اصطلاح خارپشت دربرگیرنده گونه های مختلف پستانداران جوندگان متعلق به زیر راسته هیستریکومورف ها و همچنین سایر حیوانات معروف مانند چینچیلا است. یا خوکچه هندی.
دو خانواده جوجه تیغی (کلمه ای که به دلیل خوشه های مشخص روی پوست این پستاندار استفاده می شود)، خارپشت های دنیای قدیم و خارپشت های دنیای جدید وجود دارند، اگرچه در هر صورت ما در مورد یک جوجه تیغی صحبت می کنیم. پستانداری از آداب و رسوم شبانه که به خوبی تحمل دمای سرد را ندارد به همین دلیل در زمستان در غار خود باقی می ماند.
اگر می خواهید بیشتر در مورد این گونه اصیل کشف کنید، در این مقاله در سایت ما توضیح می دهیم چگونگی حمله و دفاع جوجه تیغی.
ویژگی های خارپشت
پهچه های جوجه تیغی برای دفاع و حمله این حیوان اهمیت زیادی دارد. در واقع لکه ها موهای اصلاح شده ای هستند که با صفحات ضخیم کراتین پوشانده شده اند و در ماهیچه ها قرار می گیرند.
همیشه اعتقاد بر این بوده که خارپشت قادر به تیراندازی به ساقه های خود است، اما این درست نیست، اگرچه می توانند با تماس یا با تکان دادن خارپشت آزاد شوند..
یکی از ویژگی های مهم این پره ها این است که وقتی رها می شوند خیلی راحت به پوست حیوان دیگری نفوذ می کنند، با این حال استخراج آنها واقعا سخت است، چرا این اتفاق می افتد؟ گروهی از دانشمندان این پدیده را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که نوک هر تیغه دارای یک سنبله کوچک به سمت عقب است که نیروی نفوذ را کاهش می دهد اما قدرت ماندگاری را به حداکثر می رساند.
خارپشت چگونه از خود دفاع می کند؟
وقتی جوجه تیغی احساس خطر می کند روی شکمش جمع می شود و دم هایش را به سمت بیرون می گذارد که بهترین مکانیسم دفاعی آن است. از آنجایی که وقتی به پوست حیوان دیگری نفوذ می کنند خیلی دردناک هستند و می توانند باعث عفونت های متعدد شوند
اما علاوه بر این، هنگامی که جوجه تیغی این حالت را می گیرد، بدن خود را نیز حرکت می دهد و به طور داوطلبانه می لرزد، که این امر باعث می شود که خارپشت ها با یکدیگر برخورد کنند و صدای فلزی تهدیدآمیزی منتشر می کنند.
خارپشت چگونه حمله می کند؟
همانطور که قبلاً دیدیم، این باور که جوجه تیغی میتواند به لنگهای خود شلیک کند، نادرست است، زیرا آنها میتوانند رها شوند اما این کار را از طریق مکانیسمهای دیگری مانند تماس انجام میدهند.
وقتی جوجه تیغی حمله میکند دمش را حرکت میدهد تا به شکارچیاش ضربه بزند و بالهایش را بکوبد، اینها سمی نیستند اما سمی هستند. این خطر را دارند که بتوانند بافتی را که در آن نفوذ می کنند عفونی کنند.