خوشبختانه، تصویر حیوانی که متأسفانه در قفس‌های کوچک محبوس شده، کم کم در حال از بین رفتن است، حداقل در توسعه‌یافته‌ترین کشورها. یا به این دلیل که آنها ممنوع هستند یا به این دلیل که شکل اسارت متفاوت است.
در حال حاضر، بسیاری از باغ وحش ها کار حفاظت از گونه را به تنهایی یا با همکاری سایر نهادها، مانند باغ وحش های بازیابی یا پرورش، انجام می دهند. مراکزی برای حیوانات در خطر انقراض.
بسیاری از نمونه هایی که امروزه به باغ وحش ها می رسند، از قاچاق و نگهداری غیرقانونی حیوانات عجیب و غریب می آیند. با توجه به عدم امکان بازگشت به زیستگاه طبیعی خود در مراکز تخصصی یا باغ وحش نگهداری می شوند.
باغ وحش ها علاوه بر اینکه باید حیوانات مختلف را به طور مناسب تغذیه کنند، مراقبت های دامپزشکی کافی برای آنها فراهم کنند، محوطه ها را تمیز کنند و آنها را از ترس و اضطراب دور نگه دارند، همچنین باید اجازه انجام رفتار طبیعی این نیاز به غنی سازی محیطی دارد. در این مقاله در سایت ما در مورد غنی سازی محیط زیست و کاربرد آن در باغ وحش ها صحبت خواهیم کرد
غنی سازی محیط زیست چیست؟
غنی سازی محیطی تکنیکی است که برای تحریک و بهبود رفتار حیواناتی که در اسارت نگهداری می شوند استفاده می شود و به آنها اجازه می دهد خود را توسعه دهند. اخلاق شناسی طبیعی و رفتارهایی که در طبیعت انجام می دهند.
بنابراین، غنی سازی باید یک فرایند پویا باشد، که به طور دوره ای اصلاح می شود و به نفع آن است که تمام رفتارهای طبیعی یک حیوان آشکار شود. هدف نهایی غنی سازی محیط زیست ارتقای رفاه حیوانات اسیر است.
انواع غنی سازی محیط زیست
چندین نوع غنی سازی وجود دارد، بسته به گونه، نوع محفظه و منابع موجود، ممکن است از یک، برخی یا همه استفاده شود.
غنی سازی از طریق غذا
تنوع تنوع غذا تغذیه شده به حیوانات اسیر اغلب محدودتر از چیزی است که ممکن است در زیستگاه های طبیعی آنها پیدا کنید. به عنوان مثال، غازهای گونه های وحشی در اسارت با یک یا دو نوع بذر تغذیه می شوند، در حالی که در طبیعت تنوع بسیار بیشتر است، اول از همه به این دلیل که مهاجرت می کنند و در هر منطقه، انواع مختلفی پیدا می کنند.پس اگر سعی می کردیم رژیم غذایی متنوع تری را با توجه به فصل سال ارائه کنیم، زندگی این حیوانات را غنی می کنیم.
برای حیوانات گوشتخوار، ایده آل این است که طیف وسیعی از انواع گوشت، از جمله بافت های غیر عضلانی، از طعمه های مختلف داده شود.
این نوع غنی سازی به ویژه حیواناتی را که رژیم غذایی همه چیزخوار دارند، مانند راکون ها، مورد پسند قرار می دهد. دادن رژیم غذایی عمومی برای آنها مفید است و از بروز برخی بیماری ها جلوگیری می کند.
از طرف دیگر، مخفی کردن غذا، قرار دادن هر روز در مناطق مختلف پناهگاه، تبلیغ علوفه جویی و نگهداری از حیوان سرگرمی، گرفتن غذا در حین ورزش.
غنی سازی محیط زیست
گاهی اوقات، محوطه هایی که حیوانات در آن قرار دارند با داشتن کف و دیوارهای صاف و بدون ساختار داخلی مشخص می شود.ما می توانیم پیچیدگی محیطی را افزایش دهیم با افزودن انواع زیر لایه ها به زمین، سطوح ساختمان در ارتفاعات مختلف و افزودن ویژگی های بیولوژیکی، یعنی با قرار دادن درختان، بوته‌ها، کنده‌ها، مکان‌هایی برای پنهان شدن، مناطقی از آب و غیره، محیط را طبیعی کنید. همه اینها بسته به گونه های در اسارت است.
اجازه دادن به آنها برای دسترسی به محفظه های جایگزین در داخل یا خارج به نفع ظرفیت اکتشافی آنهاست، توانایی راه رفتن یا پنهان شدن و انتخاب شرکای اجتماعی.
غنی سازی «دنیای بیرون»
در محدوده حسی حیوانات، ما باید آنچه را که آنها فراتر از محفظه خود درک می کنند را در نظر بگیریم. برای حیوانات وحشی در دوران نقاهت، بهتر است آنها را از نظر بصری از خود جدا کنیم، زیرا می توانیم استرس آنها را افزایش دهیم و زمان بهبودی بسیار طولانی تر خواهد بود، همچنین ایده آل این است که عادت نکنند. به حضور ما
حیواناتی که در باغ وحش زندگی می کنند عادت دارند با انسان ها برخورد کنند و باید اینطور باشد تا کاهش استرس دست زدن به کار و احتمال یک حمله ناگهانی.
مطالعاتی وجود دارد که از این نظریه حمایت می کند که حیوانات خاصی ترجیح می دهند بتوانند بیرون را از ارتفاع مشخصی مشاهده کنند، بنابراین این نوع غنی سازی باید در برخی موارد با محیط داخلی مرتبط باشد.
مطالعات دیگر نشان می‌دهد که میمون‌هایی که در محوطه‌هایی با منظره‌ای به بیرون نگهداری می‌شوند رفتارهای منفی کمتری ایجاد می‌کنند اگرچه، گاهی اوقات، حضور انسان در باغ‌وحش‌ها آنها را مزاحم می کند. بنابراین باید همیشه راه فرار داشته باشند و مدام در معرض حضور مردم نباشند. آنها باید تصمیم بگیرند که آیا می خواهند به نمایش گذاشته شوند یا نه.
اسباب بازی
استفاده از اسباب بازی ها به عنوان یک غنی سازی محیطی خوب نشان داده شده است، منبع سرگرمی یک "اسباب بازی" می تواند تقریباً هر چیزی باشد، از جمله شیلنگ های لاستیکی، زنجیر، نوارهای پارچه، لاستیک ماشین، میله های فلزی، اشیاء پلاستیکی آویزان، جویدن های طعم دارو غذا داخل بلوک های یخی با این حال، همه اسباب بازی ها ارزش عملکردی یکسانی برای همه حیوانات ندارند. به همین ترتیب، بازی کردن یک اسباب بازی یکسان در هر روز می تواند یکنواخت باشد و تاثیری نداشته باشد.
وقتی به بهترین اسباب بازی برای استفاده فکر می کنیم، باید اهداف را در نظر بگیریم. اسباب بازی های تخریب پذیر با ارزش غذایی غنی ترند. استفاده از بستری برای تشویق به جستجوی علوفه بهتر از اسباب بازی های غیر قابل تخریب و غیرخوراکی است. اشیاء سبک که به راحتی قابل جابجایی هستند، بیشتر باعث تشویق بازی می شوند.
لازم به ذکر است که "اسباب بازی" یک اصطلاح انسان نما است، آنها یک "نوشابه" نیستند و همه پاسخ های مثبتی ندارند..
غنی سازی محیط زیست برای جلوگیری یا اصلاح کلیشه ها
کلیشه ها رفتارهای تکراری غیرطبیعی هستند که توسط حیواناتی که در اسارت نگهداری می شوند انجام می شود. اما دقیقا چه چیزی باعث رفتارهای کلیشه ای می شود؟
طبق یک مطالعه، علل آن عبارتند از:
- حالت های درونی ناشی از محیط یا توسط محرک های خارجی حیوان، که باعث تحریک یا تحریک پاسخ خاصی می شود.
- محیط یک حالت استرس مداوم ایجاد می کند که بر مناطق خاصی از مغز که باعث تحریک و توالی رفتار می شوند، تاثیر می گذارد و در نتیجه استقامت غیرطبیعی ایجاد می کند.
- از شیر گرفتن زودهنگام فرزندان بر رشد سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد و همچنین باعث توالی غیر طبیعی رفتار می شود.
در همه موارد نشان داده شده است که غنی سازی محیطی باعث کاهش ظاهر کلیشه ها می شود و افزایش شناختی، فضایی و افراد را افزایش می دهد.
غنی سازی محیط زیست بر اساس گونه
هنگام انتخاب بهترین نوع غنی سازی محیطی، گونه هایی که به سمت آن هدایت می شود باید در نظر گرفته شود. همه حیوانات نیازهای یکسانی ندارند.
قرار دادن تالاب در محوطه طوطی هیچ کارکردی بالاتر از ایجاد منظره ای دلپذیر ندارد. برای طوطی‌ها، غنی‌سازی از طریق رژیم غذایی متنوع، قرار دادن سوف‌ها به‌طور استراتژیک به‌گونه‌ای که بتوانند هم پرواز کنند و هم صعود کنند، و استفاده از اسباب‌بازی‌های خاص مهم‌تر است.
نصب استخرهای کوچک در ماژول های گربه سانان خاص مانند ببر، غنی سازی خوبی برای محیط است.
در نهایت باید نگهبانان را در نظر بگیرید که باید از این حیوانات تغذیه و مراقبت کنند. محوطه پر از کنده ها و مخفیگاه ها کار این افراد را آسان نمی کند.
غنی سازی محیط زیست برای پرورش در اسارت گونه های حفاظت شده
غنی سازی زیست محیطی برای حیوانات اسیر از گونه هایی که در یک برنامه «پرورش در اسارت» هستند با حیوانات در باغ وحش متفاوت است.
در وهله اول، محوطه این حیوانات باید کاملا طبیعی شده و تا حد امکان شبیه زیستگاه طبیعی آنها باشد. باید اشیایی را داشته باشد که این گونه در محل پیدایش خود پیدا می کند، اعم از مناطق آبی، مناطق جنگلی، بیشه ها و غیره.
ارتباط با انسان باید حداقل باشد ، آنها نباید به حضور ما عادت کنند و ترس ما را از دست ندهند. برخلاف فعالیت در باغ وحش ها، در این مراکز تکثیر بازدید ممنوع یا در صورت مجاز بودن تحت نظارت کامل و به صورت پراکنده هستند.
رژیم غذایی باید به همان اندازه متنوع باشد. گیاهخواران باید بیاموزند که تشخیص دهند کدام سبزیجات غذا هستند و کدام نه. این معمولا توسط والدین آموزش داده می شود. شکار گوشتخواران، بنا به ذات خود، باید شکار را یاد بگیرند. آزاد کردن حیوانی که نمی داند چگونه غذای خود را پیدا کند اخلاقی نیست، ما او را به مرگ محکوم می کنیم.
