ونزوئلا سرزمینی غنی از منابع طبیعی و همچنین مناظر متنوع از جمله سواحل گرم، صحراها، کوه ها و برف از جمله موارد دیگر است.. این تنوع اکوسیستم محل زندگی گونه های مختلف موجودات زنده، هم جانوران و هم گیاهان است.
با وجود این، بسیاری از گونه های جانوری عمدتاً به دلیل عمل انسان در معرض تهدید هستند.اگر اقدامات لازم صورت نگیرد، ممکن است چندین مورد از آنها ناپدید شوند. آیا می خواهید بدانید 10 حیوان در خطر انقراض در ونزوئلا کدامند؟پس نمی توانید این مقاله را در سایت ما از دست بدهید، جایی که ما آسیب پذیرترین افراد را به شما نشان خواهیم داد.
1. آرمادیلو غول پیکر
آرمادیلو غول پیکر
(Priodontes maximus) علاوه بر ایالت آپور، بین رشته کوه های ساحلی و رشته کوه های آند پراکنده شده است. باریناس، پرتغالی، لارا، یاراکوی و زولیا. حیوانی است با سر پهن و صورت مخروطی. بدن توسط یک پوسته پوشانده شده و دارای پنجه های بزرگی برای دفاع از خود در برابر شکارچیان است.
در خطر است به دلیل شکار مصرف گوشت و ساخت زیورآلات، مانند گردنبند و دستبند.
دو. مرغ مگس خوار
مرغ مگس دم قیچی (Hylonympha macrocerca) یکی از بارزترین و کنجکاوترین حیوانات کشور است، هم به دلیل زیبایی که دارد. رنگ ها و اندازه کوچک آن طول آن به سختی بیست سانتی متر است که عمدتاً توسط دم آن پوشانده شده است. پراکنش مرغ مگس دم چلچله به شبه جزیره پاریا ، در ایالت سوکره محدود است. این گونه با از دست دادن زیستگاه خود به دلیل قطع درختان و سوختن مناطق جنگلی شبه جزیره در معرض تهدید است.
3. کوراسو کاکل سنگی
کوراسو کاکل سنگی (Pauxi pauxi) پرنده ای بزرگ و کاملاً نمایان است. دارای برآمدگی بزرگی است که از جلوی سر بیرون می زند، به علاوه پرهای آن در قسمت بالایی سیاه و سفید و روی شکم و نوک دم سفید است.به دو دلیل در خطر انقراض است: تخریب زیستگاه طبیعی آن و شکار بی رویه
4. لاک پشت معمولی
لا لاک پشت آرراو که چاراپا (Podocnemis expansa) نیز نامیده می شود، بزرگترین لاک پشتی است که در خاک ونزوئلا زندگی می کند، عمدتاً در طول و عرض رودخانه Orinoco و Amazonas از میوه ها و گل ها تغذیه می کند. از نظر ظاهری در قسمت بالایی تیره و در ناحیه شکم با توناژهای مایل به زرد است.
به دلیل تخریب زیستگاه طبیعی آن ، قاچاق آن در خطر انقراض است. تخم مرغ و استثمار بیش از حد جمعیت آن برای مصرف آشپزی.
5. کیمن اورینوکو
تمساح Orinoco (Crocodylus intermedius) طولی به هفت متر و وزن آن به 430 کیلوگرم می رسد. رژیم غذایی آنها بسته به سن متفاوت است: جوان ها از حشرات کوچک و بی مهرگان تغذیه می کنند، در حالی که نمونه های بالغ ماهی، پرندگان، مارها و قورباغه ها و همچنین پستانداران بزرگ می خورند. آنها در حوضه رودخانه اورینوکو ساکن هستند.
در فهرست حیوانات در خطر انقراض قرار دارد زیرا شکار برای پوست آن است که در صنعت خز استفاده می شود. علاوه بر این، تخریب زیستگاه نیز باعث کاهش جمعیت این خزندگان بزرگ شده است.
6. مارگای
تیگریلو (Leopardus wiedii) به عنوان گربه شبانه انفرادی نیز شناخته می شود و اندازه آن علاوه بر رسیدن به وزن، حدود شصت سانتی متر است. بین سه تا چهار کیلو این حیوان گوشتخواری است که از سنجاب، اپوسوم، مارمولک و جوجه تیغی در میان حیوانات دیگر تغذیه می کند. این منطقه در رشته کوه های ساحلی ونزوئلا ساکن است. به دلیل شکار برای مصرف همراه با تبدیل زیستگاه آن به مناطق کشاورزی و ایجاد زیرساخت ها در خطر انقراض است.
7. عقاب هارپی
عقاب هارپی (Harpia harpyja) پرنده ای با طول حدود 100 سانتی متر و عرض 200 سانتی متر است که آن را به یکی از بزرگترین در کشورپرهای آن ترکیبی از سایه های مختلف را در اطراف بدن نشان می دهد، علاوه بر این، دارای یک تاج دوتایی مشخص بر روی سر است. ما می توانیم آن را در ایالت های کارابوبو، آراگوا و در حوضه اورینوکو پیدا کنیم. عمدتاً به دلیل تخریب زیستگاه در خطر انقراض است.
8. میمون عنکبوتی
میمون عنکبوتی (Ateles belzebuth) گونه ای جمعی است که در جوامع بین بیست تا چهل نفر زندگی می کند. در رشته کوه شرقی، جنوب ونزوئلا زندگی می کند. با وجود اینکه حیوانات بسیار اجتماعی هستند، آنها به شدت از قلمرو خود در برابر مهاجمان احتمالی دفاع می کنند. آنها از میوه ها، دانه ها، عسل، حشرات و چوب و بسیاری از عناصر دیگر تغذیه می کنند. تهدید اصلی آن جنگل زدایی زیستگاه به دلیل ایجاد زیرساخت ها در منطقه است.
۹. خرس آند
خرس آند (Tremarctos ornatus) تنها گونه خرس در آمریکای جنوبی است. در ونزوئلا می توان آن را در سیرا د پریجا، ایالت زولیا، و در مناطق کوهستانی آند در غرب کشور، مانند مریدا و لارا مشاهده کرد. این حیوان همه چیزخوار است، زیرا معمولاً از میوه ها، برگ ها و تکه های چوب تغذیه می کند. به دلیل شکار غیرقانونی و جنگل زدایی در معرض خطر است.
10. سمور غول پیکر
سمور غول پیکر (Pteronura brasiliensis) تقریباً دو متر و وزن آن حدود پنجاه کیلوگرم است.آنها حیوانات صلح جو هستند، اگرچه آنها به شدت از بچه های خود در برابر تهدیدات احتمالی دفاع می کنند. در ونزوئلا در رشته کوه آند، دشت ها، جنگل های آمازون و رشته کوه های شرقی کشور واقع شده اند.
به دلیل شکار به طور جدی تهدید می شود، زیرا از پوست آن برای ساختن پوست و لباس استفاده می شود. در ضمن گوشت آن نیز مصرف می شود و سمور را حیوان نمایشی می دانند.
