دوگو آرژانتینی یکی از محبوب ترین سگ های قاره آمریکا است. این یک مولوسوئید از نوع بولداگ است. به خاطر اندازه بزرگ، خز سفید و ظاهر قدرتمندش متمایز است. بدون شک یکی از تاثیرگذارترین سگ های موجود است.
اگر به فرزندخواندگی دوگو آرژانتینی فکر می کنید، چه توله سگ باشد و چه بالغ، خیلی مهم است که خودتان را مطلع کنیددر مورد جزییات آموزش و پرورش و ویژگی های آن و مراقبت هایی که برای شادی و سلامت نیاز دارد.
در این برگه در سایت ما همه چیزهایی را که لازم است در مورد سگ دوگوی آرژانتینی بدانید، خواه مربوط به شخصیت آن، سبک زندگی که به بهترین وجه مناسب آن است و یا برخی از بیماری هایی که می توانند بر آن تأثیر بگذارند، توضیح خواهیم داد. به خواندن در مورد سگ دوگوی آرژانتینی ادامه دهید و فراموش نکنید که برای به اشتراک گذاشتن عکس ها و تجربیات خود نظر دهید.
منشا دوگوی آرژانتینی
دوگوی آرژانتینی تنها نژاد آرژانتینی است که منقرض نشده است. این سگ در آرژانتین استان کوردوبا در طول دهه 1920 توسط دکتر آنتونیو نورس مارتینز که به دنبال یک سگ فوق العاده قوی و مقاوم بود که یک سگ واقعی باشد، ساخته شد. جنگنده در آن زمان دعوای سگی در روستاهای آرژانتین و سایر نقاط جهان بسیار رایج بود. در کوردوبا برای این فعالیت‌ها از سگ‌های جنگی کوردو استفاده می‌شد. نورس مارتینز از این سگ ها به عنوان والد برای سگ دوگوی آرژانتینی استفاده کرد، اما او به دنبال ثبات شخصیت و کنترل بیشتر پرخاشگری در او بود.
وقتی که مبارزه با سگ توسط جامعه بدبین شد، نورس مارتینز دوگوی آرژانتینی را به سمت شکار و شکار بازی بزرگ سوق داد نتیجه به دست آمد همانطور که انتظار می رفت و سگ دوگوی آرژانتینی شکارگر گراز وحشی، پوما، پکاری و روباه شد.
برای رسیدن به استانداردی که امروزه می شناسیم، بسیاری از نژادهای سگ دیگر تلاقی یافتند. دوگوی آرژانتینی علاوه بر سگ های مبارز کوردو، اجدادی مانند بول تریر، بولداگ انگلیسی، گریت دین، ماستیف پیرنه، بوکسر، ماستیف اسپانیایی، دوگ دو بوردو، سگ گرگ ایرلندی و اشاره گر این نژاد به طور رسمی توسط فدراسیون سینماشناسی آرژانتین در سال 1964 و توسط فدراسیون بین المللی سینولوژی (FCI) در سال 1973 به رسمیت شناخته شد
ویژگی های دوگوی آرژانتینی
دوگو آرژانتینو یک سگ بزرگ ورزشکار است.او با ابهت، قوی و بسیار عضلانی، اما با نسبت هارمونیک است. سر قدرتمند است بدون زوایای ناگهانی، و حتی فرورفتگی بینی- فرونتال (ایست) ضعیف است. بینی سیاه است. چشم ها متوسط، بادامی شکل، به خوبی از یکدیگر جدا شده و تیره یا فندقی هستند. گوش ها بلند، پهن، صاف و ضخیم هستند. بدنه 10 درصد بلندتر از قدش است، بنابراین نیم رخ مستطیلی دارد. این قوی است و دارای سینه پهن و عمیق است که با شکم تا حدودی جمع شده ادامه می یابد. دم متوسط، سابر شکل، بلند و ضخیم است.
کت دوگو آرژانتینو کوتاه، صاف و نرم در لمس است ، اما تراکم آن بسته به آب و هوا متفاوت است. در آب و هوای گرم، مو کم است و می تواند پوست را نمایان کند. در آب و هوای سرد، ضخیم و متراکم است، و حتی ممکن است دارای پوشش زیرین باشد. باید سفید جامد باشد، اما یک لکه سیاه یا تیره رنگ در اطراف آن مجاز است. چشم، تا زمانی که از 10 درصد سطح سر تجاوز نکند.
قد نرها معمولاً در ناحیه پژمرده بین 60 تا 68 سانتی متر می رسد در حالی که ماده ها بین 60 تا 65 سانتی متر هستند. از طرفی میانگین وزن در نرها 40 تا 45 کیلوگرم و در ماده ها 40 تا 43 کیلوگرم است.
شخصیت دوگو آرژانتینی
علی رغم گذشته آن به عنوان یک سگ جنگی و سگ شکاری، سگ دوگوی آرژانتینی نمونه دیگری است که نشان می دهد آموزش هایی که ما به سگ خود ارائه می دهیم تا حد زیادی به ایجاد یک شخصیت مناسب برای یک زندگی خانوادگی کمک می کند. سگ دوگو آرژانتینی سگی مهربان و وفادار است، مطمئناً محافظ است اما در صورت اجتماعی شدن مناسب نسبت به سگ ها و افراد دیگر مدارا می کند، موضوعی که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
او سگی است باهوش و فداکار، بسیار حساس، که پیوند بسیار محکمی با کسانی که خانواده می داند ایجاد خواهد کرد. این برای کسانی که فرزندان کمی بزرگتر در خانه خود دارند بسیار مناسب است، زیرا از بازی کردن و ارائه بوسه های محبت آمیز بسیار لذت می برد، چیزی که بسیاری از مردم را شگفت زده و مجذوب خود می کند.او بسیار صبور و مهربان است، بسیار قابل اعتماد است اگر شما فرصت داشته باشید که او را از مرحله توله سگش آموزش دهید.
اما سگ دوگوی آرژانتینی سگ مناسبی برای همه نیست. هوش بالای او باعث می شود که او به راحتی خسته شود و به همین دلیل نیاز به یک فرد با تجربه در مالکیت مسئولانه حیوانات، در آموزش و پرورش و با انگیزه صحیح سگ برای ارائه خدمات جدید دارد. تجربیات و فعالیت های مثبت شما همچنین به یک خانواده پویا نیاز دارید که نیازهای این سگ را درک کند و سبک زندگی فعالانه ای را در خود جای دهد.
در آخر اضافه می کنیم که نظارت بر تمام تعاملاتی که یک دوگو آرژانتینی پذیرفته شده در مرحله بزرگسالی خود دارد بسیار مهم است. همانطور که ممکن است برای هر سگی اتفاق بیفتد، بدرفتاری و عدم اجتماعی شدن می تواند به این نژاد نجیب آسیب برساند و بسته به هر مورد، آن را تا حدودی عصبی، خجالتی یا واکنشی نشان دهد. این توصیه ای است که با هر نژادی صرف نظر از مورفولوژی آن انجام می دهیم، اما در این مورد به دلیل ظرفیت فیزیکی و قدرت آن اهمیت بیشتری دارد.به همین ترتیب، حتی اگر توله ای را به فرزندی قبول کنیم، باید قبلاً ارزیابی شود که آیا در صورت بروز دشمنی با سگ دیگری، می توانیم او را نگه داریم یا خیر. استفاده از مهاربند ضد کشش در این موارد ضروری می شود.
دوگو آرژانتین مراقبت
دوگو آرژانتینی برای شاد بودن نیاز به مراقبت بیش از حد ندارد، اما مهم است که برای برخی از آنها ارزش قائل شویم. برای شروع در مورد مراقبت از کت او صحبت می کنیم که برای از بین بردن موهای مرده نیاز به برس زدن هفتگی دارد. با این حال، باید در نظر داشت که دوگوی آرژانتینی موهای زیادی از دست می دهد، بنابراین لازم است خانه را با مقداری منظم تمیز کنید. مناسب است هر ماه یا یک ماه و نیم او را حمام کنید یا زمانی که واقعا کثیف است. ممکن است برای رفتن به نظافت سگ یا حمام کردن در بیرون نشان داده شود.
فراموش نکنیم که درم پوست شما بسیار حساس است و به همین دلیل توصیه می شود آن را در معرض آفتاب شدید قرار ندهید و مراقب افت دما باشید. دوگوی آرژانتینی سرما را به خوبی تحمل نمی کند.
دوگو آرژانتینی به بین 2 تا 3 پیاده روی در روز نیاز دارد ، که در آن به او اجازه می دهیم بو بکشد، تحقیق کند و با آن تعامل داشته باشد. دیگر حیوانات. همچنین تشویق او به انجامورزش متوسط از طریق بازی ها و اسباب بازی ها یا فعالیت های متنوع مانند تکمیل یک مدار چابکی مفید خواهد بود. دوگوی آرژانتینی از تحریک ذهنی که این نوع فعالیت ارائه می دهد لذت خواهد برد.
تأمین فضای مناسب زندگی برای آنها مانند خانه با باغ بسیار توصیه می شود، اما در صورت داشتن فعالیت بدنی و ذهنی مناسب می توانند کاملاً با سبک زندگی در محیط شهری سازگار شوند. در داخل خانه، دوگوی آرژانتینی معمولا یک سگ آرام است.
آموزش دوگو آرژانتینی
دوگو آرژانتینو سگی است که به تقویت مثبت به طرز شگفت انگیزی پاسخ می دهد اما به تنبیه، نیروی بدنی و به طور کلی به هر عادتی که باعث ناراحتی یا اضطراب می شود، بسیار منفی است.در شرایط بدرفتاری، دوگوی آرژانتینی می‌تواند به سگی مخرب تبدیل شود، اتفاقی که در صورت عدم پیاده‌روی و ورزش مناسب نیز می‌تواند رخ دهد.
قبل از شروع آموزش، باید به یاد داشته باشیم که قوانینی را که همه اعضای خانواده رعایت می کنند ضروری است تا سگ احساس سردرگمی نکند. برای مثال، اگر تصمیم گرفتیم او را روی کاناپه نگذاریم، همه باید از همین قانون پیروی کنیم. در غیر این صورت سگ احساس سردرگمی می کند. همچنین خوب است برخی از جنبه های آینده مانند اندازه بزرگ آن را ارزیابی کنید. اگر او را تشویق کنیم که در مرحله توله سگش از بالای افراد بالا برود، احتمالاً در مرحله بزرگسالی خود نیز همین کار را خواهد کرد (و چندان سرگرم کننده نخواهد بود)، قبل از پذیرش او همه این جزئیات را در نظر بگیرید.
آموزش سگ با فرآیند اجتماعی شدن شروع می شود که در آن توله سگ را به حضور و بازی با سگ ها، افراد و محیط های مختلف عادت می دهیمو اشیایی که در زندگی بزرگسالی خواهید داشت.این بدون شک ستون آموزش است زیرا به آن بستگی دارد که سگ ما پایدار، اجتماعی و آرام باشد. عدم اجتماعی شدن باعث ایجاد رفتارهای ترسناک، واکنشی و حتی مشکلات رفتاری در سگ می شود، بنابراین لازم است که به طور کامل با او کار کنید.
بعداً با دستورات اطاعت شروع خواهیم کرد، فعالیتی که دوگوی آرژانتینی را هیجان زده خواهد کرد. از آنجایی که او یک سگ باهوش و فداکار است، هر زمان که با هم اطاعت کنید و همچنین رابطه خود را تقویت کنید، احساس مفید بودن و پاداش می کند. توصیه می کنیم ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در روز را صرف مرور و یادگیری چیزهای جدید کنید.
سلامت دوگو آرژانتین
دوگو آرژانتینی یک نژاد نسبتا سالم است. برای اطمینان از این امر مفید است هر ۶ ماه یکبار به دامپزشک مراجعه کنید و مطمئن شوید که مشکلی وجود ندارد. همچنین برخی از روال‌ها مانند برنامه واکسیناسیون سگ و کرم زدایی (چه خارجی و چه داخلی) را به درستی دنبال خواهیم کرد.این عادات به ما کمک می کند تا از برخی بیماری های مسری و همچنین وجود انگل ها در سگ جلوگیری کنیم. فراموش نکنیم که اخته کردن بسیار توصیه می شود. شایع ترین بیماری های سگ دوگو آرژانتینی عبارتند از:
- ناشنوایی ارثی
- دیسپلازی هیپ
- آفتاب سوختگی
علاوه بر همه چیزهایی که در بالا ذکر شد، باید به او یک غذای با کیفیت و یک برنامه بهداشتی مناسب ارائه دهیم: دندان ها، گوش هایش را تمیز کنید. خالی کردن غدد مقعدی و حتی برداشتن لگانیا هر روز صبح از جمله عاداتی است که بسیار توصیه می شود. امید به زندگی دوگوی آرژانتینی در حدود 10 یا 12 سال است ، اما اگر به درستی از آن مراقبت شود، می توان از این رقم فراتر رفت.
