در دامپزشکی آسیب شناسی های متعددی وجود دارد که استاد راهنما از آن ها آگاه نیست، زیرا بسیار مکرر یا خیلی مشخص نیستند. واسکولیت در سگ ها وضعیتی است که اگرچه تعریف آن آسان است، اما تشخیص و طبقه بندی آن بسیار دشوار است، بنابراین توصیف آن برای دامپزشک برای مراقب حیوانات بسیار دشوار است.
در این مقاله در سایت ما، انواع واسکولیت در سگ را طبقه بندی می کنیم تا بتوانیم تمام افرادی که زندگی می کنند را راهنمایی کنیم. با سگ ها برای مشکوک شدن به این آسیب شناسی در صورت ارائه بهترین دوستشان.
واسکولیت در سگ چیست؟
همانطور که در مقدمه گفتیم، واسکولیت بسیار آسان قابل تعریف است و چیزی جز التهاب رگ های خونی (مویرگ ها) نیست. ونول ها و شریان های کالیبر متوسط و بزرگ). این آسیب شناسی علل، فرآیندها و پیامدهای بی پایانی دارد که در این مقاله به تدریج در مورد آنها توضیح خواهیم داد. واسکولیت می‌تواند در پوست موضعی باشد، همچنین می‌تواند ارگان‌های مختلف را درگیر کند یا با بیماری‌های دیگری همراه باشد، یا باعث ایجاد آنها و یا در نتیجه مستقیم آنها شود.
واسکولیتیدها در سگ ها معمولاً در این حیوانات نسبتاً شایع است و هیچ نژاد یا سنی مستعد نیست. با این حال، گزارش شده است که سگ های روتوایلر، شتلند شیپ داگ، جک راسل تریر و داچشاند ممکن است حساس تر باشند، اما این از نظر علمی ثابت نشده است.
انواع واسکولیت در سگ
در پزشکی انسانی، این آسیب شناسی به طور گسترده مورد مطالعه قرار می گیرد و به روشی بسیار کارآمد طبقه بندی می شود، اما تفاوت های بسیار مهمی وجود دارد که مانع از طبقه بندی آن در دامپزشکی دقیقاً یکسان می شود.به طور کلی، تا جایی که به دندان نیش مربوط می شود، می توانیم این آسیب شناسی را به سه طبقه بندی عمده تقسیم کنیم که متقابل نیستند، یعنی واسکولیت می تواند به یک، چند یا همه طبقه بندی ها تعلق داشته باشد تا به درستی مشخص شود.
طبقه بندی واسکولیتیدها بر اساس عروقی که بر آنها تأثیر می گذارند
در این گروه واسکولیت پوستی و واسکولیت سیستمیک را پیدا می کنیم. واسکولیت پوستی نمونه ای از پوست است، بنابراین تمام علائم در اندام مذکور منعکس خواهد شد. معمولاً به دلیل تکثیر سلول‌های خاصی رخ می‌دهد که در نهایت باعث التهاب رگ‌ها و در نتیجه ضایعات پوستی مشخص می‌شود. می توان آن را در سطح میکروسکوپی با توجه به سلول های ایجاد کننده تصویر بالینی طبقه بندی کرد:
- واسکولیت نوتروفیل: ادم سلول های اندوتلیال و نوتروفیل های فراوان در دیواره عروق در سطح میکروسکوپی قابل مشاهده است.برخی از واسکولیت ها که ممکن است نوتروفیل باشند یا نباشند عبارتند از: درماتومیوزیت، واکنش های دارویی (یاتروژنیک)، واسکولیت تریر اسکاتلندی و غیره.
- واسکولیت لنفوسیتی: به ندرت در حیوانات رخ می دهد و می تواند مزمن شود. آنها توسط یک واکنش ایمنی به واسطه لنفوسیت ها تولید می شوند. برخی از نمونه‌های واسکولیتیدهای لنفوسیتی در سگ‌ها می‌توانند عبارتند از: پانیکولیت ناشی از واکسن هاری و واسکولوپاتی آلمانی شپرد.
- واسکولیت ائوزینوفیلیک: این نوع واسکولیت با واسطه ایمونوگلوبولین E است. رایج ترین نمونه ها عبارتند از: واکنش های ناشی از گزش انگل های خارجی و ائوزینوفیل پیچیده گرانولوم.
- واسکولیت گرانولوماتوز: اینها معمولاً در ابتدا رخ نمی‌دهند، اما ممکن است پیامد واسکولیت نوتروفیل باشند. شایع ترین نمونه ها عبارتند از: پانیکولیت ایدیوپاتیک استریل و دوباره واکنش های دارویی.
واسکولیت سیستمیک بر خلاف واسکولیت پوستی به التهاب بسیاری از رگ های بدن پاسخ می دهد، اگرچه علائم آن بر روی پوست نیز دیده می شود.. معمولاً جدی‌تر است و کیفیت زندگی بیمار را خیلی بیشتر بدتر می‌کند.
طبقه بندی واسکولیت ها بر اساس علت آنها
آخرین تحقیقات به دنبال راهی برای ساده کردن طبقه بندی انواع واسکولیت در سگ ها بوده است، موضوعی که منجر به گروه بندی آسیب شناسی ها به دو گروه بزرگ شد:
- واسکولیت عفونی: بسیاری از آسیب شناسی ها قادر به ایجاد واسکولیت در سگ هستند و به این نوع واسکولیت واسکولیت عفونی می گویند. البته ممکن است وارد طبقه بندی که قبلاً نام بردیم یا نشوند. شایع ترین واسکولیتیدهای عفونی آنهایی هستند که در نتیجه ارلیشیوز سگ، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، لیشمانیوز و غیره ظاهر می شوند.
- واسکولیت غیر عفونی: این آسیب شناسی ها نتیجه یک بیماری نیستند، بنابراین به عنوان عفونی طبقه بندی نمی شوند. اغلب اوقات به طور قطع مشخص نیست که چگونه ظاهر می شوند (این مورد واسکولیت ایدیوپاتیک است). در برخی موارد ممکن است به دلیل استفاده نادرست از داروها باشد (مانند واسکولیت ایتروژنیک).
باید در نظر گرفت که واسکولیتیدهای عفونی و غیر عفونی نیز می توانند پوستی یا سیستمیک باشند، به یاد داشته باشید که همانطور که در بالا ذکر شد، طبقه بندی ها متقابل نیستند.
در سگ ها واسکولیتیدهای زیادی وجود دارد که می توانیم آنها را پیدا کنیم، اما پس از درک طبقه بندی، می توانیم رایج ترین آنها را در زیر نام ببریم.
واسکولیت دهلیزی در سگ
این نوع واسکولیت معمولا پوستی است و می تواند هم عفونی و هم غیر عفونی باشد.این بیماری با ریزش مو، خونریزی، پوسته شدن و ضخیم شدن پینا و راس گوش مشخص می شود که در نهایت بیشترین آسیب را می بیند. علل آن بسیار متنوع است که هر نژاد و هر سنی می تواند تحت تاثیر این واسکولیت خاص قرار گیرد. در صورت عدم درمان به موقع، ممکن است نکروز در سطح راس گوش وجود داشته باشد، وضعیتی که نیاز به اتوپلاستی (جراحی) دارد.
ناراحتی که سگ از این واسکولیت رنج می‌برد منجر به خاراندن مداوم می‌شود که معمولاً وضعیت را تشدید می‌کند و در برخی موارد ممکن است اتوهماتوم ایجاد کند. شایع ترین علل این واسکولیت در سگ ها می تواند:
- قارچ
- بیماری های انگلی
- نیش بندپایان
- بیماری های خود ایمنی
- یاتروژن
واسکولیت نکروزان در سگ
مشخصه آن مرگ بافت آسیب دیده است که منجر به عفونت های ثانویه توسط باکتری های فرصت طلب می شود. به ندرت اولیه است، بیشتر اوقات نتیجه نوع دیگری از واسکولیت است که وقتی مزمن می شود، به دلیل اکسیژن رسانی ضعیف که در این شرایط دریافت می کند، بافت را نکروزه می کند.
شایع ترین علل که می تواند منجر به واسکولیت نکروزان در سگ شود عبارتند از:
- انگل های خارجی
- بیماری های خود ایمنی
- یاتروژن
واسکولیت با واسطه ایمنی در سگ
همانطور که قبلاً اشاره کردیم، این آسیب شناسی ها با پاسخ سیستم ایمنی علیه خود بدن همراه هستند.طبقه بندی واسکولیت بر اساس یافته های میکروسکوپی تقریباً همیشه به بیماری های ناشی از سیستم ایمنی پاسخ می دهد. اغلب اوقات این واسکولیت ها هیچ علت شناخته شده ای ندارند، بنابراین نام خانوادگی ایدیوپاتیک داده می شود.
علائم واسکولیت در سگ
علائم و نشانه های واسکولیت در سگ ها به طور منطقی با طبقه بندی که در آن یافت می شود مرتبط خواهد بود. با این حال، در این مورد نباید زیاد آن را تجزیه کنیم، زیرا اغلب آنها بسیار شبیه هستند. واسکولیت های موضعی (مانند واسکولیت های پوستی) علائم بسیار مشخصی دارند که می تواند آنها را از واسکولیت های سیستمیک متمایز کند.
علائم واسکولیت پوستی در سگ
- زخم
- نکروز
- لکه های بنفش
- تاول
- پوسته
- آلوپسی
- ضایعات خالدار در دهان، بینی و رأس گوش
- تب
- بی اشتهایی
- افسردگی
علائم واسکولیت سیستمیک در سگ
- ضایعات پوستی
- بی حالی
- تب
- درد
- افسردگی
- بی اشتهایی
- یووئیت
- آنورکسی
تشخیص واسکولیت سگ
تشخیص درستی که دامپزشک باید همیشه انجام دهد، مسیری را برای او فراهم می کند تا به تدریج به تشخیص برسد. ارتباط علائم بالینی با نتایج آزمایشگاهی به روشی موثر کلید این مورد و هر مورد بالینی است.
وقتی مشکوک به واسکولیت است، دامپزشک باید علت را پیدا کند. برای این کار اقدام به خونگیری برای انجام هماتولوژی و شیمی خون ، که آزمایش هایی هستند که در این موارد نشان داده شده اند، زیرا اطلاعات ارزشمندی را برای دامپزشک ارائه می دهند. حذف هموپارازیت ها نیز در این مورد نشان داده می شود، زیرا می دانیم که برخی از عوامل هموتروپیک عامل واسکولیت عفونی هستند. تصویربرداری تشخیصی نیز مهم است، زیرا کرم های قلب باعث ایجاد واسکولیتیدهای سیستمیک می شوند و لاروهای بالغ ممکن است در عکسبرداری با اشعه ایکس قابل توجه باشند. استفاده از لامپ وودز هرگز در مورد ضایعات پوستی صدمه نمی زند و به ما در تشخیص قارچ کمک می کند. اما در این موارد بسیار پیچیده، بیوپسی پوست نیز اندیکاسیون دارد.
چگونه واسکولیت در سگ را درمان کنیم؟ - رفتار
درمان واسکولیت در سگ ها نیز به علت آن بستگی دارد. واسکولیت های پوستی با واسطه ایمنی، البته با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و با درمان حمایتی که در صورت لزوم بیمار را تثبیت می کند، درمان می شود. بسیاری از اوقات به دلیل درد و ناراحتی ناشی از این آسیب شناسی ها، بیمار به دلیل داشتن روزهایی که غذا نمی خورد، بدون جبران می آید. به طور کلی، گلوکوکورتیکوئیدها اندیکاسیون دارند و در این موارد بسیار مفید هستند.
علاوه بر موارد فوق، اگر واسکولیت سگ ناشی از عفونت باشد، باید درمان شود تا به طور موثر مشکل برطرف شود. استفاده از آنتی بیوتیک ها و مسکن های غیراستروئیدی بسته به مورد نشان داده شده است.
