کرم های نواری زیادی وجود دارد که می تواند سگ های ما را تحت تاثیر قرار دهد. این یک انگل از گروه سستودها (کرم های مسطح یا واقعی) است که در سلامت سگ ها و انسان ها بسیار مهم است، زیرا برخی از گونه های می توانند باعث بیماری مشترک انسان و دام شوند. به عنوان کیست هیداتید معروف. با این حال، این مقاله در سایت ما بر یادگیری در مورد کرم نواری تمرکز دارد که ما معمولاً در بررسی های همراه وفادار خود، Dipylidium caninum می یابیم.به خواندن ادامه دهید و علائم کرم نواری در سگ ها و درمان آن را کشف کنید
چرخه بیولوژیکی کرم نواری
این کرم نواری شکل در روده کوچک سگ ها و گربه ها زندگی می کند، اما مانند همه انگل های این گروه، آنها به یک ماده واسطه نیاز دارند. میزبان برای تکمیل چرخه خود.
یک میزبان واسط فرد دیگری متفاوت از میزبان قطعی است که در این حالت سگی است که انگل در آنجا انجام می دهد. تغییر یا توسعه بیشتر برای اینکه میزبان قطعی به کرم نواری آلوده شود، باید میزبان میانی را ببلعد که حامل شکل عفونی کرم نواری در داخل آن خواهد بود.
میزبان واسط کرم نواری Dipylidium caninum کیست؟
خب، به طور کلی، کک عجیب است که یک انگل خارجی، به نوبه خود، یک انگل داخلی را درون خود حمل می کند. زمانی که کک توسط سگ خورده شود در حالی که خودش را می لیسد، یا زمانی که پایه دمش را نیش می زند، چرخه خود را به پایان می رساند و چیزی را که برخی از ما معمولاً به عنوان "دونات" می شناسیم، می سازد.
همه کک ها دارای سیستی سرکوس نیستند که شکل عفونی کرم نواری است، اما بسیاری از آنها با بلع جنین این انگل در محیط به میزبان میانی تبدیل می شوند. در داخل کک، یک سری دگرگونی‌ها رخ می‌دهد، تا زمانی که به مرحله «سیستیسرک» می‌رسد، که پس از خوردن کک توسط سگ، در دستگاه گوارش رها می‌شود و تکامل خود را آغاز می‌کند.نسبت به یک فرد کرم نواری بالغ.
مدت زمانی که از بلع کک آلوده می گذرد تا زمانی که کرم نواری بالغ در روده کوچک سگ ایجاد شود حدود 15-21 روز است.
علائم آلودگی به کرم نواری در سگ
تحمل انگلی شدن توسط کرم‌های نواری معمولاً بدون علامت است، یعنی معمولاً متوجه نمی‌شویم که سگ ما از آن رنج می‌برد. در موارد دیگر با تغییراتی مانند از دست دادن اشتها یا اسهال.در مورد انگل های شدید، سگ ما ممکن است با خز خشن، وضعیت بدن نامناسب (لاغر)، اسهال، شکم متورم … ظاهر شود، اما این معمولاً در سگ هایی رخ می دهد که همزمان از عمل چندین انگل رنج می برند.
در مورد سگ خانگی بودن و مراقبت از آن، تنها سرنخی که می تواند به ما کمک کند بدانیم آیا سگ در روده کوچکش کرم نواری دارد یا چند، معمولا وجودپرگلوتیدهای حاملگی در مدفوع.
پرگلوت حاملگی چیست؟
این یک کیسه تخمک متحرک است که کرم نواری با مدفوع خود به بیرون دفع می کند. آنها حرکت می کنند اما کرم نیستند، حتی یک موجود زنده نیست، فقط یک "بسته" است که حاوی تخم کرم بالغ است. شبیه یک دانه برنج است که کشیده و جمع می شود.
به مرور زمان از مدفوع خارج می شوند، یا به موهای اطراف مقعد سگ متصل می شوند، آب بدنشان کم می شود و ظاهری مانند دانه های کنجد به خود می گیرند، شبیه دانه های موجود در نان های همبرگر.
میتوانیم آنها را در رختخواب سگ، در موهای دم یا اطراف مقعد پیدا کنیم ، اگر ندیم. آنها را مستقیماً در مدفوع تشخیص دهیم زیرا نمی توانیم ببینیم حیوان کجا مدفوع می کند. اگر خشک باشند و به عنوان حکایت یک قطره آب اضافه کنیم، میتوانیم دوباره ظاهر دانه برنج سفید خود را به دست بیاوریم. اگرچه توصیه می شود با تمیز کردن و جاروبرقی دقیق همه چیز را در اسرع وقت از بین ببرید.
به طور سنتی گفته می شد که این نوع کرم نواری معمولاً بعد از 6 ماهگی دیده می شود. دلیل آن این است که سگ تا آن زمان عادت به نیش زدن را از نظر تئوری به دست نمی آورد. با این حال، یافتن سگ های 3 ماهه با کرم نواری به طور فزاینده ای رایج است، زیرا کک آلوده مادر خود را در حین شیردهی بلعیده اند یا به عنوان بخشی از رفتار اجتماعی با سگ های دیگر لیس می زنند.
تشخیص
دیدن پروگلوتیدهای کرم نواری به طور مستقیم در مدفوع، تازه یا خشک شدن آنها در اطراف مقعد یا در مو و بستر، معمولاً برای تشخیص انگلی شدن توسط کرم نواری Dipylidium caninum در سگ ما کافی است. اگر این اتفاق افتاد، درنگ نکنید و در اسرع وقت به دامپزشک مراجعه کنید تا درمان را مشخص کند.
درمان کرم نواری در سگ
این ساده و موثر است، اگرچه مانند همه انگل ها بعید نیست که به مرور زمان مقاومت خاصی در برابر ضد انگلی های معمولی ایجاد کنند. پرازیکوانتل به دلیل قیمت پایین، اثربخشی فوق العاده در برابر سستودها و بی خطر بودن، داروی انتخابی است. یک دوز واحد ممکن است کافی نباشد، گاهی اوقات توصیه می شود که درمان کرم نواری در سگ ها بعد از 3 هفته تکرار شود.
اما، ما آن را در بسیاری از محصولات مرتبط با میلبمایسین اکسیم، و سایر ضد انگل ها (پیرانتل، فنبندازول)، که تقریباً تمام انگل های دیگر سگ ما (توکسوکارا، تریچوریس…) را پوشش می دهند، پیدا می کنیم. آنچه ممکن است جالب باشد این است که پرازیکوانتل را به همراه یکی از آنها به طور منظم در یک قرص تجویز کنید.هر سه ماه اگر سگ زندگی با دسترسی به مناطق سبز، پارک ها، جلسات با سگ های بیشتر، شن های ساحلی یا مراکز بازی داشته باشد…
اما چیزی اساسی برای کنترل این کرم نواری وجود دارد…
اگر سگ را به طور منظم با محصولات با کیفیت در برابر کک درمان نکنیم، چیزی جز یک مهلت موقت به دست نمی آوریم. اگر سگ کک آلوده دیگری را بخورد، پس از سه هفته دوباره کرم نواری را در داخل خواهیم داشت، زیرا پرازیکوانتل فعالیت باقیمانده بسیار بالایی ندارد، یعنی به طور نامحدود در بدن حیوان باقی نمی‌ماند، باید هر کسی را بکشد. توسعه دوباره.
بنابراین نکته کلیدی در درمان کرم نواری سگ این است که حذف کک با استفاده از یکی از محصولات زیر:
- قرص کک (afoxolaner، fluranaler، spinosad).
- پیپت بر پایه سلامکتین یا ایمیداکلوپرید+پرمترین.
- قلاده بر پایه ایمیداکلوپرید و فلومترین یا دلتامترین و همچنین کنترل محیطی که سگ در آن زندگی می کند.
اگر کک ها در محیط لانه کنند، مثلاً در سوله ای که هیزم ذخیره می کنیم، هر چند وقت یکبار نسل جدیدی خواهیم داشت که منتظر لحظه ای می مانند که قلاده برای سگ ما کارایی نداشته باشد، پیپت یا قرص و ما یادمان نرفته است. به همین دلیل ممکن است نیاز به بخور دادن محیط بر اساس بمب های کک و یا سمپاشی هر از چندگاهی با پرمترین باشد.
اگر نمی دانید برای جلوگیری از ظهور کرم نواری باید چند وقت یکبار سگ خود را کرم زدایی کنید، مقاله ما را از دست ندهید و با مراجعه منظم به دامپزشک همراه باشید.
آیا روی انسان تاثیر می گذارد؟
اگر اشتباهاً کک آلوده به سیستیسرک را بخوریم، میتوانیم میزبان تصادفی آن باشیم. با این حال، در بزرگسالان این اتفاق دشوار است، اما اگر نوزادی در خانه داشته باشیم و او با یک سگ زندگی کند، کنترل کک بسیار مهم است.
حتما شرایط عجیبی وجود دارد که کودک بتواند کک را ببلعد، اما پیشگیری همیشه بهتر است، به خصوص در سنین پایین که همه چیز به دهان می رسد و لیسیدن سگ خنده دارترین ایده به نظر می رسد.
