دوبرمن پینچر سگی با جثه بزرگ و ظرافت قابل توجه است که هوش ممتاز و حساسیت بالایی را نشان می دهد. با توجه به لیست تهیه شده توسط استنلی کوهن، یکی از 5 نژاد سگ باهوش است که می تواند انواع مختلفی از وظایف، دستورات، ترفندها و ورزش های سگ را با عالی و با سرعت زیاد یاد بگیرد، حفظ کند و تولید مثل کند.
با این وجود، برای توسعه کامل ظرفیت های جسمی، عاطفی و شناختی خود، آموزش دوبرمن باید جهت گیری باشد و به آموزش و اجتماعی شدن توجه ویژه ای داشته باشد، اما دریافت کافی نیز ضروری است. طب پیشگیری
در این مقاله در سایت ما، شایع ترین بیماری های دوبرمنو همچنین علائم اصلی آن را به شما نشان می دهیم. برای کمک به شما در حفظ سلامتی بهترین دوستتان. البته، ما اهمیت رفتن سریع به دامپزشک را هنگام مشاهده هرگونه تغییر در رفتار یا ظاهر پشمالوی خود به یاد داریم.
کاردیومیوپاتی اتساع دوبرمن
کاردیومیوپاتی گشاد شده (DCM) در سگ های بزرگ، عمدتاً در نژادهای زیر شایع تر است: دوبرمن، گریت دین، باکسر، و گرگ ایرلندی. در این آسیب شناسی، ساختار عضلانی قلب (به ویژه بطن ها) در اثر کشش تدریجی ضعیف می شود که منجر به ناتوانی در انقباض صحیح می شود. در نتیجه قلب نمی تواندمقدار کافی خون مورد نیاز برای اکسیژن رسانی کافی به تمام بافت های بدن را پمپاژ کند.
اکسیژناسیون ضعیف مانع از انجام بهینه عملکرد سایر اندام ها (ایجاد علائم مختلف نارسایی) می شود و همچنین می تواند باعث آسیب جبران ناپذیر شود. به سرعت درمان نمی شود همچنین مشاهده تجمع مایعات در شکم و اطراف ریه ها از جمله عوارض دیگر شایع است.
این معمولاً یک بیماری خاموش است که در دوبرمن می تواند به سرعت پیشرفت کند. در میان علائم اصلی آن را می یابیم:
- سختی تنفس
- سرفه کردن
- کاهش وزن
- ضعف
- عدم تحمل ورزش
- ورم شکم
- غش
- قسمت های سنکوپ
وقتی متوجه هر گونه تغییر در روتین یا ظاهر سگ خود شدید، ضروری است به سرعت به دامپزشک مراجعه کنید.تشخیص زودهنگام برای ایجاد پیش آگهی مطلوب و ارائه کیفیت زندگی خوب به بیمار و همچنین بهبودی سریع و مؤثرتر بسیار حیاتی است.
سندرم دوبرمن وابلر
سندرم وابلر (بی ثباتی ستون فقرات گردنی)، که معمولاً به عنوان "سندرم لرزش" شناخته می شود، شامل اختلالات دژنراتیو مزمن و شدید است که تاثیر می گذارد. مهره ها و دیسک های بین مهره ای ستون فقرات گردنی. این اختلالات منجر به فشرده شدن بیش از حد نخاع و اعصاب واقع در گردن می شود.
این آسیب شناسی در سگ های بزرگ یا غول پیکر شایع تر است، زیرا حدود 50 درصد موارد در سگ های دوبرمن، گریت دین و ماستیف تشخیص داده شده است.بنابراین، استعداد ژنتیکی به عنوان عامل خطر اصلی برای سندرم وابلر ظاهر می شود. اما در موارد نادرتر، برخی از سگ‌ها نیز می‌توانند در اثرضربه قوی در ناحیه گردن رحم دچار جابجایی دیسک‌های بین مهره‌ای شوند.
سندرم وابلر بی سر و صدا پیشرفت می کند و اولین علائم آن غیراختصاصی است و تشخیص آن در سگ ها دشوار است، مانند سردرد و سفتی گردناما با پیشرفت بیماری، علائم خاص تری مانند راه رفتن لرزان با گام های کوتاه و محتاطانه، از دست دادن مکرر تعادل و مشکل در حرکت ظاهر می شود.
وقتی این علائم را در بهترین دوست خود مشاهده کردید، در مراجعه سریع به دامپزشک تردید نکنید. مداخله جراحی معمولاً تنها درمان واقعاً مؤثر برای این سندرم است.با این حال، زنده ماندن آن اساساً به وضعیت سلامت حیوان بستگی دارد. بنابراین، تشخیص زودهنگام تقریباً همیشه مترادف با پیش آگهی بهتر است.
بیماری فون ویلبراند در دوبرمن
این آسیب شناسی با فقدان فاکتور فون ویلبراند (VWF)، گلیکوپروتئینی که مسئول انتقال فاکتور انعقادی VII است مشخص می شود. برای انعقاد ضایعات عروقی ضروری است. کمبود این پروتئین باعث پیوند غیرطبیعی پلاکت‌ها و مشکل در فرآیند انعقاد می‌شود. علاوه بر این، قبلاً نشان داده شده است که سگ های مبتلا به VWD بیشتر مستعد ابتلا به عدم تعادل متابولیک مانند کم کاری تیروئید سگ هستند.
۳ نوع بیماری فون ویلبراند وجود دارد که بر اساس شدت علائم آنها طبقه بندی می شوند.دوبرمن ها به ویژه مستعد ابتلا به VWD نوع 1 هستند که شامل علائم خفیف تا متوسط مانند تأخیر در التیام زخم، کبودی آسان حتی در اثر خونریزی بسیار خفیف و گاه به گاه از لثه ها می باشد. یا از سوراخ های بینی.
این یک بیماری مزمن است که هنوز درمان قطعی ندارد. سگ‌های مبتلا به VWD می‌توانند درمان تسکینی دریافت کنند، اما پیشگیری از صدمات و تروما راه اصلی برای جلوگیری از عوارض و ارائه کیفیت زندگی خوب برای سگ‌های مبتلا است.
پیچ خوردگی معده دوبرمن
پیچ خوردگی معده یا پیچ خوردگی معده نیز از شایع ترین بیماری ها در دوبرمن است. مشخصه آن اتساع بیش از حد معده است که باعث می شود اندام بر روی محور خود بپیچد.در نتیجه، اتصالات بین مری و روده مسدود می شود و جریان خون قطع می شود و از اکسیژن رسانی صحیح برخی از اندام ها جلوگیری می کند و در صورت عدم درمان سریع باعث آسیب جبران ناپذیر می شود و همچنین می تواند باعث مرگ شود. از سگ
شایع ترین علائم پیچ خوردگی معده در دوبرمن ها عبارتند از:
- حالت تهوع
- تلاش برای استفراغ ناموفق
- اضطراب
- بزاق بیش از حد
- ورم شکم
- سختی تنفس
- بی حالی
- بی اشتهایی
متاسفانه تشخیص پیچ خوردگی معده در کلینیک دامپزشکی بسیار رایج است. در حالی که همه سگ ها می توانند پیچ خوردگی معده را تجربه کنند، این سندرم در سگ های بزرگ مانند دوبرمن، سنت برنارد، ماستیف های ناپل، گریت دین، لابرادور رتریور، شایع تر است. غول اشناوزر و غیره
دیسپلازی هیپ دوبرمن
دیسپلازی هیپ (یا دیسپلازی کوکسوفمورال) یکی از شایع ترین آسیب شناسی های دژنراتیو در سگ ها، به ویژه سگ های بزرگ و غول پیکر است. از یک ناهنجاری ارثی ساختار استخوان کوکسوفمورال ایجاد می شود که استخوان ران را به استخوان لگن می پیوندد. اگرچه استعداد ژنتیکی علت اصلی است، اما چاقی و سبک زندگی کم تحرک را نیز می توان به عنوان عوامل خطر نام برد.
این فرآیند دژنراتیو اغلب باعث درد و لنگش شدید می‌شود سگ‌های مبتلا در انجام فعالیت‌های رایج، مانند راه رفتن، بالا رفتن از پله‌ها یا احساس مشکل نشان می‌دهند. در موارد پیشرفته تر، دیسپلازی می تواند سگ را کاملاً ناتوان کند
اگرچه دوبرمن ها جزو نژادهای مستعد ابتلا به این بیماری نیستند، تشخیص ها نسبتاً رایج است. بنابراین، مهم است که از علائم علائممانند: آگاه باشید.
- بی تحرکی
- از دست دادن علاقه به بازی یا ورزش
- خستگی مفرط
- مشکل در انجام حرکات ساده
- لنگ
- خم شدن پشت
- سفتی عضلات لگن
- سفتی پاهای عقب
سایر بیماری های شایع در سگ های دوبرمن:
به غیر از آسیب شناسی هایی که در بالا به آن اشاره کردیم، بیماری های دیگری نیز وجود دارند که شیوع بالا یا متوسط دارند در نژاد دوبرمن که ما در ادامه به شما نشان می دهیم:
- بیماری دیسک بین مهره ای
- درماتیت آکرال
- آبشار
- هپاتیت مزمن
- آلوپسی رقیق کننده رنگ
- ناشنوایی
- جرب دمودکتیک
- دیابت شیرین
- بیماری ارثی کلیوی
- دیسپلازی فولیکولی
- ایکتیوز
- کم خونی همولیتیک خود ایمنی
- میکروفتالمی مادرزادی
- سبوره
- ویتیلیگو
- درماتیت حساس به روی
- نوروپاتی های محیطی
- پمفیگوس
- پانوستایت
- آدنیت سباسه
- دیسپلازی شبکیه
- آرتریت پیشرونده شبکیه
- نیم مهره
