همستر حیوانات جذابی هستند که به عنوان حیوانات خانگی محبوبیت زیادی پیدا کرده اند، به خصوص در میان کوچکترها. اگرچه آنها به فضای کمی و مراقبت نسبتاً ساده نیاز دارند، اما این جوندگان باید توجه ویژه ای به رفاه حیوانات آنها داشته باشیم.
از آنجایی که همسترها طعمه آسانی برای بسیاری از شکارچیان در طبیعت هستند، باید دائماً هوشیار باشند و بتوانند برای فرار و دفاع از خود به سرعت واکنش نشان دهند تا بقای خود را تضمین کنند.بنابراین همسترها اغلب به ویژه آسیب پذیر در برابر استرس هستند و برای احساس امنیت به محیطی بسیار مثبت نیاز دارند.
در این مقاله در سایت ما، علل احتمالی و اصلی ترین علائم استرس در همستر را به شما می گوییم علاوه بر این، ما توصیه هایی به شما ارائه می دهد تا کیفیت زندگی مطلوبی را به جونده خود ارائه دهید و از انباشت استرس از آسیب رساندن به سلامت و تندرستی آن جلوگیری کنید.
چرا همستر من خیلی عصبی و استرسی است؟
استرس و عصبی بودن در همسترها بسته به شخصیت حیوان، محیطی که در آن زندگی می‌کند، می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. مراقبت های ارائه شده توسط سرپرست او از آنجا که انواع مختلفی از همستر وجود دارد و هر فردی می تواند شخصیت متفاوتی داشته باشد، علائم استرس می تواند از جونده به جونده متفاوت باشد. به همین دلیل، بسیار مهم است که سرپرست شخصیت و رفتار همستر خود را بشناسد تا هرگونه تغییر در رفتار معمول خود را شناسایی کند.
به طور کلی، هر حرکت ناگهانی، سر و صدای بلند یا محرک عجیب و غریب می تواند جونده شما را بترساند و تحت فشار قرار دهد، زیرا ممکن است آنها را تفسیر کنند. که ممکن است رفاه آنها در معرض تهدید قرار گیرد. به عنوان مثال، با تلاش برای گرفتن ناگهانی آنها، می توانیم آنها را بترسانیم و یک موقعیت استرس زا و بسیار منفی برای جوندگان کوچک خود ایجاد کنیم.
همسترهایی که خانه خود را با حیوانات خانگی دیگر به اشتراک می گذارند یا در محیط های بسیار پر سر و صدا زندگی می کنند (افراد و به خصوص کودکان می توانند برای یک همستر بسیار پر سر و صدا باشند، واقعاً!)، ممکن است احساس استرس کنند، عمدتاً اگر آنها نبوده باشند. اجتماعی شدن مناسب، یعنی عادت به حضور افراد، حیوانات و محیط های متنوع، باعث ترس آنها در تشخیص عجیب بودن این محرک ها می شود.
از سوی دیگر، جوندگانی که محیط غنی شده ندارند، با اسباب بازی ها و عناصری که به آنها امکان بازی، ورزش و خود را سرگرم کنند تمایل بیشتری به تجمع استرس دارند.در واقع کم تحرکی و عدم تحریک ذهنی از عوامل اصلی استرس در همستر و سایر حیوانات نیز می باشد.
A بهداشت ضعیف در قفس، گاهی اوقات همستر شما را عصبی تر و بیقرارتر از حد معمول می کند. به یاد داشته باشید که این حیوانات بسیار تمیز هستند، بنابراین رعایت بهداشت و انتخاب بسترهای مناسب برای قفس آنها بخش اساسی مراقبت از همستر است.
در برخی موارد، کمبود تغذیه یا رژیم غذایی ناکافی نیز می تواند تصاویری از بیش فعالی، استرس، عصبی بودن یا افسردگی ایجاد کند. مانند هر حیوان دیگری، همسترها برای حفظ رفتار متعادل و سلامتی عالی نیاز به تغذیه کامل و متعادل دارند. در سایت ما به شما می گوییم چه غذاهایی برای همسترها ممنوع است که نباید در رژیم غذایی جوندگان خود بگنجانید.
آخرین (اما نه کم اهمیت ترین)، باید به خاطر داشته باشیم که برخی از بیماری ها می توانند باعث ایجاد درد و استرس در همسترها شوند و همچنین باعث ایجاد تغییراتی در آنها می شوند. رفتار معمولی بنابراین، هنگامی که جوندگان خود را تغییری در رفتار یا ظاهر آن مشاهده کردید، از بردن جوندگان به دامپزشک متخصص دریغ نکنید.
علائم استرس در همستر
هر حیوان منحصر به فرد است و بدن آن استرس را متفاوت تجربه می کند و بیان می کند. به همین دلیل مهم است که به تغییرات در رفتار و ظاهر جونده خود توجه کنید تا هر علامت استرس یا بیماری های رایج در همستر را زود تشخیص دهید.
اما با کمی توجه به راحتی می توان همستر استرس دار و علائم آن را تشخیص داد. در زیر، ۱۰ علامت واضح استرس در همسترها را خلاصه می کنیم:
- بیش فعالی: همسترهای استرس زا تمایل دارند دائما بیش فعال باشند و به سختی آرام و در قفس خود جمع می شوند. آنها ممکن است دائما حرکت کنند، خیلی سریع روی چرخ خود بدوند، عصبی یا هوشیارتر از حد معمول باشند، از میله های قفس خود بالا بروند و حتی ساعات خواب روزانه خود را کاهش دهند. این نشانه واضحی است که حیوان تنش انباشته زیادی دارد و باید آن را رها کند تا تعادل خود را به دست آورد. و اگر جونده محیط غنی شده ای برای صرف انرژی و رهاسازی تنش به صورت مثبت نداشته باشد (مثلاً بازی و ورزش)، می تواند مشکلات رفتاری متعددی مانند مخرب بودن، پرخاشگری و کلیشه ها را نشان دهد.
- عادت های غیرمعمول: هر همستر برای اعمال توانایی های فیزیکی، شناختی، عاطفی و اجتماعی خود نیاز به زندگی در محیطی غنی دارد. اگر جوندگان در یک محیط بی تحرک در معرض یک روال بی تحرکی قرار بگیرند، سعی می کند انرژی خود را صرف کند و استرس را به روش های دیگری کاهش دهد و ممکن است برخی عادات غیر معمول و حتی خطرناک را اتخاذ کند.یکی از عادات غیرعادی مرتبط با استرس در همسترها گاز گرفتن میله های قفس آنهاست، رفتاری که می تواند سلامت آنها را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
- رفتارهای کلیشه ای: همانطور که اشاره کردیم، همستر در تلاش برای رهایی از تنش انباشته شده در بدن خود، ممکن است حرکات و اعمال خاصی را انجام دهد. به طور اجباری و تکراری، چیزی که به عنوان "کلیشه" شناخته می شود. به عنوان مثال، دائماً خاراندن، بی وقفه جویدن، چندین بار چرخیدن در محور خود، تمیز کردن مداوم بدن خود و غیره. در شدیدترین موارد، این رفتارها منجر به خودزنی می شود، زیرا همستر می تواند با خاراندن یا جویدن بی وقفه زخم و جراحات ایجاد کند و در برابر آبسه ها و عفونت ها آسیب پذیرتر باشد. لازم است در شناسایی این رفتارهای اجباری قبل از ایجاد عوارض عمده سلامتی در حیوان هوشیار باشیم.
- پرخاشگری: استرس یکی از عوامل اصلی پرخاشگری در همستر است.علاوه بر این، می‌توانیم ببینیم که یک همستر تحت استرس معمولاً بیشتر از حد معمول واکنش نشان می‌دهد و تقریباً همیشه به روشی اغراق‌آمیز به محرک‌های محیط خود پاسخ می‌دهد. اگر جونده شما گوش هایش را عقب بگذارد، دندان هایش را نشان دهد و غرغر کند، برای حمله احتمالی آماده می شود و باید از نزدیک شدن به آن خودداری کنید تا بر تنش این موقعیت بیشتر نشود. یک همستر تهاجمی با انباشته شدن تنش در بدنش می تواند به سرپرستان خود، سایر همسترها و حتی خود آنها آسیب برساند. بنابراین، اگر متوجه شدید که همستر شما مدام سعی می کند شما را گاز بگیرد، دندان هایش را نشان می دهد یا تهاجمی تر شده است، توصیه می کنیم از یک دامپزشک متخصص مشاوره بگیرید.
- ریزش مو: وقتی یک همستر به طور دائم در محیطی منفی و فقیر زندگی می کند یا از یک روال بی تحرک رنج می برد، می تواند استرس مزمن شود. در این مرحله، استرس در حال حاضر گسترده شده است و یکی از شایع ترین علائم فیزیکی استرس مزمن در همسترها، تغییر در خز آنها است.یک همستر تحت استرس ممکن است شروع به ریزش مو کند یا پوششی روغنی‌تر داشته باشد. از سوی دیگر، خود جونده می تواند با خاراندن شدید موهای خود را بیرون بیاورد و لکه های طاسی روی خز خود ایجاد کند.
- صدای همستر: همسترها عموماً حیواناتی ساکت و آرام هستند. با این حال، زمانی که یک همستر تحت تأثیر استرس قرار می گیرد، می تواند صداهای مشخصی را ایجاد کند. برای احساس ترس، مقاومت یا ناراحتی در یک موقعیت، همستر می تواند خرخر کند. اما به نوبه خود، اگر جونده احساس خطر کند، می‌تواند حالت دفاعی بگیرد، غرغر کند و دندان‌هایش را به هم بکوبد. در شرایط عصبی شدید، ممکن است برخی ناله ها یا جیغ ها نیز ظاهر شوند که در همسترها غیر معمول است.
- بزاق بیش از حد: استرس، ترس، اضطراب و عصبی بودن در تولید بزاق اختلال ایجاد می کند. یک همستر تحت استرس می تواند ترشح بیش از حد بزاق را به عنوان پاسخ فیزیکی ارگانیسم در شرایط تنش بالا نشان دهد.
- تلاش های اصراری برای فرار: یک همستر استرسی سعی می کند از محیط منفی فرار کند. اگر دیدید که جونده شما گوش هایش رو به جلو و گونه هایش باد کرده است، به این معنی است که بدنش در حالت آماده باش قرار دارد و در مقابل هر خطری آماده فرار سریع می شود.
- سفتی و لرزش عضلانی: زمانی که همستر بسیار تحت استرس یا ترس است، ماهیچه های بدنش منقبض تر می شوند. در موارد شدیدتر، سفتی عضلات آنقدر شدید است که جونده ممکن است بلرزد.
- تغییر رفتار: استرس در همسترها می تواند باعث تغییر در رفتار معمول آنها شود. به عنوان مثال، یک جونده تحت استرس ممکن است تهاجمی تر، خجالتی تر، مضطرب تر، غمگین تر یا ترسناک تر از حد معمول باشد. با شناخت شخصیت همستر خود می توانید به راحتی متوجه این تغییرات در شخصیت آن شوید.
چگونه یک همستر عصبی یا استرسی را آرام کنیم؟
برای جلوگیری از استرس در همستر یا آرام کردن یک همستر عصبی، باید دستورالعمل هایی را دنبال کنیم تا کیفیت زندگی مطلوب و محیطی آرام و مثبت را به جوندگان خود ارائه دهیم. دقیقاً در لحظه ای که متوجه شدید همستر شما بسیار تحت فشار است، عصبی است یا حالت تهاجمی اتخاذ می کند، ایده آل این است که دور شوید و منتظر باشید تا جونده آرام شود و رفتار متعادل را بازیابی کنید. پس از آن، بهترین کار این است که او را نزد دامپزشک ببریم تا هرگونه آسیب شناسی احتمالی را رد کند، از وضعیت سلامتی او اطمینان حاصل کند و سعی کند علت تغییر رفتارهای او را بررسی کند.
اما، اتخاذ مراقبت های اساسی برای جلوگیری از استرس در همسترها و کمک به آنها در حفظ رفتار متعادل ضروری است.در زیر، نکات ضروری برای ارائه کیفیت زندگی مطلوب به جوندگان خود را مشاهده خواهید کرد:
- محیط قفس خود را غنی کنید: غنی سازی محیطی هنگام آماده سازی قفس همستر شما کلیدی است. یک قفس غنی شده به جونده اجازه می دهد در زمان غیبت شما ورزش و سرگرم شود، از مشکلات رفتاری جلوگیری کرده و به مدیریت وزن سالم کمک می کند. اگرچه چرخ سنتی برای تحریک همستر شما مفید است، اما ایده آل این است که اسباب بازی ها و لوازم جانبی دیگری نیز برای برانگیختن کنجکاوی آنها و تحریک ظرفیت شناختی آنها فراهم کنید. در فروشگاه‌های حیوانات خانگی، می‌توانید قفس‌هایی را پیدا کنید که به‌طور ویژه طراحی شده‌اند تا برای فعال‌ترین همسترها یک «بازی» فراهم کنند.
- جامعه پذیری: با وجود نیاز به مراقبت نسبتاً ساده، یک همستر برای فعال، شاد و سالم ماندن به توجه و محبت نگهبانان خود نیاز دارد.به همین دلیل، علاوه بر غنی‌سازی قفس جوندگان، نیاز به گذراندن وقت با همنوعان خود نیز دارد، زیرا حیوانی اجتماعی است. با این حال، اگر اینطور نیست، باید زمان خاصی را برای بازی کردن و به اشتراک گذاشتن لحظات با کیفیت با او اختصاص دهید.
- ارائه داروی پیشگیرانه کافی: همانطور که اشاره کردیم، برخی بیماری ها می توانند باعث تغییرات رفتاری در همستر شما شوند. بنابراین، ارائه داروهای پیشگیرانه کافی به حیوان خانگی خود برای تقویت سیستم ایمنی آن بسیار مهم است. به یاد داشته باشید که هر 6 ماه یکبار به دامپزشک مراجعه کنید، یک رژیم غذایی متعادل تهیه کنید، قفس او را به طور منظم با محصولات آنزیمی ضد عفونی کنید و او را از نظر جسمی و ذهنی فعال نگه دارید.
