سندرم نوح یک اختلال رفتاری بسیار شبیه به سندرم دیوژن است که عموماً افرادی را که از سایر آسیب شناسی ها رنج می برند، مانند این مورد، تحت تاثیر قرار می دهد. از افسردگی این سندروم باعث می شود که فرد با وسواس و اجبار حیوانات را در خانه خود جمع کند در حالی که مراقبت و توجه مورد نیاز خود و همچنین بهداشت منزل خود را نادیده می گیرد.
علل و عواقب سندرم نوح برای حیوانات
طبق آخرین مطالعه انجام شده در اسپانیا [1]، احتکار یک "مشکل گزارش نشده" در نظر گرفته می شود که نه تنها بر رفاه حیوانات، و همچنین رفاه مردم، چه در مورد خود انباشته صحبت کنیم، چه بستگان یا همسایگان آن.
ما نمایه های بسیار متنوعی از سندرم نوح می یابیم، اما عموماً در مردان و زنان مسن منزوی اجتماعی رخ می دهد این افراد تمایل دارند برای انباشته شدن حیوانات از یک گونه، به ویژه سگ و گربه ممکن است منشأ متفاوتی باعث این سندرم شود، مانند اختلالات افسردگی شیدایی، هذیان، توهم و در در بیشتر موارد، OCD (اختلال وسواس فکری جبری).
طبق مطالعه، موارد مستند شده افرادی را نشان می دهد که بیش از پنج سال حیوانات را به طور مزمن انباشته کرده بودند و میانگین تعداد حیوانات در هر مورد حدود 50 حیوان بود.در اکثر موارد (75%) آنها رفاه ضعیف حیوانات، زخم، بیماری‌های انگلی، بیماری‌های عفونی و وضعیت بد بدن را نشان دادند. اکثر حیوانات نیز مشکلات رفتاری مانند ترس و پرخاشگری را در نتیجه حبس و مراقبت ضعیف ارائه کردند.
این مطالعه با بیان اینکه مطالعات بیشتری برای روشن شدن اپیدمیولوژی، علت شناسی و تفاوت های فرهنگی این مشکل بهداشتی مورد نیاز است، نتیجه گیری می کند، که همچنین بر سلامت عمومی و سلامت مردم تأثیر می گذارد. بودن.
چگونه سندرم نوح را تشخیص دهیم؟
مهم است بیاموزیم که سندرم نوح را از افرادی که به دلیل عشقشان به حیوانات، بیش از حد حیوانات رها شده را به فرزندی قبول می‌کنند، تشخیص دهیم.این افراد اکثراً دوستدار حیوانات نیستند، آنها را به دلیل اختلال به طور اجباری جمع می کنند و با این حیوانات پیوند عاطفی برقرار نمی کنند. برای آنها حیوانات مانند اشیا هستند، به همین دلیل سندرم نوئه را می توان با سندرم دیوژن مقایسه کرد.
این عوامل باعث می شود که تجمع حیوانات تبدیل به بدرفتاری شود، زیرا حیوانات معمولاً بسیار مورد بی توجهی قرار می گیرند. عموماً این افراد تمایل به جمع آوریحیوانات از یک گونه دارند ، اما همچنین می توان مشاهده کرد که آنها حیوانات گونه های مختلف را انباشته می کنند.
برخی علائم افراد مبتلا به سندرم نوح عبارتند از:
- تعداد زیادی از حیوانات را به اجبار جمع می کند
- اجازه ورود افراد دیگر به خانه را ندارد
- خانه به نظر پر است، هم از حیوانات و هم از اشیاء
- به راحتی می توانید فضولات و کثیفی را روی زمین ببینید
- حیوانات از مشکلات سلامتی و رفتاری رنج می برند
- به حيوانات اهميتي ندارد، كمبود آب و غذا
- فرد اعتراف نمی کند که مشکل دارد
آیا درمانی برای سندرم نوح وجود دارد؟
به طور کلی، پس از مداخله قانونی در مورد سندروم کشتی نوح، تمایل به خارج کردن حیوانات بدون توجه به فرد مبتلا به این مشکل است که احتمال تجاوز مجدد وجود دارد.
مداخله یک متخصص لازم است، زیرا برای غلبه بر این مشکل، درمان روانشناختی و در برخی موارد درمان دارویی ضروری است. این افراد واقعاً بیمار هستند، بنابراین حیوان آزاری نتیجه آسیب شناسی آنها است.بسیار مهم است که کسانی که از سندرم نوح رنج می‌برند توسط خدمات روانشناختی و/یا روان‌پزشکی مربوطه تحت درمان قرار گیرند، زیرا در صورت درمان نشدن، فرد مرتکب مرتکب مجدد یا اقدامات جدیدی می‌شود که به همان اندازه برای سلامتی و محیط اطرافش توصیه نمی‌شود.
