اردک ماندارین (Aix galericulata) پرنده ای است پرنده بومی قاره آسیا، به ویژه در چین و ژاپن گسترده است، که در حال حاضر می تواند در مناطق خاصی از انگلستان و ایالات متحده، چه در آزادی یا به عنوان جانوران در باغ های زینتی یافت می شود. تخمین زده می شود که حدود 66000 نسخه وجود دارد.
این گونه ساکن تقریباً نیم کیلو وزن دارد و به رنگ های زیبای خود معروف است، اگرچه افراد بسیار کمی می دانند که فقط نرها آنها را به رخ می کشند.دوست دارید بدانید چرا؟ سپس به خواندن این مقاله در مورد پرورش اردک ماندارین ادامه دهید
چگونه زن و مرد را تشخیص دهیم؟
در اکثر مواقع سال، اردک ماندارین ماده و نر رنگ مشابهی دارند ، بین قهوه ای اخرایی و قهوه ای نسبتا یکنواخت، با برخی از مناطق سفید اما در طول فصل جفت گیری پرهای نر به قصد جذب ماده به رنگهای روشن پوشانده می شود.
به این ترتیب رنگ های نر روی سر به رنگ سبز تیره و قرمز روشن و روی صورت مخلوطی از نارنجی و سفید می شود. سینه به رنگ سفید خالص و قسمت گردن بنفش یا بنفش است که با دو حلقه سفید همراه است. بقیه قسمت های بدن ترکیبی نسبتاً چشمگیر از قهوه ای تا نارنجی است، تشدید کننده روی بال ها.
در طول سال، ماده ها رنگ قهوه ای تیره تر خود را با شکم سفید و لکه های اطراف چشم حفظ می کنند.
آیین جفت گیری
جفت گیری نارنگی به زمان سال بستگی دارد، با تغییرات آب و هوایی که باعث تغییر شکل پرهای نر می شود. به این ترتیب ظهور پرهای عروسی بین پاییز و زمستان رخ می دهد، دوره ایده آل برای خواستگاری که در مکان هایی با درختان پر برگ و مناطق جنگلی زمانی که پرندگان آزاد هستند.
به این تغییر رنگ که آن را چشمگیرتر می کند، مرد یک سری رفتار اضافه می کند که باید برای خانم ها جالب باشد که آن را انتخاب کند. ، آن را بهترین مسابقه می دانند. برای این کار، یک آهنگ را منتشر می کند در حالی که پرهایی را که سرش را می پوشاند، مانند یک تاج بالا می آورد.
زن به گزاره نگاه می کند و تصمیم می گیرد که آن را بپذیرد یا نه. اگر پاسخ مثبت باشد، جفت تشکیل شده در آن فصل با هم باقی می‌ماند ، زیرا ماندارین‌ها تک‌همسر هستند و در صورت مرگ یکی از شرکا با ناراحتی مصرف می‌شوند.
پس از استقرار زن و شوهر، نوبت به جستجوی لانه می رسد که ماده به دنبال نر به منطقه ای که در آن متولد شده است می رود. در آنجا آنها چندین بار در روز به مدت چند هفته جفت می شوند.
لانه و جوجه کشی
با فرا رسیدن بهار لانه که جفت انتخاب کرده باید برای تخمگذاری آماده شود. در منطقه ای که نر ماده را گرفته است، سوراخی را در قسمت بالای درخت انتخاب می کند که برای آوردن فرزندانش به دنیا مناسب به نظر می رسد. او سایت را با علف و برخی از پرهای خود آماده می کند، در حالی که پدر مزاحمان احتمالی، از جمله اردک های دیگر را می ترساند.
نارنگی بین 9 تا 12 عدد تخم می گذارد ، که مادر باید حداقل 28 روز و حداکثر 30 روز جوجه کشی کند. در طی این فرآیند، نر مشارکتی ندارد، بنابراین با نارنگی های دیگر ملاقات می کند.
بعد از این زمان جوجه ها از تخم بیرون می آیند، با پرهای خود و بسیار کمتر از بچه های بیشتر پرندگان بی دفاع به دنیا می آیند.نوزادان به مادر بستگی دارند و می خواهند او را در همه جا دنبال کنند، اما فقط برای چند روز اول. از روز 45 آنها می توانند پرواز کنند و وقتی کمی احساس استقلال کنند منطقه لانه را ترک می کنند تا گله خود را پیدا کنند، زیرا نارنگی ها معمولاً در گروه های تا 100 نمونه راه می روند.
