اگرچه دیدن آنها با چشم غیرمسلح دشوار است، گرفتگی سگ شایع تر از آن چیزی است که ما معمولا تصور می کنیم. اگرچه این نوع مشکل عضلانی می‌تواند همه سگ‌ها را درگیر کند، اما معمولاً در سگ‌های ورزشی شایع است، زیرا عموماً با تروما یا آسیب‌های ناشی از ورزش بیش از حد همراه است.. همچنین در سگ های مسن به دلیل تحلیل طبیعی بافت های عضلانی آنها در طول فرآیند پیری شایع است.
اغلب ما گرفتگی عضلات را به عنوان یک "مشکل جزئی" در نظر می گیریم، اما اسپاسم غیرارادی در سگ ها می تواند باعث درد شدید شود و کیفیت شما را مختل کند. زندگی و تحرک در این مقاله در سایت ما از شما دعوت می کنیم تا با علائم، علل اصلی و راه های پیشگیری از گرفتگی در سگ ها بیشتر آشنا شوید
کرامپ چیست؟
کرامپ نوعی اسپاسم ناگهانی عضلانی است، یعنی انقباض غیرارادی و ناگهانی برخی از عضلات. در تئوری، هر ماهیچه ای در سگ می تواند تحت تأثیر گرفتگی قرار گیرد، اما آنها عمدتاً ماهیچه های پاها و پنجه ها را تحت تأثیر قرار می دهند.
اگرچه اسپاسم های غیر ارادی بدون درد وجود دارد، گرفتگی در سگ ها اغلب بسیار دردناک است و ممکن است سگ برای مدتی یا چند بار نتواند حرکت کند. دقایق.
علائم گرفتگی عضلات در سگ
شدت و طول مدت علائمی که سگ در هنگام گرفتگی عضلات تجربه می کند، به طور منطقی به شدت این گرفتگی بستگی دارد. بارزترین علائم کرامپ در سگ ها عبارتند از:
- سفتی عضلانی
- درد عضلانی
- ناتوانی در حرکت
در شدیدترین موارد، سگ ممکن است جمع شود و تشنج داشته باشد، اگرچه این دوره ها نادر و نادر هستند.
علل گرفتگی عضلات در سگ
همانطور که اشاره کردیم، علت اصلی گرفتگی در سگ ها معمولا ورزش بیش از حد یا انجام نادرست برخی از فعالیت های فیزیکی است.در شرایط فشار بیش از حد، عضله در معرض تنش بیش از حد یا اغراق آمیز قرار می گیرد که می تواند باعث اسپاسم غیرارادی شود. به همین دلیل، سگ‌های ورزشی یا سگ‌هایی که برنامه تمرینی سخت‌تری را انجام می‌دهند، می‌توانند به راحتی تحت تأثیر این مشکلات عضلانی قرار گیرند.
اما، علل گرفتگی عضلانیدر سگ ها نیز وجود دارد، مانند:
- کم آبی، به ویژه در سگ هایی که به اندازه کافی در طول یک برنامه ورزشی آبرسانی نمی کنند، شایع است.
- آسیب پا یا کمر، ناشی از تصادف، ضربه، ضربه، دعوا و غیره
- تومورهای مغزی و اختلالات عصبی شامل از دست دادن جزئی یا کلی عملکرد عصبی.
- تشنج، که می تواند پس از ضربه یا به عنوان علامت یک بیماری زمینه ای، مانند دیستمپر یا سرطان در سگ، اختلالات متابولیک، مانند هیپوگلیسمی، یا به دلیل ناهنجاری های مادرزادی رخ دهد.
- استرس مزمن که معمولا باعث سختی بیش از حد و دائمی سفتی عضلانی، تسهیل ظهور اسپاسم و انقباض در سگ می شود.
- ضعف عضلانی، که ممکن است با یک بیماری زمینه ای، ناهنجاری های مادرزادی، تغذیه نامناسب، فعالیت بدنی ناکافی، یا با روند پیری همراه باشد. که منجر به تحلیل بافت های استخوانی و ماهیچه ای می شود.
- مشکلات گردش خون، که می تواند اکسیژن رسانی به ماهیچه ها را مختل کند و به ایجاد گرفتگی کمک کند.
- بیماری های دژنراتیو که بر استخوان ها یا ماهیچه ها تأثیر می گذارد و منجر به یک دوره طولانی بی حرکتی یا ناتوانی در حرکت می شود، مانند آرتروز در سگ ها مثلا.
اگر سگ شما گرفتگی گرفت چه کار کنیم؟
درمان کرامپ در سگ ها نیز به شدت و فراوانی اسپاسم، علت خاص آن و وضعیت سلامتی هر سگ بستگی دارد. بنابراین همیشه توصیه می شود پس از مشاهده مشکلات عضلانی مکرر مانند اسپاسم و انقباضات غیر ارادی در سگ به مرکز دامپزشکی مراجعه کنید
اگر سگ شما سالم، خوب آموزش دیده باشد و بعد از یک جلسه طولانی تمرین بدنی گرفتگی خفیف داشته باشد، علائم او به احتمال زیاد تنها چند دقیقه طول می کشد. در این موارد، مهم است که فوراً فعالیت را متوقف کنید، پشمالوی خود را به خوبی هیدراته نگه دارید و همچنین می توانید پنجه های او را به آرامی ماساژ دهید تا اکسیژن رسانی به بافت ها افزایش یابد. سفتی ماهیچه ها را تسکین می دهد و به شما کمک می کند تا حرکت را دوباره به دست آورید.
اگر متوجه شدید که سگ شما علائم کم آبی را نشان می دهد، می توانید یک سرم خانگی برای سگ های کم آب تهیه کنید تا به تعادل سطح مایعات و الکترولیت های او کمک کند.
اگرچه در موارد گرفتگی خفیف نیازی به مراقبت اورژانسی دامپزشکی نیست، اما توصیه می کنیم برای بررسی وضعیت سلامتی سگ خود با یک متخصص مشورت کنید و احتمال آسیب ناشی از اعمال بیش از حد را رد کنید. علاوه بر این، دامپزشک می تواند به شما کمک کند روتین ورزشی مناسب تر با سن و شرایط فیزیکی سگ خود ایجاد کنید، بنابراین از بروز گرفتگی های جدید جلوگیری کنید.
اگر متوجه شدید که علائم ادامه دارد، سگ شما درد عضلانی دارد یا نمی تواند دوباره به درستی راه برود، باید او را به بیمارستان ببرید. دامپزشکی در اسرع وقت این علائم ممکن است نشان دهنده گرفتگی شدیدتر یا آسیب عضلانی باشد و سگ شما ممکن است نیاز به توانبخشی با فیزیوتراپی (فیزیوتراپی) داشته باشد تا تحرک خود را بازیابد.
از طرف دیگر، اگر متوجه شدید که سگ شما کرامپ مکرر دارد، علائم ضعف عضلانی، لنگش، مشکل در حرکت یا از قرار دادن یک پا روی زمین اجتناب می کند، ضروری است که فوراً آن را به مرکز دامپزشکی یا بیمارستان ببرید.به یاد داشته باشید که اسپاسم و انقباضات عضلانی می تواند به عنوان یک علامت بیماری های زمینه ای ظاهر شود که باید با توجه به نیاز و ارگانیسم هر حیوان، درمان کافی دریافت شود.
کرامپ در سگ های مسن نیز می تواند بسیار مکرر باشد، به دلیل تخریب پیشرونده بافت های عضلانی و استخوانی آنها. در این موارد، درمان بهبود کیفیت زندگی هر خزدار، امکان استفاده از فیزیوتراپی و درمان های جایگزین، مانند طب سوزنی برای سگ ها و ماساژهای آرامش بخش را در اولویت قرار می دهد. برای جلوگیری از انقباضات ناگهانی.
همچنین برای خزدار داشتن یک محیط راحت و در دسترس ضروری خواهد بود تا نیازی به تلاش زیاد نداشته باشد. برای حرکت در خانه و لذت بردن از همراهی اعضای خانواده خود.
چگونه از گرفتگی در سگ جلوگیری کنیم؟
برای جلوگیری از گرفتگی و اسپاسم ناگهانی در سگ، باید از برخی دستورالعمل های اساسی که در زیر ذکر شده است پیروی کنیم.
- فعالیت بدنی سگ خود را با توجه به سن، هیکل بدنی، خلق و خو و وضعیت سلامتی او متعادل کنید.
- همیشه پشمالو خود را خوب هیدراته نگه دارید، به خصوص در هنگام پیاده روی و جلسات تمرینی.
- تغذیه کامل و متعادل را به شما پیشنهاد می‌کنیم که نیازهای غذایی شما را در هر مرحله از زندگی برآورده می‌کند.
- ترجیح است آن را در ساعاتی که خوشایندترین دماها را دارند، در زمانی که هوا خیلی گرم یا سرد نیست، ورزش کنید.
- یک روتین کششی قبل و بعد از تمرینات بدنی خود در پیش بگیرید.
- آگاهی به احترام و همراهی با پیری سگ خود، ارائه مراقبت های ضروری از سگ های مسن.
- در طول زندگی پشمالوی خود داروی پیشگیرانه کافی ارائه دهید، هر 6 ماه یکبار به دامپزشک مراجعه کنید، برنامه واکسیناسیون و کرم زدایی منظم او را رعایت کنید.
