اسپوندیلوز دفورمانس یک فرآیند دژنراتیو است که ستون فقرات سگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد که با تشکیل رشد بیش از حد استخوان در قسمت تحتانی و جانبی مهره ها مشخص می شود. به طور کلی در سگ‌های مسن‌تر ظاهر می‌شود، اگرچه می‌تواند سگ‌های جوان‌تر را زمانی که از فرآیندی که باعث بی‌ثباتی در سطح ستون فقرات می‌شود، تحت تأثیر قرار دهد.
اگر می خواهید در مورد اسپوندیلوزیس در سگ بدانید ، مقاله زیر را در سایت ما از دست ندهید که در آن توضیح خواهیم داد. جنبه های مربوط به درمان و علائم.
اسپوندیلوز در سگ چیست؟
اسپوندیلوز یا spondylosis deformans یک بیماری دژنراتیو است که ستون فقرات سگ ها را درگیر می کند. این یک فرآیند غیر عفونی یا التهابی است که با ظهور برخی رشد بیش از حد استخوان که استئوفیت نیز نامیده می شود، مشخص می شود، در پایین و کناره های مهره که در پاسخ به پیری یا بی ثباتی ستون فقرات رخ می دهد.
اگرچه می تواند در کل ستون فقرات رخ دهد، اما اغلب در سطح سینه، کمر یا لومبوساکرال رخ می دهد.
علل اسپوندیلوزیس در سگ
اگرچه علت اسپوندیلوز دفورمانس به خوبی مشخص نشده است، اما به نظر می رسد منشا آن به پیری و بی ثباتی ستون فقرات مربوط باشد.
با افزایش سن، بافت های نرمی که مسئول تثبیت ستون فقرات هستند تحلیل رفته و خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهند و در نتیجه ناپایداری ستون فقرات ایجاد می شود. همین اتفاق زمانی رخ می‌دهد که میکروترومای مکرر، اختلالات راه رفتن (لنگیدن)، فشار مداوم روی مفاصل ستون فقرات یا اضافه وزن اتفاق می‌افتد، زیرا همه این‌ها موقعیت‌هایی هستند که فشار بیش از حد بر ستون فقرات ایجاد می‌کنند. در هر صورت، بدن با ایجاد این تشکیلات استخوانی پاسخ می دهد که برخی از مهره ها را به مهره های دیگر می پیوندد تا با ناپایداری ستون فقرات مقابله کند.
در این مرحله، شایان ذکر است عوامل مستعد کننده برای ظهور اسپوندیلوز دفورمنس سگ:
- سن: تعداد صدمات در سگ های بالغ دو برابر و در سگ های سالمند سه برابر می شود، در مقایسه با سگ های جوان. با این حال، اگرچه سن بالا یک عامل مساعد برای ظهور اسپوندیلوز است، اما کاملاً تعیین کننده نیست، زیرا تشخیص آن در سگ های جوان نیز امکان پذیر است.
- کار: نژادهای کار یا ورزش بیشتر تحت تاثیر اسپوندیلوز دفورمانس قرار می گیرند.
- سایز: نژادهای بزرگ و سنگین نیز بیشتر مستعد این نوع آسیب هستند.
- عقیم سازی: ظاهراً شیوع این ضایعات در سگ های عقیم شده بیشتر از سگ های سالم است.
معمولا سگ پس از ۸ سالگی به سن پیری رسیده است. با این حال، همه علائم آن را نشان نمی دهند.به همین دلیل توصیه می کنیم برای ارائه بهترین مراقبت در این مرحله جدید، این مقاله را با 10 نشانه پیری در سگ ها مطالعه کنید.
علائم اسپوندیلوز در سگ
اکثریت قریب به اتفاق سگ های مبتلا به اسپوندیلوز هیچ علامت مرتبطی ندارند ، یعنی بدون علامت باقی می مانند. در واقع، اسپوندیلوز اغلب تشخیص داده می شود به عنوان یک یافته اتفاقی هنگام انجام مطالعه رادیوگرافیک ستون فقرات به دلایل دیگر.
لازم به ذکر است که اگرچه این توده های استخوانی بسیار بزرگ هستند، معمولاً به کانال نخاعی حمله نمی کنند و در نتیجه فشردگی طناب نخاعی ایجاد نمی کنند. با این حال، هنگامی که تشکیلات استخوانی به صورت جانبی قرار می گیرند، می توانند ریشه های عصبی خروجی از ستون فقرات را فشرده کنند (فشرده سازی ریشه)، که می تواند باعث علائم بالینی مانند:
- درد: با حالت های آنتالژیک (حالت هایی برای تسکین درد) یا رد حرکت ظاهر می شود. آنها همچنین تمایل دارند در خروجی ریشه های عصبی حساسیت نشان دهند.
- سختی.
- ضعف در ثلث خلفی.
- لنگ.
انواع اسپوندیلوز در سگ
اسپوندیلوز سگ با نام های مختلفی شناخته می شود، از جمله:
- اسپوندیلوز دفورمانس
- اسپوندیلوز روماتوئید
- اسپوندیلوز استخوانی
- اسپوندیلوز آنکیلوزان
- آرتریت هیپرتروفیک دژنراتیو
- بیماری دژنراتیو لومبوساکرال سگ
اما همه این اصطلاحات به یک آسیب شناسی اشاره دارند، یعنی راه های متفاوتی برای اشاره به یک فرآیند هستند.
تشخیص اسپوندیلوز در سگ
تشخیص اسپوندیلوز ناهنجار سگ ساده است و با رادیوگرافی انجام می شود با این حال، شامل یک معاینه عصبی کامل در داخل پروتکل تشخیصی برای تشخیص آسیب عصبی احتمالی ناشی از اسپوندیلوز.
در معاینه رادیوگرافیک، اسپوندیلوز به صورت برآمدگی (استئوفیت) از مرز تحتانی مهره ها به سمت انتهای قدامی و خلفی تا مهره های مجاور همانطور که پیشرفت می کند، ظاهر قلابی به خود می گیرد که معمولاً به عنوان "منقار طوطی" شناخته می شود. در موارد پیشرفته تر، یک پل تشکیل می شود که به بدنه های مهره ها در سطح شکمی می پیوندد.هنگامی که فقط یک استئوفیت جدا شده در یک مهره مشاهده می شود، معمولاً به آن اسپوندیلوآرتروز سگ می گویند.
در مواجهه با این نوع آسیب، مهم است که تشخیص افتراقی با سایر فرآیندها انجام شود که با تشکیل استخوان جدید، مانند تومورهای ستون فقرات یا اسپوندیلیت. با این حال، یک معاینه رادیولوژیک ساده اسپوندیلوز را از این آسیب شناسی های دیگر متمایز می کند.
درمان اسپوندیلوز در سگ
اسپوندیلوز یک فرآیند دژنراتیو است که درمان درمانی برای آن وجود ندارد ، اگرچه سگ های مبتلا به این ضایعات عموماً علائمی ندارند وبه درمان خاصی نیاز ندارند.
اما در بیمارانی که علائم دارند مهم است که یک درمان برای تسکین درد ایجاد شود.یا علائم عصبی مرتبط با اسپوندیلوز. مدیریت درمانی این بیماران ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بی دردی: بسته به میزان درد، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ملوکسیکام یا مواد افیونی مانند ترامادول قابل اجرا است.
- درمان جراحی: گاهی برای رفع فشار ریشه های عصبی باید به روش جراحی متوسل شد.
- کندروپروتکتور: تامین کننده مواد مغذی برای کاهش تحلیل مفاصل بین مهره ای.
- برنامه توانبخشی: ممکن است شامل فیزیوتراپی، لیزر درمانی، طب سوزنی و غیره باشد.
- مدیریت رژیم غذایی: مدیریت صحیح تغذیه این حیوانات برای جلوگیری از چاقی یا اضافه وزن بسیار مهم است.
پیشگیری از اسپوندیلوز در سگ
جلوگیری از ظهور اسپوندیلوز در سگ ها پیچیده است، زیرا این یک آسیب شناسی دژنراتیو است که در بیشتر موارد به دلیل افزایش سن ظاهر می شود.با این حال، یک سری اقدامات پیشگیرانه وجود دارد که می توان برای به تاخیر انداختن ظاهر آن در نظر گرفت:
- جلوگیری از اضافه وزن یا چاقی با مدیریت صحیح رژیم غذایی در طول زندگی حیوان.
- از تمرینات یا کارهای تهاجمی پرهیز کنید که ممکن است باعث بی ثباتی یا آسیب به ستون فقرات شود.
- در ورزش یا سگ های کار، روال گرم کردن و کشش خوب را حفظ کنید به ترتیب قبل و بعد از ورزش بدنی.
- درمان زودهنگام هر فرآیندی که ممکن است باعث تنش یا بی ثباتی ستون فقرات شود.
سگ مبتلا به اسپوندیلوز چقدر می تواند زنده بماند؟
همانطور که در طول مقاله توضیح داده ایم، اسپوندیلوز فرآیندی است که معمولاً بدون علائم رخ می دهد.بنابراین، اگر نمی‌دانید سگ مبتلا به اسپوندیلوز چقدر می‌تواند زنده بماند، باید بدانید که در بیشتر موارد این یک آسیب شناسی نیست که امید به زندگی را تعیین می‌کنداز حیواناتی که از آن رنج می برند.
اما در موارد بسیار پیشرفته، فشرده سازی شدید ریشه های عصبی ممکن است رخ دهد و باعث درد شدید یا علائم عصبی جدی شود. در این موارد، اتانازی ممکن است به یک جایگزین معتبر برای دلایل رفاه حیوانات تبدیل شود.
