در این مقاله در سایت ما قصد داریم در مورد دارویی که معمولا در دامپزشکی استفاده می شود صحبت کنیم. به طور خاص، نحوه استفاده رانیتیدین برای سگ ها، اثرات آن و اقدامات احتیاطی که باید در مصرف آن رعایت کنیم، توضیح خواهیم داد، زیرا مانند همه داروها می تواند مشکل ایجاد کنید.
همانطور که همیشه اصرار داریم، تمام داروهایی که برای سگمان استفاده می کنیم باید تجویز شده توسط دامپزشک باشد و باید به توصیه های آنها احترام بگذاریم. از عوارض جلوگیری کنید.
رانیتیدین برای چه استفاده می شود؟
رانیتیدین برای سگ ها دارویی است که در سطح گوارشی کار می کند، اسیدیته معده را تنظیم می کند و خطر زخم را به حداقل می رساند. همچنین در موارد رفلاکس یا زمانی که سگ باید برای مدت طولانی تحت درمان با کورتون قرار گیرد، استفاده می شود، زیرا ممکن است باعث ایجاد زخم شود.
به طور خلاصه، رانیتیدین آسیب را که اسید هیدروکلریک روی مخاط معده ایجاد می کند کاهش می دهد. بنابراین، دامپزشک زمانی می تواند آن را تجویز کند که سگ ما دچار آسیب شناسی است که بر دستگاه گوارش تأثیر می گذارد، که معمولاً باعث استفراغ یا اسهال می شود.
دوز باید توسط پزشک تجویز شود، زیرا هر سگ تغییراتی را ارائه می دهد که به دامپزشک کمک می کند تا مناسب ترین دوز را انتخاب کند.. رانیتیدین را می توان از طریق از راه خوراکی، عضلانی یا داخل وریدی تجویز کرد، که رایج ترین روش استفاده در سگ هایی است که در بیمارستان بستری شده اند و تحت مایع درمانی قرار می گیرند.آنها سگ هایی هستند که آب بدنشان کم شده است زیرا مایعات خود را از طریق استفراغ و اسهال از دست داده اند و نمی توانند آنها را جایگزین کنند زیرا هر چیزی را که می خورند استفراغ می کنند.
در این موارد، چون دارو را نیز استفراغ می کنند، معمولاً در تزریق مایعات و دارو وریدی بستری می شوند. پس از بهبود آنها، رانیتیدین را می توان به صورت خوراکی، از قبل در خانه، همراه با سایر داروهایی که تجویز شده است، تجویز کرد. قابل استفاده با غذا بدون تاثیر بر جذب.
موارد منع مصرف رانیتیدین
رانیتیدین در سگ ها معمولاً برای درمان علائم گوارشی یا موقعیت هایی مانند مواردی که توضیح دادیم استفاده می شود، اما باید در تجویز آن به سگ هایی که از بیماری کلیوی رنج می برند، مراقب باشیم. ، از آنجایی که بخشی از داروی از کلیه دفع می شود ، به توله سگ ها یا سگ های باردار یا شیرده، زیرا رانیتیدین دردفع می شود. شیر مادر همچنین در سگ های مبتلا به نارسایی کبدی باید احتیاط کرد.
در این موارد دامپزشک خطرات و مزایای تجویز را ارزیابی کرده و تصمیم می گیرد. ما هرگز نباید خودسرانه حیوانات را دارو کنیم.
عوارض رانیتیدین برای سگ
اگرچه رانیتیدین معمولاً اثرات نامطلوبی ایجاد نمی کند، اما مانند هر دارویی می تواند مشکلاتی مانند استفراغ، اسهال، آریتمی را ایجاد کند (ضربان قلب نامنظم)، خواب آلودگی، ترومبوسیتوپنی (کاهش تعداد پلاکت ها)، تنفس سریع، یا لرزش.
اگر سگ ما رانیتیدین مصرف می کند و هر یک از این علائم را نشان می دهد باید به دامپزشک اطلاع دهیم علاوه بر این، در صورت مصرف هر کدام داروی دیگر در صورت عدم تطابق بین داروها باید به دامپزشک اطلاع دهیم.
برخی از سگ ها، اگرچه شایع نیستند، اما ممکن است به رانیتیدین حساسیت داشته باشند، در هنگام مصرف آن دچار شوک آنافیلاکسی شوند که یک اورژانس دامپزشکی است..بدیهی است که برای این سگ ها نباید رانیتیدین مجدد تجویز شود و باید جایگزین داروی دیگری با اثرات مشابه شود. در هر صورت، تا زمانی که از پروتکل تجویز شده پیروی کنیم، معمولاً هیچ عارضه جانبی وجود ندارد.
مصرف بیش از حد رانیتیدین در سگ
اگر در هنگام تجویز دارو اشتباه کنیم و بیش از مقداری که دامپزشک ما تجویز کرده است یا سگ به طور تصادفی تمام داروها را بخورد، ممکن است رانیتیدین بیش از حد در سگ ها رخ دهد. در این موارد مصرف بیش از حد ممکن است با علائمی مانند لرزش، استفراغ یا تاکی پنه (تنفس سریع) رخ دهد.
اگر سگ ما مقدار زیادی رانیتیدین بلعیده است یا دوز بالاتری به او داده ایم، باید فوراً به دامپزشکی خود اطلاع دهیم ممکن است محصولی تجویز کند که دارو را خنثی کند یا جذب آن را کاهش دهد یا حتی انجام شست و شوی معده
