همه سگ ها بوی بدن متمایزی خواهند داشت و اینکاملا طبیعی است ، اگرچه برخی افراد آن را خیلی قوی می دانند. این موضوع در لحظات خاصی مانند زمانی که آنها خیس می شوند، برجسته می شود و اگر در حمام زیاده روی کنیم، قوی تر به نظر می رسد، زیرا بدن سبوم بیشتری تولید می کند که مسئول بو است.
اگرچه همه سگ ها بوی مشخصی از بدن متصاعد می کنند، همانطور که در این مقاله در سایت خود خواهیم دید، می توانیم نژادهای سگ هایی که بوی بدی دارند را برجسته کنیم، به این معنا که بوی بدن او تا حدودی شدیدتر است.باز هم اصرار داریم که اینچیز بدی نیست ، جزئی از طبیعت گونه است و باید به آن احترام بگذاریم. به همین ترتیب، در پایان نشان خواهیم داد که این بو چه زمانی طبیعی است و چه زمانی نشان می دهد که چیزی اشتباه است، زیرا مهم است که یاد بگیرید بوی طبیعی بدن را از بو به عنوان علامت بیماری تشخیص دهید.
1. شرپی
بررسی نژادهای سگی را آغاز می کنیم که بدترین بوی را به دلیل شر پی معروف دارند. این سگ چینی به افرادی توصیه می شود که به سگ حساسیت ندارند و وقت دارند که مرتباً او را تمیز کنند از مشکلاتی مانند عفونت قارچی یا باکتریایی جلوگیری کنید. علاوه بر این، ابتلا به اختلالات چشمی که با مراجعه به اتاق عمل برطرف می شود، مانند انتروپیون، شایع است.
بالاخره نژادی با جثه متوسط و تا حدودی سرسخت است که می تواند همزیستی با حیوانات دیگر و همچنین آموزش ابتدایی را سخت کند.اگر اجتماعی و تحصیل نکرده باشد می تواند پرخاشگر شود، اما اگر به درستی آموزش دیده باشد، فوق العاده مهربان خواهد بود!
دو. نیوفاندلند
نیوفاندلند سگی با ویژگی های مثبت فراوان است، اما ما باید آن را در بین نژادهای سگ هایی قرار دهیم که قوی ترین بوی را دارند به دلیل پوشش متراکم، ضخیم و روغنی آن، که می تواند باعث ایجاد بوی بد شود. نیوفاندلند یک سگ کاری است که برای کمک به ماهیگیران در محل اصلی خود اختصاص داده شده است. او امروزه علاوه بر سگ همراه بودن، در امداد و نجات نیز فعالیت می کند و همچنان آب را دوست دارد که این موضوع نیز به بوی قوی تر آن کمک می کند.
این سگ بزرگ است و می تواند تا 70 کیلوگرم وزن داشته باشد. علیرغم اندازه عظیم آن، معمولاً با سگ ها و کودکان دیگر به طرز شگفت انگیزی کنار می آید. جای تعجب نیست که او آنها را از استخر نجات می دهد!
3. گریفون بزرگ وندی
گریت گریفون وندین یکی از نژادهای سگی است که بدترین بوی را می دهد به دلیل ویژگی های پوشش آن این نژاد به یک تقسیم می شود. برتر که خشن است و داخلی دیگر ضخیم و نرم. این کت به آن کمک می کند تا در برابر آب و هوای نامساعد مانند باران مقاومت کند، اما برای جلوگیری از بوی سگ نیز به مراقبت مکرر نیاز دارد. این نوع گریفون 35 کیلوگرم وزن دارد و سگی عالی برای همزیستی با کودکان و سایر حیوانات است. همچنین دانش آموز ممتازی است، اگرچه باید بتواند ورزش کند، بنابراین توصیه شده ترین نژاد برای زندگی در یک آپارتمان کوچک نیست.
4. Bourbonnais Pointer
Bourbonnais یکی دیگر از نژادهای سگ است که بوی بدی دارد به دلیل چربی زیاد روی پوشش ضخیم آن این سگ سایز متوسط است. سگ شکاری حدود 20-25 کیلوگرم که می تواند این کار را در آب نیز انجام دهد. این بسیار گسترده نیست، در واقع، تقریباً بعد از جنگ های جهانی منقرض شده است، اما دارای ویژگی های عالی برای شرکت است، زیرا بسیار متعادل است، آموزش آن آسان است و با سگ ها و کودکان دیگر کنار می آید. به عنوان یک کنجکاوی، برخی از نمونه ها بدون دم به دنیا می آیند.
5. اسپینون ایتالیایی
به دلیل عطر شدیدی که می دهد یکی از نژادهای سگ با بیشترین بوی بدن محسوب می شود. این بوی تند بر این واقعیت افزوده است که میل به پر شدن از آب دهان را دارد از معایب اصلی این نژاد است که از طرفی آرام، متحمل و مطیعاین سگ ها عاشق بازی هستند، بنابراین با بچه ها رابطه خوبی دارند. آنها با زندگی شهری سازگار هستند، اما باید بتوانند ورزش کنند. آنها دارای ریش و ابروهای بلند هستند که ظاهری دوستانه و مهربان به آنها می دهد. اندازه آنها بزرگ است و می توانند بیش از 35 کیلوگرم وزن داشته باشند.
6. باست هاند
باست هاند به لطف بدن کشیده و گوش های متمایزش، نژادی غیرقابل انکار است. همچنین به دلیل حس بویایی استثنایی خود متمایز است. این سگ خیلی بزرگ نیست، اما سنگین است، زیرا می تواند تا 30 کیلوگرم وزن داشته باشد.
تشکیل آناتومیک خاص این سگ ها باعث می شود که این سگ ها بیشتر مستعد برخی مشکلات مانند مشکلاتی که بر ستون فقرات تأثیر می گذارد، شوند. این سگ در بین نژادهای سگ هایی است که بوی بدی دارند به دلیل پوشش روغنی آن، که می تواند منجر به سبوره شود که باعث ایجاد بوی شدید بدن می شود.آنها سگ هایی هستند، به طور کلی، متعادل، مناسب برای زندگی با کودکان و سازگار با زندگی در شهر. البته در مورد یادگیری آموزش می توانند تا حدودی سرسخت باشند.
7. لابرادور رتریور
لابرادور رتریور یکی از محبوب ترین نژادهای امروزی است. آنها سگ های بزرگی هستند که وزن آنها به 35 کیلوگرم می رسد که به دلیل شخصیت متعادل و سهولت یادگیری آنها برجسته است. آنها می توانند در آپارتمان ها زندگی کنند و بدون هیچ مشکلی با بچه ها و سایر حیوانات خانه مشترک داشته باشند. اطاعت و هوش و ذکاوت آنها آنها را به سگ های سرویس تبدیل کرده است. آنها عاشق آب و گذراندن وقت با خانواده خود هستند. تنها ناراحتی هایی که ممکن است برای او ایجاد شود مربوط به مشکلات سلامتی است که ممکن است از آن رنج ببرد، مانند آرتروز یا اختلالات چشمی، و ویژگی های کتش ، که آنها را وارد لیست نژادهای سگی می کنند که بوی قوی دارند زیرا بسیار چرب است.
8. کوکر اسپانیل
کوکر اسپانیل اعم از انگلیسی و آمریکایی را می توان در نژاد سگ هایی قرار داد که به دلیل کتشان بوی بدی دارند، با میل به سبوره هر چه سبوم بیشتر باشد، بوی بدن سگ بیشتر می شود. برای جلوگیری از مشکلات به مراقبت منظم نیاز دارید. علاوه بر این، این نوع سگ تمایل به ابتلا به اوتیت دارد، زیرا گوش های آویزان آنها تهویه مجرای گوش را دشوار می کند. این وضعیت همچنین منبع بوی بد بدن است.
کوکرها سگ های شناخته شده ای هستند که می توانند با کودکان و سایر حیوانات زندگی کنند به شرطی که جامعه پذیری کافی و آموزش مناسب را برای آنها فراهم کنیم. در غیر این صورت، آنها می توانند عصبی و حتی پرخاشگر باشند. آنها سگ هایی با جثه متوسط با وزن حدود 15 کیلوگرم هستند.
۹. ستر ایرلندی
یک نژاد سگ دیگر با بوی بدن قوی تری به دلیل پوشش روغنی آن ستر ایرلندی است. آنها سگ های خوبی برای همزیستی با کودکان و مناسب برای اشتراک در خانه با سگ های دیگر هستند که معمولا با آنها بازی می کنند. آنها می توانند در یک آپارتمان زندگی کنند تا زمانی که فرصت کافی برای سوزاندن انرژی خود را داشته باشند. آنها دویدن را دوست دارند و مجبورند این کار را انجام دهند تا از عصبانیت بیش از حد جلوگیری کنند. آنها همچنین برای حفظ سلامت کت زیبای خود نیاز به مراقبت مکرر دارند. آنها سبک ساخته شده اند، اما می توانند بیش از 30 کیلوگرم وزن داشته باشند.
10. یکی از نژاد های سگ
ما این لیست از نژادهای سگ را که بوی بدی دارند یا بوی بدنشان قوی تر است را با یکی از محبوب ترین و شناخته شده ترین آنها خاتمه می دهیم: ژرمن شپرد. موهای چرب آن چیزی است که باعث می شود بوی قوی تری از آنها پخش شود. بعلاوه میل به سبوره، دیسپلازی هیپ، مشکلات گوارشی، مشکلات چشمی و … دارند. آنها سگ های بزرگی هستند که می توانند بیش از 40 کیلوگرم وزن داشته باشند و برای انجام کارهایی مانند کمک، امنیت یا پلیس کیفیت بالایی دارند. آنها در آموزش آموزش اطاعت به آنها دانش آموزان بسیار خوبی هستند و انجام این کار ضروری است، زیرا آنها به تحریک ذهنی و جسمی نیاز دارند. در غیر این صورت ممکن است سگی عصبی و حتی پرخاشگر داشته باشیم.
چه زمانی بو از علائم بیماری است؟
برای زندگی با سگی که بوی خوشی دارد، یعنی بوی سگ می دهد، باید غذای باکیفیتی تهیه کنیم که ضامن سلامت پوست و پوشش است.ما همچنین باید او را طبق توصیه هایی که برای نژاد او وجود دارد، اصلاح کنیم. به طور کلی، مسواک زدن و حمام کردن منظم فقط زمانی که سگ کثیف است، بهداشت مناسب را تضمین می کند. پس از بررسی نژادهای سگ هایی که بوی بد یا قوی تر دارند، مهم است که به خاطر داشته باشید که گاهی اوقات بویی که سگ پخش می کند طبیعی نیست ، اما نشانه ای از برخی آسیب شناسی است. اگر همه توصیه ها را رعایت کنیم اما بوی بد را تشخیص دهیم، ممکن است به دلایلی مانند موارد زیر باشد که دلیلی برای مشورت با دامپزشک است:
- مشکلات در دهان: مثلا بیماری پریودنتال می تواند بوی بسیار بدی ایجاد کند. در سگ های نژاد کوچک شایع تر است.
- مشکلات پوستی: آکانتوز سیاه معمولی داششاند، درماتیت آتوپیک، که بیشتر توسط نژادهایی مانند لابرادور طلایی، لهاسا آپسو مبتلا می شود. وایر فاکس تریر، وست هایلند وایت تریر، دالماس، پودل، ستر انگلیسی یا ایرلندی، بوکسر یا بولداگ، سبوره، کوکر اسپانیل، Westie، Basset، ایرلندی ستر، ژرمن شپرد، لابرادور یا شارپی، عفونت های چینی، شایع تر در اسپانیل ها سنت برنارد، پکنیز، شارپی، بولداگ، بوستون تریر یا پاگ، یا آدنیت سباسه که بیشتر در آکیتا، ساموید یا ویزلا وجود دارد، بیماری هایی هستند که در نهایت بوی بدی در سگ ها ایجاد می کنند.
- مشکلات در گوش: اوتیت علت بوی بسیار بد است و در سگ هایی مانند شارپی یا در سگ ها شایع تر است. آنهایی که گوش های آویزان دارند.
- کم کاری تیروئید: نژادهایی مانند گلدن، دوبرمن، ایرلندی ستتر، مینیاتور اشناوزر، داششوند بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند، کوکر، ایردل تریر، لابرادور، تازی یا سگ گوزن اسکاتلندی. علائم آن شامل سبوره است که می تواند باعث بوی بد سگ شود.
