فدراسيون بين المللي سينولوژي (FCI) سازماني است كه مسئول استاندارد كردن نژادهاي سگ در 10 گروه با بخشهاي مختلف هر كدام است، بديهي است كه علاوه بر آن سگهايي كه با يك نژاد خاص مطابقت دارند، تعداد زيادي از آنها نيز وجود دارد. آنها مستیزو هستند.
متاسفانه در این مقاله خواهیم دید که چگونه برخی از نژادهایی که قبلا توسط FCI شناخته شده بودند منقرض شده اند، اما همچنین در مورد نژادهای دیگری که هنوز هم می توانیم از آنها لذت ببریم و از قاره آمریکا، به ویژه از آرژانتین سرچشمه می گیرند، خواهیم آموخت..
در این مقاله AnimalWised کشف کنید نژادهای سگ آرژانتینی.
سگ قطبی آرژانتین
این نژاد محصول محصول تلاقی بین هاسکی سیبری، هاسکی گرینلند، مالاموت آلاسکا و اسپیتز منچوری بود، متاسفانه در سال منقرض شد. در سال 1994، زمانی که او مجبور شد برای پیروی از پیمان قطب جنوب برای حفاظت از محیط زیست از منطقه نقل مکان کند.
سگ قطبی آرژانتینی توسط ارتش آرژانتین ساخته شد، که آن را به عنوان یک سگ سورتمه برای پایگاه های قطب جنوب خود تصور کرد، این نژاد یک نژاد بود قادر به کشیدن بارهای بزرگدر مسافت های طولانی، بنابراین حیوانی تنومند و سنگین بود که می توانست به 60 کیلوگرم برسد.
آنها خلق و خوی فوق العاده ای داشتند اما بدون شک متحدان واقعی بودند، نه تنها می توانستند حمل و نقل را در شرایط بد آب و هوایی تسهیل کنند، بلکه در مورد ترک های مرگبار که به قیمت جان چندین سرباز تمام می شد، هشدار می دادند.
سگ یاگان
سگ یاگان یک نژاد منقرض شده است، اما بدون شک اولین نژاد سگ آرژانتینی بود، زیرا با بومیان بومی جنوب آرژانتین، معروف به Tierra del Fuego، مردم بومی Yaganes و Seikman موفق شده بودند تا حدی این سگ را اهلی کنند.
عقیده بر این است که نزدیک ترین خویشاوند ژنتیکی آن گرگ یال دار است که به عنوان گرگ یال دار نیز شناخته می شود.
از نظر فیزیکی، سگ یاگان شباهت خاصی به روباه داشت، به سختی برای شکار و دفاع از آن استفاده می شد، زیرا نه پروسه اهلی شدن را کامل کرده بود و نه خیلی به انسان وابسته بود، اما وارد شد. خانه های مخاطره آمیز مردم بومی و در آنجا در یک گله جمع شده بود که اغلب به عنوان منبع گرما عمل می کرد
تصویر از 2.bp.blogspot.com
دوگوی آرژانتینی
این شناخته شده ترین نژاد سگ آرژانتینی است و برای شکار شکار بزرگ گونه های بومی، مانند پوما، تصور شد. روباه و گراز از نظر ژنتیکی دارای ویژگی های چندین نژاد مانند ماستیف اسپانیایی، آلانو اسپانیایی، بول تریر، بولداگ و ماستیف پیرنه می باشد.
او به دلیل توانایی بدنی فوق العاده به عنوان سگ جنگنده استفاده می شد، به طور خاص سگ هایی که برای چنین ظلمی استفاده می شدند متعلق به نژاد آراکانا بودند. این سگ ها فاقد حس بویایی بودند و نسبت به یکدیگر بسیار پرخاشگر بودند.
بعداً کاست گوارانی با حس بویایی بهبود یافته و تهاجمی بسیار کمتر ایجاد شد. دوگوی آرژانتینی که امروزه شناخته شده است در اواخر دهه 1940 متولد شد.این یک سگ کار قوی و سرسخت است که برای شکار استفاده می شود، به خوبی به صورت گروهی کار می کند و می تواند برای خدمت سربازی و همچنین کارهای جستجو و نجات آموزش ببیند.
با اجتماعی شدن مناسب، دوگوی آرژانتینی وفادار و با محبت است هم با بزرگسالان و هم با کودکان، همچنین استعداد خوبی برای رابطه با سایر حیوانات خانگی.
سگ جنگی کوردوان
سگ جنگی کوردوان یکی دیگر از نژادهای بومی آرژانتین است که منقرض شد.این نژاد با تلاقی بوکسر، بول تریر، ماستیف و بولداگ انگلیسی به دست آمد.
در قرن بیستم در استان کوردوبا ایجاد شد، همانطور که از نامش مشخص است، به طور سنتی به عنوان سگ جنگنده استفاده می شد، دارای قدرت تهاجمی بسیار و تحمل شگفت انگیزی برای درد بود.
تهاجمی بودن این نژاد سگ منجر به انقراض خود شد، چندین نمونه در دعوا مردند و تولید مثل آسان نبود زیرا نرها و ماده ها نیز تمایل داشتند با یکدیگر بجنگند و جفت نشوند. از این نژاد در ایجاد دوگو آرژانتینی نیز استفاده شد.
تصویر از k30.kn3.net
سگ پیلا آرژانتینی
این نژاد عمدتاً در استان های شمال غربی آرژانتین یافت می شود و بیش از هر چیز به دلیل لمس نرم پوستش مورد قدردانی قرار می گیرد، زیرا مو ندارد. اعتقاد بر این است که این سگ از نسل سگ بی مو پرویی است.
این سگ متعلق به دوران پیش از کلمبیاست و شواهدی دال بر وجود آن به حدود 3000 سال پیش برمی گردد. اعتقاد بر این است که به دست اینکاها به آرژانتین رسیده است که آن را به عنوان هدیه ای برای تقویت روابط تقدیم کردند.
سه نوع سایز کوچک، متوسط و بزرگ وجود دارد، سگ های چابک و سریعی هستند که قادر به بالا رفتن و پرش های عالی هستند.
یکی دیگر از خصوصیات اصیل این نژاد، جدای از طاسی، این است که این سگ های فاقد پرمولر و همچنین دندان های دیگر هستند. آنها می توانند هر رنگی باشند.
آنها سگ های بسیار دوست داشتنی با خانواده انسان و همچنین با سایر حیوانات خانگی هستند، کاملاً با فضاهای کوچک و زندگی داخل خانه سازگار می شوند، بازیگوش و شاد هستند اگرچه تمایل خاصی به بی اعتمادی به غریبه هایی دارند که آنها را ایجاد می کنند. سگ های نگهبان عالی، اما هرگز تهاجمی.
