سگ طاس، سگ بی مو، سگ کچل… بیشتر سگ های بدون مو از کشورهای آمریکای لاتین می آیند. از اینجاست که «سگ پرو» معروف از آنجا می آید و گمان می رود که محل پیدایش تاج چینی نیز باشد. لازم به ذکر است که برخی از نژادهای سگ بدون مو که در زیر به شما نشان خواهیم داد صد در صد بدون پوشش نیستند، زیرا برخی از آنها قطعات کوچک مو را نشان می دهند در قسمت های خاصی از بدن
در این مقاله در سایت ما ۱۰ نژاد سگ های بدون مو را کشف کنید و خود را با ویژگی های ظاهری آنها شگفت زده کنید که بدون شک غیرعادی هستند. همچنین لازم به ذکر است که مواردی از سگ های بدون مو به دلیل تنوع ژنتیکی در هر نژادی ممکن است به طور تصادفی رخ دهد، اگرچه این احتمال کم است.
سگ کاکل چینی
اولین سگ بی مو که قصد معرفی آن ها را داریم سگ چینی کرستد است. کاکل چینی نیز سگ بی مو چینی ، کاکل دار یا "پفک" شناخته می شود. اگرچه در مورد منشأ واقعی آن تردیدهایی وجود دارد، اما منشا آن در جمهوری خلق چین باقی مانده است.
احتمالاً به خاطر ظاهر خاصش او را در میم ها یا در شبکه دیده اید. اگرچه داشتن یک تاج چینی اصیل هنوز نادر است، اما امکان مشاهده آنها در شهرهای سراسر جهان وجود دارد.
دو نوع سگ کاکل چینی وجود دارد :
- پودرپف: با خز.
- بی مو: بدون مو.
سگ کاکل چینی بدون مو کاملاً بی مو نیست. ما می توانیم تافت هایی را روی سر و پاهای آن ببینیم. اما پوست بدنش صاف و ظریف است شبیه پوست انسان. سگ کوچکی است (بین 5 تا 7 کیلوگرم وزن دارد) و شخصیتش واقعاً مهربون و وفادار است.
آنها می توانند تا حدودی خجالتی و عصبی باشند اما به طور کلی، اما اگر به آنها اجتماعی شدن خوب ارائه دهیم، از یک سگ متعادل لذت خواهیم برد. اگر می خواهید در مورد این سگ طاس بیشتر بدانید، ما فایل کامل مربوط به سگ کاکل چینی را در اینجا برای شما قرار می دهیم.
سگ بی مو پرو
دومین سگ بی مو این ویژگی را در نام خود دارد: سگ بی مو پرو است. اگرچه به طور کلی به عنوان سگ بی مو پرویی شناخته می شود، این نژاد دارای نام های متنوعی است:
- سگ بی مو پرویی.
- ویرینگو.
- سگ غمگین.
- سگ اینکا.
- سگ چیمو.
- کیموک سگ.
- سگ چیمو.
- سگ پشته.
- سگ ارکیده پرو.
این اصالتاً اهل پرو است و یکی از قدیمی ترین سگ های جهان به حساب می آید، زیراوجود دارد.نمایش از آن از 300 سال قبل از میلاد مانند سگ کاکل چینی، پرویی می تواند با یا بدون مو متولد شود ، همیشه به طور طبیعی آنهایی هم هستند که چند تار مو روی سرشان است.
متاسفانه به دلیل محبوبیت واریته بدون موی بدن، پرورش دهندگان مورد تایید بیشتری تصمیم به کنار گذاشتن تنوع با مو می گیرند.این عمل به این معنی است که نسل های آینده ممکن است به دلیل همخونی دچار مشکلات ژنتیکی جدی شوند.
برای کشف اطلاعات بیشتر در مورد این سگ بی مو با فایل کامل زیر در مورد سگ بی مو شک نکنید.
سگ پیلا آرژانتینی
ظاهر سگ پیلا آرژانتینی، بومی República Argentina ، بسیار شبیه به سگ پرویی و xoloitzcuintle و می تواند در سه اندازه کوچک، متوسط و بزرگ باشد. در حالی که برخی کاملاً بدون مو هستند، برخی دیگر مانتوهایی را نشان می دهند.
این سگ کچل نیاز به مراقبت مکرر و استفاده از کرم های محافظ ضد حساسیت دارد، اگرچه سگی است که عمر طولانی دارد و می تواند تا 20 سال نیز برسد. آنها بسیار اجتماعی و با محبت هستند و ما می توانیم با آنها از ورزش فعال لذت ببریم، چیزی که آنها دوست دارند.
تریر بی مو آمریکایی
این نژاد از سگ های بی مو دارای منشا آمریکایی است و از نسل فاکس تریر است. این عضلانی تر و قوی تر از موارد ذکر شده در بالا است، اگرچه بزرگ نیست، در واقع بسیار کوچک. است.
پوست این سگ طاس سایه هایی از سفید را نشان می دهد که می تواند با خاکستری، سیاه، قرمز، طلایی، صورتی و طلایی ترکیب شود. با نشان دادن تن های روشن، می تواند کمی بیشتر از شدت نور خورشید آسیب ببیند و نیاز به محافظت در برابر آن دارد. او به خصوص بازیگوش و فعال است یادتان باشد با لباس سگ های کوچک او را گرم نگه دارید.
Xoloitzcuintle
نژاد بعدی سگ های بدون مو، xoloitzcuintle است. Said xoloitzcuintle سگ بی مو مکزیکی است به طور کامل. ظاهر آن بسیار شبیه به سگ پرویی یا سگ پیلا آرژانتینی است و از مکزیک آمده در سه اندازه قابل نمایش است:
- سگ بی مو مکزیکی کوچک.
- سگ بی مو مکزیکی متوسط.
- سگ بی مو مکزیکی بزرگ.
هاله ای از اساطیر پیرامون این نژاد باستانی وجود دارد زیرا در گذشته اعتقاد بر این بود که این سگ ها همراهان متوفی هستند. به عالم اموات در واقع، تا حدودی مراسم تشییع جنازه انجام می شد، زیرا سگ معمولاً قربانی می شد تا در کنار مرده دفن شود.مقدس تلقی می شد و هنوز هم می توان انواع مختلفی از آن را یافت.
او سگ بسیار شیرین و دوست داشتنی است که هرکسی تصمیم بگیرد او را به فرزندی قبول کند شگفت زده خواهد شد. شخصیت وفادار او او را به یک سگ بسیار محبوب در کشورش تبدیل می کند، به ویژه در میان فدراسیون های سگ های سگ مکزیک، که در زمانی که او در شرف ناپدید شدن بود، توانستند زنده بمانند. xoloitzcuintle به عنوان یک نژاد به ویژه در کشور مبدا آن رایج است، اما در مناطق دیگر نیز شناخته شده است.
برای اطلاعات بیشتر در مورد این نژاد سگ بی مو به فایل زیر در Xoloitzcuintle مراجعه کنید.
سگ بی مو اکوادوری
نژاد بعدی سگ های بی مو منشاء اکوادور است. این سگ بی مو اکوادوری است که به عنوان سگ طاس طلایی اکوادوری نیز شناخته می شود و نه تنها به دلیل نداشتن خز برجسته است، بلکه به دلیل اینکه نادرترین سگ بدون مو محسوب می شود
این سگ کچل یک سگ شکاری است که برای خانواده هایی که دختر دارند توصیه نمی شود. یک ضربه خفیف از موهای طلایی سر و پیشانی او را تاج می‌کند و به او حالت چتری می‌دهد علاوه بر این، او دندان پرمولار ندارد و دمش کوتاه و کم است. که باعث می شود کنجکاوتر به نظر برسد.
سگ بی مو بولیوی
سگ بی مو بولیوی که با نام خالای بولیوی نیز شناخته می شود، همانطور که از نامش پیداست اصالتاً اهل بولیوی است. آنها توسط مهم ترین فدراسیون های سگ سانان به رسمیت شناخته نمی شوند و اگرچه به خصوص رایج نیستند، نمونه هایی را می توان در مکزیک و سایر مناطق آمریکای لاتین یافت، جایی که آنها هستند. ارتقاء دوباره تربیت او. شباهت زیادی به xoloitzcuintle دارد و دو اندازه کوچک و بزرگ دارد.
تریر شنی حبشی
تریر شنی حبشی یکی دیگر از سگ های کچلی است که در این مقاله می یابیم. اگرچه این نژاد از سگ های بدون مو با عدم وجود مو مشخص می شود، بعضی نمونه ها وجود دارند که دارای پوشش نازکی هستند خز. آنها فقط چند تار موی ظریف هستند که روی سر و نوک دم قرار دارند.
اگرچه یکی از شناخته شده ترین نژادهای سگ بدون مو در سراسر جهان نیست، سگ شنی تریر ابیسینین بومی آفریقا است و همچنین به دلیل اندازه و جهت گوش هایش که یادآور خفاش هستند متمایز است..
جوننگی
برای کسانی که کنجکاوتر هستند، این نژاد سگ بدون مو تنها سگی است که در هند وجود دارد برای استفاده محبوب است. به عنوان سگ شکار و چرا. مانند سگ برهنه قبلی، جونانگی به طور رسمی توسط فدراسیون سگ ها به رسمیت شناخته نشده است.
لازم به ذکر است که او سگ بسیار چابکی است که قادر به مراقبت از خانه ها و مزارع است، زیرا بسیار فداکار و توجه است. علاوه بر این، آنها همراهان ایده آلی برای همه آن دسته از خانواده های دارای فرزند هستند.
چیواهوا بدون مو
آخرین نژاد سگ های بدون مو در چیهواهوای بی مو یافت می شود. نژادی است که منشاء آن در سال های اخیر است و حاصل تلاقی بین چیهواهوای نر با خز و ماده xoloitzcuintle است.
این سگ های بدون مو که به نام چیهواهواهای بی مو نیز شناخته می شوند، توسط فدراسیون های رسمی سگ ها به رسمیت شناخته نمی شوند و نمونه های بسیار کمی وجود دارد این روزها.اگرچه این سگ یکی از نژادهای سگ های بدون مو است، اما در واقع دارای یک لایه کرک ظریف است که فقط با لمس قابل توجه است.
