ریفلاکس یا ریفلاکس معده زمانی اتفاق می‌افتد که اسفنکتر خارجی مری اجازه می‌دهد تا محتوای دیستال‌ترین اندام‌های آناتومیکی بالا برود: معده و اولین قسمت روده کوچک (اثنی‌عشر). بنابراین، نه تنها اسید معده می تواند افزایش یابد، بلکه سایر مواد تحریک کننده که باعث آسیب بیشتر و آسیب به مخاط مری می شوند نیز افزایش می یابد. این فرآیندی است که می‌تواند در سگ‌های ما بسیار آزاردهنده و حتی دردناک شود و همچنین خطر ابتلا به ذات‌الریه آسپیراسیون را نیز در پی دارد.
این مقاله را در سایت ما بخوانید تا بدانید ریفلاکس در سگ چیست، علائم، علل و درمان آن.
ریفلاکس در سگ چیست؟
ریفلاکس در سگ عبارت است از افزایش جریان از معده یا روده کوچک به مری (اسید معده، پپسین، تریپسین، بی کربنات و نمک های صفراوی) که باعث تحریک و آسیب به مخاط مری می شود که می تواند باعث ازوفاژیت (التهاب مری) کم و بیش شدید شود و درد زیادی ایجاد کند. ازوفاژیت خفیف زمانی اتفاق می‌افتد که فقط اسید معده بالا می‌رود و ازوفاژیت شدید زمانی رخ می‌دهد که همه اجزاء بالا بروند.
ریفلاکس معده زمانی اتفاق می افتد که کاردیا، اسفنکتر معده که مری را به معده متصل می کند و از بالا آمدن محتویات آن جلوگیری می کند، اجازه عبور معکوس محتویات معده به مری را می دهد و باعث رفلاکس می شود.گاهی ممکن است به دهان برسد.
ریفلاکس در سگ های تازه متولد شده
سگ های بچه در معرض خطر رفلاکس هستند زیرا اسفنکتر آنها هنوز نابالغ است و بیشتر مستعد صعود محتویات است.
علل رفلاکس در سگ
دلایلی که می تواند باعث رفلاکس معده در سگ ها شود به شرح زیر است:
- استفراغ مزمن به دلیل دفع مکرر محتوای غذایی که حامل اسید معده و محصولات گوارشی است که مری را فرسایش می‌دهد و می‌تواند باعث افزایش مری شود. محتوا به دلیل تأثیر بر اسفنکتر.
- فتق هیاتال، که زمانی رخ می دهد که بخشی از معده از طریق دیافراگم به داخل حفره قفسه سینه فشار وارد کند. این وضعیت باعث می شود که محتویات معده به دلیل اختلال عملکرد اسفنکتر، راحت تر به سمت مری برود.
- کاهش ناشی از بیهوشی در فشار اسفنکتر مری دمی به ویژه زمانی رخ می دهد که سگ در حالت خوابیده پشتی (رو به بالا) قرار گرفته باشد، قبل از ناشتا بودن. به جراحی و به دلیل اثرات داروهای بیهوشی رعایت نشده است.
- ازوفاژیت یا التهاب پوشش مری به طور کلی با رفلاکس همراه است، زیرا التهاب مانع از عملکرد صحیح اسفنکتر می شود. امکان افزایش محتوا یکی دیگری را القا می کند.
- گاستریت یا التهاب و تحریک مخاط معده. این تغییر اسفنکتر را تحت تأثیر قرار می دهد، که اجازه می دهد محتویات آن به سمت مری بالا برود.
- عبصیداد، به عنوان یک عامل خطر برای افزایش رفلاکس، عمدتا به دلیل فشار چربی به اندام ها و آن همین چربی عملکرد اسفنکتر را تغییر می دهد.هنگامی که سگ با رژیم غذایی پرچرب تغذیه می شود، همین اتفاق می افتد.
علائم رفلاکس در سگ
ریفلاکس معده در سگ همانطور که اشاره کردیم با مشاهده علائم بالینی زیر در این حیوانات می تواند منجر به ازوفاژیت شود:
- استفراغ یا برگشتن.
- بزاق بیش از حد.
- لیسیدن مکرر.
- درد هنگام بلع (ادینوفاژی).
- کشتن سر و گردن هنگام بلعیدن.
- بی میلی به خوردن.
- کاهش وزن.
- افسردگی.
- بی تفاوتی.
- تب اگر ازوفاژیت شدید باشد.
گاهی اوقات، محتویات پرستو می تواند وارد ریه ها شود و منجر به پنومونی آسپیراسیون شود. در این موارد سگ سرفه و خس خس (صدای ریه) نیز خواهد داشت.
تشخیص ریفلاکس در سگ
تشخیص ریفلاکس معده معمولاً به دلیل مشکوک بودن احتمالی است. بنابراین، تشخیص افتراقی ریفلاکس باید شامل موارد زیر باشد:
- فتق هیتال.
- تنگی مری.
- ازوفاژیت.
اشعه ایکس به تشخیص کمک نمی کند زیرا معمولاً هیچ تغییری در مری نشان نمی دهد. آندوسکوپی بهترین روش تشخیصی برای ارزیابی وضعیت مری و شدت ازوفاژیت است.
روشی که به تشخیص قطعی شل شدن اسفنکتر می رسد، اما اکثریت قریب به اتفاق سگ ها آن را تحمل نمی کنند، اندازه گیری مداوم فشار اسفنکتر دمی مری است و pH داخل مجرای یک روز کامل.
چگونه رفلاکس را در سگ ها تسکین دهیم؟ - رفتار
همانطور که اشاره کردیم، رژیم های غذایی سرشار از چربی باعث شل شدن اسفنکتر مری دمی و تاخیر در تخلیه معده می شود، بنابراین لازم است کاهش مصرف چربی روزانه در سگ های مبتلا به رفلاکس برای جلوگیری از آن.
از طرف دیگر، درمان دارویی رفلاکس در سگ ها شامل:
- سوکرالفیت برای محافظت از مخاط آسیب دیده مری و بهبود بهبودی.
- مهارکننده ترشح معده (سایمتیدین، رانیتیدین، فاموتیدین) برای کاهش میزان رفلاکس.
- مهارکننده پمپ پروتون (امپرازول) برای کاهش موثرتر ترشح پروتون و رفلاکس.
- پروکینتیک (متوکلوپرامید).
اگر سگ دچار ازوفاژیت شدید شده است و نمی خواهد غذا بخورد، باید لوله گاستروستومی برای تغذیه تزریقی بدون عبور از مری آسیب دیده قرار داده شود و حیوان را تغذیه و هیدراته نگه دارد.
درمان های خانگی رفلاکس در سگ
لازم به ذکر است که هیچ درمان خانگی برای رفلاکس سگ وجود ندارد غیر از رژیم غذایی مناسب، بنابراین در صورت بروز مشکل، سگ باید برای شروع درمان به دامپزشک برده شود و آسیب به مری بیشتر از این پیش نرود. ما اصرار داریم که تنها راه برای تسکین رفلاکس در سگ، پیروی از توصیه یک متخصص پس از یافتن علت ایجاد کننده آن است.
پیش آگهی ریفلاکس در سگ
در صورت پیگیری درمان دارویی و رفع علل آن، پیش آگهی رفلاکس معده در سگ ها معمولا خوب است.
چگونه از رفلاکس در سگ جلوگیری کنیم؟
ریفلاکس در سگ ها تا زمانی که حیوان رژیم غذایی مناسب داشته باشد، ورزش کند و به طور کلی عادات زندگی سالم داشته باشد قابل پیشگیری استهمانطور که دیدیم، یکی از دلایل اصلی آن چاقی است، به همین دلیل بسیار مهم است که سگ خود را در وزن ایده آل نگه دارید. البته، مراجعه به دامپزشک برای معاینات روتین و بررسی اینکه وضعیت سلامتی آنها خوب است نیز مهم خواهد بود.
