اگر به تاریخ مصر باستان بپردازیم، بلافاصله به رابطه نزدیکی که ساکنان آن با سگ ها داشتند پی خواهیم برد. گواه این امر تعداد بسیار زیاد نمایش‌های هنری است (بعضی از آنها بیش از چهار هزار سال قدمت دارند) که هنوز هم حفظ شده‌اند و سگ‌هایی با مورفولوژی و اندازه‌های مختلف در کنار فراعنه‌ها دیده می‌شوند و مردان را در مهمانی‌های شکار همراهی می‌کنند. یا نگهبانی از قبور متوفی.علاوه بر این، یکی از خدایان اساطیر مصر، آنوبیس، با بدن یک مرد و سر یک شغال نشان داده شده است، سگ سگ بسیار نزدیک به سگ.
تعریف اینکه کدام نژاد سگ واقعاً در مصر منشأ گرفته اند دشوار است، زیرا اگرچه به نظر می رسد که تعدادی از آنها مستقیماً از سگ های مصری باستان نشات می گیرند، اما بعداً در کشورهای دیگر توسعه یافتند که در نهایت آنها را متعلق به خود اعلام کردند.. در واقع، فدراسیون بین‌المللی سگ‌ها (FCI) در حال حاضر منشأ مصری را در هیچ یک از نژادهای خود به رسمیت نمی‌شناسد، اگرچه شواهد ژنتیکی و تاریخی وجود دارد که اجداد برخی از آنها در این کشور زندگی می‌کردند. این واقعیت به ویژه زمانی قابل توجه است که ما در مورد نژادهای خاص موجود در گروه 5 FCI صحبت می کنیم که مربوط به سگ های نوع اسپیتز و سگ های اولیه است. در این نشریه در سایت ما شش نژاد سگ با ریشه های نزدیک به مصر باستان را معرفی می کنیم و بیشتر در مورد ظاهر، خلق و خو و مراقبت از آنها به شما می گوییم، ¿ آیا می دانستید آنها؟ اگر نه، سگ های مصری را کشف کنید!
1. تازی فرعون
فقط با شنیدن نام این نژاد میتوانیم کشور مبدأ آن را تصور کنیم و حتی از ظاهر آن ایده بگیریم. گرچه رشد آن به عنوان یک نژاد مدرن عمدتاً در مالتا اتفاق افتاده است، بدون شک اگر به سگ های مصری فکر کنیم، سگ فرعون اولین چیزی است که به ذهن می رسد، زیرا تصویر زندهنمونه های معمولی سگ ها ساخته شده در مصر باستان : حیوانی لاغر، سریع، لاغر با گوش های عمودی بزرگ. خز آن کوتاه و قهوه ای مایل به قرمز یکنواخت است، اگرچه برخی از نمونه ها ممکن است دارای لکه های سفید در نوک دم، انگشتان، سینه یا صورت باشند.
سگ فرعون یک حیوان دوست و بسیار وفادار به نگهبانانش است، اما کاملا مستقل است. این سگ پر انرژی است، مقاومت بدنی قابل تحسینی دارد و شکارچی عالی است، بنابراین اگر بخواهیم با گربه ها یا حیوانات کوچکتر زندگی کند، یک شغل اجتماعی خوب ضروری است، زیرا تمایل دارد آنها را تعقیب کند.این سگ همیشه در حالت آماده باش است و می تواند پارس شود، اما به دلیل هوش و سهولت یادگیری نیز متمایز است، بنابراین آموزش دادن آن کار سختی نیست.
با توجه به سلامتی، شایع ترین آسیب شناسی در این نژاد، استئوآرتیکول است، مانند دیسپلازی مفصل ران و آرنج یا دررفتگی کشکک.
دو. سالوکی
سالوکی یک سگ تازی است بومی سرزمین های خاورمیانه، جایی که هزاران سال از آن به عنوان سگ شکاری استفاده می شد. به لطف سرعت و دقت آن در تعقیب و گرفتن انواع طعمه. سنت عرب حکم می‌کرد که سالوکی را نمی‌توان خرید و یا فروخت، بلکه فقط می‌توان آن را به عنوان یک هدیه به عنوان افتخار تقدیم کرد و بسیاری از آنها به اروپایی‌ها داده شد که این نژاد را به قاره ما معرفی کردند و در سال 1923 این نژاد ایجاد شد. اولین استاندارد رسمی اروپایی برای نژاد سالوکی.
سالوکی سگی است ورزشکار و خوش تناسب پاهایش لاغر و دراز و پوزه اش و یک کت نرم و کوتاه که تقریباً می تواند هر رنگی باشد. انواعی از سالوکی وجود دارد که رایج‌ترین آنهاست که دارای حاشیه‌های مشخصی در گوش، پشت ساق پا و دم است، در حالی که نوع مو کوتاه این گونه نیست.
در مورد خلق و خوی آن، ما خود را در مقابل سگی با شخصیت می یابیم مستقل، حساس، حیله گر و تا حدودی بی اعتماد با غریبه ها، اگرچه او به ندرت پرخاشگر است و اگر به درستی اجتماعی شود، با عزیزانش بسیار شیرین و مهربان است.
سالوکی حیوانی قوی و مقاوم است، با استعداد کمی برای آسیب شناسی های جدی، اگرچه مواردی از مشکلات چشمی در این نژاد گهگاه ثبت شده است، مانند گلوکوم یا آتروفی پیشرونده شبکیه، برای آنچه توصیه می شود. انجام معاینات سالانه دامپزشکی
3. باسنجی
بسنجی یک نژاد سگ کوچک و متوسط با وزن حدود 10 کیلوگرم است. اعتقاد بر این است که منشأ آن به مصر باستان بر می گردد، جایی که بسنجی ها یاران وفادار فراعنه بودند. در واقع، گمان می رود که این قدیمی ترین نژاد سگ در جهان باشد. با گذشت زمان، این نژاد به جنوب گسترش یافت و بزرگترین توسعه آن در آفریقای مرکزی اتفاق افتاد، جایی که این سگ ها به دلیل حیله گری و توانایی آنها در شکار و از بین بردن آفات موش که حیوانات را تهدید می کردند، بسیار ارزشمند بودند.
مشخص ترین ویژگی های ظاهری باسنجی بدون شک دم پیچ خورده و پیشانی چروکیده آن است که این نژاد را غیرقابل انکار می کند. بدن آن به نسبت طول قابل توجه اندام هایش کوتاه است و گوش هایش مثلثی شکل و قائم به حالت ایستاده است که ظاهری همیشه توجه به بیسنجی می دهد.
علاوه بر ظاهر فیزیکی، باسنجی به دلیل داشتن یک ویژگی منحصر به فرد در بین تمام نژادهای سگ متمایز است و آن این است که نمی تواند مانند سگ های دیگر پارس کند این به این دلیل است که حنجره و تارهای صوتی او ساختار و موقعیت متفاوتی دارند که او را از ایجاد صدای پارس باز می دارد، اگرچه او می تواند زوزه بکشد و انواع دیگر صداها را تولید کند.
باسنجی یک سگ مستقل است، با غریبه ها محفوظ است و بسیار شجاع، بنابراین برای یادگیری تعامل صحیح با او نیاز به اجتماعی شدن اولیه دارد. حیوانات و مردم دیگر در مورد او گفته می شود که از بسیاری جهات رفتارش شبیه گربه ها است، زیرا چابکی زیاد او به او اجازه می دهد تا از ارتفاعات زیاد بپرد و حتی از درختان بالا برود. او با نگهبانانش سگی مهربان است که از یادگیری مهارت های جدید و ورزش در فضای باز لذت می برد. مورد دوم، ورزش بدنی، برای جلوگیری از چاقی، یکی از مشکلات اصلی سلامتی که این نژاد را تحت تاثیر قرار می دهد، بسیار مهم است.
4. سگ ایبیزان
یکی دیگر از سگ های مصری، سگ شکاری ایبیزان است و تصاویر این سگ ها را امروزه می توان در مقبره های فراعنه ای که در حدود 3000 سال قبل از میلاد می زیسته اند، نقاشی و کنده کاری شده مشاهده کرد. اعتقاد بر این است که پس از رشد اولیه آنها در مصر، این سگ ها توسط فنیقی ها به جزایر بالئاریک منتقل شدند، جایی که رشد اصلی خود را به عنوان یک نژاد تجربه کردند. کسب این نام رسمی "Hound Ibizan".
نمونه های این نژاد لاغر اندام، مقاوم و پرانرژی هستند و به تمرینات جسمی و ذهنی فراوان روزانه نیاز دارند. سگ شکاری ایبیزان یک حیوانی مهربان، صبور، اجتماعی و فداکار به نگهبانانش است، از پیاده روی طولانی در حومه شهر لذت می برد و معمولاً با کودکان و حیوانات دیگر بسیار مدارا می کند. اگرچه مانند سایر انواع پودنکو، تمایل زیادی به حساسیت و تا حدودی با غریبه ها دارد، بنابراین باید به آموزش و اجتماعی شدن آن توجه ویژه ای شود.
این باور وجود دارد که سگ ایبیزان در برابر لیشمانیوز مصون است، به همین دلیل است که بسیاری از نگهبانان تصمیم می گیرند از آن در برابر این بیماری خطرناک محافظت نکنند. حقیقت این است که این نژاد تا حدی در برابر اثرات نیش پشه پشه خاکی آلوده مقاومت دارد و مشاهده شده است که پاسخ ایمنی آن سریعتر و قوی تر از سایر نژادها است و از بروز علائم جدی جلوگیری می کند. با این حال، این درست نیست که این بیماری کاملاً ایمن است و بسیاری از افراد ممکن است از عواقب این بیماری رنج ببرند، بنابراین واکسیناسیون و محافظت در برابر انگل همچنان ضروری است.
5. سگ گوسفند مصری
سگ گوسفند مصری به افتخار شهر مصری که گمان می‌رود از آنجا سرچشمه گرفته است، آرمانت نیز نامیده می‌شود.این نژاد در حال حاضر توسط فدراسیون بین المللی سینولوژیک (FCI) به رسمیت شناخته نشده است و اگرچه تاریخچه آن کاملاً روشن نیست، تصور می شود که در نتیجه تلاقی بین سگ های محلی و سایر نژادهای آورده شده از اروپا، مانند کولی ریشدار. در حال حاضر از آرمانت به عنوان سگ گله برای دام و همچنین برای کارهای نگهبانی استفاده می شود.
این سگ جثه متوسطی دارد و بین ۲۳ تا ۲۹ کیلوگرم وزن دارد. دارای کت نیمه بلند و خشن است که می تواند در رنگ های مختلف موجود باشد که رایج ترین الگوی آن ترکیب رنگ های مشکی و قهوه ای است. بیشتر نمونه‌ها گوش‌هایشان را صاف می‌کنند، اگرچه برخی از افراد آنها را آویزان می‌کنند. بدن آن عضلانی، اندام های آن بسیار قوی و دارای بالشتک های ضخیم قابل توجهی است تا بتواند به راحتی در زمین های مختلف حرکت کند.
چوپان مصری دارای شخصیتی قوی است، او پرانرژی، بی باک، برون گرا و بسیار شجاع استاین سگ یک سگ ایده آل برای خانواده های فعال است و با اجتماعی شدن مناسب، با بچه ها و سگ های دیگر دوستانه و صبور است. او خیلی سریع یاد می گیرد، زیرا او یک سگ باهوش و بسیار مراقب است که همیشه مراقب همه چیزهایی است که در اطرافش اتفاق می افتد.
مهم است علاوه بر رعایت برنامه واکسیناسیون و کرم زدایی، از کت خود به خوبی مراقبت کند، زیرا به راحتی می تواند گره بخورد و ایجاد گره کند. در حالت ایده آل، بازو باید سه تا چهار بار در هفته مسواک زده شود.
6. سگ بالی
لیست نژادهای سگ مصری را با بلادی به پایان می رسانیم. اصطلاح بلادی از زبان عربی گرفته شده و به معنای "کشور" است، یعنی برای نشان دادن منشأ ملی چیزی یا شخصی به کار می رود. سگ بربری مصری به این عنوان نژادی نیست ، اما نامی است که برای تعیین سگ های خیابانی مصر استفاده می شودکه در نتیجه تلاقی تصادفی که در طول سالها بین سایر نژادهای ساکن مانند سگ ایبیزان یا تازی فرعونی رخ داده است.
اکثریت قریب به اتفاق سگ های ولگرد حیواناتی لاغر اندام و با جثه متوسط با گوش های درشت و راست و دم نیمه پیچ خورده هستند. خز آنها کوتاه است و معمولا شنی رنگ است که در برخی موارد با علائم سیاه یا سفید ترکیب می شود. بلدی به دلیل موقعیتش به عنوان یک سگ نیمه وحشی، یک حیوان محتاط و تا حدی بی اعتماد است، اما اگر مانند هر سگ دیگری تحصیل کرده و اجتماعی شود، می تواند یک همدم فوق العاده باشید.
به دلیل گسترش این حیوانات در سراسر کشور، بسیاری از مردم با آنها بدرفتاری می کنند، با آنها بدرفتاری می کنند و یا ظالمانه برای کاهش جمعیت آنها را سلاخی می کنند. خوشبختانه امروزه چندین انجمن و گروه حیوانات برای بهبود کیفیت زندگی این سگ‌های ولگرد مبارزه می‌کنند، عقیم‌سازی آنها را ترویج می‌کنند و به دنبال خانه‌هایی می‌گردند که در داخل کشور و یا در سایر نقاط جهان در آنجا پذیرفته شده یا به فرزندی پذیرفته شوند.
