مداخلات با کمک حیوانات (AAI) منبعی است که به طور فزاینده ای توسط موسسات مختلف مورد تقاضا است. امروزه یافتن فعالیت‌های تفریحی، درمانی و/یا آموزشی با کمک سگ‌ها در برنامه‌ریزی مدارس، خانه‌های سالمندان، مدارس آموزش‌های ویژه، زندان‌ها و حتی بیمارستان‌ها رایج است و این به لطف مزایای عظیمی است که تا به امروز، ما می دانیم که حضور سگ در این زمینه ها کمک می کند.
درمان به کمک سگ نوع خاصی از IAA است که در آن سگ‌ها در طول جلسات به کمک درمانگر می‌شوند تا به کاربران کمک کنند بسته به مورد عملکردهای فیزیکی، عاطفی، شناختی و/یا رابطه‌ای خود را بهبود بخشند. اگر دوست دارید در مورد کار سگ های درمانی و فواید آنها بیشتر بدانید ، در این مقاله در سایت ما همه چیز را در مورد آنها به شما می گوییم.
سگ های درمانی چیست؟
سگ درمانی حیوانی است که با دقت انتخاب، ارزیابی و آموزش داده شده است تا در طول جلسات درمانی با متخصص بهداشت همراهی کند و عملکرد حمایتی را انجام دهد در همان. این نوع مداخلات کاملاً ساختار یافته و متناسب با نیازهای هر کاربر هستند و علاوه بر این، معمولاً طولانی مدت هستند که به بسیاری از بیماران این امکان را می دهد تا با سگ درمانی که در طول جلسات آنها را همراهی می کند پیوند قوی برقرار کنند.
به نوبه خود، سگ مسئول ارائه کمک های ارزشمند در افزایش توجه و انگیزه بیماران است، افزایش اعتماد به نفس و خوش بینی آنها و استرس را کاهش می دهد که درمان می تواند در بسیاری از موارد ایجاد کند، به ویژه برای کسانی که باید قسمت های آسیب زا یا دردناک را در طول جلسات تجربه کنند.
مزایای درمان با سگ
از هزاران سال پیش که ما زندگی مشترکمان را آغاز کردیم، انسان ها پیوند عاطفی عظیمی با سگ ها برقرار کردند که به معنای بهبود بی شک از نظر رفاه و کیفیت زندگی برای بسیاری از افراد بود. مزایای ارائه شده توسط شرکت سگ ها قبلاً قرن ها پیش شناخته شده و ارزش گذاری شده بود، زیرا امروزه می دانیم که در یونان باستان سگ ها را به معابد شفا می بردند تا بیماران سریعتر بهبود یابند. از اواخر قرن گذشته (و به ویژه در چند سال اخیر)، تعداد تحقیقات علمی در مورد مزایای مداخلات با کمک حیوانات، از جمله سگ درمانی، به شدت افزایش یافته است.
به لطف تعداد زیادی از مطالعات موجود، می توانیم تایید کنیم که داشتن یک سگ در تیم درمانی مزایای زیر را در میان بسیاری از موارد دیگر به بیماران ارائه می دهد:
- مهارت های اجتماعی و ارتباطی را بهبود می بخشد و با پیوستن به فعالیت های گروهی، ابتکار عمل را تشویق می کند.
- تقویت عزت نفس، اعتماد به نفس و حس خوش بینی.
- توانایی تمرکز و توجه را افزایش می دهد.
- بهبود هماهنگی حرکتی در بیماران با مشکلات حرکتی.
- کاهش ضربان قلب و فشار خون، تسهیل حالت آرامش و کاهش سطح استرس و اضطراب.
ویژگی های سگ های درمانی
در بسیاری از موارد، و همانطور که با سگ های کمکی یا کمک اجتماعی اتفاق می افتد، سگ هایی که قرار است به عنوان حیوانات درمانی تربیت شوند، در مراکز تخصصی متولد و بزرگ می شوند، جایی که متخصصان مسئول انتخاب و تداوم هستند. برخی از ویژگی های خاص شخصیت، و همچنین ارائه تحریک و آموزش کافی به توله ها از سنین پایین.با این حال، لزوماً اینطور نیست. در واقع، هر سگی که دارای یک سری ویژگی‌ها باشد، صرف نظر از جثه، سن، نژاد یا محل تولدش، می‌تواند برای تبدیل شدن به یک همدرمانگر آموزش ببیند.
ویژگی های اصلی سگ های درمانی به شرح زیر است:
- اجتماعی خوب اول از همه، ضروری است که حیوان از دوران توله سگی به درستی اجتماعی شده باشد و تجربیات مثبتی هم با مردم و هم با مردم داشته باشد. با سایر حیوانات، صداها و اشیاء. اجتماعی شدن خوب به سگ این امکان را می دهد که پس از رسیدن به بلوغ، اعتماد به نفس زیادی داشته باشد و ترس یا فوبیا از ناشناخته ایجاد نکند. نحوه اجتماعی کردن صحیح توله سگ را در این مقاله دیگر توضیح می دهیم.
- عادت به جابجایی از طرف دیگر، سگ درمانی باید به همه نوع جابجایی واستفاده شود مهم است که از تماس با شرکت و انسان لذت ببرید ، زیرا در طول جلسات، طبیعی است که کاربران بخواهند حیوان را لمس کنند و در بسیاری از موارد مجبورند به عنوان بخشی از درمان، آن را نوازش کنید، شانه کنید یا به آن تکیه کنید.
- علاقه به یادگیری بدیهی است که سگ های درمانی باید با استفاده از روشی محترمانه مبتنی بر تقویت مثبت آموزش داده شوند، زیرا آنچه باید در نظر گرفته شود این است سطح انگیزه پشمالوها و علاقه آنها به تقویت کننده هایی مانند اسباب بازی یا غذا. برخی از سگ ها عاشق آموزش هستند و از یادگیری ترفندهای جدید لذت می برند، اما برخی دیگر علاقه کمتری به آموزش دارند و در این صورت هرگز نباید آنها را مجبور به تعامل با بیماران کرد اگر نمی خواهند.
آخرین اما نه کم اهمیت، درمانگر یا مربی که سگ را در طول درمان راهنمایی می کند باید آگاهی گسترده ای از زبان و رفتار سگ داشته باشدو اطمینان حاصل کند که در هر جلسه، سگ از نظر جسمی و روحی راحت و در سلامت کامل باشد.
نژادهای سگ درمانی
نژاد خاصی از سگ درمانی وجود ندارد. همانطور که قبلاً اشاره کردیم، هر سگی را می توان برای این شغل تربیت کرد، زیرا مهم خلق و خوی او و تحصیلاتی است که دریافت می کند.
با این حال، درست است که برخی از نژادها تمایل ژنتیکی به ارائه برخی ویژگی های مطلوب شخصیتی نشان می دهند که می تواند روند آموزش آنها و سازگاری بعدی آنها با جلسات درمانی را تسهیل کند. بنابراین، رایج ترین نژادهای سگ های درمانی به شرح زیر است:
لابرادور رتریور
این نژاد معروف سگ احتمالاً به دلایل مختلف بیشترین استفاده را در سراسر جهان برای انجام کارهای کمک رسانی و کمک های اجتماعی دارد. شخصیت شاد و اجتماعی او باعث می شود که لابرادورها از این شرکت بسیار لذت ببرند، چه انسان و چه سگ، و انگیزه بزرگ او برای آموزش و یادگیری مهارت های جدید، مزیت بزرگ دیگری در هنگام آماده سازی است. آنها به عنوان سگ های درمانی علاوه بر این، اندازه ایده آلی دارند تا کاربران بتوانند به راحتی و بدون آسیب رساندن با آنها ارتباط برقرار کنند.
سگ شکاری طلایی رنگ دورگه
گلدن رتریور منشأ، اندازه و خلق و خوی بسیار شبیه به لابرادور رتریور دارد و بدون شک یکی دیگر از نژادهای ستاره در مورد مداخلات به کمک سگ است.او یک سگ نجیب ، صبور، آرام و بسیار باهوش، ایده آل برای شرکت در درمان با بزرگسالان و کودکان و یا سالمندان است. علاوه بر این، در مورد گلدن رتریور گفته می شود که حساسیت خاصی برای گرفتن احساسات انسان و پاسخ به آنها دارد.
پودل یا پودل
چیزی که همه نمی دانند این است که پودل ها یکی از باهوش ترین نژادها و مناسب برای سگ های درمانی هستند. ویژگی‌های فیزیکی و رفتاری آن را به یک سگ کار ایده‌آل تبدیل کرده است و همچنین یافتن دو نژاد سگ پودل با لابرادور (Labradoodle) و با گلدن رتریور (Goldendoodle) که به عنوان کمک درمانگر در انواع مختلف مداخلات عمل می‌کنند بسیار رایج است. همانطور که می بینیم، سگ های مخلوط برای انجام درمان های کمکی نیز عالی هستند.
یکی از نژاد های سگ
ژرمن شپردها که به درستی اجتماعی و تحصیل کرده اند، سگ های "همه زمین" هستند که به طور کامل درگیر هر کاری هستند برای آن آموزش دیده اند.. آنها سگ های بسیار محبوب و دوست داشتنی، فوق العاده باهوش و بسیار مطیع هستند.
کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل
شاید تا حدودی کمتر شناخته شده باشد، این سگ کوچک انگلیسی الاصل با بسیار آشنا و دوست داشتنی بودن مشخص می شود رفتار دوستانه و بازیگوش او باعث شده است او به یک نژاد سگ درمانی ایده آل برای درمان با کودکان، سالمندان یا به طور کلی بیمارانی تبدیل شده است که ممکن است نسبت به سگ های بزرگتر احساس ترس یا ناامنی کنند.
