اگر خرگوش دارید یا به فرزندخواندگی فکر می کنید، باید چیزهای زیادی را بدانید تا زندگی خوبی را برای او تضمین کنید. باید در نظر داشته باشیم که خرگوش خانگی ما که به خوبی از آن مراقبت شده و از سلامتی خوبی برخوردار است می تواند از 6 تا 8 سال عمر کند.
بنابراین، اگر می‌خواهید بیشترین سال‌ها را با دوست خوش‌شخص خود بگذرانید، به خواندن این مقاله جدید در سایت ما ادامه دهید و اصول اولیه مشکلات و رایج‌ترین بیماری های خرگوش، بنابراین شما راحت تر می دانید که چه زمانی باید اقدام کنید و آن را نزد دامپزشک ببرید.
انواع بیماری ها و پیشگیری اولیه
خرگوش ها می توانند مانند هر موجود زنده دیگری از بیماری هایی با منشاء بسیار متنوع رنج ببرند. در ادامه شایع‌ترین بیماری‌ها را بر اساس منشأ آنها طبقه‌بندی و تشریح می‌کنیم: بیماری‌های باکتریایی، قارچی، ویروسی، انگلی، ارثی و سایر مشکلات سلامتی.
بیشتر بیماری های خرگوش مختص خرگوش است، یعنی بین گونه های مختلف جانوری منتقل نمی شود. بنابراین، اگر حیوان دیگری با دوست پرنده خود زندگی می کنیم، اصولاً نباید نگران سرایت احتمالی بیماری های جدی باشیم.
برای جلوگیری از اکثریت قریب به اتفاق بیماری ها و مشکلات رایج ، باید برنامه واکسیناسیون را که توسط دامپزشک متخصص ما مشخص شده است، رعایت کنیم. بهداشت خوب، غذای کافی و سالم، ارائه ورزش و همچنین استراحت خوب، اطمینان از عاری بودن از استرس، بررسی مکرر بدن و خز خرگوش و همچنین مشاهده رفتار آن به طوری که کوچکترین جزئیاتی که برای ما عجیب به نظر می رسد. رفتار فردی آن، توجه ما را جلب می کند و به دامپزشک می رویم.
با پیروی از این دستورالعمل‌ها به راحتی از مشکلات سلامتی جلوگیری می‌کنیم و در صورت بروز آنها را زود تشخیص می‌دهیم و به بهبود سریع‌تر و مؤثرتر پشمالو کمک می‌کنیم. در ادامه قصد داریم شایع ترین بیماری های خرگوش ها را با توجه به منشأ آنها معرفی کنیم.
بیماری های ویروسی
- هاری: این بیماری ویروسی در سراسر جهان شایع است، اما در بسیاری از مناطق کره زمین نیز ریشه کن شده است، زیرا واکسیناسیون موثر وجود دارد. که در واقع در بسیاری از نقاط جهان اجباری است. بسیاری از پستانداران به این بیماری مبتلا هستند که از جمله آنها می توان به Oryctolagus cuniculus اشاره کرد. اگر سعی کنیم واکسیناسیون خرگوش خود را به روز کنیم و در عین حال از تماس احتمالی با حیواناتی که به نظر می رسد مبتلا به هاری هستند اجتناب کنیم، می توانیم آسوده خاطر باشیم.در هر صورت باید بدانیم که هیچ درمانی وجود ندارد و بهتر است از طولانی شدن رنج حیوانی که از آن رنج می برد خودداری کنیم.
- بیماری هموراژیک خرگوش: این بیماری توسط یک کلسی ویروس ایجاد می شود و خیلی سریع گسترش می یابد. همچنین به صورت مستقیم و غیر مستقیم منتشر می شود. راه های ورود این عفونت ویروسی بینی، ملتحمه و دهان است. شایع ترین علائم، علائم عصبی و تنفسی، علاوه بر بی اشتهایی و بی اشتهایی است. از آنجایی که این ویروس خود را بسیار تهاجمی نشان می دهد و باعث تشنج و خونریزی بینی می شود، حیوانات مبتلا معمولاً در عرض چند ساعت پس از ظهور اولین علائم می میرند. بنابراین بهتر است با رعایت برنامه واکسیناسیونی که دامپزشک ما ارائه می دهد از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرد. معمولاً یک واکسن دو ظرفیتی سالانه به خرگوش ها تزریق می شود که این بیماری و میکسوماتوز را همزمان پوشش می دهد.
- میکسوماتوز: اولین علائم بعد از 5 یا 6 روز پس از عفونت ظاهر می شود. بی اشتهایی، التهاب پلک ها، التهاب لب ها، گوش ها، سینه ها و اندام تناسلی، به علاوه تورم بینی همراه با ترشحات شفاف بینی و جوش های اطراف مخاط وجود دارد. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، بنابراین بهتر است با واکسن های مناسب در بهار و تابستان از آن پیشگیری کنید، تابستان که بیشترین خطر را در تابستان دارد. ناقل یا ناقل ویروس عامل این بیماری حشرات خون ساز هستند یعنی از خون تغذیه می کنند مانند پشه، برخی مگس، کنه، کک، شپش، مگس اسب و …. علاوه بر این، می تواند از طریق تماس با سایر افراد از قبل بیمار نیز سرایت کند. حیوانات بیمار بین هفته دوم و چهارم پس از عفونت می میرند.
بیماری های با منشا باکتریایی و قارچی
- پاسترلوزیس: این بیماری منشا باکتریایی دارد و می تواند توسط دو نوع مختلف باکتری پاستورلا و بوردتلا ایجاد شود. رایج ترین عواملی که به این عفونت باکتریایی کمک می کند، گرد و غبار حاصل از غذای خشکی است که به خرگوش های خود می دهیم، محیط و آب و هوای محل زندگی آنها و استرسی که ممکن است جمع شده باشد. شایع ترین علائم عطسه، خروپف و ترشح زیاد مخاط بینی است. با آنتی بیوتیک های خاص قابل درمان است که اگر بیماری خیلی پیشرفته نباشد بسیار موثر خواهد بود.
- ذات الریه: در این حالت علائم تنفسی نیز هستند، بنابراین عطسه، آبریزش بینی، خروپف، سرفه و غیره وجود خواهد داشت.بنابراین، شبیه پاستوروز است، اما معلوم می شود که عفونت باکتریایی بسیار عمیق تر و پیچیده تر است که به ریه ها می رسد. درمان شما نیز با آنتی بیوتیک های خاص خواهد بود.
- تولارمی: این بیماری باکتریایی بسیار جدی است زیرا هیچ علامتی ندارد، تنها چیزی که حیوان مبتلا غذا خوردن را متوقف می کند. تشخیص این بیماری فقط با آزمایش‌های آزمایشگاهی امکان‌پذیر است، زیرا نمی‌توانیم بر اساس علائم یا آزمایش‌های بیشتری که می‌توان در آن زمان در مشاوره دامپزشکی انجام داد، آن را تشخیص داد. خرگوش مبتلا بدون خوردن غذا می تواند بین روز دوم و چهارم بمیرد. این بیماری با کک و کنه مرتبط است.
- آبسه های عمومی: شایع ترین آبسه در خرگوش، توده های چرکی زیر پوست هستند که توسط باکتری ایجاد می شوند. باید در اسرع وقت برای شروع درمان به دامپزشک مراجعه کنیم و باید اقدامات درمانی برای از بین بردن عفونت باکتریایی و خود آبسه ها انجام دهیم.
- کانژونکتیویت و عفونت چشم: در اثر باکتری روی پلک خرگوش ایجاد می شود. چشم ها ملتهب می شوند و ترشحات چشمی فراوان ایجاد می شود. علاوه بر این، در موارد جدی تر، در نهایت موهای اطراف چشم گیر می کند، چشم ها پر از روم و ترشحاتی می شود که از بازکردن چشم حیوان جلوگیری می کند و حتی ممکن است چرکی وجود داشته باشد. ورم ملتحمه می تواند منشأ غیر باکتریایی داشته باشد، علت آن تحریک ناشی از آلرژن های مختلف مانند گرد و غبار خانگی، دود تنباکو یا گرد و غباری است که می تواند در رختخواب شما ایجاد شود، اگر حاوی ذرات بسیار فرار مانند خاک اره باشد. ما باید قطره های چشمی خاصی را که توسط دامپزشک معتمدمان تجویز شده برای مدت زمان مشخص شده یا حتی بیشتر استفاده کنیم.
- پودودرماتیت یا پینه کف پا: همچنین به عنوان بیماری زخم تارس شناخته می شود.زمانی رخ می دهد که محیط خرگوش مرطوب باشد و کف قفس مناسب ترین نباشد. سپس زخم هایی ایجاد می شود که با باکتری هایی عفونی می شوند که در نهایت باعث ایجاد پودودرماتیت در پاهای خرگوش های مبتلا می شوند. این یک بیماری بسیار مسری است زیرا این باکتری‌ها تقریباً در هر نقطه‌ای از زخم‌ها، مهم نیست که چقدر کوچک باشند، و حتی در ترک‌هایی روی پوست که هنوز زخمی نشده‌اند، قرار دارند. در این مقاله دیگر در سایت ما درباره پینه پا در خرگوش، درمان و پیشگیری از آن، هر آنچه را که نیاز دارید بیابید.
- کرم حلقوی خرگوش: در اثر قارچی ایجاد می شود که پوست خرگوش را درگیر می کند. با سرعت زیاد توسط اسپورها تکثیر می شود، بنابراین اگر تظاهر کند، کنترل سرایت به سایر افراد که با هم زندگی می کنند دشوار است. نواحی بدون مو وجود دارد که گرد و دارای پوسته هایی روی پوست به خصوص روی صورت حیوان است.
- بیماری های گوش میانی و داخلی: این عوارض ناشی از باکتری است و اندام تعادل موجود در گوش را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین قابل توجه ترین علائم عبارتند از از دست دادن تعادل و چرخش سر به یک طرف یا طرف دیگر بسته به اینکه کدام گوش آسیب دیده است. این علائم معمولاً زمانی ظاهر می شوند که بیماری قبلاً پیشرفته باشد، بنابراین ما معمولاً دیر متوجه آن می شویم و بنابراین تقریباً هیچ درمانی معمولاً مؤثر نیست.
- کوکسیدیوز: این بیماری ناشی از کوکسیدیا یکی از کشنده ترین بیماری ها در خرگوش است. کوکسیدیا میکروارگانیسم هایی هستند که از معده به روده بزرگ حمله می کنند. این میکروارگانیسم ها در سیستم گوارشی خرگوش به طور طبیعی در تعادل زندگی می کنند، اما زمانی که سطح استرس بسیار بالا و کاهش قابل توجهی در دفاع وجود دارد، زمانی است که کوکسیدی ها به طور غیرقابل کنترلی تکثیر می شوند و بر خرگوش تأثیر منفی می گذارند.شایع ترین علائم ریزش مو همراه با اختلالات گوارشی مانند گاز زیاد و اسهال مداوم است. در نهایت خرگوش مبتلا از خوردن و آشامیدن دست می کشد و در نهایت می میرد.
بیماری هایی با منشاء انگلی خارجی
- گال: گال توسط کنه هایی ایجاد می شود که در لایه های مختلف پوست تونل هایی ایجاد می کنند، حتی به ماهیچه های حیوان آلوده می رسند.. در آنجا تکثیر می‌شوند و تخم‌های خود را می‌گذارند که از آن کنه‌های جدید بیرون می‌آیند که خارش، زخم، دلمه و غیره بیشتری ایجاد می‌کنند. در مورد خرگوش دو نوع جرب وجود دارد یکی که به طور کلی پوست بدن را درگیر می کند و دیگری فقط گوش و گوش را درگیر می کند. جرب در بین خرگوش ها بسیار مسری است و در اثر تماس با حیواناتی که قبلاً آلوده شده اند ایجاد می شود.با ایورمکتین پیشگیری و درمان می شود.
- کک و شپش: اگر خرگوش ما بخشی از روز را بیرون از باغ سپری کند یا در تماس با سگ ها یا گربه هایی باشد که بیرون می روند. در خارج، احتمالاً با کک و شپش مواجه خواهید شد. ما باید با کرم زدایی عمدتاً حیوانات خانگی خود مانند گربه و سگ که می توانند آنها را راحت تر داشته باشند، اجتناب کنیم و همچنین باید از یک ضد انگلی خاص برای خرگوش که دامپزشک متخصص ما نشان می دهد استفاده کنیم. علاوه بر مشکلات خاراندن بیش از حد ناشی از خارش ناشی از این انگل ها، باید فکر کنیم که آنها هماتوفاژ هستند و به همین دلیل با نیش خود از خون حیوان خانگی خود تغذیه می کنند و بارها از این طریق بسیاری از بیماری ها مانند میکسوماتوز و تولارمی را منتقل می کنند.
بیماری هایی با منشاء انگلی داخلی
- اسهال: اسهال در خرگوش ها در هر سنی بخصوص در خرگوش های کوچک بسیار شایع است. این پستانداران کوچک در دستگاه گوارش خود بسیار ظریف و حساس هستند. از جمله شایع ترین علل، تغییر ناگهانی رژیم غذایی و عدم شستشوی صحیح مواد غذایی تازه است. بنابراین باید مطمئن شویم که هر ماده غذایی تازه را قبل از دادن به آن با آب خوب شسته ایم و در صورتی که به هر دلیلی مجبور به تغییر رژیم غذایی شدیم، ابتدا به تدریج این کار را انجام دهیم و رژیمی را که می خواهیم کنار بگذاریم مخلوط کنیم. با جدید و کم کم به معرفی بیشتر جدید و حذف بیشتر قبلی بروید. به این ترتیب سیستم گوارش شما بدون ایجاد مشکل به خوبی با تغییرات سازگار می شود.
- عفونت کلیفرم: این عفونت یک عفونت ثانویه توسط انگل های فرصت طلب است.مثلاً وقتی خرگوش ما قبلاً از کوکسیدیوز رنج می‌برد، این بیماری باعث می‌شود عفونت‌های ثانویه به راحتی رخ دهد. عفونت کلیفرم در خرگوش توسط اشریشیا کلی ایجاد می شود و علامت اصلی و جدی ترین مشکلی که ایجاد می کند اسهال مداوم است و اگر به موقع با انروفلوکساسین تزریقی درمان نشود یا در آبی که خرگوش می نوشد رقیق شود، می تواند منجر به تولید اسهال شود. مرگ حیوان.
بیماری های ارثی
رشد بیش از حد دندان یا کوتاه شدن ناهنجاری فک بالا و/یا پایین: مشکلی ارثی است که به دلیل رشد بیش از حد فک ایجاد می شود. دندان‌ها، چه دندان‌های ثنایای بالایی یا پایینی باشند، که در نهایت به دلیل مشکلات فضا، فک پایین یا فک بالا را به سمت عقب جابه‌جا می‌کنند.این بدان معناست که خرگوش ما نمی تواند خودش را به خوبی تغذیه کند و در موارد جدی می تواند از گرسنگی بمیرد اگر مرتباً آن را نزد دامپزشک نبریم تا دندان هایش را کوتاه یا سوهان بکشند، در عین حال وقتی می بینیم که باید تغذیه اش را تسهیل کنیم. برایش سخت است که خودش بخورد. در مورد نحوه عمل اگر رشد غیرطبیعی در دندان خرگوش شما رخ دهد، بیشتر بیاموزید.
سایر مشکلات شایع سلامت خرگوش
- استرس: استرس در خرگوش ها می تواند ناشی از مشکلات مختلفی در محیط آنها باشد. مثلاً به دلیل احساس تنهایی بسیار یا عدم محبت، گذر از تغییرات محیطی و تغییر خانه و همراهانی که با آنها زندگی می کنند. همچنین، البته، نداشتن فضای کافی برای زندگی، رژیم غذایی نامناسب و ورزش کم باعث ایجاد استرس در دوست گوش دراز ما خواهد شد.
- سرماخوردگی: خرگوش ها در صورت قرار گرفتن در معرض باد و رطوبت زیاد نیز سرما می خورند. زمانی که خرگوش ما تحت فشار است یا از نظر دفاعی ضعیف است، آنها بیشتر رخ می دهند. علائم آن عطسه، آبریزش شدید بینی، چشم های متورم و آبریزش و غیره است.
- التهاب و زخم های تراوش کننده پوست: زندگی در قفس، حتی برای چند ساعت از روز، آسان است. گاهی اوقات می بینیم که خرگوش ما یک ناحیه ملتهب یا حتی زخم دارد. ما باید هوشیار باشیم و هر روز بدن دوست پشمالوی پا دراز خود را بررسی کنیم، زیرا این التهابات و زخم‌ها خیلی سریع عفونی می‌شوند و شروع به ترشح چرک می‌کنند و سلامت خرگوش ما را به شدت تضعیف می‌کنند، و حتی می‌تواند از بین برود. عفونت.
- زخم پلک ها: این مشکلی است که در آن پلک ها به سمت داخل جمع می شوند که علاوه بر آزاردهنده بزرگی برای حیوان خانگی ما است. در نهایت باعث ایجاد تحریک و چروک در مجاری اشکی می شود و حتی اگر عفونی شود باعث کوری می شود.
- ریزش مو و بلع مو: ریزش مو در خرگوش ها معمولاً به دلیل استرس و کمبود برخی مواد مغذی و ویتامین ها در رژیم غذایی روزانه شما ایجاد می شود.. به همین دلایل، اغلب موهایی که می ریزند را می خورند. بنابراین، اگر متوجه شدیم که این اتفاق برای دوستمان افتاده است، باید به دامپزشک مراجعه کنیم تا بررسی کنیم که چه چیزی ممکن است در رژیم غذایی او اشتباه باشد یا چه چیزی او را تحت فشار قرار دهد و در نتیجه بتوانیم مشکل را برطرف کنیم.
- ادرار قرمز مایل به قرمز: این کمبود در رژیم غذایی خرگوش است که باعث ایجاد این رنگ در ادرار می شود. ما باید رژیم غذایی شما را بررسی کرده و آن را مجدداً متعادل کنیم، زیرا این احتمال وجود دارد که ما سبزیجات سبز اضافی به شما می دهیم یا مقداری ویتامین، حبوبات یا فیبر را از دست داده اید. ما نباید خود را با ادرار خونی اشتباه بگیریم زیرا این مشکل جدی تری خواهد بود که نیاز به اقدام فوری توسط دامپزشک دارد.
- سرطان: شایع ترین سرطان در خرگوش ها مربوط به اندام تناسلی است، چه نر و چه ماده. به عنوان مثال، در مورد خرگوش هایی که عقیم نشده اند تا 3 سالگی 85 درصد احتمال ابتلا به سرطان رحم و تخمدان را دارند. در مقابل، در 5 سالگی این خطر به 96٪ افزایش می یابد. خرگوش های عقیم شده علاوه بر اینکه در شرایط مناسب و سالم زندگی می کنند، می توانند بین 7 تا 10 سال بدون مشکل با ما زندگی کنند.
- چاقی: چاقی یا اضافه وزن در خرگوش های اهلی به دلیل نوع و مقدار غذایی که دریافت می کنند و ورزش کمی که دارند رو به افزایش است. روزانه انجام دهید در این مقاله در سایت ما در مورد خرگوش های چاق، نحوه تشخیص آن و رژیم غذایی مناسب برای رفع مشکل در مورد این مشکل سلامتی در حیوان خانگی خود بیشتر بدانید.
- گرما زدگی: خرگوش ها بیشتر به سرما عادت دارند تا گرما، زیرا در طول سال از مناطقی با دمای پایین تر از دمای بالا می آیند.. به همین دلیل است که برخی از نژادهای خرگوش در صورت داشتن پناهگاه تا 10- درجه سانتیگراد به خوبی تحمل می کنند، اما دمای حدود 30 درجه سانتیگراد برای آنها بسیار زیاد است و اگر بدون آب و بدون پناهگاه خنک تری در معرض آنها قرار گیرند. برای تنظیم درجه حرارت آنها خیلی راحت دچار گرمازدگی می شوند و در مدت کوتاهی بر اثر ایست قلبی جان خود را از دست می دهند. آنها ممکن است به دلیل کم آبی بمیرند، اما ایست قلبی احتمالاً زودتر خواهد رسید. ساده ترین علائم برای دیدن، نفس نفس زدن مداوم و کشش خرگوش چهار پای خود است و شکم خود را در تماس با زمین قرار می دهد تا کمی خنک شود. کاری که در هنگام تشخیص این رفتار باید انجام دهیم این است که دمای خرگوش خود را با بردن آن به یک منطقه خنک تر و دارای تهویه بیشتر کاهش دهیم و کمی آب خنک به سر و زیر بغلش بمالیم، در حالی که سعی می کنیم فضای خانه را خنک کنیم. در جایی که خرگوش در آن قرار دارد تا زمانی که آن را به قفس یا منطقه ای از خانه ای که معمولاً در آن زندگی می کند برگردانیم.
