سندرم شاکر که با نام سندرم لرزش پاسخگو به استروئید نیز شناخته می شود، یک اختلال عصبی است که مانند نامش نشان می دهد دوره هایی با لرزش این یک فرآیند حاد با علت ناشناخته است که اغلب سگ های نژاد جوان و کوچک را تحت تاثیر قرار می دهد، اگرچه در عمل می تواند در حیوانات با هر سن و اندازه ای رخ دهد.
اگر می خواهید در مورد سندرم شیکر در سگ ها و همچنین علائم و درمان آن بیشتر بدانید، توصیه می کنیم با ما همراه باشید. در مقاله زیر در سایت ما که در آن بیشتر در مورد این اختلال عصبی صحبت خواهیم کرد.
سندرم شاکر چیست؟
سندرم شاکر یک سربلیت ایدیوپاتیک است، یعنی یک فرآیند التهابی که مخچه را درگیر می کند و علت نامشخصی دارد.
این یک فرآیند حاد است که بیشتر در سگ های جوان رخ می دهد زیر 5 سال و در سگ های کوچک زیر 15 کیلوگرم، اگرچه در سگ ها با هر سن و اندازه ای می تواند ظاهر شود.
همانطور که از نامش پیداست، علامت غالب این سندرم لرزش است این به این دلیل است که مخچه، از جمله، مسئول است حرکات را هماهنگ کنیدهنگامی که حیوان حرکتی انجام می دهد، تصمیم توسط مغز گرفته می شود، اما این مخچه است که وظیفه هدایت مجدد عمل را بر عهده دارد. اما هنگامی که مخچه تحت تأثیر قرار می گیرد، اعمال و حرکتی را که باید منحصر به فرد باشد، اصلاح نمی کند و مایع «قطع» می شود، بنابراین لرزش مشخصه آسیب شناسی مخچه ظاهر می شود.
اگرچه محبوب ترین نام در سطح دامپزشکی "سندرم لرزش پاسخگو به استروئید" است، اما نام های دیگری نیز برای اشاره به این آسیب شناسی وجود دارد:
- « بیماری سگ سفید تکان دادن» یا «سندرم لرزش سگ سفید”: این نام به دلیل این واقعیت است که این بیماری در ابتدا در سگ های سفید نژاد کوچک مانند مالتیز یا وست هایلند وایت تریر شناسایی شده است. با این حال، امروزه مشخص شده است که می تواند سگ ها را با هر اندازه و رنگی درگیر کند.
- Shaker Syndrome، برای ترجمه انگلیسی آن.
علائم سندرم شاکر در سگ
همانطور که قبلا اشاره کردیم، علامت غالب این سندرم لرزش است. سگ‌های مبتلا به این بیماری لرزش خفیف یا شدید را نشان می‌دهند که می‌تواند تمام بدن یا فقط برخی از نواحی را تحت تاثیر قرار دهد، بدون اینکه ظاهراً مشکل سلامت دیگری داشته باشند.
لرزش عموماً در مواقع استرس یا هیجان بدتر است و در هنگام آرامش و خواب حیوانات کاهش می یابد یا حتی ناپدید می شود. با این حال، در شدیدترین موارد، لرزش ممکن است حتی زمانی که حیوان در حال انجام کارهای ساده مانند غذا خوردن است، رخ دهد.
سگ های مبتلا به این سندرم علاوه بر لرزش ممکن است علائم عصبی دیگری نیز داشته باشند مانند:
- نیستاگموس خود به خود: نیستاگموس حرکت سریع، تکراری و غیرارادی چشم است. حالتی بودن به این معناست که با سر ثابت و بدون نیاز به قرار دادن سگ در وضعیت غیر طبیعی برای او اتفاق می افتد.
- آتاکسی: ناهماهنگی.
- مشکل در راه رفتن.
- تشنج.
به دلیل حاد بودن، علائم بالینی معمولاً در ۲ یا ۳ روز اول بدتر می شوند و از آن به بعد تا زمان دامپزشکی پایدار می مانند. درمان برقرار است.
علل سندرم شاکر در سگ
اگرچه چندین علت احتمالی برای این سربیلیت ایدیوپاتیک در سگ ها پیشنهاد شده است، در حال حاضر علت دقیق ناشناخته باقی مانده استفرضیه هایی وجود دارد که نشان می دهد که آسیب شناسی یک مبنای ایمنی دارد (یعنی سیستم ایمنی بدن سگ به بافت مخچه حمله می کند)، با توجه به اینکه به درمان های سرکوب کننده ایمنی پاسخ می دهد. با این حال، نویسندگان دیگری نیز وجود دارند که نشان می‌دهند این سندرم مبنای عفونی دارد.
در هر صورت، تا به امروز سندرم شاکر همچنان در مننژوانسفالیت ایدیوپاتیک، که منشأ ناشناخته دارند، طبقه بندی می شود.
تشخیص سندرم شاکر در سگ
تشخیص سندرم ترمور که به استروئیدها پاسخ می‌دهد با حذفانجام می‌شود، و هرگونه تغییر دیگری را که ممکن است همراه با لرزش در بدن ظاهر شود رد می‌کند. سگ ها.
به ویژه تشخیص باید بر اساس نکات زیر باشد:
- تاریخچه و تاریخچه پزشکی: اطلاعات ارائه شده توسط مراقبان در مورد دوره های لرزش دارای ارزش زیادی است، زیرا می تواند برخی از تشخیص های افتراقی را رد کند.. همچنین ضبط یکی از قسمت های لرزش می تواند بسیار مفید باشد.
- معاینه بالینی: با تاکید ویژه بر معاینه عصبی به منظور تشخیص سایر علائم عصبی سازگار با سندرم شیکر.
- تست های آزمایشگاهی: شامل آزمایش خون و/یا ادرار (برای رد افت قند خون، اختلالات الکترولیتی، مسمومیت و غیره) و تشخیص بیماری های عفونی و انگلی (مانند دیستمپر سگ، نئوسپروز، توکسوپلاسموز و…)
- MRI : به منظور تشخیص ضایعات احتمالی در سطح سیستم عصبی مرکزی مانند تومور، کیست، ادم و غیره..
- تجزیه و تحلیل مایع مغزی نخاعی: بدون تشخیص، آزمایشی است که بیشترین اطلاعات را ارائه می دهد در این سندرم، مایع مغزی نخاعی با افزایش پروتئین و افزایش متوسط سلولی (پلئوسیتوز)، همراه با لنفوسیت ها و/یا نوتروفیل ها مشخص می شود.
تشخیص قطعی سندرم لرزش پاسخگو به استروئید تنها پس از رد تمامی علل لرزش در سگ ها به خصوص اختلالات الکترولیتی، مسمومیت ها و عفونت ها حاصل می شود
درمان سندرم شاکر در سگ
درمان لرزش در سگ ها به علت ایجاد آن بستگی دارد. بنابراین، پس از تشخیص سندرم شاکر، درمان باید آغاز شود، که معمولاً مبتنی بر تجویز دو دارو به تنهایی یا ترکیبی است:
- کورتیکواستروئیدها: مانند پردنیزون. همانطور که از نام این سندرم مشخص است، حیوانات اغلب به درمان با استروئیدها (که کورتیکوئیدها یا کورتیکواستروئیدها نیز نامیده می شوند) پاسخ می دهند.
- بنزودیازپین ها: مانند دیازپام. آنها به کنترل علائم کمک می کنند، اگرچه 25٪ از سگ ها همچنان لرزش دارند.
به طور کلی، علائم در عرض چند روز پس از شروع درمان شروع به فروکش می کنند با بهبود وضعیت، دوز کورتیکواستروئید تا رسیدن به دوز نگهدارنده کاهش می یابد که علائم بالینی را کنترل می کند و در نهایت تا زمانی که درمان به طور کامل متوقف شود.
پیش آگهی سندرم لرزش پاسخگو به استروئید در سگ
پیش آگهی سگ های مبتلا به سندرم شاکر خوب است. اکثر حیوانات چند روز پس از شروع درمان علائم خود را بهبود می بخشند تا زمانی که علائم به طور کامل فروکش کنند.
اما باید توجه داشت که بعضی سگ ها با کاهش دوز یا قطع درمان با کورتیکواستروئید بدتر می شوند ، در این موارد نیاز به درمان مادام العمر برای کنترل لرزش. بنابراین ضروری است همیشه به دامپزشکی مراجعه کنید و سگ را خوددرمانی نکنید.
