابی ها را می بینیم که هر کدام ویژگی ها و کنجکاوی های خاص خود را دارند.
دو. اردک ملارد (Anas platyrhynchos)
اردک اردک، همچنین به نام اردک اردکشناخته می شود، گونه ای است که اردک اهلی از آن رشد کرده است. این پرنده مهاجر پراکنده ای است که در مناطق معتدل شمال آفریقا، آسیا، اروپا و آمریکای شمالی زندگی می کند و به کارائیب و آمریکای مرکزی مهاجرت می کند. به استرالیا و نیوزلند نیز معرفی شده است.
اردک آبی یکی از رایج ترین نژادهای اردک در اسپانیا است، درست مانند اردک خانگی.
3. اردک نواری (انس باهامنسیس)
اردک چوکر که به اردک پاسکوال سفید صورت یا چوکر نیز معروف است، یکی از انواع اردک بومی قاره آمریکا است ، که با چشم غیرمسلح به دلیل داشتن پشت خالدار و شکم با کک و مک های سیاه متعدد متمایز است. برخلاف بیشتر گونه‌های اردکها، گارگانتوان‌های اوراسیا عمدتاً در نزدیکی مرداب‌ها و باتلاق‌های آب شور یافت می‌شوند، اگرچه می‌توانند با آب‌های شیرین نیز سازگار شوند.
در حال حاضر ۳ زیرگونه اردک چوکر شناخته شده است:
- Anas bahamensis bahamensis: در دریای کارائیب، عمدتاً در آنتیل و باهاما زندگی می کند.
- Anas bahamensis galapagensis: بومی جزایر گالاپاگوس است.
- Anas bahamensis rubiostris: بزرگترین زیرگونه و همچنین تنها جزئی مهاجر است که در آمریکای جنوبی و عمدتاً بین آرژانتین و اروگوئه ساکن است.
4. سبزی قرمز (Anas cyanoptera)
آجیل قرمز نوعی اردک بومی آمریکا است که به اردک قرمز نیز معروف است، اما این نام اغلب منجر به اشتباه گرفتن گونه دیگری به نام Netta rufina می شود که بومی اوراسیا و شمال کشور است. آفریقا و از نظر جنسی بسیار دوشکلی است. عسل قرمز در سراسر قاره آمریکا، از کانادا تا جنوب آرژانتین، در استان تیرا دل فوئگو، و همچنین در جزایر مالویناس وجود دارد.
در حال حاضر، ۵ زیرگونه از اردی رادی آمریکایی شناسایی شده است:
- Borrero Red Teal (Spatula cyanoptera borreroi): کوچکترین زیرگونه است و فقط در کوههای کلمبیا زندگی می کند. جمعیت آن در قرن گذشته کاهش چشمگیری داشته است و تا به امروز در حال بررسی است که آیا ممکن است منقرض شده باشد یا خیر.
- آبجیل قرمز آرژانتینی (Spatula cyanoptera cyanoptera): بزرگترین زیرگونه است که از پرو و بولیوی تا جنوب آرژانتین و شیلی زندگی می کند.
- آبخار قرمز آند (Spatula cyanoptera orinomus): این زیرگونه معمولی کوه های آند است که عمدتا در بولیوی و پرو زندگی می کند.
- آبجیل قرمز شمالی (Spatula cyanoptera septentrionalium): تنها زیرگونه ای است که فقط در آمریکای شمالی و عمدتاً در ایالات متحده زندگی می کند.
- آبخار قرمز گرمسیری (Spatula cyanoptera tropica): تقریبا در تمام مناطق گرمسیری آمریکا یافت می شود.
5. اردک ماندارین (Aix galericulata)
اردک ماندارین یکی از بارزترین انواع اردک است که به دلیل رنگ های درخشان و زیبا که خز آن را تزئین می کند، بومی آسیا، به ویژه چین و ژاپن است.با این حال، این گونه دوشکلی جنسی قابل توجه از خود نشان می دهد و فقط نرها پرهای رنگارنگ جذاب را نشان می دهند که در طول فصل تولید مثل برای جذب ماده ها حتی روشن تر می شود.
یک نکته جالب این است که در فرهنگ سنتی آسیای شرقی، اردک ماندارین به عنوان نمادی از خوش شانسی و عشق زناشویی دیده می شد. در چین، سنتی وجود داشت که یک جفت اردک ماندارین به زوج ها در طول عروسی آنها به عنوان نماینده پیوند زناشویی اهدا می شد.
6. اردک مسکووی (Anas sibilatrix)
اردک سلطنتی، معمولاً از سیلبون یا پاتو اورو، مرکز و جنوب آمریکای جنوبی، عمدتاً در آرژانتین و شیلی نیز نامیده می شود. ، در جزایر مالویناس نیز حضور دارد. با حفظ عادات مهاجرتی، هر ساله به برزیل، اروگوئه و پاراگوئه سفر می‌کند، زمانی که دمای پایین شروع به خودنمایی در مخروط جنوبی قاره آمریکا می‌کند.اگرچه آنها از گیاهان آبزی تغذیه می‌کنند و ترجیح می‌دهند در نزدیکی آب‌های عمیق زندگی کنند، اما اردک‌های مسکو شناگرهای خوبی نیستند و در پرواز بسیار ماهرتر هستند.
لازم به ذکر است که نامیدن اردک اردک اردک اردک اردک نیز به همان اندازه مرسوم است، از این رو بسیاری از افراد با شنیدن اصطلاح «اردک اردک» به یاد این گونه اردک می افتند. حقیقت این است که هر دو اردک واقعی به حساب می آیند، اگرچه ویژگی های متفاوتی دارند.
7. اردک بی صدا یا اردک کریول (Cairina moschata)
اردک های کرئول که با نام های براگادوس یا اردک بی صدا نیز شناخته می شوند، نوع دیگری از اردک بومی قاره آمریکا هستند که عمدتاً در آن زندگی می کنند. در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری، از مکزیک گرفته تا آرژانتین و اروگوئه.به طور کلی، آنها ترجیح می دهند در مناطقی با پوشش گیاهی فراوان و نزدیک بدنه های آب شیرین فراوان زندگی کنند و با ارتفاعات تا 1000 متر از سطح دریا سازگار شوند.
در حال حاضر ۲ زیرگونه اردک مسکوی شناخته شده است یکی وحشی و دیگری اهلی، ببینیم:
- Cairina moschata sylvestris: زیرگونه وحشی اردک کریول است که در آمریکای جنوبی به آن اردک سلطنتی می گویند. به دلیل جثه خوب، پرهای سیاه (که در نرها براق و در ماده ها کدر است) و لکه های سفید روی بال ها متمایز است.
- Cairina moschata domestica: گونه ای اهلی است که به اردک مشک، اردک لال یا به سادگی اردک کریول معروف است. این از پرورش انتخابی نمونه های وحشی توسط جوامع بومی در دوران پیش از کلمبیا ایجاد شد. پرهای آنها می‌تواند رنگ‌های متنوع‌تری داشته باشد، اما به اندازه مرغابی براق نیست.همچنین امکان مشاهده لکه های سفید روی گردن، شکم و صورت وجود دارد.
8. اردک استرالیایی (Oxyura australis)
اردک استرالیایی یکی از نژاد اردک های کوچک است اردک های غوطه ور که منشا آن اقیانوسیه، در حال حاضر در استرالیا و تاسمانی زندگی می کند. طول افراد بالغ حدود 30 تا 35 سانتی متر است و عموماً در دریاچه های آب شیرین زندگی می کنند و جفت ها نیز ممکن است در باتلاق ها لانه کنند. رژیم غذایی آنها عمدتاً مبتنی بر مصرف گیاهان آبزی و بی مهرگان کوچکی است که پروتئین تغذیه آنها را تأمین می کنند، مانند نرم تنان، سخت پوستان و حشرات.
علاوه بر جثه کوچکی که نسبت به سایر گونه های اردک دارد، منقار مایل به آبی خودنمایی می کند که در برابر پرهای تیره آن به طرز چشمگیری خودنمایی می کند.
۹. اردک تورنت (مرگانتا آرماتا)
همچنین با نام اردک تورنترو شناخته می شود، اردک تورنته یکی از انواع اردک های مشخصه مناطق کوهستانی است با ارتفاعات زیاد آمریکای جنوبی ، که Cordillera de los Andes زیستگاه طبیعی اصلی آن است. جمعیت آن از ونزوئلا تا منتهی الیه جنوب آرژانتین و شیلی، در استان تیرا دل فوئگو، پراکنده است و به طور مطلوب با ارتفاعات تا 4500 متر سازگار است و ترجیح واضحی برای توده های آب شیرین و سرد، مانند دریاچه ها و رودخانه های آند دارد. که در آن عمدتا از ماهی های کوچک و سخت پوستان تغذیه می کنند.
به عنوان یک ویژگی مشخص، دوشکلی جنسی را که این گونه از اردک ارائه می دهد، برجسته می کنیم، نرها دارای پرهای سفید با لکه های قهوه ای و خطوط سیاه روی سر، و ماده ها مایل به قرمز با بال ها و سر مایل به خاکستری.با این حال، تفاوت‌های کوچکی بین اردک‌های تورنتروس در کشورهای مختلف آمریکای جنوبی، به‌ویژه در بین نمونه‌های نر وجود دارد که ممکن است برخی از آنها تیره‌تر از بقیه باشند. تصویر یک ماده را نشان می دهد.
10. سیریری سفید صورت (Dendrocygna viduata)
سیریری یا پامپاس سیریری سفید صورت یکی از بارزترین گونه اردک های سوت زن است، نه تنها به دلیل لکه سفید روی صورتش، بلکه برای ارائه پاهای نسبتاً بلند. پرنده ای کم تحرک و بومی آفریقا و آمریکاست و به ویژه در ساعات گرگ و میش فعال است و در شب ساعت ها پرواز می کند.
در قاره آمریکا فراوان ترین جمعیت ها را می بینیم که از طریق کاستاریکا، نیکاراگوئه، کلمبیا، ونزوئلا و گویانا، از حوزه آمازون در پرو و برزیل تا مرکز بولیوی، پاراگوئه، گسترش یافته است. آرژانتین و اروگوئهدر حال حاضر در آفریقا، اردک های سفید صورت سیریری در منطقه غربی قاره و در منطقه گرمسیری جنوب صحرای صحرا متمرکز شده اند. در نهایت، برخی از افراد گمشده را می توان در امتداد سواحل اسپانیا، عمدتا در جزایر قناری پیدا کرد.
یازده. اردک هارلکین (Histrionicus histrionicus)
اردک هارلکین به دلیل ظاهر منحصربفردش یکی دیگر از بارزترین انواع اردک است که تنها گونه توصیف شده در جنس خود (Histrionicus) گرد است که بارزترین ویژگی آن پرهای درخشان و تکه تکه بودن آن است. الگوهایی که نه تنها برای جذب ماده‌ها، بلکه برای استتار خود در آب‌های سرد و متلاطم رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و نهرهای تندرو که معمولاً در آنجا زندگی می‌کنند، عمل می‌کنند.
پراکندگی جغرافیایی آن شامل شمال آمریکای شمالی، جنوب گرینلند، شرق روسیه و ایسلند است. در حال حاضر 2 زیرگونه شناخته شده است: Histrionicus histrionicus histrionicus و Histrionicus histrionicus pacificus.
12. اردک کک و مک (Stictonetta naevosa)
اردک کک و مک تنها گونه توصیف شده از خانواده Stictonettinae است و در استرالیای جنوبی منشاء گرفته است، جایی که توسط قانون محافظت می شودجمعیت آن عمدتاً به دلیل تغییر در زیستگاه آن، مانند آلودگی آب و پیشرفت کشاورزی، کاهش یافته است.
از نظر فیزیکی، به دلیل بزرگ بودن نوع اردک، با سر محکم با تاج نوک تیز و پرهای تیره با لکه های ریز سفید که ظاهری کک و مک به آن می دهد، متمایز است. توانایی او در پرواز نیز چشمگیر است، اگرچه هنگام فرود تا حدی دست و پا چلفتی است.
انواع دیگر اردک
نمیخواهیم از ذکر انواع دیگر اردکها نیز غافل شویم که علیرغم اینکه در این مقاله برجسته نشده اند، اما برای درک زیبایی تنوع اردکها نیز جذاب بوده و شایسته مطالعه بیشتر هستند. اردک. در ادامه به سایر گونه‌های اردک‌هایی که در سیاره ما زندگی می‌کنند، اشاره می‌کنیم که برخی کوتوله یا اردک کوچک و برخی دیگر بزرگ هستند:
- آب بال آبی (آناس دیسکورز)
- اردک ذرت (Anas georgica)
- اردک عینکی (Anas specularis)
- اردک کاکل دار (Anas specularoides)
- اردک فلوریدا (Aix sponsa)
- اردک کوتیری برزیلی (Amazonetta brasiliensis)
- اردک چوبی برزیلی (Merguso ctosetaceus)
- اردک یقه دار (Callonettaleu cophrys)
- اردک جنگلی (Asarcornis scutulata)
- اردک یال (Chenonetta jubata)
- اردک هارتلاوب (Pteronetta hartlaubii)
- اردک عیدری استلر (Polysticta stelleri)
- اردک لابرادور (Camptorhynchus labradorius)
- اردک معمولی اسکاتلندی (Melanitta nigra)
- پاتو هالدا (Clangula hyemalis)
- اردک پوچارد (Bucephala cangula)
- اردک مرگانسر کوچک (Mergellus albellus)
- مرگانسر کاپچوس (Lophodytes cucullatus)
- اردک غواصی بزرگ (Oxyura Jamaicensis)
- اردک سرسفید (Oxyura leucocephala)
- اردک ماکو (Oxyura maccoa)
- اردک مالوازیا آرژانتینی یا اردک شیرجه کوچولو (Oxyura vittata)
- اردک کاکل دار (Sarkidiornis melanotos)
