بدون شک یکی از حیواناتی که بیشترین سهم را در رشد عمومی بشریت داشته است اسب بوده است. دلیل خوبی بر اهمیت آن این است که دامپزشکی تقریباً منحصراً برای درمان بیماری های آن پدید آمده است.
در زیر، سایت ما راهنمای مختصری از شایع ترین بیماری های اسب ها، شناخته شده از زمان های قدیم و برخی از آنها را به شما ارائه می دهد. ، در رساله های چند صد ساله شرح داده شده است.
قولنج اسب
در حال حاضر به مقاله مربوطه در مورد شایع ترین بیماری ها در اسب پرداخته ایم، قولنج گروهی از بیماری هاست که باعث ایجاد درد اسپاسمیک در شکم می شود به یاد داشته باشیم که می تواند به دلایل متعددی باشد و بنابراین درمان آن بسته به علت آن متفاوت است اما به طور کلی علائمی که خواهیم یافتدر اسبی که از قولنج رنج می برد:
- تعریق
- عصبی
- حرکات کنترل نشده، از جمله آسیب رساندن به خود: ضربه زدن به پهلوها با پاهای عقب…
- ممکن است حیوان برای تسکین درد غلت بزند که می تواند شرایط را تشدید کند
- کم آبی
- یبوست/اسهال
- حالت های ضد درد برای جلوگیری از درد: حیوان نشسته اگر قولنج باشد که منشأ آن اتساع معده به دلیل تجمع گازها باشد.
اگرچه اصطلاح کولیک آسیب شناسی های زیادی را در بر می گیرد که نمی توان آن را تعمیم داد (از نهفتگی روده بزرگ به دلیل ناتوانی در دفع مدفوع تا وجود اجسام خارجی در روده)، دستورالعمل هایی که می تواند از ظاهر آن، صرف نظر از دلیل ارائه آن جلوگیری کند. برای اطلاعات بیشتر مقاله انواع قولنج اسب را از دست ندهید.
آن دستورالعمل ها چیست؟
- کم کم به اسب غذا بدهید، بیش از 16 ساعت. این زمانی است که این گیاهخواران در طبیعت به چرا می پردازند. اسبی که در جعبه می ماند و صبح و شب به او غذا می دهند، به احتمال زیاد دچار اختلالات گوارشی می شود.
- استفاده از علوفه با کیفیت، اجتناب از کاه اضافی، و اجازه دسترسی مکرر و با فاصله به آب. از خوراک و گلوله سوء استفاده نکنید.
- به اسب اجازه دهید چندین بار ورزش ملایم روزانه را انجام دهد تا انتقال روده را بهبود بخشد.
- فیدرها را در مکانی مرتفع نصب کنید اگر اسبها محدود هستند.
- برای جلوگیری از آئروفاژی (بلع هوا)، که در اسب های بی حوصله رایج است، موارد حواس پرتی را پیشنهاد دهید. در این مورد همچنین می‌توان حیواناتی را دید که به اصطلاح «بیماری بد» دارند، تکان‌های مداوم و «تیر» دارند که دندان‌هایشان را روی دیوارها یا درها ساییده‌اند.
رفتار
با توجه به دلایل مختلفی که می تواند باعث ایجاد آن شود، دامپزشک پس از شناسایی بر روی مشکل خاص تمرکز می کند، اما تا زمانی که آن را پیدا کند، به موارد زیر ادامه می دهد:
- تسکین درد با اسپاسمولیتیک ها (بوسکاپین) و NSAID ها (داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی، مانند فلونکسین مگلومین).
- هیدراته و/یا روانکاری انتقال دستگاه گوارش با پارافین. ممکن است به لوله بینی معده نیاز داشته باشید.
- سدار اگر حیوان در مرحله خودآزاری باشد.
- ممکن است در صورت توقف ترافیک و تخمیر بیش از حد مواد بلعیده شده، آنتی بیوتیک لازم باشد، زیرا در این حالت میکروارگانیسم هایی در خون ترشح می شوند که می توانند باعث عفونت شوند.
کزاز در اسب
این یک بیماری شایع در اسب ها است که توسط کلستریدیوم تتانی ایجاد می شود، یک باکتری بی هوازی (بدون اکسیژن کار می کند) که در خاک، به ویژه در خاک های غنی از مواد آلی (کود دامی) زندگی می کند. اسبها آسیب‌های کوچک یا خراشیدگیرا متحمل می‌شوند، مثلاً صدمات ناشی از توقف، پس از پا گذاشتن میخ و غیره.، و از طریق این زخم ها باکتری ها وارد بدن می شوند.
بعد از حدود 8 روز، گرچه رقم بسیار متغیری است، میتوانیم علامت معمولی بیماری را ببینیم: انقباضات غیر ارادی عضلانی و ثابت که به این بیماری کزاز گفته می شود. همچنین، ما معمولاً پیدا می کنیم:
- فک قفل: آرواره ها محکم فشرده شده، باز نمی شوند.
- کشش بیش از حد ماهیچه ها در پاها، باعث ایجاد اسبی می شود که قادر به خم کردن آنها نیست.
- بیان به نام "خنده ی ساردونیک" (اگرچه در سگ ها بیشتر دیده می شود): چشم های گشاد، و رژ لب پس زدن گوشه ها.
چگونه باکتری سی لوستریدیوم تتانی این کار را انجام می دهد؟
دو سم تولید می کند که محل اثر آنها سیستم عصبی است. هر چه نقطه ورود باکتری (زخم) به سیستم عصبی مرکزی (مغز) نزدیکتر باشد، تظاهرات این بیماری تهاجمی تر بوده و زمان کمتری برای ایجاد آن نیاز است.
آیا درمانی دارد؟
اگر قبل از اینکه سموم ماهیچه های تنفسی را فلج کند (دیافراگم/بین دنده ای…) وارد شوید، سرم آنتی توکسین کزاز و پنی سیلین به شما داده می شود. همچنین به آنها درمان حمایتی ارائه می شود، یعنی مایع درمانی، کاهش دما، در صورت لزوم آرام بخش، حتی ممکن است در صورت فلج تنفسی به تهویه مکانیکی نیاز داشته باشند..
آیا می توان از ابتلای اسب ها به کزاز جلوگیری کرد؟
بله، با استفاده از واکسیناسیون مربوطه، هر چند وقت یکبار که دامپزشک نشان می دهد. نباید اجازه دهیم اسب ما بدون ضدعفونی زخمی داشته باشد، بنابراین در هر ضایعه ای که مشاهده می کنیم باید از پراکسید هیدروژن استفاده کنیم تا باکتری های مسئول را غیرفعال کنیم.
آنفولانزای اسب یا آنفولانزا در اسب
معادل آنفولانزای اسب است و یک ویروس است که دستگاه تنفسی فوقانی را تحت تاثیر قرار می دهد، اما عوارض ایجاد می شود، می تواند تاثیر بگذارد. تلفات (ریه، برونش) حتی باعث مرگ می شود. از طریق هوا، عطسه و ترشحات بینی منتقل می شود.
در جمعیت هایی که با آن در تماس بوده اند، می توانیم تظاهرات خفیف، با آبریزش بینی، سرفه، ورم ملتحمه و احتمالا بهبودی پس از چند روز را مشاهده کنیم. زیرا اگر قبلاً از این بیماری رنج می بردند، اسب ها تا حدی ایمن شده بودند. با این حال، ممکن است در فصل بعد، به ویژه در ماه های سرد، دوباره به آن مبتلا شوند و اگر ویروس در زمانی که بیمار هستند، تغذیه ضعیفی دارند یا خیلی جوان هستند، به آنها حمله کند، می تواند عواقب کشنده ای داشته باشد.
علائم آنفولانزای اسب که معمولاً آن را پیدا می کنیم به شرح زیر است:
- ترشحات غلیظ بینی
- کانژونکتیویت
- از دست دادن اشتها
- تب شدید مکرر (می آید و می رود)
اگر به موقع درمان نشود، می تواند منجر به:
- پنومونی
- بیماری مزمن انسداد ریوی
- برونشیت
- حتی مرگ در صورت بروز عوارض عمده به عوامل ذکر شده اضافه می شود
رفتار
اگر حیوان تا حدی واکسینه شده باشد و تظاهرات خفیف باشد، دامپزشک می تواند به سادگی یک موکولیتیک برای رقیق کردن مخاط، برم هگزین تجویز کند. نوع و اسب را چند روز در پناه و دور از سایر همنوعان نگه دارید. به همین ترتیب، خوراک با کیفیت برای ارتقای سیستم ایمنی خود کمک می کند تا زمانی که اسب قادر به دفع تهاجم ویروسی باشد.
اگر تصویر پیچیده شود، ممکن است نیاز به استفاده از آنتی بیوتیک های خاص برای سیستم تنفسی و درمان های حمایتی در حیوانات بسیار ضعیف باشد.
به یاد داشته باشید که مخلوط کردن اسب های مناطق مختلف بدون اطلاع از تاریخچه آنها می تواند منجر به شیوع آنفولانزای اسب شود. اگر یک حیوان نیمه واکسینه شده را در بین اسب‌های جوان معرفی کنیم، میتوانیم یک شیوع حاد داشته باشیم که مقابله با آن دشوار است، با عوارض بالا (میزان حیواناتی که هنگام تماس با ویروس بیمار می‌شوند).
جلوگیری
برای پیشگیری از این بیماری بسیار رایج در اسب، واکسیناسیون سالیانه ضروری است به خصوص قبل از فصل سرما و از اختلاط حیوانات با منشاء مختلف بدون اطلاع از وضعیت آنها اجتناب کنید. واکسنی وجود دارد که ترکیبی از محافظت در برابر کزاز و آنفولانزا است.
بابزیوز یا پیروپلاسموز
این یکی دیگر از شایع ترین بیماری های اسب است که سگ، گاو و سایر حیوانات اهلی نیز به آن مبتلا هستند و توسط تک یاخته ای به نام بابزیا اکوی ایجاد می شود.
بابزیا از طریق کنه منتقل می شود و تکثیر آن در داخل گلبول های قرمز اسب همه علائم بیماری را ایجاد می کند:
- کم خونی (رنگ پریدگی غشاهای مخاطی، بابزیاها گلبول های قرمز را تجزیه می کنند)
- تب
- ادرار کنیاکی رنگ
- آنورکسی
- سجده و مرگ ناگهانی در موارد بسیار حاد
آیا قابل درمان است؟
اگر وجود کنه ها را در اسب و/یا محیط تشخیص دادیم و متوجه اسبمان عجیب شدیم، دامپزشک مطمئنا تزریق ایمیدوکرب را انتخاب خواهد کرد ، در یک نوبت عضلانی، هرچند گاهی اوقات تکرار آن پس از چند ساعت ضروری است.
ایده آل تشخیص بابزیا در خون از طریق اسمیر خون است، اما همیشه در میدان امکان پذیر نیست، زیرا این محصول می تواند زندگی شما را بدون از دست دادن ساعات کلیدی نجات دهد.
آیا میتوانیم از بابزیوز پیشگیری کنیم؟
تنها راه برای پیش بینی این آسیب شناسی جلوگیری از کنه اسب است که بسیار پیچیده است. ما میتوانیم محصولاتی را به صورت هفتگی روی اسب بمالیم تا از وارد شدن کنه‌ها (نوع پرمترین) روی آن جلوگیری کنیم، اما دوام زیادی ندارند.
محل زندگی اسب (جعبه) نیز باید به صورت هفتگی ضدعفونی شود و در صورت آزاد بودن حیوان در مزرعه از ماندن آن در مناطق سرخس و مرطوب که تقریباً نزدیک است خودداری شود. غیر ممکن. مناطق مشکل ساز تری با بابزیا وجود دارد (مناطق مرطوب و دماهای ملایم، به عنوان مثال، شمال اسپانیا)، اما به این مکان ها اختصاص ندارد، بسیار دور از آن: توزیع جهانی دارد و باعث تلفات سالانه متعدد در جمعیت اسب می شود.
