کلاس حشرات نه تنها در بین بندپایان، بلکه به طور کلی از بقیه گونه های موجود در این سیاره فراوان ترین است. در این گروه ما راستی Lepidoptera را پیدا می کنیم که در آن پروانه ها و پروانه ها داریم. پروانه‌ها و پروانه‌ها با داشتن بال‌های غشایی با فلس‌های روی هم، قطعات دهانی مکنده و غدد برای تولید ابریشم مشخص می‌شوند که در آن پیله‌های خود را تشکیل می‌دهند، ساختاری که بخش اساسی از چرخه زندگی تولیدمثلی آنها است.
در این مقاله از سایت ما میخواهیم اطلاعاتی در مورد چرخه زندگی پروانه ها، این حشرات زیبا و شکننده که بخش مهمی از بیوسفر را تشکیل می دهند.
یک پروانه چقدر عمر می کند؟
طول عمر پروانه بالغ یک جنبه متغیر است زیرا به عوامل مختلفی مرتبط است، مانند:
- نوع پروانه.
- قرار گرفتن در معرض شکارچیان.
- شرایط محیطی محل تولد.
- تأثیر انسان بر آنها.
به طور کلی، پروانه های بزرگتر می توانند طول عمر بیشتری نسبت به پروانه های کوچکتر داشته باشند، زیرا می توانند در برابر ضربه های خاص با قدرت بیشتر نسبت به پروانه های کوچکتر مقاومت کنند یا از آن اجتناب کنند، به این دلیل کهمتوسط آن است. طول عمر 1 سال.
کوچکترین و شکننده ترین پروانه ها، از طرف دیگر، معمولا چند روز یا یک هفته زندگی می کنند، در حالی که دیگران می توانند برای یک ماه زندگی با این حال، در میان پروانه‌های کوچک، برخی از طولانی‌ترین پروانه‌ها عبارتند از: پروانه Nymphalis antiopa و Danaus plexippus که می‌توانند برای چندین ماه زندگی کنند. برخی از نمونه ها حتی توانسته اند تقریبا به یک سال از عمر خود برسند.
تکثیر پروانه ها
چرخه زندگی پروانه ها با جفت گیری آغاز می شود. فرآیند تولید مثل پروانه ها با خواستگاری نر شروع می شود. از طریق پروازها اقدام به انتشار فرمون برای جذب ماده می کند. اگر او مایل به تولید مثل باشد، فرمون هایی را نیز آزاد می کند تا این موضوع را به نر منتقل کند.
مثل سایر حیوانات در قلمرو حیوانات، پروانه ها از نظر جنسی دو شکل هستند، به این معنی که نر و ماده از نظر بصری متفاوت هستند. در واقع نرها می توانند ماده ها را با رنگ و شکل بال هایشان شناسایی کنند.
از طرف دیگر، پروانه ها حیواناتی تخم زا هستند که دارای لقاح داخلی هستند، بنابراین هنگامی که شکم آنها به هم متصل می شود، نر اندام جنسی خود را به ماده وارد می کند و اسپرماتوفور را که کپسولی حاوی اسپرم است آزاد می کند. بعداً، او می تواند آنها را در داخل نگه دارد تا زمانی که گیاه ایده آل برای تخم گذاری را پیدا کند، که در آن تخم هایی را که قبل از بیرون رفتن بارور می شوند، خارج می کند.
این شکل از تولیدمثل، امکان انتخاب زمان و مکان رهاسازی تخمها را برای ماده ها فراهم کرده است که تضمین می کند که روی گیاه قرار می گیرند، جایی که محافظت بیشتری در طول رشد تخم ها خواهند داشت. جنین و علاوه بر آن این گیاه یک غذای بسیار اشتها آور برای کاترپیلارهایی است که تولید خواهد شد. مکانیسم‌های دیگری نیز برای محافظت از جنین‌هایشان وجود دارد، به همین دلیل است که برخی از گونه‌های پروانه‌ها تخم‌های خود را به صورت پراکنده روی چندین گیاه می‌گذارند، در حالی که برخی دیگر این کار را به صورت دسته جمعی در همان مکان انجام می‌دهند.
به طور کلی، استراتژی های تولیدمثلی پروانه ها بین گونه های مختلف متفاوت است، به طوری که برخی می توانند با پرواز با یکدیگر جفت شوند، در حالی که برخی دیگر این کار را بر روی برخی از بسترها انجام می دهند.
برای اطلاعات بیشتر، دریغ نکنید به این مقاله دیگر در سایت ما در مورد نحوه تولید مثل پروانه ها مراجعه کنید؟
وضعیت چرخه زندگی پروانه و ویژگی های آن
چرخه زندگی پروانه از چهار مرحله تشکیل شده است سه مرحله اول بین 30 تا 120 روز طول می کشد که به هر دو بستگی دارد. گونه ها و شرایط محیطی ویژگی های هر مرحله از چرخه زندگی پروانه ها را بدانیم:
تخم مرغ
برخی از پروانه ها تخم های خود را بر روی انواع مختلف گیاهان می گذارند، در حالی که برخی دیگر تخم های خود را به طور خاص تر می گذارند.همان از نظر اندازه و رنگ متفاوت است dبسته به گونه و به طور کلی، هنگامی که گیاهی برای تخمگذاری استفاده می شود، پروانه های دیگر از آن استفاده نمی کنند، احتمالاً به ترتیب. برای جلوگیری از رقابت بین کاترپیلارها.
تخم ها را می توان به صورت انفرادی یا گروهی گذاشت و در صورت مساعد نبودن شرایط محیطی، پروانه از تخم گذاری آنها اجتناب می کند، زیرا این مرحله بیشترین آسیب پذیری استبرای این حیوانات که در معرض شکار گونه های دیگر نیز هستند. این مرحله می تواند چند روز یا چند هفته طول بکشد.
لارو یا کاترپیلار
افراد در این مرحله معمولاً به عنوان کاترپیلار شناخته می شوند و هنگامی که از تخم بیرون می آیند شروع می شود ، که شامل زمان عمدتاً برای تغذیه لارو است. از مصرف برگ های گیاه، چون باید ذخایر را برای مراحل بعدی ذخیره کند.
لاروها با یک اسکلت بیرونی کیتینی پوشیده شده اند که محافظت می کند و همانطور که در مرحله تخم اتفاق می افتد، برخی از گونه های کرم ها به صورت گروهی باقی می مانند، در حالی که برخی دیگر تنها هستند. در حالت اول، این به آنها مزایایی مانند تنظیم حرارت، دفاع در برابر دشمنان طبیعی و همکاری برای مصرف برگ‌ها می‌دهد که اگر این کار را به صورت انفرادی انجام دهند ممکن است دشوار باشد. در مرحله دوم، آنها کمتر در معرض حمله انگل ها و شکارچیان و همچنین رقابت برای غذا هستند.
در مرحله لاروی، این حیوان یک دوره دوره ای را می گذراند که از چهار تا هفت مرحله تشکیل شده است که به سن یا مرحله معروف است. توسعه، و تعداد مراحل به گونه پروانه بستگی دارد. از آنجایی که کاترپیلار باید رشد کند، در هر یک از این مراحل یا اصرارها اسکلت بیرونی خود را می ریزد قبل از شروع مرحله بعدی، مصرف غذای خود را کاهش می دهد و برای تحول بعدی آماده می شود..
کریسالیس یا شفیره
که شفیره یا در اصطلاح عامیانه «پیله» نیز نامیده می‌شود، مرحله‌ای است که در آن حیوان در مکانی که انتخاب کرده ثابت می‌ماند، اما همچنین تغییرات بزرگ رخ می‌دهد در همان از طریق مسخ.
پروانه ها در این مرحله استراتژی های تطبیقی ایجاد کرده اند، بنابراین کریسالیزها شکل ها و رنگ های خاصی دارند که باعث می شود تقریبا در مکان ها مورد توجه قرار نگیرند. جایی که آنها ثابت می شوند. این مرحله نیز می تواند چندین روز طول بکشد، اما مانند دوره های قبلی بستگی به گونه دارد.
بزرگسال
این مرحله نهایی چرخه زندگی پروانه ها است که از شفیره کاملاً رشد یافته و بالغ شده است، بنابراین آنها اکنون می توانند تولید مثل کنند. هنگام بیرون آمدن از گل داوودی، فرد مرطوب می شود، اما هنگامی که بال های خود را باز کرده و خشک می شود، قادر به پرواز است.
بزرگسالان تغذیه متفاوتی نسبت به فاز کاترپیلار دارند در این حالت آنها از شهد، گرده و میوه های تخمیری تغذیه می کنند. نیاز به مواد مغذی غنی از قند دارند که انرژی لازم را برای پرواز آنها فراهم می کند.
پروانه ها حیواناتی کاملا حساس هستند، زیرا نه تنها در معرض شکارچیان طبیعی خود قرار می گیرند، بلکه شرایط محیطی نیز نقش تعیین کننده ای برای آنها دارد. علاوه بر این، در مورد گونه‌هایی که گیاهان خاصی را برای تخمگذاری انتخاب می‌کنند، اگر این گیاهان دیگر در زیستگاه خود نباشند، در معرض خطر بیشتری قرار می‌گیرند، زیرا نه تنها مکان رشد آنها از بین می‌رود، بلکه منبع غذایی آنها نیز از بین می‌رود…
