ما سگ ها را با تصاویر مختلفی همراه می کنیم و شاید معمولی ترین آنها حرکت دم آنها باشد که علاوه بر این به اشتباه آن را نشانه شادی تعبیر می کنیم. اما گاهی اوقات، به خصوص در سگ های خاص، این حرکت مشخصه متوقف می شود. این چیزی است که در سندرم دم سرد در سگ ها اتفاق می افتد
در این مقاله در سایت ما توضیح خواهیم داد که این سندرم ناشی از چیست، از چه چیزی تشکیل شده است و مهمتر از آن درمان آن چیست و چگونه می توانیم از آن اجتناب کنیم.
سندرم دم سرد در سگ چیست؟
سندرم دم سرد با نام فنی تر میوپاتی حاد دنبالچه یایا Limber tail نیز شناخته می شود. . این یک آسیب شناسی، به ویژه میوپاتی است که بر فیبرهای عضلانی دم تأثیر می گذارد. این فیبرها پس از اکستنشن بیش از حد آسیب دیده و آتروفی شده و به دنبال آن کاهش جریان خون در ناحیه به نظر می رسند. دمای دم نسبت به بقیه بدن حدود 2-3 درجه سانتیگراد کاهش می یابد.
در نظر گرفته می شود که این سندرم زمانی ایجاد می شود که علل خاصی همراه با یک مبنای ژنتیکی وجود داشته باشد. این بدان معنی است که هر سگی ممکن است از سندرم دم سرد رنج ببرد، اما به دلیل ویژگی های متمایز آن در برخی نژادها بسیار شایع تر است.
علل سندرم دم سرد در سگ
دم سرد عمدتاً با سگ های کار یا شکار مرتبط است. آنها نژادهایی مانند اشاره گر، لابرادور، بیگل یا ستر هستند. توضیح این است که علل مربوط به ظاهر این سندرم بیشتر در این نوع سگ یافت می شود. آنها به شرح زیر هستند:
- حمام کردن با آب خیلی گرم یا مهمتر از همه خیلی سرد.
- اجرای فعالیت بدنی بسیار شدید، به خصوص اگر سگ در بهترین شرایط خود نباشد یا آمادگی کافی نداشته باشد.
- اقامت در یک فضای بسته بدون خروج برای مدت طولانی، به خصوص در محوطه های کوچک مانند قفس یا کریر که سگ در آن قرار ندارد. می تواند به راحتی دراز بکشد.
- محیط های دارای درجه سرما و رطوبت بالا.
- مکان های مرتفع از سطح دریا.
- تکان دادن مکرر دم با نیروی زیاد.
در هر صورت شنا در آب سرد شایع ترین علت محسوب می شود.
علائم سندرم دم سرد در سگ
علامت مشخصه دم سرد به وضوح قابل مشاهده است، زیرا شل بودن دم است که کلگیت به نظر می رسد. سگ قادر به بلند کردن یا حرکت دادن آن نیست، بنابراین معمولاً مشاهده می شود که سگ دم خود را بلند نمی کند و درد می کند یا دمش پایین است. پایه معمولاً در سانتی‌مترهای اول سفت است و اگر سعی کنیم آن را دستکاری کنیم، معمولاً سگ درد نشان می‌دهد.علاوه بر این، سگ ممکن است بی حال باشد و دم را به طور غیر طبیعی لیس بزند یا گاز بگیرد این ممکن است باعث آسیب هایی شود. همه این علائم دارای مدت زمان متغیری هستند که از چند ساعت تا 10 روز می رسد، طبیعی تر از آن است که به طور متوسط حدود سه روز طول بکشد.
بر اساس این علائم و سابقه سگ، دامپزشک می تواند به تشخیص این سندرم برسد. علاوه بر این، آزمایش های خون، اشعه ایکس یا آزمایش های بسیار خاص تر مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی، الکترومیوگرافی یا توموگرافی کامپیوتری می تواند انجام شود. این آزمایشات با هدف رد پاتولوژی های دیگر در موارد مشکوک انجام می شود.
درمان سندرم دم سرد در سگ
پس از تشخیص، درمان ساده است و تنها بر دو پایه استوار است که عبارتند از استراحت و بی دردی برای جلوگیری از حداکثر درد سگ و استرس ناشی از آن.دامپزشک تنها حرفه ای است که برای تجویز داروهای مناسب و همچنین دوز و برنامه مصرف آنها آموزش دیده است.
در سگ هایی که درد قابل توجه نیست، می توان از بی دردی صرف نظر کرد، اما توصیه می شود اعمال گرما یا سرما به دم، همانطور که توسط دامپزشک نشان داده شده است، و البته استراحت برای کمک به بازیابی عضلاتی که بیش از حد بار شده اند. استراحت شامل ساکت گذاشتن سگ است تا آنقدر هیجان زده نشود که نیاز به تکان دادن دم برای بیان آن نداشته باشد.
درست است که سندرم دم سرد در سگ ها یک آسیب شناسی خود محدود کننده است، یعنی در یک موضوع خود به خود برطرف می شود چند ساعت یا چند روز، اما ما با استراحت و در صورت نیاز مسکن به بهبود شما کمک می کنیم. در هر صورت، توصیه می شود همیشه با دامپزشک مشورت کنیم، زیرا تشخیص باید تایید شود، زیرا ممکن است با آسیب شناسی های دیگری که علائم مشابهی دارند، مانند ضربه یا شکستگی در دم، پروستاتیت، نهفتگی غدد مقعدی، مواجه شویم. مشکلات در دیسک های بین مهره ای و غیرهبنابراین، اگر علائم دیگری را مشاهده کردید یا متوجه شدید که سگ شما دم ورم کرده است، در مراجعه به دامپزشک تردید نکنید.
یک آسیب شناسی قابل درمان است، اما عود آن شایع است. برای جلوگیری از آن، بهترین گزینه بررسی علل آن و اجتناب از آنها تا حد امکان است. به عنوان مثال، اجازه ندهید سگ شما در آب یخ فرو برود یا اجازه ندهید بدون آمادگی و استراحت مناسب، فعالیت بدنی شدیدی انجام دهد. آن را به طور منظم در قفس یا جعبه نگهداری نکنید.
