ویتیلیگو در سگ ها، همچنین به عنوان هیپوپیگمانتاسیون شناخته می شود، یک اختلال بسیار نادر در این گونه است و اطلاعات کمی در مورد آن در دسترس است. آیا فکر می کنید سگ شما ویتیلیگو دارد؟ در این مقاله در سایت ما قصد داریم توضیح دهیم که چیست، چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود.
همچنین در مورد رنگدانه بینی صحبت خواهیم کرد، زیرا این اختلالی است که ویتیلیگو به دلیل شباهت بالینی آن می تواند با آن اشتباه گرفته شود. تصویراگر به خواندن ادامه دهید، می‌توانید متوجه شوید که آیا سگ شما از ویتیلیگو رنج می‌برد، زیرا تشخیص دقیق آن مهم است.
ویتیلیگو در سگ چیست؟
ویتیلیگو اختلالی است که باعث دپیگمانتاسیون پوست و مو می شود که عمدتا در صورت به خصوص روی پوزه، لب ها قابل مشاهده است. ، بینی یا پلک ها. سگ‌های مبتلا به ویتیلیگو وقتی به دنیا می‌آیند همه رنگدانه‌های طبیعیرا دارند، اما وقتی رشد می‌کنند، رنگ آن روشن می‌شود و رنگدانه‌ای که سیاه بود سفید می‌شود. رنگ قهوه‌ای ، به دلیل کاهش شدت.
علل ویتیلیگو در سگ
لازم به ذکر است که علل ویتیلیگو در سگ ها مشخص نیست. فرض بر این است که آنتی بادی های ضد ملانوسیت ممکن است درگیر باشداین آنتی بادی ها دفاعی در برابر ملانوسیت های خود ایجاد می کنند، سلول هایی که مسئول تولید رنگدانه ها هستند، مانند آنهایی که رنگ مشخصه بینی سگ را ارائه می دهند. به دلیل عدم وجود آن در صورت از بین رفتن باعث ایجاد رنگدانه می شود.
چگونه بفهمیم سگ مبتلا به ویتیلیگو است؟
تشخیص ویتیلیگو در سگ ها شامل انجام یک مطالعه آناتومی پاتولوژیک است که می تواند تایید کند که ما با این فرآیند مواجه هستیم. همانطور که در بخش بعدی خواهیم دید، ویتیلیگو را می توان با رنگدانه بینی اشتباه گرفت. در واقع، شاید این نوعی از ویتیلیگو باشد. به یاد داشته باشید که فقط یک دامپزشک می تواند تشخیص ویتیلیگو را تایید یا رد کند.
دپیگمانتاسیون بینی در سگ
دپیگمانتاسیون بینی را می توان با ویتیلیگو در سگ ها اشتباه گرفت به قول ما. اگرچه آنها فرآیندهای متفاوتی هستند، اما شباهت هایی بین آنها وجود دارد، بنابراین ممکن است شک ایجاد شود. این دپیگمانتاسیون سندرمی است که منشأ ناشناخته دارد به ویژه ناحیه بدون موی بینی را درگیر می کند. به نظر می رسد برخی از نژادها تمایل بیشتری برای رنج بردن از این رنگدانه نشان می دهند. آنها سگ تازی افغانی، ساموید، ستر ایرلندی، اشاره گر انگلیسی یا پودل هستند، در میان دیگران.
همانند ویتیلیگو، این سگ ها با تروفل سیاه به دنیا می آیند ، بدون اینکه هیچ تفاوتی با سگ های بدون آن متوجه شویم. بی نظمی و همچنین مربوط به گذشت زمان، شدت رنگ از بین می رود تا زمانی که مشکی به رنگ قهوه ای تبدیل شود. در برخی موارد دپیگمانتاسیون کلی وجود دارد و به جای قهوه ای، ناحیه سفید مایل به صورتی می شود.در برخی از سگ ها رنگدانه بهبود می یابد، یعنی بینی خود به خود دوباره تیره می شود.
موضوع دیگر و رایج تر نژادهایی مانند هاسکی سیبری، گلدن رتریور یا لابرادور رتریور است که در آن ها شاهد عدم وجود رنگدانه در ناحیه بینی هستیم. این پدیده به نام بینی برفی شناخته می شود و معمولاً همانطور که از نامش پیداست در سردترین ماه ها فقط فصلی رخ می دهد. در آن زمان می بینیم که رنگدانه سیاه بینی سگ شدت خود را از دست می دهد، اگرچه رنگدانه کامل رخ نمی دهد. پس از سرما، رنگ بهبود می یابد. در این مورد می توانیم از یک ناهنجاری فصلی صحبت کنیم.
چگونه ویتیلیگو را در سگ درمان کنیم؟
درمان درمان ویتیلیگو در سگ وجود ندارد کمبود رنگدانه یک مشکل زیبایی شناختی است. به نظر می رسد درمان های خانگی مختلفی برای بازگرداندن رنگدانه ها در گردش هستند، اما هیچ کدام موثر واقع نشده اند. البته اگر سگ فاقد رنگدانه است، باید مراقب باشیم و از او در برابر نور خورشید محافظت کنیم، زیرا در غیر این صورت ممکن است دچار سوختگی شود. ما می‌توانیم کرم‌های ضدآفتاب را استفاده کنیم، همیشه به دستور دامپزشک خود عمل کنیم.
