فرت ها به عنوان حیوان خانگی در خانه های ما بیشتر و بیشتر رایج می شوند. به همین دلیل مهم است که قبل از پذیرفتن این حیوان خاص و دوست داشتنی با جنبه های مختلف زندگی آن آشنا شویم.
یکی از چیزهای اساسی که باید بدانیم شایع ترین بیماری های فرت است.
در بسیاری از مراکز دامپزشکی معمولی می‌توانند در نظارت بر سلامت خود به ما کمک کنند، اما مراکز دامپزشکی متخصص در حیوانات عجیب و غریب و به طور خاص در پستانداران کوچک مانند Mustela Putorius furo (یا موش‌سرخ) وجود دارد.در زیر برخی از شایع ترین بیماری هایی که می توانیم در این همنوع کوچک پیدا کنیم را شرح می دهیم.
بیماری های انگلی
اول از همه، اهمیت فوق العاده کرم زدایی را در داخل و خارج حیوانات خانگی ما، نه تنها برای سلامتی، بلکه همچنین توسط ما، زیرا بسیاری از آنها به انسان (زئونوز) قابل انتقال هستند. برای انجام این کار، ما باید دستورالعمل های دامپزشک معمولی خود را دنبال کنیم و در نتیجه از این بیماری ها جلوگیری کنیم:
- انگل های داخلی: شایع ترین انگل های داخلی در فرت ها کوکسیدیا و ژیاردیا هستند. این انگل ها باعث کاهش اشتها، اسهال و استفراغ می شوند. در این صورت، متخصص مسئول سلامت موش به ما می گوید که چه دستورالعمل های پیشگیرانه را رعایت کنیم و در صورت هجوم مثبت، درمان را انجام دهیم. فرت ها عمدتاً با محصولات ضد انگلی معمولی برای گربه ها در دوزهای کافی درمان می شوند، به عنوان مثال به شکل خمیر، زیرا تجویز آن بسیار آسان است.
- جرب اوتیک: این بیماری توسط کنه های گوش ایجاد می شود، یعنی در گوش این پستانداران کوچک ایجاد می شود. این یکی از شایع ترین مشکلات سلامتی است. این کنه ها معمولا باعث افزایش موم و خارش زیاد در گوش می شوند. مشاهده خواهیم کرد که حیوان کوچک سرش را تکان می دهد، گوش هایش را می خراشد و می مالد و حتی از اضطراب ناله می کند. در اصل، مشکل جدی نیست و درمان آن با یک ضد انگلی در دوزهای مشخص شده برای گربه ها آسان است. اما اگر مشکل را نادیده بگیریم، می‌تواند پیچیده شود تا زمانی که پرده گوش پارگی ایجاد کند، که باعث کج شدن شدید سر و عفونت در گوش داخلی می‌شود، در این حالت قبلا جدی‌تر است و نیاز به درمان سخت‌تری دارد..
- جرب سارکوپتیک: نوع دیگری از جرب که موش خرما می تواند به آن مبتلا شود، جرب سارکوپتیک یا پوستی است که توسط کنه Sarcoptes ایجاد می شود. یک بیماری مشترک انسان و دامعلائم عبارتند از خارش شدید در سراسر پوست همراه با از دست دادن خز، پنجه های متورم و پوسته پوسته شده و عفونت های پوستی احتمالی در صورتی که جرب بسیار پیشرفته باشد. در صورتی که دامپزشک ما این نوع گال را در همراه ما تشخیص داد، باید درمان مشخص شده برای حیوان را دنبال کنیم، اما همچنین ضدعفونی هر لباس یا جسمی که با آن تماس داشته است برای از بین بردن کنه‌های ایجاد کننده گال بسیار مهم است. بیماری.
- کک: کک ها در حیوانات خانگی ما که در خارج از خانه زندگی می کنند یا زیاد دیده می شوند رایج است و در آنهایی که همیشه در خانه هستند کمتر دیده می شود. اگرچه دومی نیز می تواند به راحتی آلوده شود. این انگل های خارجی پس از تشخیص قابل پیشگیری یا درمان هستند. محصولات زیادی برای پیشگیری و درمان این آلودگی ها وجود دارد. به طور کلی، نه تنها حیوان ناقل باید درمان شود، بلکه همه حیوانات خانگی دیگری که در فضا و خانه ما مشترک هستند نیز باید درمان شوند.خوب است که حیوانات کوچک خود را به مسواک زدن منظم عادت دهیم، این به جلوگیری از انگل های خارجی کمک می کند. کک ها باعث خارش پوست، ریزش مو به دلیل خراشیدن می شوند و گاهی اوقات می توانند باعث آلرژی شوند، اما می توانند کرم های نواری را نیز پخش کنند و موخوره ها نیز مستعد ابتلا به این انگل های دیگر هستند. اگر ببینیم که در مدفوع کرم های کوچک و سفیدی وجود دارد کرم نواری را تشخیص خواهیم داد.
- کنه: فرت هایی که در بیرون زندگی می کنند یا بازی می کنند نیز بسیار مستعد ابتلا به کنه هستند. کنه ها به خودی خود یک مشکل هستند، اما می توانند بیماری های مختلفی مانند بیماری لایم، ارلیشیوز و بابزیوز را نیز منتقل کنند. به همین دلیل و از آنجا که آنها می توانند کنه ها را به انسان منتقل کنند، مهم است که با محصولات دامپزشکی برای گربه ها از آنها جلوگیری شود. تشخیص آنها آسان است زیرا دوست ما ناحیه ای را که کنه به پوستش چسبیده است خراش می دهد و همچنین به راحتی قابل مشاهده هستند.اگر کنه به صورت دستی برداشته شود، مطمئن شوید که کاملاً برداشته شده است و فک یا سر آن قلاب نشده است، زیرا کیست به راحتی در آنجا ایجاد می شود و/یا می تواند عفونی شود.
- Dirofilaria immitis یا کرم قلب: این بیماری توسط کرم هایی ایجاد می شود که از طریق نیش پشه های ناقل منتقل می شود. این کرم ها در قلب حیوانی که هجوم می آورند ساکن می شوند. علائم آن کاهش وزن، سرفه مزمن، خستگی زیاد، زردی (پوست مایل به زرد) و حتی احتباس مایعات در شکم است. یک برنامه پیشگیرانه پیشنهادی دامپزشک باید رعایت شود و اگر این بیماری به بچه‌های کوچک ما رسید، باید سریعاً نسبت به درمان آن اقدام کنیم. پیشگیری از این بیماری بسیار آسان است اما درمان آن پیچیده تر است.
بیماری های باکتریایی
این نوع بیماری را می توان به راحتی تشخیص داد و با آنتی بیوتیک درمان کرد. موارد زیر برخی از شایع ترین بیماری های باکتریایی در موش خرما هستند:
- بیماری لایم یا بورلیوز: این یک بیماری عفونی است که توسط باکتری به نام Borrelia burgdorferi ایجاد می شود. این بیماری توسط کنه ها منتقل می شود و اگر به موقع تشخیص داده نشود می تواند به شکل مزمن خود تبدیل شود. در مواجهه با این بیماری از آنتی بیوتیک استفاده می شود و اگر مورد پیشرفته باشد، زمان مصرف آنتی بیوتیک طولانی شده و در موارد بورلیوز مزمن ممکن است نامحدود باشد. بیشتر موارد در هوای گرم رخ می دهد. راحت ترین علائم تشخیص لنگش متناوب، تب مداوم بدون علت مشخص، تورم و درد مفاصل، از دست دادن اشتها، افسردگی، تورم غدد لنفاوی و مشکلات عصبی، قلبی و کلیوی است.
- کولیت مزمن: این بیماری به دلیل عفونتی که در روده بزرگ ایجاد می کند باعث اسهال شدید در موخوره می شود. باکتری هایی که باعث کولیت و اسهال می شوند به ترتیب Desulfovibrio و Campylobacter هستند. در موشهای کمتر از یک سال بیشتر اتفاق می افتد. علائم اصلی اسهال حاد، گاهی همراه با مخاط یا خون، کاهش وزن قابل توجه، کم آبی بدن و گرفتگی ناشی از درد در شکم است. تشخیص بیماری قبل از اینکه کم آبی شدید شود بسیار مهم است، زیرا باید فکر کنید که حیوانات کوچک و وزن کمی دارند، خیلی سریع آب بدنشان کم می شود و در صورت عدم مداخله به موقع می توانند بمیرند. طولانی بودن این بیماری می تواند باعث افتادگی راست روده و حتی کولون در شدیدترین موارد شود.
عفونت قارچی (قارچی)
عفونت های مخمری عفونت های نادری هستند در این حیوانات خانگی کوچک، اما شایع ترین مواردی که در آنها رخ می دهد موارد زیر است:
- کرم حلقوی: کرم حلقوی ناشی از قارچ ها باعث قرمزی، خشکی و سفت شدن پوست موخوره می شود اما خارش زیادی ایجاد نمی کند. هنگامی که دامپزشک بیماری را از طریق کشت تشخیص داد، درمان نشان داده شده توسط دامپزشک با محصولاتی مانند ضد قارچ های موضعی، پمادها و ضد قارچ های خوراکی ادامه خواهد یافت. ضدعفونی خانه، قفس و اسباب بازی های حیوان آلوده و درمان بقیه حیواناتی که فضای مشترک با آن دارند بسیار مهم است. در این مورد ما به صحبت در مورد زئونوزها برمی گردیم زیرا می توانند به انسان منتقل شوند.
- تب دره: این بیماری توسط قارچی ایجاد می شود که در خاک زندگی می کند و هاگ تولید می کند. این هاگ ها در هوا منتقل می شوند و توسط حیوانات استنشاق می شوند و در نتیجه باعث عفونت می شوند. حیواناتی که به تب دره مبتلا می شوند درصد کمی از حیواناتی هستند که هاگ را استنشاق کرده اند. این یک بیماری مسری نیست، بنابراین نمی توان آن را از حیوانی به حیوان دیگر یا به انسان منتقل کرد، فقط با استنشاق اسپور قارچ قابل انتقال است. شایع ترین علائم عبارتند از سرفه، عفونت مزمن تنفسی، تب، ضایعات پوستی، کاهش وزن، بی حالی، بی اشتهایی و تورم اندام ها. این بیماری معمولاً خفیف است اما می تواند بسیار پیچیده باشد و زندگی همراه ما را به خطر بیندازد، اما قابل درمان است، بنابراین پس از تشخیص علائم باید سریعاً به دامپزشک مراجعه کنیم و آزمایشات لازم را از وی انجام دهیم و در صورت وجود عفونت مثبت، باید به درمان مناسب با ضد قارچ های طولانی مدت ادامه داد.اگر این بیماری در حالت پیشرفته مشاهده شود یا حتی با درمان، در سراسر بدن گسترش یابد، تقریباً هر عضوی می تواند تحت تأثیر قرار گیرد، بنابراین علائم گسترده تر و درمان طولانی تر و حتی مادام العمر خواهد بود. شایع ترین نقاطی که در هنگام انتشار بیماری رخ می دهد، استخوان ها و مغز هستند، در این صورت عفونت مغزی زندگی را در خطر بزرگی قرار می دهد. از طرفی اگر عفونت فقط در ریه ها رخ دهد، پیش آگهی در ابتدا خوب است.
بیماری های ویروسی
بیماری های ویروسی بیماری های عفونی هستند که توسط ویروس ها منتقل می شوند. اغلب موارد بی ضرر یا کمتر جدی مانند سرماخوردگی و در اقلیت جدی ترین و پیچیده ترین آنها وجود دارد که می تواند همه گیر شود.ویروس‌ها انگل‌های میکروسکوپی هستند که برای تکثیر نیاز به حضور در داخل سلول دیگری اعم از انسان، حیوان، گیاه یا حتی باکتری دارند.
در ادامه شایع ترین بیماری های ویروسی در ماهیچه ها را شرح می دهیم:
- دیستمپر: این بیماری ویروسی معلق در هوا بیشتر توسط سگ ها مبتلا می شود، اما این بیماری بر فرت ها نیز تاثیر می گذارد. به همین دلیل باید در هشت هفتگی و سه ماهگی آنها را برای اولین بار واکسینه کنیم و تقویم واکسیناسیون مجدد سالانه را رعایت کنیم. اگر حیوان خانگی ما به این بیماری مبتلا شد، باید سریع به دامپزشکی برویم. شایع ترین علائم عفونت چشمی که ترشح در گوشه چشم ایجاد می کند، ترشح خفیف بینی، اسهال و افسردگی و همچنین سوزش، ضخیم شدن و پوسته پوسته شدن پوست در برخی از نواحی مانند چانه، لب ها، انگشتان، رکتوم است. و اینگوینال و شکم، بی اشتهایی، نور آنها را آزار می دهد (فوتوفوبیا) و در مرحله بسیار پیشرفته تب بالا.درمان باید فوراً شروع شود، اما بین اثربخشی دشوار و بی اثر است، بنابراین این بیماری میزان مرگ و میر بسیار بالایی دارد و از این رو پیشگیری با واکسیناسیون اهمیت زیادی دارد.
- هاری: این بیماری ویروسی است که سیستم عصبی حیوانات و انسان را درگیر می کند، بنابراین نه تنها خطرناک است. برای حیوانات خانگی ما و خودمان، اگر نه، واکسیناسیون علیه آن در اکثریت قریب به اتفاق کشورها اجباری است. ما باید از هشت ماهگی و سپس سالانه واکسینه کنیم. هیچ مورد شناخته شده ای از سرایت از یک موش خرما به انسان وجود ندارد، اما بین حیوانات خانگی که با آنها زندگی می کنیم وجود دارد و به همین دلیل است که واکسیناسیون بسیار مهم است. علائم اصلی بی‌حسی، بی‌حالی، عصبی بودن، حرکات کنترل نشده و اسپاسم عضلانی، ترشح بزاق و ضعف و حتی فلج پاهای عقبی است.این بیماری ویروسی بسیار کشنده است.
- آنفولانزا و سرماخوردگی: این امکان وجود دارد که موش خرما و صاحبان آنها سرماخوردگی و آنفولانزا را به یکدیگر منتقل کنند. اینها ویروس های بسیار رایج و انواع مختلفی هستند. به همین دلیل بسیار مهم است که در صورت سرماخوردگی یا آنفولانزا یکی از آنها به دیگری نزدیک نشود. در نمونه های بالغ ممکن است با یک بیماری خفیف دستگاه تنفسی فوقانی عارضه پیدا کند، در حالی که در بزرگسالان جوان یا ضعیف می تواند کشنده باشد. علائمی که در ماهیچه ها ایجاد می شود ترشح از بینی و چشم همراه با عطسه و ورم ملتحمه، تب، بی حالی، بی اشتهایی و افسردگی است. دامپزشک متخصص درمان مناسبی از جمله رژیم غذایی مناسب را برای حیوان خانگی ما نشان خواهد داد.
- بیماری آلوتین: این بیماری توسط پاروویروس ایجاد می شود، سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و هیچ واکسن یا درمان موثری بر علیه آن وجود ندارد.این بیماری از طریق تماس با هر مایع بدن حیوانی که قبلاً آلوده شده است و توسط برخی حشرات به ویژه مگس ها منتشر می شود، اما انسان را تحت تأثیر قرار نمی دهد، فقط موش ها و راسوها را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم عبارتند از: ذات الریه، فلج یک سوم خلفی، بی اشتهایی، مدفوع بسیار تیره، تحلیل عضلانی عمومی، ورم پستان شدید، بی حالی، از دست دادن ادرار و نارسایی کلیه. لازم است دامپزشک متخصص آزمایش خون حیوان خانگی ما را انجام دهد. هیچ درمانی برای درمان این بیماری در موش خرما وجود ندارد، بنابراین باید علائم بالینی را درمان کنیم و سعی کنیم بهترین مراقبت را به دوست خود ارائه دهیم، اما این بیماری کشنده است.
- ECE یا آنتریت اپیزوتیک کاتارال: التهاب غشاهای مخاطی روده است که توسط ویروس ایجاد می شود و از وجود آنها جلوگیری می کند. آب و مواد مغذی را به خوبی جذب می کند. این امر باعث اسهال شدید با رنگ سبز مایل به سبز در موش خرماها و همچنین کاهش اشتها و کاهش وزن می شود.علائم دیگر استفراغ، زخم در دهان و معده و بی حالی است. این یک بیماری کشنده نیست، اما از آنجایی که سیستم ایمنی را تضعیف می کند، گاهی اوقات ممکن است عفونت های فرصت طلب ظاهر شوند. بسیار مهم است که آنتی بیوتیک و مایعات به عنوان درمان به حیوان بیمار داده شود. علاوه بر این، یک رژیم غذایی نرم با پروتئین بالا باید تجویز شود. مستقیم ترین مسیر سرایت از فرت به فرت است، اگرچه راه های دیگری نیز وجود دارد. اگر حیوان خانگی آلوده ای دارید، باید آن را در حین بهبودی جدا کنید و تمام محیط خود را کاملا ضد عفونی کنید.
بیماری های ارثی
بیماری های ارثی بیماری هایی هستند که از والدین به فرزندان منتقل می شوند، بنابراین در وراثت ژنتیکی فردی حیوانات یافت می شوند. به همین دلیل، گاهی اوقات پرورش دهندگان نمونه های مولد ناقل این بیماری ها را رد می کنند، زیرا این امر از افراد بیشتر و بیشتر مبتلا جلوگیری می کند.در مورد موستلا پوتوریوس فورو، شایع ترین بیماری ارثی سندرم وااردنبورگ است که در زیر توضیح می دهیم:
سندرم وااردنبورگ: این بیماری یک نقص مادرزادی است که در موشهای سفید یا با سرهای راه راه یا کاملا سفید ایجاد می شود. سندرم Waardenburg باعث تغییر شکل جمجمه، گسترش آن و همچنین ناشنوایی جزئی یا کامل در افرادی که از آن رنج می برند، می شود. این تغییر شکل جمجمه باعث مرگ و میر بالایی در توله سگ هایی می شود که دارای سندرم و برخی موارد شکاف کام هستند. سایر علائم قابل تشخیص در حیوانی که از این بیماری ارثی رنج می برد، مشکل در معاشرت به دلیل ناشنوایی، یبوست قابل توجه، مشکلات نخاعی و مثانه و غیره است. اگرچه درمان خیلی خاصی وجود ندارد، اکثر موش‌هایی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، می‌توانند زندگی نسبتاً عادی داشته باشند، به شرطی که به آنها کمک کنیم تا سازگار شوند و مهمتر از همه، به یاد داشته باشیم که شنیدن صدای ما می‌تواند هنگام لمس کردن آنها را بترساند. بدون هشدار.ما باید از طریق حرکات و نشانه ها چیزهایی را به آنها آموزش دهیم.
سرطان
سرطان فرت ها را اغلب تحت تاثیر قرار می دهد. تنها راه پیشگیری این است که بدانیم استعداد ژنتیکی دارد یا نه و دوستمان را خیلی خوب بشناسیم تا سریع علائم را تشخیص دهیم و به دامپزشک متخصص مراجعه کنیم.
- انسولینوم: نوعی سرطان است که توموری در لوزالمعده تولید می کند که باعث افزایش تولید انسولین و کاهش سطح گلوکز در خون می شود. این یکی از شایع ترین سرطان ها در موش خرما است. شایع ترین علائم کاهش وزن، مشکل در بیدار شدن از خواب، هیپوترمی، لرزش، افسردگی، ترشح بیش از حد بزاق، بزرگ شدن طحال، ضعف عمومی به ویژه در پاهای عقب، زخم های دهان و مالش دهان با پنجه ها، از دست دادن هماهنگی، حاد است. غش و تشنجما باید به طور کامل درمان را با دامپزشک متخصص خود مشخص کنیم.
- بیماری غده آدرنال یا آدنوکارسینوم: این بیماری به دلیل رشد بیش از حد غدد فوق کلیوی ناشی از هیپرپلازی یا سرطان است. این یکی از شایع ترین انواع سرطان در میان موش خرماها همراه با انسولینوما است. برخی از علائم این سرطان عبارتند از ریزش مو که در آن پوست بدون پوشش نازک‌تر، خشک و شکننده‌تر می‌شود، افزایش تهاجمی، بی‌حالی، مصرف زیاد آب و افزایش ادرار و خارش شدید در پوست، لکه‌های قرمز، پوسته‌ها و پوسته‌ها.. در مورد زنان، فرج کاملا ملتهب می شود و در مورد مردان، مشکلات پروستات تشخیص داده می شود که با مشکل در هنگام ادرار تشخیص داده می شود. اگرچه رشد غدد فوق کلیوی خوش خیم است، اما می تواند باعث عدم تعادل هورمونی شود که می تواند به طور جدی سلامت کودک ما را بدتر کند.برداشتن این غدد اغلب بخشی از درمان سرطان است. امروزه علاوه بر استروئید یا هورمون درمانی، توصیه شده ترین درمان، محصولی به نام لوپرون است که آنالوگ طولانی اثر GnRH (هورمون) است که تولید هورمون های جنسی را مهار می کند.
- لنفوم یا لنفوسارکوم: این سرطان سیستم لنفاوی حیوان است و سیستم ایمنی بدن آن را تحت تاثیر قرار می دهد. در فرت ها بسیار شایع است و عمدتاً به شکل حاد در افراد زیر دو سال و در بزرگسالان به شکل مزمن تر رخ می دهد. علائم ممکن است تا زمان زیادی ظاهر نشوند و ممکن است خاص نباشند، اما شایع‌ترین آنها تورم غدد لنفاوی، کاهش وزن، بی‌حالی، کم‌اشتهایی، اسهال، بزرگ شدن طحال، تنگی نفس، ضعف و ضعف عمومی است. در پاهای عقب متخصص باید بیماری را بر اساس یک سری آزمایشات تشخیص دهد و سپس درمان مبتنی بر شیمی درمانی را پیشنهاد دهد که معمولاً موش خرما به خوبی به آن پاسخ می دهد و نظارت بسیار دقیقی بر روند انجام می شود.اگرچه لنفوسارکوم به ندرت به طور کامل درمان می شود، شیمی درمانی طولانی مدت باعث کاهش قابل توجه علائم و در نتیجه بهبود کیفیت و امید به زندگی حیوان بیمار می شود.
- ماستوسیتوم: ماستوسیتوم یکی از شایع ترین انواع تومورهای پوستی در موش خرما است. فراوانی این تومورها با افزایش سن حیوان افزایش می یابد. در مورد این حیوانات خانگی کوچک، تومورهای خوش خیم ماست سل معمولا مشاهده می شود، بدخیم کمتر شایع است. اینها در هر قسمتی از حیوان رخ می دهد، اما بیشتر در گردن و تنه حیوان رخ می دهد. ماستوسیتوم ها روی پوست به شکل یک برآمدگی یا توده نامنظم ایجاد می شوند و ممکن است شبیه زگیل به نظر برسند، اگرچه این تومورها معمولاً به اندازه این تومورها نیستند. برخی از علائم، به غیر از خود توده نامنظم، خارش و خونریزی ناشی از خاراندن ناحیه است، همچنین اگر زخم ها را بلافاصله درمان نکنیم، می تواند باعث عفونت شود.دامپزشک متخصص قبل از اقدام به برداشتن آن باید تایید کند که تومور ماست سل خوش خیم است. در صورت بدخیم بودن باید علاوه بر برداشتن تومور، شیمی درمانی یا پرتودرمانی نیز انجام شود.
مشکلات رایج دیگر
علاوه بر تمام بیماری هایی که در بالا توضیح داده شد، موش خرماها یک سری مشکلات بسیار مکرر دارند و بنابراین خوب است در مورد این بیماری ها مانند بیماری ها. در زیر برخی از این مشکلات و عدم تطابق ها را توضیح می دهیم:
- استرس: این کوچولوها خیلی راحت و به دلایل مختلف مثلاً تغییر ناگهانی غذا یا مسکن می توانند دچار استرس شوند. این می تواند باعث اسهال، استفراغ و عصبی شود.هیدراته نگه داشتن موخوره بسیار مهم است.
- کم آبی: کم آبی در موش خرما به راحتی اتفاق می افتد زیرا آنها حیوانات بسیار کوچکی هستند و می توانند به سرعت آب بدن خود را از دست بدهند. ما باید اطمینان حاصل کنیم که آنها همیشه آب تمیز و شیرین در دسترس خود داشته باشند. معمولاً به دلیل گرمازدگی، استفراغ و اسهال شدید رخ می دهد. پوست سفت می شود و غشاهای مخاطی مانند لثه ها سفید یا صورتی کم رنگ می شوند. در صورت عدم آبرسانی به حیوان با آب خوراکی در صورت ضعیف بودن بسیار سریع باید به پزشک متخصص مراجعه کنیم تا درمان با مایعات زیر جلدی شروع شود.
- فوربال ها: فرت ها با لیسیدن و جویدن خز خود را اصلاح می کنند. مانند گربه ها، آنها تمایل به داشتن گلوله های مو دارند که در امتداد دستگاه گوارش گیر می کنند و برداشتن آنها بسیار دشوار است.در این صورت باید به حیوان خانگی خود یک ملین برای گربه ها تهیه کنیم که در فروشگاه ها و کلینیک های دامپزشکی به فروش می رسد. این محصول موهای انباشته شده را چرب کرده و دفع آن را تسهیل می کند.
- کاردیومیوپاتی: این بیماری عمدتاً در مردان بالای سه سال رخ می دهد. عضله قلب به دلیل سایش و پارگی ضخیم می شود و این باعث کاهش پمپاژ خون در دقیقه می شود و باعث گردش خون ضعیف می شود. این امر باعث خواب‌آلودگی فرت‌ها بیشتر از حد طبیعی می‌شود که بیدار شدن، بی‌اشتهایی، بی‌اشتهایی و حتی فرو ریختن و بلوک‌های کوچک در حین دویدن و بازی به دلیل خستگی را دشوار می‌کند. هیچ درمانی وجود ندارد، مشکلی است که با افزایش سن ایجاد می شود، اما می توانیم با رژیم غذایی کم سدیم، کاهش فعالیت بدنی و جلوگیری از تحریک بیش از حد و استرس، درمان حمایتی ارائه دهیم.
- آفتاب زدگی یا گرمازدگی: ضربه ناشی از افزایش بیش از حد دما است.موستلیدها دمای بالا را به خوبی تحمل نمی کنند، بنابراین باید همیشه یک منطقه خنک با آب داشته باشند. در واقع، فرت ها از دمای محیط 27 درجه سانتی گراد بی حال می شوند و دمای بالای 30 درجه و رطوبت بالا می تواند کشنده باشد. در موارد شدید اما نه کشنده، آسیب عصبی دائمی ممکن است رخ دهد. بسیار مهم است که این نکته را در نظر داشته باشیم که هرگز حیوان خانگی خود را بسته یا محبوس در زیر نور خورشید یا داخل ماشین رها نکنیم، باید دائماً آب شیرین برای آنها فراهم کنیم، قفس ها یا لانه ها باید به خوبی تهویه شوند و در مناطق خنک باشند. اگر حیوان دچار گرمازدگی به دلیل علائمی مانند نفس نفس زدن بیش از حد، بیرون زدگی زبان، ضعف عمومی، لرزش عضلانی، بیهوشی، دمای بدن بالا و غیره تشخیص داده شد، باید بلافاصله آن را در یک منطقه خنک و دارای تهویه قرار داده و با دامپزشک تماس بگیرید. ، زیرا کم آبی شدید می تواند در میان چیزهای دیگر رخ دهد.
- مالیدن مکرر پنجه ها به دهان: این حیوانات کوچک معمولاً زمانی که مشکلات گوارشی دارند (استفراغ یا اسهال) این رفتار را دارند. اما در موارد انسداد روده، التهاب لثه و حتی از علائم انسولینوما در افراد بالای سه سال نیز رخ می دهد. بنابراین اگر این رفتار را در همراه خود دیدیم، بهتر است او را نزد دامپزشک متخصص ببریم.
- هیپرستروژنیسم: در دختران جوان، ۱ تا ۲ ساله، کامل یا عقیم شده، اما با بافت تخمدان باقیمانده که گرم می‌شود اما وجود دارد، رخ می‌دهد. هیچ مردی برای جفت گیری وجود ندارد، بنابراین برخی از این زنان تخمک گذاری نمی کنند و سطح استروژن بسیار بالایی خواهند داشت. این امر باعث کم خونی شدید می شود، زیرا استروژن ها بر مغز استخوان تأثیر می گذارد و باعث مسمومیت بافت مسئول تولید سلول های خونی می شود و علائمی مانند آلوپسی متقارن، هیپرتروفی فرج، افسردگی، بی اشتهایی، رنگ پریدگی را مشاهده می کنیم. غشاهای مخاطی، پتشی زیر جلدی، ضعف، سوفل خفیف و اکیموز از جمله.این یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در زنان غیر عقیم شده است، بنابراین باید سریعا اقدام کنید و به محض شناسایی علائم به دامپزشک مراجعه کنید تا آزمایشات را انجام دهد و درمان لازم را انجام دهد.
- اسپلومگالی: اسپلنومگالی همانطور که از نامش پیداست طحال بزرگ شده است. می تواند ناشی از لنفوسارکوم، اسپلنیت، بیماری آلوتین، انسولینوما، کاردیومیوپاتی، نئوپلازی آدرنال و بیماری های دیگر باشد. علائم آن بی حالی، از دست دادن اشتها و کاهش فعالیت عمومی است. متخصص می تواند از طریق لمس شکم و اشعه ایکس مشکل را تشخیص دهد. یک راه حل ممکن، برداشتن طحال است، اما این امر باعث می‌شود که طحال ما تا حدودی سلامتی ظریفی داشته باشد، زیرا طحال عملکردهای مختلفی مانند تمیز کردن خون، ذخیره خون، تشکیل سلول‌های خونی و در صورت ابتلا به بیماری‌ها را برای مبارزه با آنها دارد.این بیماری عمدتاً در موشهای بالای سه سال رخ می دهد.
- افتادگی راست روده: بسیاری از حیوانات دارای غدد پری مقعدی یا غدد بویایی در کنار مقعد هستند که از آن برای علامت گذاری قلمرو یا نشان دادن برانگیختگی بیش از حد استفاده می کنند. ترس این غدد همچنین وظیفه روان‌کنندگی مدفوع را دارند و در مواقعی که غدد از بین می‌روند، گاهی اوقات به دلیل مشکلی یا به دلیل اینکه فکر می‌کنیم حیوانات خانگی‌مان کمتر بو می‌دهند یا مجرای آنها مسدود یا مسدود شده است، خارج می‌شوند. می تواند باعث افتادگی رکتوم شود. علاوه بر این، ممکن است به دلیل اسهال شدید، آنتریت و سایر بیماری ها نیز رخ دهد. فرت باید نیروی بسیار بیشتری انجام دهد تا بتواند مدفوع خود را دفع کند و رکتوم خارج شود. اگر این مورد را در حیوان خانگی خود تشخیص دادیم، باید بلافاصله آن را نزد متخصص دامپزشکی ببریم تا آن را حل کند و از عفونت های جدی احتمالی جلوگیری کنیم.
- کنجکاوی بالا: این ویژگی که در اکثریت قریب به اتفاق موخوره ها رخ می دهد، آنها را به تصادف و موقعیت های پیچیده ای مانند افتادن از پنجره سوق می دهد. و بالکن، گیر کردن در نقاط تنگ، فرار یا گم شدن، و حتی بلعیدن چیزهای عجیب و غریب چون تمایل دارند همه چیز را نیش بزنند.
- انسداد یا انسداد روده: این حیوانات کوچک به دلیل کنجکاوی زیادی که در مورد همه چیز دارند، هر چیزی را که در دسترسشان باشد به دهان می‌گذارند و به راحتی چیزهایی را که نباید بخورند بخورند، بنابراین مراقبت از آنها و دانستن جایی که آنها در هر زمان هستند از اهمیت بالایی برخوردار است. هنگامی که آنها اجسام خارجی را می بلعند، به راحتی در مجرای روده گیر می کنند و علائم و مشکلات جدی ایجاد می کنند که با مشاهده رفتار معمول آنها به راحتی قابل تشخیص است. در این شرایط باید سریع به دامپزشک مراجعه کنیم تا قبل از اینکه دیر شود، شی گیر کرده را خارج کند.
میخواهید بیشتر بدانید؟
همه چیز را در مورد موش خرما بیاموزید، اگر می خواهید نامی مناسب برای موش خرما انتخاب کنید یا راه حل هایی را برای یک سرخاب تهاجمی پیدا کنید.
