پنگوئن ها به خاطر زندگی در آب و هوای سرد، داشتن بدنی سیاه و سفید و راه رفتن ناشیانه شهرت دارند. شاید قبلاً درباره راهپیمایی پنگوئن امپراتور شنیده باشید یا تصاویری از پنگوئن ها یا برنامه های تلویزیونی را دیده باشید. پس از بررسی تصاویر و مشاهده بدن آن، شک و شبهه وجود دارد که آیا پنگوئن پرنده محسوب می شود یا خیر.
پس آیا پنگوئن پرنده است؟ زمان زیادی را بخشی از وقت خود در آب می گذراند. چه نوع حیوانی است؟ در این مقاله در سایت ما بیابید!
آیا پنگوئن ها پستانداران هستند؟
قبل از اینکه بگوییم پنگوئن پرنده است یا ماهی، باید طبقه بندی طبقه بندی آن را روشن کرد. پنگوئن ها متعلق به خانواده Spheniscidae هستند، تنها پنگوئن که بخشی از راسته Sphenisciformes است. به نوبه خود، این سفارش در کلاس پرندگان قرار می گیرد. از طرف دیگر، پستانداران کلاس Mammalia را تشکیل می دهند. بنابراین، پنگوئن ها پستانداران نیستند
علیرغم این تمایز، پستانداران و پنگوئن ها دارای یک چیز مشترک هستند: هر دو گروه بخشی از شاخه Chordata و زیر شاخه مهره داران هستند.
پنگوئن پرنده است یا ماهی؟
طبقه بندی طبقه بندی را روشن می کند، پنگوئن پرنده است یا ماهی؟ خلاصه پنگوئن پرنده است حالا اگر پرنده است چرا پرواز نمی کند؟ چرا زمان زیادی را در آب می گذرانید؟ در ادامه به این سوال پاسخ خواهیم داد.
پنگوئن های فعلی پرندگان بدون پرواز هستند، با این حال، به نظر می رسد همه چیز نشان می دهد که اجداد آنها قادر به پرواز مانند هر پرنده دیگری بوده اند. با توجه به این منشاء، پنگوئن بین قسمت‌ها دو بال سیاه و مستقیم پیدا می‌کند، اما از آنها برای به حرکت درآوردن خود در آب استفاده می‌کنند. علاوه بر این، بدن مانند پرندگان دیگر با پرها پوشیده شده است، اگرچه آنقدر کوچک هستند که درک آنها در عکس ها دشوار است.
در مسیر تکامل، انواع مختلف پنگوئن ها سود کمی از پرواز به دست آوردند، زیرا به دلیل اندازه و وزن بدن آنها، این فعالیت مستلزم صرف انرژی غیر ضروری بود. در اکوسیستم‌های سردی که پنگوئن‌ها در آن زندگی می‌کنند، این زباله‌ها می‌تواند به قیمت جان آنها تمام شود، بنابراین بدن برای استفاده از بالها به روش دیگری سازگار شد
در این فرآیند، استخوان‌های بال کاهش یافتند، اما قدرت و مقاومت به دست آوردند، دو مهارت لازم برای تحمل ۶۰ کیلومتری که یک پنگوئن قادر به شنا کردن است.در مواجهه با تهدید شکارچیان زمینی، این پرندگان در سطح تکاملی، از دست دادن توانایی پرواز اما چابکی لازم برای دسترسی به منابع غذایی دریایی، که فراوانتر از منابع موجود در خشکی هستند، سودمندتر یافتند.
اگر می خواهید در مورد نحوه پرواز پنگوئن ها بیشتر بدانید، خواندن این مقاله را توصیه می کنیم.
ویژگی های پنگوئن
برای درک اینکه چگونه این پرندگان بدون پرواز بدن خود را برای سازگاری با آب تغییر دادند، لازم است کمی بیشتر در مورد اجزای پنگوئن بدانید. اینها برخی از ویژگی های پنگوئن ها هستند که در طول تکامل خود باسازگار شده اند:
- کاهش اندازه و مورفولوژی پرها، تبدیل شدن به ساختارهای کوچکتر و سفت تر، شبیه به فلس.
- صاف شدن استخوان ها تشکیل دهنده بال.
- کاهش عضلات و تاندون های بال.
- از دست دادن پنوماتیک (حفره های استخوانی داخلی). این امر باعث شد کیسه های هوایی که در ریه ها قرار دارند و برای تنفس در حین پرواز ضروری هستند، آتروفی شوند.
- کوچک شدن مغز استخوان.
- افزایش تراکم استخوان.
- کتف بلند و پهن بر خلاف پرندگان در حال پرواز، بلند و نازک است.
- جنبه پهن که ناحیه شکم را می پوشاند، برای محافظت از روده ها در برابر ضربات ناشی از پریدن از آب ضروری است.
- استخوان بازو، محل اتصال ساختارهای استخوانی بالها، بر خلاف شکل مستقیم و پهن پرندگان در حال پرواز، کوتاه و مسطح است.
اینها برخی از تغییراتی است که به پنگوئن ها اجازه داده تا خود را با زندگی در آب وفق دهند و به شناگران فوق العاده امروزی تبدیل شوند.
انواع پنگوئن
پنگوئن ها پرندگان هستند و ۱۸ گونه مختلف وجود دارد، پراکنده در نواحی قطبی جهان. اینها برخی از انواع پنگوئن های موجود هستند:
پنگوئن امپراطور
Aptenodytes forsteri بزرگترین پنگوئن است که امروزه وجود دارد. چند سالی است که این گونه توسط مستندهای مختلف با تمرکز بر چرخه زندگی آن محبوب شده است.
یکی از متمایزترین خصوصیات با بقیه گونه ها این است که این نر است که پس از انجام یک سفر سالانه برای تولید مثل، وظیفه جوجه کشی تخم را بین پاهای خود دارد. این گونه همچنین با یک ناحیه زرد رنگ که از گردن تا قفسه سینه محو می شود، متمایز می شود.
پنگوئن گالاپاگوس
پنگوئن گالاپاگوس (Spheniscus mendiculus) یکی از گونه های بومی این جزایر است که چارلز داروین در آنجا مطالعات لازم را برای تثبیت نظریه تکامل خود انجام داد.
وزن این رقم حدود 2.5 کیلو و اندازه آن تا 50 سانتی متر می باشد. کوچکتر بودن از سایر گونه های پنگوئن، توسط مارها، کوسه ها و شیرهای دریایی شکار می شود.
پنگوئن هومبولت
Spheniscus humboldti در امتداد جریان Humboldt جریان دارد که نام خود را از آن گرفته است. هنگامی که در خشکی یافت می شود، در پرو و شیلی زندگی می کند. قد آن به 73 سانتی متر و وزن آن به 5 کیلو می رسد.
این نوع پنگوئن تخم‌های خود را در لانه‌هایی می‌گذارد که در زمین حفر می‌کند یا در سوراخ‌هایی بین سنگ‌ها پناه می‌گیرد. در حال حاضر در خطر انقراض است.
اگر می خواهید انواع پنگوئن ها را بشناسید از شما دعوت می کنیم از این مقاله دیدن فرمایید.
چیزهای بی اهمیت پنگوئن
اکنون می دانید که پنگوئن ها پرندگان هستند، اما هنوز چیزهای زیادی در مورد این گونه کشف نشده است. اینها برخی از کنجکاوی های پنگوئن ها هستند:
- برخی از گونه های به دلایل مختلف در معرض خطر انقراض هستند به دلایل مختلف: ذوب شدن مناطق قطبی در اثر گرم شدن کره زمین، نفت نشت و تخریب زیستگاه به دلیل فعالیت اقتصادی.
- آنها از ماهی، کریل، ماهی مرکب و اختاپوس و همچنین پلانکتون تغذیه می کنند.
- والدین فرزندان خود را از طریق صداسازی می شناسند.
- وزن آنها بین 4 تا 16 کیلو است.
- کلاچ از 1 یا 2 تخم تشکیل شده است.
- آنها از مهد کودک استفاده می کنند برای محافظت از جوانان؛ همچنین نرها و ماده ها به نوبت این کار را انجام می دهند.
- آنها تک همسر هستند، بنابراین همیشه با یک شریک تولید مثل می کنند.
پنگوئن ها کجا زندگی می کنند؟
آنها علاوه بر گونه هایی که در جزایر گالاپاگوس زندگی می کنند، در نیمکره جنوبی، از آمریکا تا استرالیا پراکنده هستند. در طول زمستان، گونه های مختلفی برای جستجوی آب های گرمتر و غذای بیشتر به اکوادور مهاجرت می کنند.
مناطق ایده آل برای پنگوئن ها مناطقی هستند که نزدیک دریا هستند و طعمه خود را از آنجا به دست می آورند.
