کک یکی از شایع ترین انگل های خارجی در سگ است. این یک حشره مزاحم است که کاملاً ورزشکار است و با میزبان خود بسیار سازگار است، بنابراین هنگامی که دوست ما انگلی شود، خلاص شدن از شر آنها دشوار است، زیرا توانایی آنها برای ماندن در محیط به شکل های نابالغ خود و برای انتقال آسان برای بزرگسالان از طریق تماس بین سگ ها با همنوعان خود یا با حیوانات دیگر.
در حال حاضر نیش آن آزاردهنده است، خارش زیادی ایجاد می کند و حتی اگر انگلی بسیار زیاد باشد، مخصوصاً در توله ها، می تواند منجر به کم خونی در سگ شود، زیرا انگل خون خوار است. یعنی از خون میزبان خود تغذیه می کند.
اما این همه ماجرا نیست، زیرا علاوه بر گزش های ناراحت کننده، می توانند ناقل بیماری هایی باشند که می توانند جدی شوند و می توانند به یک مشکل بهداشت عمومی تبدیل شوند، زیرا برخی از آنها مستعد ابتلا بهانتقال به نوع انسان به همین دلیل است که پیشگیری خوب ارزش استفاده از محصولات خاص برای مبارزه با این حشرات را دارد. مهمتر از همه، محافظت از سگ ما بین بهار و پاییز بسیار مهم است، اما در واقع، با گرم شدن خانه و زمستان های گرم تر، توصیه می شود از آنها در تمام طول سال محافظت کنیم. در این مقاله در سایت ما، 5 بیماری که کک به سگ منتقل می کند را خواهید یافت از دستش نده!
1. دیپیلیدیوز
این بیماری ناشی از انگل روده ای متعلق به خانواده کرم های نواری یا کرم های پهن است. یعنی سستود از گونه Dipylidium caninum. این بیماری اصلی منتقل شده توسط کک است که میزبان واسط این انگل است و سگ ها (میزبان قطعی) با بلع کک آلوده می شوند که به نوبه خود انگلی می شود. با مرحله لاروی انگل که سیستیسرکوئید نامیده می شود. گونه های اصلی کک درگیر در انتقال، Ctenocephalides canis یا felis هستند (به ترتیب کک سگ و گربه، اگرچه می توانند هر دو گونه را به طور مساوی انگلی کنند).
چرخه زندگی این انگل نیاز به میزبان های واسط (در این مورد حشرات، عمدتاً کک یا شپش به میزان کمتر) دارد تا کامل شود. پروگلوتیدهای حاملگی (بخشهای مورفولوژیکی بدن این نوع کرمها با کپسولهای تخمدان در داخل و قابلیت حرکت) از طریق مدفوع به محیط می رسند یا از روده به مقعد سگ مهاجرت می کنند و تخمها را آزاد می کنند.لاروهای کک که کوپروفاژ هستند (از مدفوع و سایر بقایای مواد آلی تغذیه می‌کنند)، تخم‌های انگل را می‌خورند و فاز لارو یا سیستیسرکوئید در کک بالغ ایجاد می‌شود که میزبان قطعی (سگ) را آلوده می‌کند. گربه ها و انسان ها). پس از بلع کک، مرحله بالغ در روده کوچک سگ ما ایجاد می شود، مرحله ای که حدود 20 تا 30 روز طول می کشد.
خیلی وقت ها مهم نیست علائم از خارش مقعد، و خواهیم دید که حیوان خانگی ما مقعد را روی زمین می کشد و منطقه را می لیسد. با این حال، اگر پارازیتیزاسیون زیاد باشد، علائم دیگری مانند بیماری گوارشی (که در آن یبوست می تواند متناوب با اسهال باشد)، تاخیر در رشد توله سگ ها یا بدتر شدن سلامت پوست و پوشش (ریزش بیش از حد، کدر شدن، موهای شکننده و غیره ظاهر شود).). حتی در پارازیتیزاسیون های بسیار جدی، تصاویر صرعی داده شده است که بسیار نادر است.
برای تشخیص بیماری معمولاً تحلیل مدفوع برای مشاهده کپسول های تخم مرغی و علاوه بر آن معمولاً پروگلوتیدها مشاهده می شود. با چشم غیرمسلح در مدفوع، مو یا سطوحی که حیوان در آن استراحت می کند (معمولاً شبیه دانه های برنج هستند). علاوه بر این، سابقه قبلی آلودگی به کک در بیمار در نظر گرفته می شود.
برای جلوگیری از آلوده شدن پشمالوی ما به این انگل، کرم زدایی منظم، چه خارجی و چه داخلی، مهم است. اگر بچه‌هایی در خانه داریم، حتی توصیه می‌شود ماهانه آنها را کرم‌زدایی کنیم، زیرا این انگلی است که می‌تواند افراد را انگلی کند (انسان میزبان تصادفی است) و کودکان بیشتر مستعد ابتلا به آن هستند، چه از طریق بلع تصادفی کک یا کک. تماس مستقیم با پروگلوتیدهای آزاد شده در محیط آن چیزی است که به عنوان بیماری مشترک بین انسان و دام شناخته می شود، که به عنوان یک بیماری که به طور طبیعی از حیوانات به انسان و بالعکس منتقل می شود، تعریف می شود.
برای بهترین دستورالعمل کرم زدایی با توجه به محیط و سبک زندگی سگ خود با دامپزشک خود مشورت کنید.
دو. هموپلاسموز (مایکوپلاسموز)
راه انتقال عفونت توسط هموپلاسما (همچنین با نام هموبارتونلا) تا به امروز ناشناخته باقی مانده است. با این حال، به نظر می رسد کک و کنه درگیر هستند. عفونت همچنین می تواند از طریق تزریق خون سگ های آلوده رخ دهد. هموپلاسمای گربه و سگ یک گروه باکتری با توزیع جهانی هستند، اگرچه شیوع آن ها بسیار متغیر است.
عفونت با Mycoplasma haemocanis و Candidatus Mycoplasma haematoparvum در سگ ها شرح داده شده است. در هر صورت، نادر تلقی می‌شود و بیش از همه در سگ‌های دارای سرکوب سیستم ایمنی دیده شده است، مثلاً به دلیل برداشتن طحال (برداشتن طحال) یا وجود سایر بیماری‌های همراه.
شایع ترین علائم بالینی رنگ پریده مخاطی (کم خونی)، بی حالی، بی اشتهایی، کاهش وزن، افسردگی و تب است. برای تشخیص عفونت، نمونه خون گرفته می شود و اسمیر خون گرفته می شود (با مشاهده باکتری های متصل به گلبول های قرمز).). سایر تکنیک های تشخیصی مکمل نیز ممکن است استفاده شود.
برای درمان این عفونت استفاده از آنتی بیوتیک های اختصاصی ضروری است و گاهی با وجود اینکه بیماران از نظر بالینی بهبود می یابند، عفونت به طور کامل از بین نمی رود و مزمن می شود. اگر سگ شما هر یک از علائم توصیف شده را نشان داد، در اسرع وقت برای ارزیابی مورد به دامپزشک مراجعه کنید.
3. بارتونلوزیس
این بیماری همچنین توسط باکتری ایجاد می شود، در این مورد از جنس Bartonella spp است که گلبول های قرمز و سلول های اندوتلیال را آلوده می کند. سلول هایی که رگ های خونی را می پوشانند).به طور کلی، این بیماری در گربه‌ها بسیار شایع‌تر است و گونه‌ی غالب آن Bartonella henselae است که می‌تواند از طریق گربه خراش گربه به انسان، به ویژه آنهایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، منتقل شود.با ناخن های آلوده به مدفوع کک آلوده (یعنی همچنین یک بیماری مشترک بین انسان و دام).
ناقل اصلی این باکتری کک گربه یا Ctenophalides felis felis است که پراکندگی جهانی دارد. گونه های بارتونلا نیز از گونه های دیگر کک و کنه جدا شده اند، اما نقش آنها در انتقال بیماری مشخص نیست. حیوانات بدون علامت وجود دارد، با آن دسته از بیماران نقص ایمنی علائم جدی تری را نشان می دهند.
در سگ‌ها، اگرچه شناخته‌شده‌ترین گونه بارتونلا B.vinsonii Subspecies berkhoffii است، تظاهرات جدیدی از عفونت‌ها توسط گونه‌هایی که قبلاً نمونه‌ای از گربه‌ها یا گونه‌های دیگر در نظر گرفته می‌شدند به طور مداوم توصیف می‌شوند و غیره. ، تا زمانی که گونه های Date که در سگ یافت شده اند شامل B است.henselae، B. vinsonii ssp. berkhoffii، B. clarridgeiae، B washoensis، B. quintana، B. rochalimae، B. elizabethae، و اخیرا، B. koehlerae.
در این گونه، علائم بالینی اصلی را مشاهده کردیم : اپیستاکسی یا خونریزی بینی، اندوکاردیت، اختلالات عصبی، اختلالات استخوانی و همچنین کبد و طحال یا ضایعات وازوپولیفراتیو. به نظر می رسد انتقال آن به انسان نیز مربوط به گاز گرفتن یا خراش سگ باشد و پیشنهاد می شود که در این مورد بزاق حیوان بیمار دخیل باشد (اینکه آیا بزاق گربه نیز در انتقال به افراد دخیل است هنوز در دست بررسی است).
تشخیص با کشت خون همراه با تشخیص DNA باکتریایی انجام می شود در خون یا سایر بافت ها. با این حال، اغلب به دلیل این واقعیت که این یک باکتری بسیار کند رشد است، که می تواند منجر به نتایج کشت منفی کاذب شود، تشخیص پیچیده می شود.یکی دیگر از عوارض تشخیص آن، ارائه تصاویر بالینی بسیار متنوع و غیر اختصاصی است.
4. تیفوس موشی
بیشتر ریکتزیوزها از طریق کنه منتقل می شوند. با این حال، تیفوس بومی یا موش، یک بیماری عفونی با پراکندگی جغرافیایی وسیع ناشی از تیفوس Rickettsia، باسیلی از خانواده ریکتزیا، از طریق نیش کک‌های آلوده به انسان (زئونوزیس) منتقل می‌شود. ناقل اصلی این باکتری کک موش صحرایی متعلق به گونه Xenopsylla cheopis است که مخزن اصلی آن موش های دورخانگی است. این یک بیماری عفونی نوظهور در نظر گرفته می شود و به طور فزاینده ای در مناطق بیشتری آندمیک است. در اسپانیا، موارد در استان های سویا، هوئلوا، مورسیا و جزایر قناری توصیف شده است.
انتقال به انسان تصادفی است، به دلیل آلودگی محل گزش یا بریده شدن پوست با مدفوع آلوده کک.
علاوه بر درگیری کک موش، اخیراً درگیری گونه Ctenocephalides felis (کک گربه) هم در چرخه بیولوژیکی و هم در انتقال به افراد نشان داده شده است. به همین دلیل است که هم سگ و هم گربه مخزن این بیماری محسوب می شوند. مانند بقیه Rickettsiae، یک انگل داخل سلولی اجباری است، اندازه کوچک و با زنده ماندن کمی در خارج از میزبان خود.
شایع ترین علائم مرتبط با این بیماری تب حاد، آرترومیالژیا (درد مفاصل)، سردرد، خستگی و بثورات پوستی (قرمز شدن پوست) است. بثورات همراه با تب). در بیشتر موارد معمولاً بدون عواقب برطرف می شود، اما در درصد کمی موارد جدی تری وجود دارد که ممکن است نارسایی چند عضوی، دیسترس تنفسی، شوک، تشنج و غیره وجود داشته باشد.
اگرچه هنوز در دست مطالعه است و هنوز نتایج قطعی در دست نیست، تصور می شود که گونه دیگری از ریکتزیا: R. felis نیز ممکن است در ایجاد تیفوس موش دخیل باشد. این نیز توسط کک گربه، C. felis منتقل می شود، به همین دلیل است که یک بار دیگر، سگ ها و گربه ها به عنوان مخزن این بیماری اهمیت فزاینده ای پیدا می کنند.
5. درماتیت آلرژی کک (D. A. P. P)
درماتیت آلرژیک ناشی از نیش کک در سگ و گربه شایع ترین است. منشأ آن در حساس شدن حیوان در برابر آنتی ژن ها (پروتئین ها یا قطعات آن) موجود در بزاق کک است که باعث پاسخ اغراق آمیز سیستم ایمنی علیه این آنتی ژن ها می شود. این واکنشی است که به عنوان واکنش حساسیت مفرط شناخته می‌شود این واکنش مستقل از تعداد کک‌هایی است که حیوان را انگلی می‌کند، به اندازه کافی نیش یک کک برای تحریک پاسخ گفته شده کافی است.
سن ظهور بین 3 تا 6 سالگی است معمولا فصلی است، مصادف با ماه های بیشترین فعالیت کک (تقریباً بین آوریل و اکتبر)، اگرچه در صورت باقی ماندن کک در محیط سگ (مخصوصاً در داخل خانه، جایی که معمولاً در تمام طول سال شرایط بهینه برای رشد کک داریم) می توان آن را تا بقیه سال تمدید کرد. در هر صورت، معمولاً در ماه های گرم شدیدتر است و تصویر بالینی معمولاً با افزایش سن بدتر می شود. از نظر بالینی با ظاهر ضایعات پاپولو-پوسته مشخص می شود که با خارش بسیار شدید همراه است. آنها معمولاً در نواحی بسیار مشخص، عمدتاً ناحیه لومبوساکرال قرار دارند و می توانند تا ناحیه پرینه، شکم شکمی و پهلوها گسترش یابند.
علاوه بر این، خاراندن مداوم در موارد مزمن می تواند منجر به عفونت ثانویه پوست، آلوپسی خود القایی و ظاهر سبوره شود.
درمان شامل یک کنترل کامل کک است درمان حیوان، محیط زیست و تمام حیواناتی که با آن زندگی می کنند مهم است. در موارد بسیار شدید، ممکن است نیاز به استفاده از کورتیکواستروئیدها باشد، اما آنها همیشه مکمل درمان کنترل انگل خواهند بود، هرگز به عنوان تنها درمان.
باید بسیار سخت گیر باشیم و از پیشگیری کننده بودن درمان اطمینان حاصل کنیم، یعنی سعی کنیم با انجام تمام اقدامات پیشگیرانه از انگلی شدن سگ خود جلوگیری کنیم. در مواردی که مزمن شده اند، علاوه بر موارد فوق، ممکن است برای مبارزه با عفونت های ثانویه و سبوره، از آنتی بیوتیک درمانی و شامپو درمانی استفاده شود. دامپزشک شما همیشه مورد را به صورت جداگانه ارزیابی می کند تا درمان ایده آل را تجویز کند.
اگر متوجه نیش کک سگ خود شدید چه باید کرد؟
بیماری های مختلف منتقل شده توسط کک، توصیه می شود مراجعه به دامپزشک، که قادر به انجام تست های تشخیصی مربوطه خواهد بود. برای رد وجود هر نوع باکتری، عفونت یا انگلی که از کک به عنوان ناقل میانی استفاده می کند.
علاوه بر این، متخصص درمان را برای از بین بردن کک روی سگ توصیه می کند، که بسته به اینکه فرد مبتلا متفاوت باشد، متفاوت است. یک سگ یا توله سگ بالغ است به یاد داشته باشید که محصولات خاصی برای از بین بردن کک روی توله ها استفاده می شود.
اگر کک روی شما هم تاثیر بگذارد چه باید کرد؟
اگر شما نیز خارش بدن را تجربه می کنید، ممکن است بخواهید علائم کک در انسان و همچنین بیماری های ناشی از کک در انسان را مرور کنید. زیرا همانطور که اشاره کردیم در برخی موارد این انگل ها می توانند ناقل بیماری های مشترک بین انسان و دام باشند.
فراموش نکنید که برای از بین بردن کامل باید درمان دامپزشکی مناسب را دنبال کرده و از بین ببرید. خانه کک شما با گنجاندن تخت سگ، اسباب بازی، مبل، پتو، فرش و غیره.
