در این مقاله از سایت ما به سندرم هورنر در سگ ها می پردازیم ، اختلالی که به راحتی توسط مراقبین قابل تشخیص است. که با تغییراتی در یک یا هر دو چشم که با چشم غیرمسلح قابل درک است ظاهر می شود. همانطور که خواهیم دید، تعیین علت منشا آن پیچیده تر خواهد بود. ما همچنین علائم مشخصه و همچنین درمان احتمالی این اختلال را که می تواند هر سگی را تحت تاثیر قرار دهد، توضیح خواهیم داد، اگرچه بزرگسالان در درصد بیشتری از آن رنج می برند.به خواندن ادامه دهید و کشف کنید چگونه سندرم هورنر را در سگ ها تشخیص دهید
سندرم هورنر در سگ ها چیست؟
سندرم هورنر در سگ ها به عنوان یک اختلال عصبی شناخته می شود که از نظر چشمی تظاهر می کند. منشا آن می تواند تروما، نیش، اوتیت، نئوپلاسم و غیره باشد. در مورد دوم، پیش آگهی معمولا نامطلوب است. دلایل احتمالی زیادی برای سندرم هورنر در سگ ها وجود دارد که در تعداد قابل توجهی از موارد نمی توان به آن پی برد. آنها را ایدیوپاتیک می نامند.
میتوانیم هورنر را به عنوان مشکلی تعریف کنیم که از انقباض صحیح ماهیچه های صورت به دلیل شکست ارتباط در سیستم عصبی جلوگیری می کند آن بسته به اینکه یک یا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار دهد می تواند یک طرفه یا دو طرفه باشد. ممکن است هر سگی به آن مبتلا شود، به خصوص اگر بالغ باشد، اگرچه اشاره شده است که گلدن رتریورها مستعد ابتلا به آن هستند.
علائم سندرم هورنر در سگ
همانطور که گفتیم علائم در یک یا هر دو چشم ظاهر می شود و به صورت زیر خواهد بود:
- قطره پلک فوقانی که به آن پتوز پالپی میگویند..
- مردمک میوز دارد، یعنی دائم منقبض است.
- پلک سوم که به نام معروف به غشای تحریک کننده ، افتادگی می کند، یعنی نمایان می شود و قسمت زیادی از چشم را می پوشاند.
- چشم کوچکتر به نظر می رسد، انگار در حدقه فرو رفته باشد. این انوفتالمی است.
- علاوه بر این، چشم ممکن است قرمز به نظر برسد و همچنین ملتحمه.
همه این علائم سندرم هورنر در سگ ها برای مراقبین کاملاً قابل مشاهده است. به محض اینکه یکی ظاهر شد، باید به دامپزشک مراجعه کنیم، زیرا چندین آسیب شناسی وجود دارد که می تواند با آن اشتباه گرفته شود، مانند یووئیت، و این چنین خواهد شد. حرفه ای که به تشخیص می رسد.برای رسیدن به این هدف نیاز به معاینه کامل عصبی و چشم پزشکی است. اشعه ایکس، سونوگرافی و حتی در صورت امکان سی تی یا ام آر آی نیز قابل انجام است.
درمان سندرم هورنر در سگ
برای اینکه بدانیم چگونه سندرم هورنر را در سگ ها درمان کنیم، باید علت ایجاد آن را کشف کنیم، که همانطور که دیدیم، همیشه ممکن نیست به عنوان مثال، هورنر ناشی از عفونت گوش میانی به درمان اوتیت نیاز دارد. در موارد دیگر، درمان نمی شود و این سندرم به طور خود به خود در عرض چند ماه بهبود می یابد. برعکس، در برخی از سگ ها برگشت ناپذیر است. یک بار دیگر، مراجعه به متخصص برای رسیدن به تشخیص صحیح و ایجاد بهترین درمان بسیار مهم است.
چگونه از سندرم هورنر در سگ ها پیشگیری کنیم؟
اگرچه در موارد متعددی از سندرم هورنر در سگ ها، ما نمی توانیم اقدامات پیشگیرانه را دنبال کنیم، می توانیم توصیه های زیر را در نظر بگیریم کلی:
- حفظ بهداشت گوش بهداشت گوش. مجرا باید صورتی به نظر برسد و ممکن است بویی متصاعد نکند.
- در صورت هر گونه ترشح گوش، بوی بد، التهاب، قرمزی، گرمی یا ناراحتی که معمولاً با حرکات مداوم سر و تلاش برای خاراندن با پنجه ها یا روی اشیا ترجمه می شود، باید به دامپزشک مراجعه کنید برای جلوگیری از بدتر شدن عفونت و تاثیر گذاشتن بر ساختارهای عمیق تر گوش.
- در تمیز کردن گوش دقت کنید، زیرا در برخی موارد علت سندرم هورنر در سگ است.
- توجه هم به روابط با سگ های دیگر. وقتی به سگمان اجازه می‌دهیم به غریبه دیگری نزدیک شود یا تنها بماند، باید مراقب باشیم تا از گازگرفتگی که می‌تواند باعث ایجاد سندرم شود، جلوگیری کنیم.
- همچنین باید به سگ خود محیطی امن ارائه دهیم تا از حوادثی که می تواند باعث تروما شود جلوگیری کنیم.
- به جز در مناطقی که مناسب سازی شده است، باید آنها را با یک افسار راه بریم. به این ترتیب ما از فرار آن و برخورد با چیزی که می تواند باعث ایجاد هورنر شود، در کنار سایر آسیب ها جلوگیری می کنیم.
از آنجایی که مراقبت از گوش برای پیشگیری تا حد امکان از سندرم هورنر در سگ ها ضروری است، توصیه می کنیم برای انجام صحیح این کار، مقاله “تمیز کردن مرحله به مرحله گوش سگ” را مرور کنید.
