خوک ایبری نژادی بومی شبه جزیره ایبری است که به دلیل کیفیت محصولات به دست آمده از آن (ژامبون، ژامبون، کمر) بسیار ارزشمند است. ، chorizo، شانه ها و غیره).
برخلاف نژادهای دیگر که بیشتر به پرورش در مزارع فشرده عادت دارند، این حیوانات می توانند کاملاً در فضای باز در مراتع زندگی کنند و از بلوط و گیاهان تغذیه کنند. امروزه سوسیس ها و ژامبون های گوشت خوک ایبری به دلیل نفوذ چربی که به محصولات آنها طعم بدیعی می بخشد، در سطح بین المللی شناخته می شوند.
این مقاله را در سایت ما بخوانید تا همه چیز را در مورد پرورش خوک ایبری بدانید.
ویژگی های خوک ایبری
اگر می خواهید خود را وقف پرورش خوک ایبری کنید، ضروری است که خصوصیات را بدانید که این نژاد را منحصر به فرد و خاص می کند.:
- نژاد خشن که با شرایط بهره برداری گسترده سازگار است.
- اندازه و وزن متوسط که می تواند بین 100 تا 150 کیلوگرم برای ماده ها و 150 تا 200 کیلوگرم برای مردان باشد.
- رنگی که از سیاه به رتینتو (رنگ مایل به قرمز) می رسد.
- عضلات به خوبی توسعه یافته در پشت، پشت و پاهای عقب
- پوزه بلند، گوش های قله و اندام نازک.
- قابلیت نفوذ چربی به ماهیچه های آن، باعث می شود طعم و بافت گوشت آن بسیار مورد توجه قرار گیرد.
لا دهسا، محل پرورش خوک ایبری
دهسا یک جنگل مدیترانه ای است تشکیل شده توسط وسعت های بزرگ چمن و درختانی که از یکدیگر جدا شده اند (عمدتاً بلوط هلم یا بلوط چوب پنبه ای)، برای دامداری، شکار یا استفاده از منابع جنگلی در نظر گرفته شده است. نمونه ای از جنوب غربی و غرب شبه جزیره (هوئلوا، سالامانکا، باداخوز، کاسرس، بخشی از پرتغال…) است. در مناطق روستایی که از فعالیت های کشاورزی زندگی می کنند، اهمیت اقتصادی زیادی دارد. این مکان ایده آل برای پرورش خوک ایبری است.
چرخه زندگی
زن در سن 8 تا 12 ماهگی باردار می شود و وزنش 65 کیلوگرم است. آنها تقریباً همیشه در ماه های آگوست، فوریه-مارس یا نوامبر-دسامبر توسط جفت گیری طبیعی پوشیده می شوند.
اگرچه حیوانات به صورت گسترده زندگی می کنند، معمولاً اصطبل ها یا جعبه های کوچکی دارند که می توانند در آن بچه خوک ها را به دنیا آورند و بزرگ کنند. به ماده‌ها مکمل‌های غذایی انرژی‌زا داده می‌شود زیرا آنها زندگی گسترده‌ای دارند.
خوک ماده ایبریا دوره بارداری سه ماه، سه هفته و سه روز دارد. آنها معمولاً بستری بین 4 تا 6 خوک دارند. خوک از بدو تولد این حیوان دوره های زیر را طی می کند:
- دوره پرورش: از زمان تولد خوکک تا قطع شیر مادر. وزن آنها به 23 کیلوگرم می رسد.
- دوره بازپروری: با هدف داشتن ساختار استخوانی خوب و عضلانی از خوراک کم انرژی و پر فیبر تغذیه می کنند. این به دو مرحله تقسیم می شود: مرحله اول از 23 کیلوگرم به 58 کیلوگرم (به آن خوک می گویند) و مرحله دوم از 58 کیلوگرم به 104 کیلوگرم (به آن اولیه می گویند).
- دوره پرواربندی: این آخرین دوره قبل از ذبح خوک است و با یک نوع خوراک چاق می شود.
انواع طعمه
این حیوانات را می توان بر اساس نوع تغذیه ای که در دوره پرواربندی دارند طبقه بندی کرد.
- خوک تغذیه شده با بلوط ایبری: آنها از بلوط ها و علف های دهسا برای حداقل یک دوره 60 روزه تغذیه می کنند. حداقل سن برای کشتار 14 ماه و با وزن پروار 46 کیلوگرم تغذیه از بلوط است.
- خوک ایبری رِسبو: همچنین به مدت 60 روز از بلوط ها و علف های دهسا تغذیه می کند، اما در پایه خوراک غلات به پرواربندی پایان می دهد. حداقل سن مانند قبلی و وزن اضافه شده با بلوط 29 کیلوگرم است.
- خوک تغذیه شده با چربی ایبری: از خوراک غلات در مکان های بسته تغذیه می کند. با حداقل سن 10 ماهگی ذبح می شود. در برخی موارد، اگر خوک حداقل 2 ماه در دهسا بوده باشد، آن را “cebo de campo” می نامند.
نام های مبدأ
در اسپانیا چهار نام منشا برای ژامبون ایبری وجود دارد که توسط قوانین اروپایی به رسمیت شناخته شده است. آنها مناطقی با سنت بزرگ هستند که مسئول بررسی این هستند که محصولات آنها یک سری ویژگی های کیفی را برآورده می کند. آنها به شرح زیر هستند:
- ژامبون ایبری D. O. ژامبون از هوئلوا
- ژامبون ایبری D. O. لس پدروچس
- ژامبون ایبری D. O. گیجوئلو هام
- ژامبون ایبری D. O. دهسا اکسترمادورا
