دگزامتازون یک داروی شناخته شده است که هم در پزشکی انسانی و هم در دامپزشکی استفاده می شود. وجود آن در کابینت های داروهای خانگی برخی از نگهبانان را تشویق می کند تا در شرایطی که خودشان از آن استفاده می کنند، آن را به گربه های خود بدهند. اما این یک اشتباه جدی
در این مقاله در سایت ما تمام موارد منع مصرف و عوارض جانبی که دگزامتازون می تواند در گربه ها داشته باشد را توضیح می دهیم. از این رو اهمیت محدود کردن استفاده از آن به توصیه های دامپزشک است.
دگزامتازون چیست؟
دگزامتازون یک گلوکوکورتیکوئید مصنوعی شناخته شده است که از کورتیزول مشتق شده و قادر به حفظ اثر طولانی مدت است. به دلیل قدرت ضد التهابی خود متمایز است. از جمله اثرات دیگر، افزایش گلوکز خون و گلیکوژن کبد، کاهش واکنش عروقی که باعث التهاب می شود، مهار آزاد شدن هیستامین یا ACTH و کاهش تولید آنتی بادی است. این دارویی است که به بهبود علائم بالینی که گربه نشان می دهد بیشتر از درمان آن کمک می کند. به همین دلیل است که دامپزشک داروها و اقدامات دیگری را برای مبارزه با علت بیماری خود تجویز می کند.
هنگام تزریق زیر جلدی یا عضلانی بسیار سریع در عرض چند دقیقه جذب می شود و در تمام بافت ها پخش می شود. از طریق ادرار و صفرا دفع می شود. دگزامتازون در گربه ها را می توان به صورت تزریقی یا در قرص های جویدنی یافت.
مصرف دگزامتازون در گربه
دگزامتازون همانطور که اشاره کردیم به دلیل اثر ضد_التهابیو همچنین برجسته است. ضد حساسیت و سرکوب کننده سیستم ایمنی . به همین دلیل بیشتر از همه در موارد زیر استفاده می شود:
- فرآیندهای التهابی.
- آلرژی.
- ضربه.
- شوک و کلاپس گردش خون.
قابل استفاده روی مفاصل یعنی بی حرکتی عملی آن به مدت یک ماه و عدم امکان انجام عمل جراحی برای دو نفر.
دگزامتازون در گربه ها
دوز دگزامتازون را فقط دامپزشک می تواند تعیین کند، زیرا بیماری گربه، وضعیت آن، وزن آن و همچنین فرمت داروی انتخابی باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، اگر دگزامتازون تزریقی را انتخاب کنید، که می تواند به صورت عضلانی، داخل وریدی یا داخل مفصلی تجویز شود، دوز 0.1-0.3 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن خواهد بود
همانطور که می بینید، سازنده طیف وسیعی از دوزها را توصیه می کند که معتقدند بی خطر و موثر هستند. ما اصرار داریم که فقط متخصص دامپزشکی می تواند نوع مناسب گربه ما را تعیین کند. تا زمانی که در کمترین زمان ممکن و برای کمترین زمانباشد جستجو می کند و اثر مفید خود را حفظ می کند. به همین دلیل، دامپزشک اغلب مجبور است دوز را تنظیم کند. در نهایت توصیه می شود بعد از ظهر تجویز شود.
موارد منع مصرف دگزامتازون در گربه
اگرچه مواردی وجود دارد که شرط بندی روی دگزامتازون توصیه نمی شود، تصمیم در مورد تجویز یا عدم تجویز آن منحصراً به دامپزشک بستگی دارد. در مواردی مانند مواردی که در زیر توضیح داده شده است، استفاده از آن توصیه نمی شود، اما اگر حیوان در وضعیت وضعیت اضطراری قرار دارد، بسیار ممکن است که متخصص درمان شما را در نظر بگیرد.. آنها به شرح زیر هستند:
- اختلال ایمنی.
- دیابت ملیتوس.
- نفریت مزمن که التهاب کلیه است.
- نارسایی کلیه.
- نارسایی قلبی.
- پوکی استخوان.
- بیماری های ناشی از ویروس ها زمانی که در خون فعال هستند.
- عفونت های سیستمیک ناشی از قارچ.
- آسیب شناسی با منشا باکتریایی اگر گربه درمان آنتی بیوتیکی مربوطه را دریافت نکند.
- زخم هم در سطح معده و هم در قرنیه.
- گلوکوم، یک بیماری جدی چشمی.
- دمودیکوزیس که یک بیماری انگلی است که توسط کنه دمودکس ایجاد می شود.
- می سوزد.
- شکستگی ها، عفونت های مفاصل ناشی از باکتری یا نکروز استخوان، تجویز داخل مفصلی آن را منع می کند.
- گربه در دوران بارداری، زیرا می تواند باعث ناهنجاری در جنین، سقط جنین، زایمان زودرس یا سخت، مرگ بچه گربه ها، جفت باقی مانده یا متریت شود که التهاب رحم است. همچنین می تواند بر تولید شیر در دوران شیردهی تاثیر بگذارد.
- گربه های بسیار پیر، سوء تغذیه یا فشار خون بالا. از طرف دیگر، روی رشد تأثیر می گذارد، بنابراین در مورد نمونه های جوان احتیاط می شود.
- البته اگر شک کنیم یا بدانیم که گربه به دگزامتازون حساسیت دارد.
علاوه بر این، مهم است که تداخل را که ممکن است بین دگزامتازون و سایر داروها رخ دهد در نظر بگیرید. به همین دلیل است که همیشه باید دامپزشک را از هر دارویی که به گربه می‌دهیم، در صورتی که از آن آگاه نیست مطلع کنیم. به عنوان مثال، به دلیل اثر سرکوب کننده سیستم ایمنی دگزامتازون، نمی توان آن را با واکسن ترکیب کرد یا ظرف دو هفته پس از واکسیناسیون تزریق کرد.همچنین با انسولین تداخل دارد.
عوارض جانبی دگزامتازون در گربه
مصرف دگزامتازون می تواند باعث سندرم کوشینگ ، که به عنوان هیپرآدرنوکورتیکیسم یاتروژنیک نیز شناخته می شود، شود. این یک بیماری است که علائمی مانند افزایش وزن، ضعف، کاهش توده عضلانی یا پوکی استخوان را ایجاد می کند. برای جلوگیری از آن، در پایان درمان توصیه می شود قطع تدریجی دگزامتازون همچنین سعی می شود از مصرف طولانی آن برای به حداقل رساندن خطرات خودداری شود. از سوی دیگر، زمانی که دارو به صورت سیستمیک تجویز می شود، تشخیص علائمی مانند موارد زیر نسبتاً آسان و سریع است:
- پولی اوری که افزایش دفع ادرار است.
- پولی دیپسی یا افزایش مصرف آب.
- پلی فاژی که دلالت بر مصرف زیاد غذا دارد.
- هیپوکالمی، که عبارت است از کاهش سطح پتاسیم در خون، به ویژه در گربه هایی که تحت درمان با دیورتیک هایی هستند که باعث دفع پتاسیم می شوند.
- Calcinosis cutis یک بیماری پوستی ناشی از رسوب غیرطبیعی کلسیم در بافت زیر جلدی است.
- زخم های گوارشی، به خصوص اگر همزمان با NSAID استفاده شود.
- احتمال تاخیر در بهبود زخم.
- در برخی موارد احتباس مایعات.
- بزرگ شدن کبد که به هپاتومگالی معروف است. آنزیم های کبدی نیز افزایش خواهد یافت.
- پانکراتیت.
- هیپرگلیسمی، که مقدار گلوکز خون بالاتر از حد طبیعی است.
