پرنده ها از دیرباز یکی از رایج ترین پرندگان خانگی در خانه های ما بوده اند، و اگرچه منشاء آنها افراطی دیگر در در دنیا، کمتر کسی می تواند بگوید که هرگز وارد خانه ای نشده است که در آن یک جفت از این پرندگان رنگارنگ وجود داشته باشد.
اگرچه ما آنها را با طول عمر و جامعه پذیری مرتبط می دانیم، اما زندگی در اسارت نیز تاثیر خود را می گذارد و علیرغم این واقعیت که یافتن آنها به عنوان بیمار در کلینیک های دامپزشکی به طور فزاینده ای رایج است، آسیب شناسی های بیشتری به دلیل برخورد نادرست نیز ایجاد می شود. ظاهر شدن.به همین دلیل در این مقاله در سایت ما سعی می کنیم شایع ترین بیماری های طوطی های طوطی و راه های پیشگیری از آنها را به عنوان بخشی اساسی از برنامه اقدام کافی.
جرب کانمیدوکوپتیک
کنه از جنس cnemidocoptes مسئول این بیماری بسیار شایع در طوطی های استرالیایی است که باعث هیپرکراتوزیس یا ضخیم شدن پوست می شود موم پاها و منقار.
رشد بیش از حد پوست می تواند حس "انگشت پا" را ایجاد کند، همانطور که در مقاله سایت ما در مورد کنه در قناری ها ذکر شد، و در صورت پیشرفت بدون درمان، می تواند منقار حیوان را تغییر شکل دهد.
خراش دادن ضایعات باعث می شود که این کنه زیر میکروسکوپ مشاهده شود که منجر به تشخیص همراه با ضایعات مشخصه می شود.
چگونه درمان می شود؟
The ایورمکتین موثرترین درمان است و می تواند به صورت عضلانی، زیر جلدی یا حتی خوراکی تجویز شود. اگر گال خیلی موضعی باشد و در مراحل اولیه می توان آن را به صورت موضعی و مخلوط با مقداری روغن مانند روغن درخت چای استفاده کرد، اما در این روش نمی توان از دوز درمانی بیشتر کرد.
توصیه می شود بعد از چند هفته تکرار شود و حتی ممکن است نوبت سوم لازم باشد.
کمبود ید
کمبود ید در رژیم غذایی می‌تواند طوطی‌هایی را که به طور انحصاری دانه‌های کمی مصرف می‌کنند، تحت تأثیر قرار دهد، به‌خصوص زمانی که فراوان‌ترین بخش آن ارزن باشد. عرضه کم ید آن به صورت مداوم در طول زمان باعث کمبود این عنصر ضروری برای سنتز هورمون های تیروئید توسط غده تیروئید می شود، یعنی یک کم کاری تیروئید ثانویه
این غده در تلاش برای حفظ تولید هورمون های تیروئید هیپرتروفی می شود و باعث برآمدگی معمولی گردن می شود که به نام «گواتر» شناخته می شود.ممکن است متوجه توده و علائمی مانند تغییر صدا، تنگی نفس یا برگشت غذا شویم، زیرا رشد بیش از حد تیروئید باعث فشرده شدن نای و مری می شود.
چگونه درمان می شود؟
مکمل ید در آب آشامیدنی به صورت قطره لوگول ضمن اصلاح رژیم، معمولاً کافی است. یادآوری این نکته ضروری است که هنگام افزودن دارو به آب، به طوطی میوه یا کاهو زیاده روی نکنیم زیرا حاوی مایعات زیادی هستند و نیاز آنها را به نزدیک شدن به نوشنده کاهش می دهد.
چگونه می توان از آن پیشگیری کرد؟
رژیم غذایی متنوع که حیوان را از انتخاب چیزی که بیشتر دوست دارد باز می دارد، برای جلوگیری از بروز این بیماری رایج در طوطی ها ضروری است. برخی از سبزیجات حاوی ید کافی هستند، بنابراین ارائه این غذاها به حیوان دو یا سه بار در هفته تضمین می کند که این مشکل بدون توجه به رژیم غذایی متعادل رخ نمی دهد. اسفناج یا کاهو، اگر هفته ای دو بار تهیه شود، می تواند غذای جالبی باشد و پس از مدتی اضافی آن را از بین ببرد و از سوء استفاده جلوگیری کند. برای اطلاعات بیشتر، لیست میوه ها و سبزیجات مفید برای طوطی ها را از دست ندهید.
کلامیدیا
عفونت کلامیدیا پسیتاکی می تواند تحت بالینی باشد، ناقل طوطی ما بدون علامت است، اما معمولاً در هر شرایط استرسی (ازدحام بیش از حد، تغییر محیط، بیماری، عدم رعایت بهداشت…) ایجاد می شود. این باکتری از طریق مدفوع، ادرار، ترشحات نازوفارنکس و بینی دفع می شود و می تواند ناقلین مزمن ایجاد کند که به طور متناوب آن را از بین برده و به محیط منتقل می کند و همنوعان آنها را آلوده می کند.
علائم کلامیدیوز پرندگان چیست؟
علائم تنفسی و گاهی کبدی همراه با سایر یافته ها نشان دهنده این عفونت خواهد بود:
- کانژونکتیویت
- تنگی نفس (تنگی نفس، منقار باز)
- صداهای نفس
- بیلیوردینوری (مدفوع و ادرار سبز رنگ که نشان دهنده درگیری کبد است)
- اسهال
- در موارد شدید بی تفاوتی، بی حالی و بی اشتهایی
تشخیص
برای تشخیص آن، مشاهده علائم با آزمایشات خاصی ترکیب می شود، مانند آزمایش سرولوژی که در آن ایمونوگلوبولین های M بالا اندازه گیری می شود، یا یک روش آزمایشگاهی به نام PCR که ماده ژنتیکی باکتری را نشان می دهد. در مدفوع و اگزودای حلقی طوطی وجود دارد.
گرفتن نمونه خون معمولاً بسیار مفید است، افزایش لکوسیت ها قابل مشاهده است و در بیوشیمی معمولاً پارامترهای کبدی مرتفعهمه عفونت‌های کلامیدیا به یک اندازه جدی نیستند، به سرووار باکتری‌ها بستگی دارد («نژادهای» زیادی در آن چیزی که ما به نام کلامیدیا می‌شناسیم وجود دارد)، و اغلب اوقات به عنوان یک عفونت مزمن به شکل مشکلات تنفسی ثابت باقی می‌ماند.
رفتار
استفاده از داکسی سایکلین، آنتی بیوتیکی از خانواده تتراسایکلین ها، موثرترین درمان شناخته شده برای درمان این بیماری رایج در استرالیاست. طوطی ها باید حدود 45 روز تجویز شود و تزریق عضلانی این ترکیب برای انسان قابل استفاده است، اگرچه آسیب بافتی زیادی ایجاد می کند (نکروز). این دارو برای موارد شدیدی که نیاز به درمان اولیه تهاجمی دارند در نظر گرفته شده است. با این حال، اگر راه دیگری وجود ندارد، می توانید تزریق داکسی سایکلین را هر 7 روز یکبار، حدود 7 هفته متوالی در ماهیچه های سینه ای انتخاب کنید.
شکل درمان انتخابی به صورت خوراکی، مستقیماً در منقار با شربت داکسی سایکلین است، اگرچه افزودن پودر حاصل از خرد کردن قرص داکسی سایکلین در مخلوط دانه با استفاده از مقداری روغن مفید است تا گرد و غبار شود. به سطح آنها می چسبد.
جلوگیری
پرهیز از استرس، محیط های گرفتگی و غیربهداشتی، ازدحام بیش از حد پرندگان و معرفی افراد جدید بدون قرنطینه یا با منشا نامشخص ضروری است.. پاکیزگی بار دیگر متحد کلیدی در این مرحله است.
به یاد داشته باشید افرادی که با گروه های پرندگان، دامپزشکان یا افرادی که با طوطی ها در تماس صمیمی هستند (صاحبان یک گروه بزرگ) کار می کنند، ممکن است تحت تاثیر این باکتری قرار گیرند، که بیماری مشترک بین انسان و دام تلقی می شود.
انگل های داخلی
پارازیتوز داخلی در طوطی های خانگی ما شایع نیست، اما در پرندگانی که در پرندگان با کف خاکی و در جوامع بزرگ زندگی می کنند، قابل مشاهده است.
- انگل های میکروسکوپی: مانند ژیاردیا یا کوکسیدیا می توانند طوطی های ما را تحت تاثیر قرار دهند و منجر به اسهال متناوب یا حاد معمولی شوند، پرهای کثیف. فاضلاب، کاهش وزن، بی تفاوتی… بررسی مدفوع در زیر میکروسکوپ به ما امکان می دهد به ترتیب ژیاردیا یا اشکال تولید مثلی اکسیدیای C را مشاهده کنیم.جداسازی حیوان بیمار، ضدعفونی کامل و درمان پرنده مبتلا با تولتترازوریل (کوکسیدیا) و مترونیدازول یا فنبندازول (ژیاردیا) به علاوه درمان حمایتی لازم می تواند مشکل را در صورت تشخیص زودهنگام حل کند.
- انگل های ماکروسکوپی: آسکاریدها ممکن است شایع ترین در طوطی ها باشند، اما در پرندگان اسیر نیز چندان رایج نیستند. این نماتدهای روده ای (کرم های گرد) می توانند باعث اسهال و کاهش وزن و همچنین پرهای کدر و کثیف شوند. در معاینه میکروسکوپی مدفوع، تشخیص تخمک آنها آسان است و درمان با ایورمکتین یا آلبندازول یا فنبندازول معمولاً یک گزینه بسیار موثر است.
مشکلات باروری
مثل همه پرندگان، اختلالات تخمگذاری ممکن است در ماده ها ظاهر شود، مانند تخمگذاری مزمن ، یا مشکلاتی در تشکیل پوسته تخم مرغ که باعثشکستن تخمک در شکم و در نتیجه پریتونیت.
مدیریت کلاچ مزمن پیچیده است، فرد سعی می کند ساعت های نور را کاهش دهد، زن را از مرد دور کند (بدون دیدن یا شنیدن او)، اما موثرترین آنها معمولا یکاست.ایمپلنت هورمونی که محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گناد را مهار می کند. یعنی توقف فعالیت تخمدان. چند ماه طول می کشد، متغیر است و برای قرار دادن نیاز به آرام بخش دارد، اما گاهی اوقات تنها راه حل این تغییر خطرناک است.
عواقب دیستوشی (عدم امکان تخمگذاری)، به دلیل بزرگی بیش از حد تخم مرغ، یا شکستن تخم در داخل شکم به دلیل ضعف پوسته، وقتی در مورد پرندگان صحبت می کنیم باعث پریتونیت یا کولومیت می شود که یک اورژانس کامل است و تعداد کمی از پرندگان موفق به بهبودی می شوند.
به عنوان علائم، می توان اتساع شکم، بی اشتهایی، بی اشتهایی، بی حالی… را مشاهده کرد که همه آنها بسیار غیر اختصاصی هستند و برای تعیین منشاء و درمان آنها نیاز به معاینه توسط دامپزشک ما دارد. به طور مناسب، اگرچه پیش آگهی در این موارد چندان مطلوب نیست.
