سگ شما بهترین دوست شماست، او همیشه شما را همراهی می کند و به شما عشق و سرگرمی می بخشد. زندگی شما بعد از پذیرش یکی از آنها هرگز مثل قبل نخواهد بود. در سایت ما می دانیم که نه تنها باید تمام مراقبت، محبت و غذای مورد نیاز او را به او بدهید، بلکه سلامت او نیز باید برای شما در اولویت باشد.
سگ حیوانی است که در برابر بسیاری از بیماری ها مقاوم است، اما در برخی مواقع ممکن است دچار بیماری شود، پس باید مراقب علائم آن باشید.به همین دلیل می خواهیم در مورد کلاپس تراشه در سگ ها، علائم و درمان آن با شما صحبت کنیم تا بتوانید زودتر این عارضه را که بیشتر در افراد مسن دیده می شود تشخیص دهید. سگ‌ها و در نژادهای کوچک از نظر اندازه، از این رو، برای مثال، تشخیص فروپاشی نای در چیهواهوا یا یورکشایر آسان‌تر است.
کلاپس نای در سگ چیست؟
این وضعیتی است که سگ های نژاد کوچک اغلب از آن رنج می برند. به عنوان مثال، ما فروپاشی نای را در تریر یورکشایر و مهمتر از همه، در پودل مینیاتوری، چیهواهوا، پامرانین، بیچون مالتی یا پکنیز و غیره خواهیم دید. این شامل یک تغییر شکل نای ، لوله ای است که قسمت بالایی دستگاه تنفسی را به قسمت تحتانی متصل می کند و از حلقه های غضروفی C شکل تشکیل شده است. وقتی سگ این حلقه ها را استنشاق می کند، نای فرو می ریزد، فضایی که هوا از آن عبور می کند تنگ می شود انسداد نای از گردش هوای کافی جلوگیری می کند.
فروپاشی نای در سگ وضعیتی است که پیشرونده و دژنراتیو است، بنابراین درمان ها، اگرچه به طور قابل توجهی کیفیت زندگی سگ را بهبود می بخشد. ، قادر به درمان آن نیستند. معمولاً بین 6 تا 7 سالگی تشخیص داده می شود، اگرچه گاهی اوقات در سگ های جوان به صورت یک نقص مادرزادی ظاهر می شود.
درجات کلاپس نای در سگ
بر اساس فاز یا سطح شدت فروپاشی می توان آن را به چهار درجه متفاوت تقسیم کرد، از ۱ تا ۴ طبقه بندی کرد. 1 یک تغییر شکل جزئی است، در حالی که در درجه 4 فقط مقدار حداقلی از هوا وارد دستگاه تنفسی می شود.
سگ هایی که استعداد بیشتری برای فروپاشی نای دارند
همانطور که اشاره کردیم، کلاپس نای در سگ های کوچک یا مینیاتوری شایع تر است و نمونه های بیشتری ازرا تحت تاثیر قرار می دهد. سن بالا اما، علاوه بر این، سگ های دیگری نیز وجود دارند که مستعد ابتلا به این سقوط هستند. آنها کسانی هستند که چاقی یا مبتلایان به برونشیت مزمن سن و نژاد سگ. عواملی نیستند که قابل تغییر باشند اما می توان وزن را کنترل کرد و هر بیماری را که تظاهر کرد در دست دامپزشک قرار داد.
علل فروپاشی نای در سگ
منشأ دقیق فروپاشی نای در سگ ها مشخص نیست. اعتقاد بر این است که این پدیده ای است که شامل عوامل مختلف است. برخی از آنها، مانند چاقی یا نژاد، قبلاً اشاره کردیم، اما ممکن است موارد دیگری نیز وجود داشته باشد، برای مثال:
- قرار گرفتن در معرض عوامل مختلفی که می تواند برای دستگاه تنفسی سگ تحریک کننده یا حساسیت زا باشد.
- دمینرالیزاسیون حلقه های غضروفی.
- تروما در ناحیه.
- بیماری قلبی.
- آسیب شناسی مزمن تنفسی.
- همچنین افتادگی نای می تواند مادرزادی باشد که در این صورت سگ با آن متولد می شود.
علائم کلاپس نای در سگ
- سرفه غاز.
- حالت تهوع.
- تنگی نفس.
- شکاف.
- خفگی.
- صدا در هنگام تنفس.
سرفه غاز در سگ ها معمولاً زمانی که فروپاشی نای حداقل است، معمولاً در شرایط استرس یا احساسات شدید، به طور پراکنده ظاهر می شود و زمانی که وضعیت بدتر می شود، ثابت می شود.با توجه به ویژگی های آن، می توان آن را با سرفه لانه اشتباه گرفت، هرچند که با علائم دیگر همراه است، به راحتی می توان آن را رد کرد.
از آنجایی که فروپاشی نای به مرور زمان بدتر می شود، که مانع از دریافت اکسیژن مورد نیاز حیوان می شود، برای آنها معمول است که دستیابی به سایر بیماری ها مانند برونشیت، نای یا حتی فشار خون ریوی که در دراز مدت می تواند منجر به نارسایی قلبی شود.
تشخیص کلاپس نای در سگ
فقط دامپزشک می تواند تشخیص دهد که آیا سگ شما از کلاپس نای رنج می برد یا یکی از شایع ترین بیماری های تنفسی در سگ ها است. آسیب شناسی قلبی و ریوی باید رد شود.رایج ترین آن انجام اشعه ایکس برای بررسی وضعیت نای و بقیه سیستم تنفسی است.
علاوه بر این، این می تواند با فلوروسکوپی تکمیل شود، که امکان مطالعه رفتار مسیرها در طول فرآیند تنفس را فراهم می کند. متخصص همچنین ممکن است تراکئوبرونکوسکوپی را برای مشاهده بهتر وضعیت غضروف توصیه کند.
درمان کلاپس نای در سگ
وقتی علائم خفیف یا متوسط هستند، سگ می تواند کیفیت زندگی خود را با دارو، رژیم غذایی مناسب، ورزش متوسط و زندگی بدون استرس بهبود بخشد. در موارد شدید، ممکن است از مداخله جراحی استفاده شود. در زیر با جزئیات بیشتر توضیح می دهیم.
داروهای کلاپس نای در سگ
در رابطه با داروها، برونکودیلاتورها برای تقویت تنفس علاوه بر آنتی بیوتیک در صورت وجود عفونت توصیه می شود. استفاده از کورتون یا ضد سرفه نیز در صورت لزوم به دلیل شدت سرفه در نظر گرفته می شود. همچنین، اگر نمی‌دانید چگونه می‌توانید فروپاشی نای را در سگ‌ها تسکین دهید، می‌توان آرام‌بخش‌های ملایمی برای کاهش اضطراب تجویز کرد، زیرا عصبی بودن سرفه را بیشتر تحریک می‌کند و تنفس را دشوار می‌کند.
البته تمامی این داروها و همچنین مقدار مصرف آنها باید توسط دامپزشک تجویز شود. هدف از داروها کاهش ناراحتی علائم و بهبود کیفیت زندگی سگ است، حتی اگر قرار نباشد این بیماری را درمان کند.
جراحی کلاپس نای در سگ
جراحی فقط در شدیدترین موارد توصیه می شود.با این حال، همه بیماران را نمی توان به اتاق عمل فرستاد، این به هر سگ بستگی دارد. مداخله جراحی به دنبال بازسازی شکل نای است و حتی می تواند برای بهبود عملکرد تنفسی به قرار دادن پروتز یا ایمپلنت داخل تراشه متوسل شود. به خاطر داشته باشید که ممکن است عوارضی رخ دهد.
آیا سگ بر اثر سقوط نای میمیرد؟
به طور کلی، سگ ها در اثر افتادگی نای نمی میرند علائمی که قرار است نشان دهند، از قبل به ما هشدار می دهند که به سگ مراجعه کنیم. دامپزشک. علاوه بر این، باید بدانیم که در بیشتر موارد می توان مدیریت کافی برای نگهداری سگ خود با کیفیت زندگی خوب انجام داد، حتی اگر بیماری قابل درمان نباشد.به لطف درمان، این امکان وجود دارد که طول عمر سگ مبتلا به فروپاشی نای تغییر نکند، این به این معنی نیست که عوارضی ایجاد نمی شود.
چگونه از کلاپس نای در سگ ها جلوگیری کنیم؟
با توجه به محرک های خود، می توان از فروپاشی نای در سگ ها جلوگیری کرد. علاوه بر پیروی دقیق از درمان مشخص شده توسط متخصص، در اینجا نکاتی وجود دارد که به شما کمک می کند زندگی با کیفیت بهتری را برای دوست پشمالو خود فراهم کنید:
- از او در برابر دمای خیلی گرم یا خیلی سرد و همچنین از فضاهای آلوده محافظت کنید که می تواند راه های هوایی او را تحت تاثیر قرار دهد، مانند آنهایی که در آنها دود، گرد و غبار، بوهای تند و غیره وجود دارد.
- رژیم غذایی خود را کنترل کنید تا وزن مناسبی داشته باشد، زیرا سگ چاق تنفس دشوارتری دارد.
- از بستن قلاده ها و زنجیرهای معمولی برای سگ ها خودداری کنید، زیرا این قلاده ها تنها زمانی به گردن او فشار می آورند که بخواهید او را به سمت خود جذب کنید. از بند استفاده کن خیلی راحت تر و سالم تره براش.
- تغییر بزرگی در برنامه زندگی سگ ایجاد نکنید، زیرا ممکن است او را تحت فشار قرار دهد و بر تنفس او تاثیر بگذارد.
- همچنین سعی نکنید او را مجبور به انجام تمرینات خشن کنید.
