سیستم گردش خون از سیستم خونی و سیستم لنفاوی تشکیل شده است که برای انجام وظایف مشترک با یکدیگر ارتباط دارند. در حالی که سیستم خون در طول تاریخ به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است، تحقیقات در مورد سیستم لنفاوی همیشه عقب مانده است. با این حال، بیماری های متعددی وجود دارد که سیستم لنفاوی سگ ها و سایر حیوانات خانگی را تحت تأثیر قرار می دهد، یکی از آنها ادم لنفاوی است.
اگر علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد لنف ادم در سگ، علل و درمان آن هستید، در مقاله بعدی در سایت ما با ما همراه باشید. ، در آنجا مهم ترین جنبه های این آسیب شناسی را توضیح می دهیم.
لنف ادم در سگ چیست؟
لنف ادم سگ به عنوان تجمع مایع در فضای بینابینی ، به ویژه در سطح بافت زیر جلدی،تعریف می شود.به دلیل اختلال در عملکرد سیستم لنفاوی.
سیستم لنفاوی از شبکه ای از گره ها، عروق لنفاوی و اندام های لنفاوی (مانند تیموس، طحال یا مغز استخوان) تشکیل شده است که با هم کار می کنند تا لنف را از طریق بافت ها به سمت خون جمع آوری کرده و انتقال دهند.. هنگامی که غدد لنفاوی و/یا عروق لنفاوی این سیستم به درستی کار نمی کنند، تجمع مایع لنفاوی در بافت زیر پوستی که در زیر پوست قرار دارد، ایجاد می شود که باعث تورم بافت آسیب دیده می شود.
نژادهای سگ مستعد ابتلا به لنف ادم
در مورد سگ ها، بیشترین ناحیه آسیب دیده اندام های عقبی هستند. ظاهراً هیچ تمایل جنسی برای ظاهر بیماری وجود ندارد، اما تمایل به نژاد وجود دارد. در میان نژادهایی که بیشتر تحت تأثیر این تغییر پاتولوژیک قرار می گیرند، می توان به بولداگ ، ژرمن شپرد ، لابرادور رتریور ، بولداگ آلمانی و داچشوند
انواع لنف ادم در سگ
لنف ادم سگ را می توان به دو گروه طبقه بندی کرد:
- اولیه: زمانی که ناشی از نقص اولیه در خود سیستم لنفاوی، به ویژه در گره ها و/یا عروق لنفاوی باشد.
- ثانویه: زمانی که ثانویه به سایر فرآیندها یا جراحی های پاتولوژیک ظاهر شود.
علل ادم لنفاوی در سگ
وقتی دو نوع لنف ادم سگ را شناختیم، دلایل هر کدام را توضیح خواهیم داد:
- لنف ادم اولیه: ناشی از ناهنجاری های مادرزادی ایجاد می شود. به طور خاص، لنف ادم نوع اولیه در سگ ها می تواند ناشی از هیپوپلازی لنفاوی یا هیپرپلازی لنفاوی و اتساع باشد.
- لنف ادم ثانویه: لنف ادم ثانویه در سگ ها می تواند ناشی از فرایندهای پاتولوژیک مانند نئوپلاسم ها (اولیه یا متاستاتیک)، التهاب ، تروماتیسم ،تکرار شدهعفونت، عفونت انگلی یا بیماری ناشی از سیستم ایمنی. همچنین ممکن است در نتیجه جراحی ایجاد شود.
علائم لنف ادم در سگ
علائم بالینی اصلی مرتبط با لنف ادم سگ تورم ناحیه آسیب دیده است همانطور که توضیح دادیم، لنف ادم در سگ ها بیشتر است. اندام ها، به خصوص در قسمت های خلفی. با این حال، اندام های جلویی، شکم، ناحیه تناسلی و گوش ها نیز می توانند تحت تاثیر قرار گیرند. علاوه بر این، اگر فقط یک طرف بدن تحت تأثیر قرار گرفته باشد، می تواند یک طرفه باشد، یا اگر هر دو طرف به طور همزمان تحت تأثیر قرار گرفته باشند، می تواند دو طرفه باشد.
در زیر، تعدادی از خصوصیات قابل مشاهده را در ناحیه آسیب دیده جمع آوری می کنیم:
- وقتی اندام‌ها را درگیر می‌کند، تورم معمولاً در ناحیه انتهایی اندام (یعنی دورترین ناحیه از تنه حیوان) شروع می‌شود و با پیشرفت، گسترش می‌یابد. به سمت پروگزیمال (نزدیک ترین ناحیه به تنه حیوان).
- فشار محکم بافت آسیب دیده با انگشت باعثفرو رفتن (معروف به سوراخ شدن) که برای چند ثانیه پس از برداشتن انگشت باقی می ماند.
- پوست ناحیه آسیب دیده معمولاً نازک تر و با ظاهری اسفنجی.
- معمولا بدون درد است مگر اینکه تورم شدید یا همراه با سلولیت وجود داشته باشد.
- منطقه معمولا نه گرمتر و نه سردتر از حد معمول است.
- غدد لنفاوی منطقه ای ممکن است قابل لمس نباشند.
- ممکن است بیمار کمتر از حد معمول فعالیت داشته باشد ، به دلیل اضافه وزن اندام.
برخی از این علائم بالینی با ادم شایع هستند ناشی از ناهنجاری های سیستم وریدی (مانند استاز وریدی)، نارسایی قلبی، نارسایی کلیه، سیروز یا هیپوپروتئینمی، بنابراین افتراق هر دو تغییر در طول فرآیند تشخیصی مهم خواهد بود.
تشخیص لنف ادم در سگ
تشخیص لنف ادم سگ بر اساس نکات زیر است:
- تاریخچه بالینی و معاینه عمومی: علائم بالینی شرح داده شده در بخش قبل، تشخیص لنف ادم سگ را راهنمایی می کند.
- تست های آزمایشگاهی: شامل آزمایش خون، آزمایش ادرار و سایر آزمایشات تکمیلی. آنها از یک طرف برای افتراق بین ادم و لنف ادم و از طرف دیگر تلاش برای شناسایی علت لنف ادم نوع ثانویه ضروری هستند.
- بیوپسی پوست و هیستوپاتولوژی: امکان تجسم ضایعات میکروسکوپی مرتبط با لنف ادم را فراهم می کند. علاوه بر این، در مورد لنف ادم اولیه، امکان تشخیص نوع خاصی از دگرسانی مادرزادی (هیپوپلازی یا هیپرپلازی) که باعث لنف ادم می شود را می دهد.درجات مختلفی از ادم پوستی یا زیر پوستی معمولاً با عروق لنفاوی متسع یا هیپرپلاستیک دیده می شود. در موارد مزمن می تواند با فیبروز بافتی همراه باشد.
- لنفانژیوگرافی مستقیم: شامل یک عکس کنتراست از غدد لنفاوی و عروق است. برای به دست آوردن تصویر رادیوگرافی، ماده حاجب مبتنی بر آب باید به رگ لنفاوی تزریق شود.
- رزونانس مغناطیسی: می توان آن را به عنوان یک تست تصویربرداری پیشرفته انجام داد، زیرا به ما اجازه می دهد تا تغییرات ساختاری ناشی از لنف ادم را درک کنیم و فراهم می کند. اطلاعات مربوط به وجود، معماری و اندازه غدد لنفاوی.
درمان لنف ادم در سگ
موفقیت درمان لنف ادم سگ تا حد زیادی به مزمن بودن آن بستگی دارد. مراحل اولیه به طور کلی برگشت پذیر هستند و خود به خود یا با درمان حمایتی برطرف می شوند.با این حال، زمانی که این روند مزمن می شود، معمولاً فیبروز بافتی رخ می دهد که درمان را پیچیده می کند.
در ابتدا باید تاکید کنیم که درمان لنف ادم در سگ ها درمان درمانی ندارد. با این حال، گزینه های درمانی مختلفی، هم پزشکی و هم جراحی وجود دارد که اگرچه همیشه موفق نیستند، اما می توانند به کنترل روند کمک کنند. در زیر، جایگزین های درمانی اصلی را برای لنف ادم سگ جمع آوری می کنیم:
- باند فشاری نوع رابرت جونز: به ویژه در مراحل اولیه لنف ادم مفید است، زیرا به کاهش تورم کمک می کند و باعث تسکین لنف می شود. صبور.
- بانداژهای سفت: با آتل و/یا گچ.
- درمان دارویی: اگرچه مطالعات کمی در این زمینه وجود دارد، به نظر می رسد توکوفرول نیکوتینات و سدیم سولفونات هیدرات در کنترل علائم بالینی موثر باشند..درمان طولانی مدت با دیورتیک ها (مانند فوروزماید) منع مصرف دارد.
- درمان جراحی: زمانی که درمان محافظه کارانه موثر نباشد، درمان جراحی ضروری است. گزینه ها شامل برداشتن بافت ادماتوز، جراحی ترمیمی، و در موارد بسیار شدید، قطع اندام آسیب دیده است.
علاوه بر این، در موارد لنف ادم ثانویه که بیماری اولیه ایجاد کننده آن مشخص است، باید یک درمان اختصاصی برای علت اولیه ایجاد شود.
به دلیل تمامی موارد فوق، مراجعه به مرکز دامپزشکی هنگام مشاهده اولین علائم ضروری است، زیرا یافتن علت برای درمان لنف ادم مهم است.
