گلوکوم یک بیماری چشمی است که می تواند سگ ها را به صورت ارثی یا در نتیجه آسیب شناسی دیگر تحت تاثیر قرار دهد. بسیار جدی در نظر گرفته می شود زیرا در درصد قابل توجهی از موارد به نابینایی ختم می شود. در این مقاله در سایت ما قصد داریم توضیح دهیم که این عارضه شامل چه مواردی است و باید به چه علائمی توجه کنید تا در اسرع وقت به دامپزشکی مراجعه کنید، زیرا یک اورژانس محسوب می شود.ما همچنین در مورد درمان گلوکوم در سگ صحبت خواهیم کرد، زیرا چندین گزینه وجود دارد.
آب سیاه در سگ چیست؟
برای درک اینکه گلوکوم سگ چیست، اولین کاری که باید انجام دهید این است که اطلاعاتی در مورد نحوه عملکرد چشم بررسی کنید. بنابراین، در چشم تبادل مداوم و آهسته مایعات، به نام هومور، بین اتاقک‌هایی که ساختار چشمی و گردش خون را تشکیل می‌دهند، وجود دارد. این تعادل داخلی را حفظ می کند. جسم مژگانی که ساختاری از ماهیچه، بافت همبند و رگ های خونی است، وظیفه ترشح زلالیه را بر عهده دارد که مایعی است که حفره های قدامی و خلفی چشم را پر می کند و به حفظ موقعیت خود کمک می کند. اما وقتی به دلایلی زلزله بیش از حدی که از چشم خارج شود تولید می شود، نتیجه آب سیاه است.
سپس، می توانیم گلوکوم را به عنوان افزایش فشار داخل چشم (IOP) تعریف کنیم.این افزایش باعث تغییرات دژنراتیو هم در عصب بینایی می شود که تکانه های الکتریکی گرفته شده در چشم را به مغز می فرستد و هم در شبکیه که لایه سلول های گیرنده نوری است که نوری را که به چشم می رسد به تکانه های الکتریکی تبدیل می کند.
علل گلوکوم در سگ
همانطور که در بخش بعدی خواهیم دید، اساساً دو نوع گلوکوم با توجه به عللی که منشأ آن هستند، تشخیص داده می شوند. اینها دلایل اصلی هستند:
- تغییرات ژنتیکی یا تشریحی که بر گردش خون زلالیه تاثیر می گذارد. این گلوکوم اولیه است.
- سایر آسیب شناسی چشم می تواند منجر به گلوکوم، مانند یووئیت یا جابجایی عدسی شود.
- تروماتیسم، یعنی در سگ به دلیل ضربه شدید به ناحیه چشم، آب سیاه است.
انواع گلوکوم در سگ
یکی از طبقه بندی های گلوکوم در سگ ها بین اولیه یا ثانویه با توجه به منشا آن تمایز قائل می شود. اینها خصوصیات اصلی هر دو نوع هستند:
- گلوکوم اولیه: شایع ترین در سگ ها است. در این مورد، گلوکوم به صورت بیماری ارثی ظاهر می شود. بولداگ، کوکر اسپانیل، سگ شکاری باست، شیبا اینو، شیتزو یا ساموید و دیگران. متأسفانه، در حدود نیمی از سگ های مبتلا، چشم سالم نیز در عرض حدود دو سال دچار گلوکوم می شود. نمونه هایی با استعداد ارثی به گلوکوم، معاینه چشمی سالانه برای تشخیص زودهنگام افزایش فشار داخل چشم توصیه می شود.
- گلوکوم ثانویه: این نام را دریافت می کند زیرا آب سیاه به عنوان عارضه ثانویه آسیب شناسی یا ترومای چشمی دیگر ظاهر می شود.
علائم گلوکوم در سگ
اولین علامت هشداردهنده ای که می تواند ما را مشکوک کند که سگ ما از گلوکوم رنج می برد، درد شدید است اما علائم دیگری نیز وجود دارد که باید آن را حفظ کنیم. ذهن به خاطر داشته باشید که بسته به این که آیا با یک فرآیند حاد مواجه هستیم یا از طرف دیگر، گلوکوم در حال حاضر در مرحله مزمن است، آنها متفاوت خواهند بود. اینها ویژگی های هر ارائه هستند:
- گلوکوم حاد: درد، پارگی، قرمزی، استرابیسم، احساس سختی در لمس، خیره شدن، رنگ سفید و بزرگ شدن مردمک چشم. افسردگی، از دست دادن اشتها، استفراغ، یا تغییر در رفتار از دیگر علائم گلوکوم در سگ ها هستند که باید مراقب آنها باشید.
- گلوکوم مزمن: بزرگ شدن و بیرون زدگی کره چشم، یعنی انگار قرار است از مدار خارج شود، آن ممکن است سخت تر از افراد سالم قابل توجه باشد و تقریباً همیشه آنها قبلاً نابینا هستند.
هر یک از این علائم باید باعث شود فورا به دامپزشک مراجعه کنیم این متخصص با معاینه چشم و اندازه گیری فشار داخل چشم می تواند تشخیص گلوکوم سایر آزمایشات خاص تر سونوگرافی چشمی یا گونیوسکوپی است. به یاد داشته باشید که این یک وضعیت اورژانسی است که اگر به موقع به آن رسیدگی نشود، تنها در چند ساعت باعث نابینایی می شود.
چگونه گلوکوم را در سگ درمان کنیم - درمان
در این مرحله مطمئناً از خود یک سوال خواهید پرسید: آیا درمانی برای گلوکوم در سگ ها وجود دارد؟ می توان گفت که قابل کنترل است ، اما به شرطی که درمان آن را زود شروع کنیم و از دستورالعمل های دامپزشک پیروی کنیم. اگر زمانی که چشم در مرحله مزمن است به کلینیک مراجعه کنیم، به احتمال زیاد نابینا و در نتیجه غیرقابل بهبودی است.بنابراین اصرار داریم اگر چشم سگتان درد می کند سریعا با دامپزشک تماس بگیرید.
به محض اینکه گلوکوم مشخص شد، درمان باید شروع شود. در موارد گلوکوم ثانویه، علت اولیه باید درمان شود. به طور معمول، دارو در ابتدا برای کاهش فشار داخل چشم در اسرع وقت استفاده می شود. اما در صورتی که داروها اثر مطلوب را نداشته باشند، بررسی مداخله جراحی ضروری است، بنابراین، چگونه گلوکوم را در سگ درمان کنیم؟ ما آن را با جزئیات بیشتر توضیح می دهیم:
داروهای گلوکوم در سگ
داروهایی مانند مانیتول که با از بین بردن زلالیه اضافی عمل می کند، می توان استفاده کرد. برخی دیگر مانند مهارکننده های کربنیک آنی هیدراز، مانع از تولید این مایع می شوند. به یاد داشته باشید که قطره های گلوکوم در سگ ها، یعنی قطره های چشمی، فقط توسط دامپزشک قابل تجویز است. درمان و پیگیری معمولا مادام العمر است.سگ هایی که مستعد ابتلا به گلوکوم اولیه هستند که در آن افزایش فشار داخل چشمی مشاهده می شود، می توان درمان پیشگیرانه برای جلوگیری از ایجاد گلوکوم تجویز کرد.
جراحی گلوکوم در سگ
وقتی درمان دارویی جواب نمی دهد، دامپزشک ممکن است تکنیک های جراحی متفاوتی را انتخاب کند. به خاطر داشته باشید که آنها باید همیشه توسط یک متخصص متخصص در چشم پزشکی انجام شوند، زیرا به تجربه و ابزار خاصی نیاز است. یکی از گزینه ها جراحی سرمایی برای انجماد و تخریب بخشی از بدن مژگانی است. به این ترتیب تولید زلالیه کاهش می یابد. لیزر برای گلوکوم در سگ ها گزینه دیگری برای انجام همین روش است. همچنین تکنیک هایی وجود دارد که هدف آنها حذف زلالیه است. به عنوان مثال می توان به گونیو ایمپلنت اشاره کرد.
در مواردی که در حال حاضر نابینایی وجود دارد، مشکل دیگری وجود دارد، زیرا چشم مستعد ابتلا به اختلالاتی مانند آسیب قرنیه خواهد بود و همچنان باعث ایجاد درد می شود.راه حل حذف آن است. این عمل برای ما ناخوشایند است، اما از دست دادن یک چشم تاثیری بر زندگی طبیعی سگ ندارد. همچنین اگر از نظر زیبایی نگران باشیم، می توان پروتز چشمی را کاشت. در نهایت، سگ هایی که از گلوکوم رنج می برند در معرض خطر ابتلا به گلوکوم در چشم سالم هستند. به همین دلیل توصیه می شود فشار داخل چشم آنها را هر چهار ماه یکبار اندازه گیری کنید
درمان های خانگی برای گلوکوم در سگ ها وجود دارد؟
متاسفانههیچ درمان خانگی اثبات شده علمی برای گلوکوم در سگ ها وجود ندارد. بنابراین، تنها درمان هایی که واقعاً نتایج مثبتی را ارائه می دهند، مواردی هستند که در بخش قبل ذکر شد، یعنی داروها و جراحی.به همه این دلایل، باز هم اصرار داریم، اگر علائم گلوکوم را در سگ خود مشاهده کردید، در اسرع وقت به کلینیک دامپزشکی مراجعه کنید تا تشخیص دهند، علت را مشخص کنند و راحت ترین درمان را شروع کنند.
