همه موجودات زنده باید سازگار شوند یا ویژگی هایی داشته باشند که به آنها امکان زنده ماندن می دهد. در مواجهه با تغییرات ناگهانی در محیط، همه گونه ها این ظرفیت را ندارند و در طول تاریخ تکامل بسیاری از آنها عقب مانده و ناپدید شده اند. برخی دیگر با وجود سادگی توانسته اند تا به امروز زنده بمانند.
آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چرا گونه های مختلف جانوری وجود دارد؟ در این مقاله در سایت ما در مورد انطباق موجودات زنده با محیط ، انواعی که وجود دارد صحبت خواهیم کرد و چند نمونه را نشان خواهیم داد.
سازگاری موجودات زنده با محیط چیست؟
انطباق موجودات زنده با محیط مجموعه ای از فرآیندهای فیزیولوژیکی، خصوصیات مورفولوژیکی یا تغییرات رفتاری است که امکان بقای انسان را فراهم می کند. موجودات زنده در اکوسیستم های مختلف سازگاری یکی از دلایلی است که چرا در سیاره ما چنین تنوع گسترده ای از اشکال حیات وجود دارد.
وقتی تغییرات قدرتمندی در محیط رخ می دهد، آن موجودات کمتر عمومی که نیازهای بسیار خاص دارند ناپدید می شوند.
انواع سازگاری موجودات زنده با محیط
به لطف سازگاری، بسیاری از گونه ها توانسته اند در طول تاریخ سیاره زنده بمانند.همه موجودات زنده ذاتاً سازگار هستند ، اما بسیاری از این سازگاری ها به طور تصادفی رخ داده اند، یعنی ظاهر یا ناپدید شدن ژن ها به این دلیل است که، برای مثال، برخی افراد خاص توانستند زنده بمانند، نه به این دلیل که آنها با محیط خود سازگار نبودند، بلکه به این دلیل که هر فاجعه ای توانسته است آثار آنها را از روی سیاره ناپدید کند. ظهور برخی از شخصیت ها می تواند به دلیل جهش تصادفی بخشی از ژنوم آنها اتفاق افتاده باشد. انواع مختلف اقتباس عبارتند از:
سازگاری های فیزیولوژیکی
این سازگاری ها مربوط به تغییر در متابولیسم موجودات است. هنگامی که تغییرات خاصی در محیط رخ می دهد، اندام های خاصی شروع به عملکرد متفاوت می کنند. دو بهترین سازگاری فیزیولوژیکی شناخته شده عبارتند از خواب زمستانی و aestivation
در هر دو مورد، چه زمانی که دمای محیط بسیار کمتر از 0 درجه سانتیگراد باشد یا بسیار بالاتر از 40 درجه سانتیگراد، همراه با رطوبت نسبی کم، موجودات خاصی قادر بهمتابولیسم پایه خود را کاهش دهند به حدی که در حالت خفته برای مدت کوتاه یا طولانی باقی می مانند تا بتوانند بیشترین زنده ماندن را داشته باشند. فصول ویرانگر اکوسیستم آن
اقتباس های ریختی
آنها ساختارهای خارجی از جانورانی هستند که به آنها امکان سازگاری بهتر با محیط خود را می دهد. به عنوان مثال، باله های آبزیان یا پوست کلفت حیواناتی که در آب و هوای سرد زندگی می کنند. اما دو اقتباس مورفولوژیکی جذاب عبارتند از کریپسیس یا استتار و تقلید
حیوانات کریپتیک آنهایی هستند که کاملاً با محیط خود ترکیب می شوند و تشخیص آنها در منظره تقریباً غیرممکن است، مانند حشرات چوبی یا حشرات برگ. از طرفی تقلید عبارت است از تقلید از ظاهر حیوانات خطرناک، مثلاً پروانه های مونارک بسیار سمی هستند و شکارچیان زیادی ندارند، پروانه نایب السلطنه دارای همان ظاهر ظاهری بدون سمی بودن، اما از آنجایی که شبیه پادشاه است قدیمی هم نیست.
انطباق های رفتاری
این سازگاری حیوانات را به توسعه رفتارهای خاصی سوق می دهد که به بقای فرد یا گونه می انجامد.فرار از دست شکارچی، پنهان شدن، جستجوی سرپناه یا جستجوی علوفه برای غذای مقوی نمونه‌هایی از سازگاری‌های رفتاری هستند، اگرچه دو ویژگی مهم این نوع سازگاری عبارتند از مهاجرت یا خواستگاریهنگامی که شرایط آب و هوایی ایده آل نیست، حیوانات از مهاجرت برای فرار از محیط خود استفاده می کنند. خواستگاری مجموعه ای از الگوهای رفتاری است که هدف آنها یافتن همسر و تولید مثل است.
نمونه هایی از سازگاری موجودات زنده با محیط
در زیر چند سازگاری را نام می بریم که حیوانات خاصی را برای محیطی که در آن زندگی می کنند مناسب می کند:
نمونه هایی از سازگاری زمینی
پوسته تخم مرغ
در خزندگان و پرندگان نمونه ای از سازگاری با محیط خشکی است، زیرا از خشک شدن جنین جلوگیری می کند. مو در پستانداران سازگاری دیگری با محیط زمین است زیرا برای محافظت از پوست عمل می کند.
نمونه هایی از سازگاری با محیط آبی
باله روی ماهی یا پستانداران آبزی به آنها اجازه می دهد در آب بهتر حرکت کنند. به همین ترتیب، غشاهای بین انگشتی دوزیستان و پرندگان نیز همین اثر را دارند.
نمونه هایی از سازگاری با نور یا عدم وجود آن
حیوانات شبگرد دارای کره چشم های توسعه یافته هستند که به آن ها امکان دیدن در شب را می دهد. حیواناتی که در زیر زمین زندگی می کنند و برای دیدن به نور متکی نیستند، اغلب فاقد حس بینایی هستند.
نمونه هایی از سازگاری دما
تجمع چربی در زیر پوست سازگاری با آب و هوای سرد است. بر اساس قانون آلن، حیواناتی که در مناطق سردسیر زندگی می کنند، نسبت به حیواناتی که در مناطق گرم زندگی می کنند، اندام، گوش، دم یا پوزه کوتاه تری دارند، زیرا باید از اتلاف گرما جلوگیری کنند.
اما حیواناتی که در مناطق بسیار گرم زندگی می کنند مشخص می شوند، به عنوان مثال، با داشتن گوش های بزرگ که به آنها اجازه می دهد بدن خود را از دست بدهند. گرما و در نتیجه افزایش سرمایش.
