در این مقاله در سایت ما قصد داریم در مورد ایورمکتین برای گربه، دارویی که برای چندین دهه استفاده شده است صحبت کنیم. در حال حاضر محصولات خاص تر، موثرتر و ایمن تر دیگری وجود دارد که برای استفاده در گاوها ثبت شده است و در نتیجه بیشتر توصیه می شود. در ادامه توضیح خواهیم داد که در چه مواردی از ایورمکتین استفاده می شود و چه اقدامات احتیاطی را باید رعایت کنیم، زیرا مانند هر دارویی می تواند عوارض جانبی داشته باشد.
ایورمکتین برای گربه ها چیست؟
ایورمکتین یک لاکتون ماکروسیکلیک است که از دهه 1980 در گاو، گوسفند، بز یا اسب استفاده شده است. فعالیت ضد انگلی استفاده از آن را به حیوانات همراه مانند سگ و گربه نیز گسترش داده است. ایورمکتین با فلج کردن و در نتیجه از بین بردن انگل ها عمل می کند. این دارو در چندین فرمت به بازار عرضه می شود تا در بازار بتوانیم ایورمکتین را به صورت خمیر، پیپت یا برای تجویز خوراکی یا تزریقی پیدا کنیم که برای استفاده در حیوانات خانگی ثبت نشده است.
تجویز روی پوست می تواند باعث آلوپسی و پوسته پوسته شود در این ناحیه. سلامکتین یا موکسیدکتین از دیگر لاکتون های پرمصرف هستند که اغلب در پیپت ها استفاده می شوند و جایگزین ایورمکتین برای گربه ها هستند.
ایورمکتین برای چه چیزی در گربه ها استفاده می شود؟
کاربرد ایورمکتین در گربه ها همانطور که گفتیم بر اساس اثر آن بر روی برخی از انگل ها است.بنابراین قابلیت از بین بردن نماتدها و کنه ها را دارد که با آن می توان از آن به عنوان کرم کش داخلی در برابر کرم های گرد و در درمان بیماری های ناشی از کنه ها استفاده کرد. داخل گوش و روی پوست به عنوان مثال استفاده از آن در جرب گوش ناشی از کنه های Otodectes cynotis یا ایورمکتین برای گربه های مبتلا به جرب نوتودریک یا سارکوپتیک، بیماری های پوستی نیز توسط کنه ایجاد می شود. کاربرد آن در درمان هجوم انگل های خارجی مانند کک و مک بحث برانگیز است، بنابراین داروهای ضد انگلی دیگری که این آلودگی ها را از بین می برند و از آنها جلوگیری می کنند توصیه می شود.
علاوه بر این، باید کاربرد آن در پیشگیری و درمان دیروفیلاریوز یا کرم قلب ، انگلی که قادر به ماندن در این اندام است را برجسته کنیم. ، در ریه ها و در سیاهرگ هایی که به سمت کبد می روند. این کرم به اشکال نابالغ وارد بدن می شود که از طریق نیش پشه های آلوده منتقل می شود.با توجه به اهمیت اندام هایی که بر آن تأثیر می گذارد، این یک انگل بالقوه کشنده است. استفاده از ایورمکتین در حیوانات مشکوک به فیلاریازیس باید تحت کنترل شدید دامپزشکی انجام شود، زیرا دوزی که به سرعت میکروفیلاری ها را از بین می برد، می تواند باعث واکنش شدید آنافیلاکتیک شود.
دوز ایورمکتین برای گربه
هم مقداری که باید تجویز شود و هم دفعات دوز ایورمکتین برای گربه ها بسیار متغیر است، زیرا به دلیل استفاده از آن بستگی دارد. بنابراین بسیار مهم است که در همه موارد، قبل از دادن ایورمکتین به گربه با دامپزشک مشورت کنیم، حتی اگر قبلا آن را به او داده باشیم. البته استفاده از ایورمکتین در سایر حیوانات به این معنی نیست که در گربه نیز همین اثر را خواهد داشت.در ادامه به بررسی عوارض احتمالی می پردازیم.
مسمیت ایورمکتین برای گربه
اگر دستورات دامپزشک را رعایت کنیم، استفاده از ایورمکتین برای گربه ما بی خطر خواهد بود، مگر اینکه نسبت به محصول حساسیت داشته باشد که خیلی رایج نیست. در غیر این صورت، عوارض جانبی ایورمکتین در گربه ها می تواند بسیار جدی باشد. بنابراین، دوز ناکافی می تواند باعث مسمومیت شود که علائمی مانند موارد زیر ایجاد می کند:
- ناهماهنگی.
- استفراغ و اسهال.
- افسردگی.
- لرزش و حرکات بسیار بزرگ.
- گشاد شدن مردمک ها.
- بیش بزاق.
- مشکل تنفس.
- کاهش دما.
- بدون بازتاب.
- فلج در پاهای عقبی.
اگر پس از تجویز ایورمکتین هر یک از این علائم را مشاهده کردیم، باید فوراً به دامپزشک مراجعه کنیم هیچ پادزهری علیه ایورمکتین وجود ندارد، بنابراین بنابراین درمان مبتنی بر استقرار مایع درمانی و داروهای لازم برای کنترل علائم است. بهبودی ممکن است چند هفته طول بکشد.
موارد منع مصرف ایورمکتین برای گربه
در نهایت، قبل از تجویز ایورمکتین برای بچه گربه ها باید با دامپزشک مشورت کنیم، زیرا کوچکترین بچه گربه ها ممکن است مسموم شوند. مصرف بیش از حد در آنها خطرناک تر خواهد بود. به همین ترتیب به گربه ای که نشان داده به آن آلرژی دارد دوباره ایورمکتین بدهیم.احتیاط ویژه نیز مستحق گربه های باردار و شیرده ، زیرا ایورمکتین به شیر منتقل می شود.
