دوبرمن آلبینو نژادی از دوبرمن است که در آن یک جهش ژنتیکی به نام آلبینیسم رخ داده است. به طور خاص، آنچه اتفاق می افتد مسدود شدن مسیر متابولیک تولید ملانین است، به این معنی که این سگ ها عدم رنگدانه در چشم، بینی و پوست خود دارندبه همین دلیل است که آنها با یک کت سفید، چشمان روشن و بینی صورتی. آنها را معمولاً می توان "دوبرمن های سفید" نامید.
به خواندن این مقاله در سایت ما ادامه دهید تا همه چیز را در مورد آلبینو دوبرمن، ویژگی ها و مراقبت علاوه بر مشکلات اصلی سلامتی آن بیاموزید..
چرا دوبرمن های سفید وجود دارند؟
در دوبرمن ها، مانند سایر نژادهای سگ، آلبینیسم در اثر جهش های ژنتیکی ایجاد می شود که باعث فقدان یا کاهش رنگدانه به نام ملانین که به پوست، چشم و مو رنگ می دهد. این یک اختلال ارثی مغلوب است، به این معنی که هر دو والدین برای بروز آلبینیسم باید حامل ژن باشند.
به طور خاص، اتفاقی که می افتد این است که در این افراد مسیر متابولیکی که اسید آمینه تیروزین را از طریق آنزیم تیروزیناز به ملانین تبدیل می کند، قطع می شود. در هر صورت، اگر از عدم وجود رنگ چشم پوشی کنیم که این دوبرمن ها را سفید و بدون رنگدانه در بینی و چشم می کند، این سگ ها ویژگی هایی شبیه به دوبرمن های غیر آلبینو دارند.
آیا همه دوبرمن های سفید آلبینو هستند؟
آره. پاسخ به این سوال مثبت است، زیرا اگر نتیجه آلبینیسم نباشد، نمونه های رنگ روشن متولد نمی شوند. در واقع پوشش سفید این سگ ها در مسابقات و مسابقات قهرمانی که نیاز به پاکی یا شجره نامه دارند پذیرفته نمی شود.
ویژگی های دوبرمن آلبینو
صرف نظر از تفاوت رنگ، دوبرمن آلبینو همان ویژگی های فیزیکی دوبرمن استاندارد را دارد. این ویژگی ها به شرح زیر است:
- سایز بزرگ، با وزن بین 30 تا 40 کیلوگرم و قد بین 60 تا 70 سانتی متر در قسمت جثه.
- پورت شیک.
- هرمونی پیچیده، از آنجایی که قد عملا شبیه طول بدن است، اندام های جلو و عقب با زوایای مساوی مفصل می شوند و عمق قفسه سینه با طول اندام مطابقت دارد.
- گوش ها به سمت بالا هستند.
- چسب ریز.
- موهای براق کوتاه.
- در مورد دوبرمن آلبینو چشم ها و بینی فاقد رنگدانه ، آبی یا روشن به نظر می رسند، در حالی که بینی صورتی است..
در رابطه با خلق و خو، باید در نظر داشته باشیم که مانند هر نژاد دیگر دوبرمن، این سگ ها دارای خصلت قوی هستند، بسیار قوی در حمله، مقاوم و هوشمند به همه این دلایل، آنها به یک نگهبان با تجربه در کار با این نوع حیوانات نیاز دارند. آنها به خوبی اجتماعی و آموزش دیده اند، آنها همراهان زندگی فوق العاده ای هستند، بسیار وفادار و محافظ با خودشان.
مراقبت از آلبینو دوبرمن
به طور کلی، مراقبت اولیه از دوبرمن آلبینو مشابه مراقبت از هر دوبرمن دیگری بدون این ویژگی ژنتیکی است. بنابراین توصیه می شود:
- رعایت بهداشت برای پیشگیری از بیماری های گوش مانند اوتیت و مشکلات دندانی مانند بیماری پریودنتال یا تارتار.
- کرم زدایی روتین برای پیشگیری از بیماریهای انگلی.
- واکسیناسیون برای پیشگیری از بیماریهای عفونی اصلی سگ.
- مسواک زدن و حمام در صورت نیاز.
- بررسی های معمول در دامپزشک برای نظارت بر سلامت.
- تغذیه یک رژیم کامل با کیفیت خوب که تضمین می کند تمام مواد مغذی را در سطح مناسب خود دریافت می کنید.
مراقبت از پوست دوبرمن سفید
علاوه بر مراقبت های عمومی، دوبرمن های آلبینو به مقداری مراقبت ویژه تری نسبت به افراد بدون آلبینیسم نیاز دارند، دقیقاً به دلیل عدم وجود رنگدانه. بنابراین، خطر اصلی که دوبرمن‌های سفید دارند، ابتلا به سرطان پوست، مانند ملانوما است، زیرا مانع محافظتی پوست و موی رنگدانه‌شده در برابر اشعه‌های فرابنفش خورشید نمی‌شوند.
همچنین ممکن است در هنگام نور زیاد به دلیل روشن بودن چشمانشان دچار ناراحتی چشم شوند و ممکن است لازم باشد عینک مخصوص تهیه کنیمبه سگ های آلبینو برای تسکین درصد زیادی از تشعشعات خورشیدی.
به طور کلی برای کاهش خطر مشکلات پوستی در دوبرمن های سفید باید مراقبت های زیر را در نظر بگیریم:
- از بیرون رفتن در ساعاتی که بیشترین تشعشعات وجود دارد، که بین ساعت ۱۲ ظهر تا ۵ بعد از ظهر در تابستان خواهد بود، خودداری کنید. بنابراین بهتر است در سحر و غروب آن را پیاده روی کنید.
- از قرار گرفتن در معرض آفتاب برای مدت طولانی جلوگیری کنید. برای انجام این کار آن را در سایه نگه دارید.
- از کرم_آفتاب استفاده کنید که از شما در برابر اشعه محافظت می کند.
- از شامپوی مخصوص حمام استفاده کنید برای سگ های با پوست حساس
مشکلات سلامتی آلبینو دوبرمن
اگرچه امید به زندگی یک دوبرمن سفید بین 10 تا 13 سال است، اما این نمونه ها علاوه بر افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست، مستعد ابتلا به بیماری های زیر هستند:
- بیماری فون ویلبراند: بیماری انعقاد خون ناشی از کمبود ارثی فاکتور فون ویلبراند، که برای عملکرد پلاکت ها ضروری است.دوبرمن های سفید مبتلا به این بیماری پس از جراحات یا عمل ها خونریزی بیش از حد دارند و خونریزی از بینی، لثه یا دستگاه گوارش دارند.
- سندرم وابلر: بیماری مشخصه ای از نژاد است که در آن فشردگی طناب نخاعی توسط ناهنجاری کانال نخاعی یا ناپایداری مهره های ناحیه گردن. در نتیجه، دوبرمن‌های سفید پوست مبتلا هنگام راه رفتن دچار گردن درد و لرزش می‌شوند که می‌تواند منجر به فلج شود.
- پیچ خوردگی اتساع معده: به عنوان نژادی با قفسه سینه بزرگ، بعد از غذای زیاد، بعد از ورزش و غیره تمایل دارد..، معده شما با پر شدن از مایع، هوا یا گاز و پیچش، گشاد می شود، خود را خفه می کند و با فشردن ورید اجوف دمی از بازگشت مناسب خون به قلب جلوگیری می کند. این فشار قلب را کاهش می دهد و سگ دچار شوک می شود و در صورت عدم درمان فوری می تواند بمیرد.
- آتروفی پیشرونده شبکیه: بیماری است که با انحطاط تدریجی شبکیه مشخص می شود که در آن گیرنده های نوری (میله ها و مخروط ها) به تدریج از بین می روند. سگ ها در ابتدا دچار شب کوری می شوند که با پیشرفت مشکل به کوری کامل تبدیل می شود.
- کم کاری تیروئید: بیماری غدد درون ریز که در آن کاهش هورمون های تیروئید T3 و T4 وجود دارد. اینها در عملکردهای متعدد بدن دخیل هستند و برای هر یک از سلول‌های آن ضروری هستند و در متابولیسم، قلب و سایر سیستم‌ها شرکت می‌کنند، بنابراین کمبود باعث کاهش عملکردهای مختلف می‌شود و باعث ایجاد علائم بالینی زیادی در دوبرمن پینچرهای مبتلا می‌شود.
- کاردیومیوپاتی گشاد شده: بیماری عضله قلب که در آن ضعیف و کشیده می شود و باعث گشاد شدن بطن ها می شود و قلب نمی تواند پمپاژ کند. خون در اطراف بدن، که می تواند باعث علائم نارسایی قلبی شود.
- نارکولپسی: بیماری خواب که در آن سگ های مبتلا در هر زمانی بسیار خواب آلود می شوند یا در هر زمانی از روز دچار حملات خواب ناگهانی می شوند..
