آموزش سنتی سگ بر اساس اصلاح رفتار نادرست از طریق تنبیه به جای تقویت رفتار خوب از طریق جایزه یا نوازش است. برای این کار استفاده از قلاده های چوکی، سنبله یا قلاده های ضد پوست پذیرفته می شود که در صورت عدم استفاده صحیح و یا زیاده روی در استفاده از آن می تواند آسیب فیزیکی به حیوان وارد کند.
با این تکنیک آموزشی مبتنی بر تقویت منفی، می توان رفتار سگ را از ترس تنبیه در صورت استفاده نادرست یا عدم اجرای آن توسط متخصص کنترل کرد.به این ترتیب نمی توان انگیزه تمایل به یادگیری دستورات یا ترفندهای جدید را تحریک کرد، برعکس. اگر به تازگی سگی را به سرپرستی گرفته اید و در مورد روش تربیتی که باید برای آموزش آن انتخاب کنید تصمیم نگرفته اید، در این مقاله در سایت ما توضیح می دهیم چرا تربیت سنتی سگ خوب نیست، از چه چیزی تشکیل شده و معایب اصلی آن چیست.
منشا تربیت سگ سنتی
آموزش سنتی ریشه در تربیت سگ های نظامی در طول جنگ جهانی اول دارد. پس از جنگ جهانی دوم، این شکل از آموزش به محیط غیرنظامی گسترش یافت و به پرکاربردترین وسیله برای آموزش سگ تبدیل شد.
احتمالاً پیشگام و خالق این تکنیک کلنل کنراد موست است که بسیاری او را پدر تربیت سگ مدرن می دانند.با این حال، این ویلیام آر. کوهلر بود که از طریق کتاب پرفروش خود "روش آموزش سگ کوهلر" ("روش تربیت سگ کوهلر")، که اولین بار در سال 1974 منتشر شد، بیشترین انگیزه را به این تکنیک داد.
این شکل از آموزش به صورت تجربی، بدون پایه های علمی که در حال حاضر بر تربیت حیوانات حاکم است، ایجاد شد. با این حال، به نظر می رسد که در سال 1910 کنراد ماست قبلاً اصول شرطی سازی عامل را که هنوز منتشر نشده بود، درک کرده بود و این تکنیک را می توان با همان اصول توضیح داد.
یقه چوک، میخ دار و برقی، ابزار رایج در آموزش سنتی و تمامی انواع آن است. علاوه بر این، این نوع تمرین عمدتاً بر روی تمرینات اطاعت تمرکز دارد و به مشکلات رفتاری اهمیت کمتری می‌دهد.
طرفداران آموزش سنتی سگ اغلب استدلال می کنند که این تکنیک نتایج بسیار قابل اعتمادی را ارائه می دهد.آنها همچنین استدلال می کنند که استفاده از قلاده های خفه یا سنبله برای سگ مضر نیست، زیرا سگ ها مقاومت بالایی در برابر درد دارند. به نوبه خود، مخالفان آموزش سنتی سگ اغلب استدلال می کنند که هم تکنیک و هم ابزار مورد استفاده بی رحمانه و خشن هستند. علاوه بر این، آنها اغلب این واقعیت را مطرح می کنند که این تکنیک می تواند عوارض جانبی منفی داشته باشد، مانند سگ هایی که از ترس گاز می گیرند یا آسیب نای ناشی از استفاده از قلاده خفگی
آموزش سنتی سگ چگونه کار می کند
در آموزش سنتی تقویت منفی و تنبیه به عنوان وسیله آموزش غالب است. تقویت منفی فرآیندی است که طی آن یک رفتار تقویت می شود زیرا پیامد رفتار مذکور ناپدید شدن برخی موقعیت های ناخوشایند است. به عنوان مثال، اگر شانه های سگ خود را به سمت پایین فشار دهید، این امر باعث ایجاد حس ناخوشایندی برای حیوان خانگی شما می شود.بنابراین، اگر هنگامی که سگتان دراز می کشد، از هل دادن دست بردارید، او بیشتر و بیشتر دراز می کشد تا از فشاری که به شانه هایش وارد می کنید جلوگیری کند. بنابراین، از تقویت منفی برای آموزش دراز کشیدن به او استفاده خواهید کرد. از سوی دیگر، تنبیه چیزی ناخوشایند است که در نتیجه یک رفتار خاص رخ می دهد و باعث می شود آن رفتار در آن لحظه از بین برود. با این حال، تنبیه می تواند عواقب ناخواسته ای داشته باشد و لزوماً تکرار آن رفتار را در دراز مدت کاهش نمی دهد.
یک مثال از تنبیه، فریاد زدن یا ضربه زدن به سگی است که وقتی روی کاناپه می‌نشیند. این ممکن است در آن لحظه سگ را از روی کاناپه بلند کند، اما به او یاد نمی دهد که دوباره بلند نشود. برخی از عواقب غیرقابل پیش‌بینی این مجازات فرضی می‌تواند این باشد که سگ گاز بگیرد تا او را بزند، هر بار که صاحبش را می‌بیند عصبانی می‌شود یا فوبیا از صندلی راحتی پیدا می‌کند. بنابراین، آموزش سنتی سگ شامل اجبار فیزیکی سگ برای انجام رفتارهای مورد نظر است.برای این، شما باید آن را با بند و با دستان خود دستکاری کنید. بنابراین، روش اصلی آموزش در این تکنیک، مدل سازی (دستکاری فیزیکی سگ شما) است.
مزایای تربیت سگ سنتی
این تکنیک از همان ابتدا امکان کنترل عالی روی سگ را فراهم می کند، این درست است، اما آیا کنترل واقعی است؟ حقیقت این است که خیر، چون حیوان از روی علاقه یا برای رسیدن به هدفی دستورات را درونی نمی کند، به طور کلی از ترس و ترس از مجازات این کار را انجام می دهد. به این ترتیب آموزش سنتی سگ با تقویت منفی و با استفاده از ابزارهایی که باعث ایجاد درد در سگ می شود هیچ مزیتی نسبت به سایر روش های آموزش ندارد.
معایب تربیت سگ سنتی
همانطور که در قسمت قبل بحث کردیم، اولین عیب تربیت سگ سنتی این است که سگ از روی عادت یاد می گیرد نه به این دلیل که هدفی را دنبال می کند. سپس یادگیری در صورت اجرا نشدن مدت کوتاهی طول می کشد و بنابراین، مجازات های اعمال شده بی فایده بوده است. علاوه بر این، علاقه سگ به یادگیری تمرینات جدید تشویق نمی شود، بلکه برعکس.
عیب دیگر این است که شما باید به صورت فیزیکی با سگ رفتار کنید. اگر تجربه ای در آموزش سگ ندارید، این دستکاری می تواند به مجازات تبدیل شود و در نتیجه می توانید ترس یا پرخاشگری را در سگ خود ایجاد کنید.
در مواردی که سگ ها قبلاً علائم پرخاشگری یا تسلط را نشان می دهند، استفاده از این تکنیک آموزشی تنها نگرش پرخاشگرانه مزبور را تقویت می کند.
علیرغم بحث هایی که طرفداران آموزش سنتی به نفع قلاده های خفگی، سنبله و ضد پوست دارند، سگ ها هم مثل ما درد را احساس می کنند، و بنابراین این ابزارها بیشتر از اینکه مفید باشند ضرر می کنند.در هر دو مورد، سگ از استرس و اضطراب رنج می برد زیرا دلیل برق گرفتگی یا احساس خفگی را به طور کامل درک نمی کند. در عین حال ممکن است عصبی شدن ناشی از کنترل نکردن موقعیت، ترس و صدمات جسمی به نای و تیروئید از جمله پیامدهای منفی دیگر را تجربه کنید که می تواند به زندگی حیوان خاتمه دهد.
آیا از آموزش سنتی سگ استفاده کنیم؟
پس از بررسی اینکه آموزش سنتی سگ شامل چه مواردی است و معایب اصلی آن چیست، می توان گفت که نباید این تکنیک را انتخاب کنیمبا آن ما فقط قادر به ایجاد آسیب جسمی و روانی در حیوان خواهیم بود که در نهایت منجر به یک سگ ناراضی و بدرفتار می شود. اگر هنوز شک دارید، توصیه می کنیم تمرین زیر را انجام دهید: خود را به جای سگ خود قرار دهید و از خود بپرسید که آیا دوست دارید از طریق آن روش یاد بگیرید.
البته منظور ما از این گفته این نیست که متخصصان و متخصصان تربیت سگ که از این روش بدون آسیب رساندن به حیوان استفاده می کنند، نتایج خوبی کسب نمی کنند. اما، تکرار می کنیم، این افراد حرفه ای هستند که دردی بر سگ وارد نمی کنند. بنابراین بدون شک بهترین راه آموزش سگ برای یادگیری دستورات اولیه و همچنین اصلاح مشکلات رفتاری آموزش مثبتاستفاده از این روش نه تنها عالی است. نتایج حاصل می شود، اما انگیزه سگ برای یادگیری نیز افزایش می یابد، ذهن او تحریک می شود و پیوند بین صاحب و سگ تقویت می شود. اگر آنها با ما مهربانانه رفتار کنند و کار را به خوبی انجام داده اند، همه ما خیلی بهتر یاد می گیریم.
