در مورد انگل های خارجی و داخلی که می توانند سگ های ما و حتی ما را تحت تاثیر قرار دهند، صحبت های زیادی وجود دارد، مانند کک، کنه یا کرم نواری. در یک سگ سالم، این انگل ها ممکن است عوارض جدی ایجاد نکنند، اما همیشه مزاحم هستند که علاوه بر سگ، می توانند به قول ما به همه اعضای خانواده از جمله افراد سرایت کنند. به همین دلیل است که به طور فزاینده‌ای متداول است که مراقبان نگران تهیه یک برنامه منظم کرم‌زدایی، همراه با دامپزشک خود باشند.
اما یک نوع انگل وجود دارد که هنوز کمتر در مورد آن صحبت می شود، اگرچه روز به روز بیشتر می شود. آنها کرم های ریه هستند که توانایی ایجاد عوارض جدی، حتی کشنده را دارند. با توجه به ویژگی ها و خطرات بالقوه آن، توصیه می شود هنگام در نظر گرفتن کرم زدایی منظم حیوان خود، همیشه آنها را در نظر داشته باشید. در مقاله زیر در سایت ما، در مورد کرم ریه در سگ ها ، نحوه انتقال، نحوه تشخیص دامپزشک و مهمتر از همه، چیست صحبت می کنیم. بهترین راه برای جلوگیری از انتقال و درمان سگ های آلوده.
کرم ریه سگ چیست؟
همانطور که به جلو می رویم، معمول است که سگ خود را در برابر انگل های خارجی یا داخلی کرم زدایی کنیم. دومی ها معمولاً آنهایی هستند که به عنوان کرم یا کرم شناخته می شوند که دستگاه گوارش یا قلب را آلوده می کنند. اما در بین انگل های داخلی باید وجود به اصطلاح کرم های ریه را نیز در نظر بگیریم.همانطور که از نام آنها پیداست، آنها انگل هایی هستند که در ریه ها و همچنین در قلب یافت می شوند و باعث علائم بالینی متفاوت، بالقوه جدی و حتی کشنده می شوند.
این نوع انگل در نظر گرفته می شود در حال گسترش است بیماری هایی هستند که در حال ظهور هستند، زیرا تغییرات آب و هوا و اکوسیستم و افزایش آن در جنبش های جهانی شرایط را برای بقا و گسترش این انگل ها فراهم می کنند.
کرم های ریه سگ: Angiostrongylus vasorum
گونه ای که معمولا در سگ های مبتلا به کرم ریه شناسایی می شود، نام علمی آنژیوسترانگیلوس واسوروم را دریافت می کند. در بین مردم به عنوان کرم قلب فرانسوی شناخته می شود. اینها کرمهای نماتد کوچکی هستند که اشکال بالغ آنها قادر است در رگهای خونی واقع در ریه و همچنین در سمت راست قلب زندگی کنند.آنها از دستگاه گوارش به این مکان ها می رسند، زمانی که سگ لاروهای خود را می بلعد، لاروهایی که در داخل بدن خود دچار تغییرات مختلفی می شوند. علاوه بر این، باید در نظر داشت که این لاروها می توانند به دیواره های ریه نفوذ کنند. بنابراین سگ با سرفه آنها را از دستگاه تنفسی خارج می کند. به این ترتیب آنها به دهان می رسند و در آنجا بلعیده می شوند، وارد دستگاه گوارش می شوند و همراه با مدفوع دفع می شوند و چند روز در آن زنده می مانند. سگ های مبتلا ممکن است به طور متناوب لاروهای خود را به این روش برای چندین سال بریزند.
انتقال کرم ریه در سگ
نمونه های Angiostrongylus vasorum که در محیط یافت می شوند حلزون ها و راب ها را آلوده می کنند در آنها لاروها بالغ می شوند تا عفونی شوند. اگر سگی حلزون یا حلزون را بخورد یا لاروهایی را که در رد پای لجن خود باقی می گذارند بخورد، کرم ریه را منقبض می کند و همانطور که دیدیم در نهایت لاروها را به محیط بیرون می راند و دایره انتقال را می بندد. انگل است که بنابراین نیاز به وجود میزبان های واسط دارد.
قورباغه ها همچنین می توانند به عنوان انتقال دهنده انگل عمل کنند که هم در خشکی و هم در آب می تواند زنده بماند. علاوه بر این، روباه ها به عنوان مخزن عمل می کنند.
کدام سگ ها کرم ریه دارند؟
با توجه به شکل سرایت، هر سگ ، صرف نظر از نژاد و سن، در معرض خطر ابتلا به این نوع بیماری قرار دارد. عفونت انگل اما منطقاً اگر حیوان با حلزون ها و راب ها تماس داشته باشد یا هنوز جوان باشد، این بیشتر خواهد بود، زیرا در نظر گرفته می شود که نمونه های کمتر از 18 ماه دارند. احتمال بیشتری برای تحت تاثیر قرار گرفتن توسط کرم های ریه وجود دارد. شاید به این دلیل است که آنها تمایل بیشتری به کنجکاوی دارند، به همین دلیل است که در طول فعالیت های خود برای کاوش در محیط، تماس آنها با لاروها بیشتر است، و به این دلیل که سیستم ایمنی آنها ممکن است هنوز در مرحله بلوغ باشد.
علائم کرم ریه در سگ
علائم بالینی که می توانند توسط کرم های ریه در هنگام حمله به سگ ایجاد شوند، کاملا غیر اختصاصی هستند. این بدان معنی است که آنها می توانند با بیماری های مختلف سازگار باشند، به این معنی که تشخیص می تواند به تاخیر بیفتد. شدت تصویر بالینی نیز بسیار متغیر است. بنابراین، برخی از نمونه ها بدون علامت هستند، در حالی که برخی دیگر به طور ناگهانی می میرند. در هر صورت، سگی که علائمی مانند موارد زیر را نشان می دهد باید توسط دامپزشک معاینه شود:
- سرفه کردن.
- مشکلات تنفسی، ذات الریه و حتی سیانوز که به صورت تغییر رنگ آبی متمایل به مخاط درک می شود.
- نارسایی قلبی و تاکی کاردی، یعنی ضربان قلب تند.
- عدم تحمل ورزش، ممکن است متوجه شوید که سگ کمتر حرکت می کند یا بیشتر خسته می شود.
- مشکلات انعقادی خون که با ظاهر شدن خونریزی، پتشی، اکیموز، هماتوم و … خود را نشان خواهد داد
- تغییرات در سطح عصبی، تشنج، حالت غیر طبیعی و…
- اختلالات گوارشی مانند بی اشتهایی، یعنی سگ غذا نمی خورد، حالت تهوع، استفراغ، اسهال یا کاهش وزن.
- ناراحتی عمومی.
تشخیص کرم ریه در سگ
دامپزشک شما می تواند با استفاده از آزمایشات مختلف وجود کرم ریه را تایید کند، اما به خاطر داشته باشید که تشخیص همیشه آسان نیست. سمع ریوی ممکن است طبیعی باشد، اما تشخیص ناهنجاری های سازگار با این انگل از طریق رادیوگرافی قفسه سینه ممکن است.، اکوکاردیوگرافی ، MRI یا توموگرافی کامپیوتری همچنین ممکن است تغییراتی در آزمایشات خون مانند کم خونی، افزایش تعداد ائوزینوفیل ها یا کاهش تعداد پلاکت ها مشاهده شود. علاوه بر این، انگل را می توان مستقیماً در مدفوع، مایع مغزی نخاعی یا مایع حاصل از شستشوی برونش آلوئولار مشاهده کرد.
مشکل این است که بسیاری از تغییرات مشاهده شده ممکن است ناشی از بیماری های دیگر باشد، که به دشواری تشخیص گاهی اوقات کمک می کند.
درمان کرم ریه در سگ
درمان علیه این انگل ها شامل استفاده از داروی ضد کرم برای از بین بردن آنها می باشد. چندین مورد وجود دارد که دامپزشک می تواند با توجه به آنچه که برای هر سگ مناسب تر می داند انتخاب کند. اما علاوه بر از بین بردن کرم های ریوی، تجویز تدابیر یا داروهای لازم برای کنترل علائم بالینی موجود نیز ضروری است. بنابراین، درمان بسته به علائم و شدت هر حیوان متفاوت خواهد بود.
به عنوان مثال، بستری شدن در بیمارستان، اکسیژن درمانی، تزریق خون، گشادکننده‌های برونش، دیورتیک‌ها، کورتیکواستروئیدها و غیره ممکن است مورد نیاز باشد که این امر به دلیل پیچیدگی درمان و شدت آسیب ناشی از آن است. می تواند باعث ایجاد کرم ریه در سگ شود. علاوه بر این باید در نظر داشت که مرگ انگل ها می تواند باعث ایجاد واکنش های نامطلوب در بدن شود.
در نهایت، مانیتورینگ سگ شامل بررسی برای اطلاع از عاری بودن آن از انگل یا اینکه هنوز ناقل است و، بنابراین، مخزن. در مناطقی که Angiostrongylus vasorum بسیار زیاد است، سگ ها باید چندین بار در سال از نظر وجود این کرم بررسی شوند.
پیش آگهی بیماری کرم ریه در سگ
بخش خوبی از نمونه های تحت تاثیر آنژیوسترانگیلوس واسوروم می توانند بهبود یابند، اگرچه این امر بستگی زیادی به شدت آسیب ایجاد شده دارد توسط انگل.سرعت رفتن به دامپزشکی و در نتیجه شروع درمان نیز تأثیرگذار است. متأسفانه، باید در نظر داشت که برخی از سگ ها به خصوص در اثر عوارض شدید تنفسی یا خونریزی می میرند. در نتیجه، تمرکز بر پیشگیری مفید است.
پیشگیری از کرم ریه در سگ
با توجه به جدی بودن علائم بالینی که این انگل ها می توانند ایجاد کنند، دشواری های تشخیص و درمان و گسترش روزافزون آنها، بهترین اقدام برای مقابله با این نوع آلودگی، پیشگیری است. بنابراین کرم زدایی منظم سگمان طبق توصیه دامپزشک و استفاده از محصولی که بر ضد کرم های ریوی عمل می کند بهترین راه برای محافظت از سلامت سگ است و به طور کلی، از کل خانواده در حال حاضر محصولات ضد انگلی زیادی وجود دارد که می توانیم از آنها استفاده کنیم. اما اگر با استفاده از یک محصول به دنبال روشی موثر برای مقابله با انگل های خارجی و داخلی هستیم، کرم زدایی ماهانه دوبار مناسب ترین است.این شامل تزریق یک قرص به سگ در هر ماه است که از آن در برابر شایع ترین انگل های این گونه محافظت می کند که از جمله آنها می توان به کرم ریه فوق اشاره کرد. این محصول با نسخه دامپزشکی است. بنابراین، به کلینیک مورد اعتماد خود مراجعه کنید، کامل ترین کرم زدایی دوگانه را بخواهید و حیوان خانگی خود را کرم زدایی کنید.
علاوه بر این، توصیه می شود اقدامات لازم برای جلوگیری از دسترسی سگ به حلزون ها و راب ها انجام شود، مانند پیاده روی با افسار و حفظ محیط اطراف آن از مدفوع حاوی مدفوع. لارو Angiostrongylus vasorum.
برای یافتن شایع ترین انگل ها در منطقه زندگی خود، ما شما را تشویق می کنیم که به نقشه شیوع کمپین کرم زدایی حیوان خانگی خود مراجعه کنید.
